Zelf een 'literaire thriller' schrijven, 2

Tijd voor een vervolgtopic over het zelf schrijven van een literaire thriller, al werd het uiteindelijk geen literaire thriller maar een - nou ja, boek. Of een roman. Het eerste deel staat hier:

Zelf een 'literaire thriller' schrijven

Samenvattend komt het erop neer dat ik ergens vorig jaar besloot om een literaire thriller te schrijven in de traditie van hoe heten ze allemaal, de Nederlandse Nicci's French... Saskia Noort en de schrijfsters van wie ik de namen nu even ben vergeten, maar laten we zeggen: de bestsellerschrijfsters. Maar dat plan raakte al snel op de achtergrond omdat ik uiteindelijk toch liever een 'gewone' roman wilde schrijven, maar dan wel met een plot. Ik wilde het serieus aanpakken, daarom benaderde ik een literair agent. Ik vroeg hem of het mogelijk was, in principe, om een roman aan een uitgeverij te verkopen op basis van alleen een synopsis en een paar hoofdstukken. Hij dacht van wel. Toen heb ik, tijdens een hysterische schrijfmarathon van enkele weken, een synopsis en een paar hoofdstukken bij elkaar geschreven. Het 'boek' werd inderdaad verkocht, aan Meulenhoff, en ik kreeg een mooi voorschot, zodat ik 'serieus' aan de slag kon. Ik ben een deadlineschrijver, daarom wilde ik het graag op deze manier geregeld hebben.

Intussen heb ik al heel vaak spijt gehad van zowel de deadline als het voorschot, de druk is eigenlijk te groot, en al snel liep ik een behoorlijke vertraging op. Het schrijven kwam niet op gang, terwijl ik zo buitengewoon hartelijk was ontvangen door de uitgever, met een feestje waarbij de champagne vloeide en ik alle medewerkers ontmoette. Ik weet niet precies wat het probleem was, maar ik denk dat het inderdaad, heel simpel, de druk was die me nekte. Het was opeens serieus, er stond geld op het spel, ik moest presteren en daar had ik geen zin in. Vervolgens overleed mijn vader en had ik ook nog een echt excuus om niet te schrijven.

Maar goed, sinds de ondertekening van het contract zijn er vier maanden verstreken en ik heb het eerste deel vandaag afgerond Ik heb alles bij elkaar één maand verspeeld, dat valt eigenlijk nog mee. Het plan was om het manuscript op 1 september in te leveren, en die deadline wil ik nog steeds proberen te halen. Wel is er behoorlijk wat druk van de ketel, aangezien het boek pas in februari 2011 hoeft te verschijnen - gelukkig maar, want de oorspronkelijke datum (oktober/november 2010) was wel heel krap. Het lijkt een lange tijd, tien maanden, maar in de praktijk moet de roman dan echt op 1 september klaar zijn, met het oog op alle drukproefellende, de promotie enzovoort.

Ik heb nu 30.000 woorden geschreven. Het tweede deel wordt ook 30.000 woorden, en daarna volgt nog een kleiner, derde deel van ongeveer 10.000 woorden. Nu is het vakantie (twee weken meivakantie), daarna kan ik met een schone lei verder. Eerst ga ik uit eten Later vanavond kom ik nog wel even terug om te vertellen of het eerste deel ook goed is geworden

[ Bericht 0% gewijzigd door Nadine26 op 29-04-2010 18:36:29 ]

quote:

Op donderdag 29 april 2010 18:36 schreef wonderer het volgende:
Yay

Lekker hard aan het werk dus. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Moet je veel research doen of kun je zonder veel oponthoud doorschrijven?

Zonder veel oponthoud doorschrijven was er alleen de laatste weken bij, daarvoor was het ploeteren en wrikken. Ik had één deel, het vijfde hoofdstuk, dat ik NIET rond kreeg. Het omzetten van de 'ik'-vorm naar de alwetende verteller was op de een of andere manier onmogelijk, en er stond teveel informatie in, dus daar heb ik mijn tanden twee en een halve week op stukgebeten, gewoon omdat de vorm niet klopte. Dat soort ellendige dingen haalt de vaart eruit, maar goed, toen het me uiteindelijk dan tóch lukte, werd het ook meteen het beste hoofdstuk, dus dat was fijn.

