Orde der Tempeliers

'Door de val van Jeruzalem werd door Paus Clemens III besloten de Derde Kruistocht te lanceren. Paus Clemens III riep het christendom op tot de kruisvaart. Als de voornaamste drie leiders traden op: de Duitse keizer Frederik Barbarossa en de koningen Filips II van Frankrijk en Richard Leeuwenhart van Engeland. Het Duitse leger kwam het eerst aan in Klein-Azië, maar Frederik Barbarossa verdronk in de rivier Selef op 10 juni 1190, en het Duitse leger viel daarna uiteen. De Franse en Engelse koningen kwamen over zee en veroverden Akko in 1191. Tijdens het beleg stierf de Vlaamse graaf Filips van de Elzas op 1 juni 1191. Wegens aanhoudende wrijvingen met Richard Leeuwenhart trok Filips August zich terug. Richard veroverde een deel van de kuststreek dat het Koninkrijk Akko zou vormen, maar kon Jeruzalem niet op Saladin veroveren. Hij verkreeg van deze laatste slechts vrije toegang voor de christenen tot de heilige plaatsen.

Opmerkelijk was de goede relatie tussen Richard Leeuwenhart en Saladin. Voorbeelden hiervan zijn dat toen Richard gewond raakte hij hulp kreeg aangeboden van Saladin doordat deze hem zijn arts stuurde (in die tijd waren de moslims ver vooruit op de westerse geneeskunde). En toen Richard zijn paard verloor tijdens een gevecht stuurde Saladin er 2 voor terug. Er waren zelfs vredesonderhandelingen, waarbij o.a. een mogelijk huwelijk tussen Saladins broer Al-Adil en Richards zuster Johanna Plantagenet besproken werd. Dit liep echter stuk door religieuze verschillen. Uiteindelijk kwamen Richard en Saladin in 1192 tot een overeenkomst: Jeruzalem zou in handen blijven van de moslims maar er zou vrij toegang worden verleend aan christelijke pelgrims.'

Wel mooi dit, twee gezworen vijanden die vrienden werden

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 14:40 schreef Luuksor het volgende:
Ik vind het toch wel grappig dat door films die het toch grotendeels fout hebben (en boeken ook trouwens, hoeveel Dan Brown rip-offs ik in de USA wel niet gezien heb), mensen zich hierin gaan interesseren. De familie band is inderdaad nog leuker, zoals bij Lavenderr, maar zeker een onderwerp waar ik me voor kan interesseren.

Ik vind het ook zo leuk om er steeds meer van te lezen. DeMolay en ook Ticker weten veel van deze materie, dus we krijgen zo langzamerhand toch een beeld van die tijd en wat er toen speelde.

DeMolay, wat super!

Mooie foto's. Ik vind het leuk om uit de mond van DeMolay zélf te horen hoe een en ander gegaan is

Schopje.
DeMolay, heb je inmiddels nog meer gevonden?
Ticker, jij misschien?

quote:

Op maandag 17 mei 2010 18:10 schreef DeMolay het volgende:
Klopt ali, die heb ik pas later gevonden.

@Lavender, ik dacht dat ik al veel van een deel van de mysteries gegeven heb , een reactie daarop zou welkom zijn voordat ik door ga.

Ja, en die heb ik ook allemaal gelezen, ben zelf ook nog aan het zoeken geweest.
Maar ik hoopte op nog meer materiaal van jou.
Je foto's zijn ook prachtig

quote:

Op maandag 17 mei 2010 19:07 schreef Ticker het volgende:

[..]

Ik denk dat hij bedoelt dat een disucussie of diepgang best welkom kan zijn.
Een beetje het idee krijgen dat mensen daadwerkelijk je informatie begrijpen.

Begrijp ik, en wát ik gevonden heb staat ook allemaal in het topic. Ben nu een beetje op een dood punt en vroeg me af of jullie nog meer hadden.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 21:38 schreef DeMolay het volgende:
@ Lavender , ok ik geef je er een !

Zwitserland en dan per defenitie de vlag........inverse kleuren en bank maniaken

P.S. Lavender ....heb je die fiim nou gezien ?

Zwitserland, de vlag, de kleuren, bankmaniakken...ik ga zoeken De Molay!

Nee, nog niet gezien, zo onwijs druk gehad, maar ik ga hem van de week kijken. Vertel je dan hoe ik hem vond.
Bedankt DeMolay , kan ik weer even vooruit !