Wat de research betreft: die heb ik beperkt tot ongeveer één maand, en het opschrijfboekje lag steeds op mijn bureau zodat ik er dingen in kon opzoeken. Ik heb er wel heel veel aan gehad. Alle losse ideeën en invallen die me misschien van pas zouden komen, heb ik daarin opgeschreven, en ik heb ze bijna allemaal kunnen gebruiken. Nu ga ik een nieuw opschrijfboekje kopen en hopelijk komt dat ook weer vol nieuwe, mooie ideeën te staan

quote:

Op donderdag 29 april 2010 18:56 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Nee, m'n beste Xebro, zie het topic dat aan deze vooraf is gegaan.

Hulde Nadine, het eerste deel afgerond!
Ik ben benieuwd wat je gevoel erover is, ben je er tevreden over?

Gisteren heb ik het manuscript in één ruk doorgelezen en gecorrigeerd, gedurende ongeveer 4 uur, en daarna was ik compleet depressief. Maar dat is normaal, denk ik. Verschrikkelijk, om je eigen zinnen terug te lezen, zeker als je die zinnen de afgelopen weken dagelijks honderd keer voorbij hebt zien komen. Ik laat liever een verstandskies trekken

Maar goed, vervolgens heb ik, depressief en al, in een noodgang alle correcties doorgevoerd en daar was ik na twee uur mee klaar. Een record. Ik heb mezelf bij wijze van spreken een blinddoek voorgebonden, want ik kon die zinnen niet meer zien. Na afloop was ik, behalve depressief, ook overspannen. Ik ben gaan slapen, en toen ik vanochtend wakker werd, was ik blij en opgelucht, want hoe vreselijk dat corrigeerwerk ook is, het is wel héél belangrijk. Volgens mij kan iedereen een manuscript schrijven dat bijna af is, maar een manuscript dat echt helemaal af is, zonder losse draadjes, halfslachtige scènes en bijna voltooide hoofdstukken, is geen manuscript. Dat kun je niet versturen aan de uitgeverij.

Ik had mezelf wel een beloning in het vooruitzicht gesteld, want één cruciale scène moest nog worden geschreven, en dat heb ik vandaag gedaan. En die scène is fantastisch geworden. Dit was echt zo'n schrijfdag die alle ellende weer goedmaakt

Conclusie: ik weet niet of het goed is geworden. Dat weet ik waarschijnlijk pas over twee of drie maanden, als ik dit eerste deel opdiep uit de donkere la waarin ik het nu ga verstoppen. Misschien moet het perspectief uiteindelijk toch anders, misschien schrap ik de helft er nog uit, maar de basis is in elk geval gelegd. En het belangrijkste is dat ik héél veel zin heb om verder te schrijven, dus het verhaal begint nu echt goed op stoom te komen - net op tijd, wat mij betreft, want daar heb ik veel te lang op moeten wachten.

quote:

Op donderdag 29 april 2010 18:50 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, je gaat weer geld verdienen met de input van anderen? Schrijven 2.0, laks en makkelijk.

Nee, maar voor jou maak ik graag een uitzondering. Gooi al je ellende en verdriet er maar ongefilterd uit, ik zal kijken wat ik voor je kan doen

quote:

Op donderdag 29 april 2010 23:11 schreef p-etr-a het volgende:
Zelfs als je de wereld aan input krijgt van anderen, zal schrijven nooit 'laks en makkelijk' zijn. Goed dat je hebt doorgezet terwijl het zo moeizaam ging aan het begin, Nadine, en ik hoop dat het vanaf nu inderdaad leuker wordt! Ik zal je hier in elk geval weer volgen.

Thank you

Ik ben nu heel blij en opgetogen, want het manuscript ligt klaar om verstuurd te worden. Dat doe ik morgenochtend, omdat ik me altijd schaam voor mailtjes die om 3 uur 's nachts zijn verstuurd Ik wil niet de indruk wekken dat ik hier als een holbewoner in een andere tijdzone leef, al is dat natuurlijk wel zo, maar dat hoeven zij niet te weten.

Morgen Koninginnendag (hier buiten is het gehos en gedreun van de disco net verstomd) en overmorgen op vakantie Ik heb een paar leuke boeken gekocht, eentje van Rachel Cusk, eentje van Nina Brink, of nee: óver Nina Brink, eentje over Lehman Brothers (de Amerikaanse bank en het hypotheekdrama), eentje van Jay McInerney (verhalenbundel) en dan nog een soort chicklit van Jane Green, want het verstand mag de komende twee weken even op nul. Nee: móet op nul, verplicht

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 20:50 schreef Peter het volgende:
Al een reactie van de uitgever gehad trouwens?

Nog niet. Ik had het ook nog niet verwacht, meestal duurt het wel even. Daarom was ik ook blij verrast met het 'leesrapport' dat ik al na een week (!) ontving van mijn agent. Het was een kritisch leesrapport, hij leidde het in met de woorden: 'Niet schrikken, het hoort erbij', en het heeft me enorm geholpen. Voor mij is dit de eerste keer dat ik goed advies krijg, of zelfs kritiek, want mijn vorige uitgevers (L.J. Veen en Rothschild & Bach) waren waarschijnlijk te lui om het manuscript echt te lezen (of misschien was ik in die tijd nog briljant ).

Hoe dan ook, dit is heel mooi. Toen ik het eerste deel opstuurde, kon ik er geen zinnig woord over zeggen. Na ongeveer een week begon ik me een paar dingen te realiseren: dat de inleiding te lang was, dat bepaalde personages niet goed uit de verf kwamen, etc. In grote lijnen kwam de kritiek precies daarop neer. Ik heb besloten om niet meteen te beginnen met het herschrijven van het eerste deel (of nou ja, herschrijven is een groot woord, maar laat ik zeggen: perfectioneren), omdat het verhaal nu eindelijk een beetje op stoom begint te komen, dus het is slimmer om gewoon door te schrijven. De opmerkingen uit het leesrapport houd ik in mijn achterhoofd, daar kan ik sowieso mijn voordeel mee doen.

Nu ben ik nog niet begonnen met schrijven, eerst weer lezen (en dat noem ik dan heel gewichtig 'research', zodat ik mezelf kan wijsmaken dat ik goed en constructief bezig ben ). Ik heb een nieuw opschrijfboekje gekocht, en dat mag ik helemaal vol kriebelen met aantekeningen. Bij het eerste deel heb ik enorm geprofiteerd van mijn opschrijfboekje.

Eerlijk gezegd vind ik het wel een zware last, die deadline. Ik besef dat het voor mij de beste manier is, maar tegelijkertijd ben ik doorlopend in lichte staat van paniek. Al die vakanties die ertussendoor komen... nu weer Pinksteren... tienduizend verplichtingen... de mails die maar blijven binnenstromen met verzoekjes om dit en dat en zus en zo... ik overweeg serieus om mijn mailbox en mijn mobiele telefoon te laten afzinken in de Noordzee. Wat een ellende is dat toch, je kunt tegenwoordig nooit meer ontsnappen aan de wurggreep van de Buitenwereld - als mensen mij te pakken willen krijgen, kunnen ze bellen/mailen/voicemial inspreken, en dat doen ze dus ook, en nou ja... Ik neem me geregeld voor om mijn sociale leven tijdelijk de nek om te draaien, maar het lukt me niet. En ik ben al een behoorlijke hermit. Ik poeier al zoveel mensen af. Volgens mij moet ik in een donker bos gaan wonen

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 20:54 schreef Dastan het volgende:
Wauw, ben benieuwd naar het verdere verloop.