De ridders van Sint Jan van Jeruzalem, Rhodos en Malta, kortweg Orde van Malta, woonden verspreid over heel Europa in commanderijen.

De vlag van Zwitserland toont gelijkenis met de vlag van het kruis van de Tempeliers.

Sir Laurence Gardner, een man met een mysterieuze achtergrond (hij noemt zich ondermeer Tempelier van Sint Anthonius), heeft hier zeer boeiend over geschreven in zijn boek De Erfopvolgers van de Graal, waarin hij zeer uitgebreid vertelt over hoe Jezus zijn eigen dood fakete en uiteindelijk levend en wel Palestina verliet na zijn “herrijzenis”. Hij was getrouwd met Maria Magdalena (de bruiloft van Kanaän zou Jezus’ eigen bruiloft zijn geweest!). De nazaten van Jezus en MM zouden later het Franse koningsgeslacht van de Merovingen vormen en ook in Engeland zou er een aftakking zijn die de heilige bloedlijn voort zou zetten, de zogenaamde Visserkoningen, die later zou voortgaan in de Sinclairs. Het is hier dat de mysterieuze term “Graal” zijn intrede doet.

Over de Heilige Graal doen veel verschillende verhalen de ronde en het bekendste verhaal komt wellicht uit de Koning Arthur sage, waarin de Graal de beker is die Jezus gebruikte tijdens het Laatste Avondmaal en waar zijn bloed in opgevangen zou zijn. In vroege Franse literatuur wordt gesproken over de “Saint Graal” (de Heilige Graal), maar het zou ook een (opzettelijke?) verbastering kunnen zijn van de term Sang Real, het echte oftewel het koninklijke bloed; het bloed van Jezus Christus. Gardner stelt dat Maria Magdalena het letterlijke symbool van de Graal is, de “beker” die het bloed van Christus bevat. Letterlijk betekent het dat haar schoot het zaad van Christus bevatte en dat ze dus kinderen van de profeet gebaard heeft. Kinderen van Heilige Bloede die aanspraak zouden mogen maken op de troon van Jeruzalem, aangezien Jezus een rechtstreekse afstammeling van de Joodse koning David geweest zou zijn.

De verschillende Graal-verhalen waren in wezen een slimme manier om onder de zware censuur van de Kerk het ‘ware’ verhaal te vertellen over Jezus en zijn nageslacht, net zoals de verborgen symboliek in kunstwerken dat was. Het verhaal op een directe manier vertellen of uitbeelden zou op zeker de brandstapel opgeleverd hebben. Een belangrijk verhaal in de Graalhistorie is het verhaal van Perceval, De Historie van de Graal door Chrétien de Troyes, dat later werd uitgediept in Parzival door de Duitser Wolfram von Eschenbach. Hier wordt de basis gelegd voor de bekende verhalen van koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel. Veel elementen van het officiële bijbelverhaal vinden hun weg terug in de Arthurlegenden, maar de continue ondertoon is die van het zoeken naar de Heilige Graal die het bloed van Christus bevat: de bloedlijn van Jezus.

Volgens de verschillende auteurs zou er vanaf het begin van het onstaan van de Kerk een onderstroom geweest zijn die tot doel had het ware verhaal omtrent Jezus en Maria Magdalena te vertellen en te bewaren voor het nageslacht. Toen de Tempeliers zo bruut verraden en vermoord werden door hun eigen Kerk, zagen de geheime genootschappen nog meer de noodzaak in van het opereren onder de radar. Daardoor zouden er allerlei genootschappen zijn ontstaan die de geheime kennis levend hielden en verspreidden, zoals de Rozenkruisers en de Scottish Rite. Vermoed wordt dat ook Bérenger de Saunière lid zou zijn van die Scottish Rite, een genootschap dat volgens de regels van de Tempeliers en de Katharen leefde, wat Saunière’s obsessie voor Maria Magdalena zou verklaren en de toren die hij uiteindelijk in haar eer bouwde. Enkele Tempeliers die de vervolging in Frankrijk wisten te ontkomen stichtten ordes in Schotland, Engeland en Portugal. Sommige Tempeliers vluchtten naar Zwitserland en zouden zo de basis gelegd hebben voor het succesvolle Zwitserse bankwezen, aangezien zij de eerste bankiers van de wereld waren. Tot op de dag van vandaag zou hun invloed en die van de genootschappen nog steeds een factor van belang zijn in de internationale financiële en politieke wereld.