Het verloop, daar zeg je wat

Kort samengevat heb ik in mei het eerste deel van de roman voltooid. Daarna werd het stil, ik zat even 'vast', zoals dat heet, en ik heb tot juli weinig gedaan. Toen had ik een gesprek met de uitgever en sloeg de paniek toe, want het boek moest volgens haar op 1 december klaar zijn. Dat lijkt een lange tijd, vier maanden, maar in feite vliegt het voorbij en ik ben niet zo'n extreem snelle schrijver. Nou ja, soms wel. Als ik eenmaal op gang kom, gaat het ook wel hard.

Enfin, ik heb in juli eerst drie weken 'research' gedaan, dat klinkt interessant maar het komt erop neer dat ik een aantekeningenboekje heb volgekrabbeld met losse scènes, ideeën en quotes. Toen ben ik op vakantie gegaan en daar heb ik die aantekeningen uitgewerkt. Ik ben gedurende drie weken elke ochtend om zeven uur opgestaan - in de vakantie - en vervolgens heb ik een koude douche genomen en daarna tot 12 uur gewerkt. Resultaat: 32.000 woorden. Dat wordt dus het tweede deel. Het is nog géén doorlopend verhaal; het zijn 12 hoofdstukken met veel 'gaten' erin, en die gaten ben ik nu aan het opvullen. Ook staan er in het document allerlei aanwijzingen (voor mezelf) zoals: 'Niet vergeten om hier terug te verwijzen naar die en die scène' en: 'Hier een korte dialoog'. Het is dus een skelet. Maar ik heb het verhaal wel helemaal uitgeschreven, inclusief het slothoofdstuk en de epiloog.

Inmiddels zit ik op 42.000 woorden en heb ik één hoofdstuk helemaal af. Ik zat nog met één probleem in de plot, en dat heb ik gisteren getackeld. Vanaf nu ga ik proberen elke week een hoofdstuk te voltooien, of twee hoofdstukken, maar dat kan ik nog niet overzien. Eigenlijk zou ik het liefst een eerste versie willen schrijven in 6 weken, zodat ik daarna kan gaan reviseren. Helaas ben ik een typische perfectionist, dus even snel een ruwe versie schrijven vind ik heel moeilijk.

Ik vind het sowieso moeilijk om me aan mijn planning te houden, merk ik. Toch is dat nu wel belangrijk, want ik kan het me niet veroorloven om langdurig te priegelen aan één hoofdstuk. Daarom heb ik een werkschema gemaakt dat ik de komende 6 à 8 weken volg.

En, wordt het goed?
Dat weet ik niet

Heb ik er nog lol in?
Nu wel, maar er zijn aardig wat zwarte dagen geweest en het is onvermijdelijk dat er nog veel zwarte dagen zullen volgen.

Nou ja, ik ontdek weer iets dat ik allang wist, namelijk: een roman schrijven is hondsmoeilijk. Maar blijkbaar vind ik het leuk om mezelf hondsmoeilijke opdrachten te geven, vraag me niet waarom, en uiteindelijk gaat het erom dat ik binnenkort (héél binnenkort, hoop ik) kan zeggen: 'Ja, deze roman komt er.' Dat punt heb ik nu nog niet bereikt, helaas. Maar ik ben wel heel dichtbij.

quote:

Op woensdag 8 september 2010 09:38 schreef wonderer het volgende:
Tof, bedankt voor de update Netjes die discipline! Die mis ik op dit moment even

Die mis ik ook te vaak. Ik denk wel eens dat ik best goed kan schrijven, maar ik kan nog veel beter niet schrijven Eigenlijk is dat mijn grootste talent.

Maar dat is ook precies de reden waarom ik mezelf de strop (van een contract, een voorschot en een deadline) om de nek heb geknoopt. Als de paniek maar groot genoeg is... Het is natuurlijk jammer dat het zo moet gaan, het is ook kinderachtig en beschamend, maar dat heet zelfkennis