[OUD] Hoe gaat het met ons? #5

Saffier, wat fijn! Een goede dag is al zo heerlijk! Fijn dat het dus toch voor een deel die extra hormonen zijn. Ik hoop zo dat je de rest van de zwangerschap een beetje goed door komt!

Saffiertje wat ben ik hier blij mee!

quote:

Op woensdag 10 februari 2010 13:27 schreef YPPY het volgende:
Oxy, schrijf je alles op? Wat je wil vragen, wat je wilt zeggen, schrijf hoe het voor je is en hoe jij het graag anders ziet. Wat volgens jij wel een goede manier is om te overleggen. Dan kun je ook constructief zijn.

Ik heb veel geschreven, maar alles gewist. Ik heb een gedicht gevonden, niet van mezelf, maar wel 1 die precies zegt wat nodig is, namelijk, luisteren (naar MIJ), kijken (met MIJ), vragen (met MIJ), en de ''weg'' gaan, náást mij, en soms, voor mij uit.
Alles wat ik geschreven had, was een soort zelf-verklaring, terwijl ik vind, dat ik me niet hoef te verklaren, steeds maar weer. Maar dat bijv.mijn ouders eens, dingen gaan uitleggen. En dat ik daar dan op mag reageren, ook als het lastig is, en als ik lang na moet denken.

Maar mijn, psychiater, mailt zelfs op dorre zondagen, lief!

Ik heb zelf ook toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts. Ik heb toch nog steeds behoorlijke last van mijn bekken met lopen. Ik bleef maar denken en hopen dat het vanzelf wel minder zou worden, maar dat is niet zo En aangezien het weer straks weer mooier wordt en ik graag wil wandelen en fietsen, heb ik toch maar die afspraak gemaakt.

Hoop op wat oefeningen, of desnoods een afspraak bij de fysio, en dat dan alles weer goed komt!

wat fijn Saffiertjepiertje!

Fijn saffier

Kusje voor je oxy

Fijn Saffier ik ben echt heel blij dit te horen!
_{pm je me je adres even? ik heb plaatjes voor tobias}

Miss-Sly ik heb na 3,5 jaar eindelijk aan de bel getrokken wegens bekkenproblemen en ben zelf naar een bekkenfysio gestapt, ik had er heel veel aan! Hoop dat het jou ook zoveel zal helpen

Moonah ja idd, een slag om de arm en de impact van een paar kleine pilletjes

Oxy jij een dikke

Meiden, allemaal

Nou hier is het verdriet eruit gekomen.
Waren emotionele momenten, en ineens daar het besef.
Maar ondanks dat, toch wel een fijne carnaval gehad.
dinsdag nog 1 keertje, lichtoptocht.

En alles is de eerste keer moeilijk toch zegt men, helaas ook al tevaak herkenning mee.

Heel goed dat je naar de huisarts gaat miss_sly.

Oxy, dat is ook zo, het met jou meekijken dan centraal stellen. Heb je weleens gehoord van eigen kracht conferenties? Dat gaat daar ook vanuit. Het kijken naar wat een cliënt wil is heel moeilijk voor veel mensen in de omgeving. Ook voor professionals. Er zijn methodes voor, maar dat lukt je niet alleen. Dan heb je echt steun nodig van mensen in je omgeving. Wat lastig zo.

Saffier wat fijn dat je je beter voelt! Wat die hormonen al niet met en mens kunnen doen he?!

bar

saffiertjen, wat ontzettend fijn dat 't vandaag in elk geval beter ging! op naar de top!

oxy, dat klinkt als een heel goed en redelijk uitgangspunt. ik hoop dat iedereen zich daarvoor zal inzetten, mét jou!

En Saffier, zet het door?

Gister was beter dan vandaag, maar het is beter dan vorige week Vanmorgen ging heel lekker, vanmiddag minder, maar dat geeft niet. Zoals het nu is kan ik nog steeds door tot eind augustus


_{ik sluit me nog wel heel erg af voor 'ellende' van anderen, dat kan ik er nog niet bij hebben, dus als ik egoistisch post op het moment, dat klopt.}

Saffier ben blij dit te lezen kleine stapjes vooruit en soms een stap terug.

Hier vanmiddag intake gesprek gehad, met de psycholoog,
En een behandelplan besproken.
Zal blij zijn dat we dit weer op gaan lossen.

Saffier, blij om te lezen dat het met kleine stapje vooruit weer beter met je gaat!
Miss, goed dat je naar de HA gaat. Pijn is niet goed!
Oxy succes. Nogmaals het draait hier om jou... dat moeten ze leren. En toffe psych heb je!

Bar, goed dat je naar de psych gaat. Verdriet moet je kunnen verwerken en een handje hulp daarbij is nooit weg.

Hier ben ik vooral toe aan lente. Ik ben de winter nu even echt zat. Heb het koud, maar dan ook echt koud. Zo van binnen. De zon mis ik en merk dat mijn gevoel meegaat in het koude kille weer. Vermoeidheid van het afgelopen weekend (Maud ziek) speelt natuurlijk ook een rol, maar ik zal zo ontzettend blij zijn als er weer een zonnetje schijnt en mij letterlijk van binnen weer opwarmt.

Chacama, je werd op je wenken bedient vandaag: zon!
Miss, pijn is niet fijn en zeker niet zo lang na de bevalling nog, goed dat je aan de bel trekt.

Wou ik gisteren nog juichen omdat het er op leek dat ik ein-de-lijk van mijn vaginale infectie af leek te zijn, twijfel ik er vandaag al weer aan. Maar de optimist in mij zegt dat ik gewoon een wankele bekkenbodem heb door mijn aankomende menstruatie en dat er daarna niets meer aan de hand is, hoop ik....

En dan het goede nieuws: gesprekken vorige week gingen goed. Van eentje hoor ik deze week iets, de ander weet ik al: assessment volgende week en als dat goed is dan heb ik de baan.

Bar goed zo!

Mefke, ik hoop dat je er nu toch echt vanaf bent.

zon en vanochtend werd ik ook met een zonnetje wakker.

Mefke, ik duim dat het weg is en wens je succes met de sollicitaties!

Nijna, hoe is het met jou?

Lekker he dat zonnetje! Vanmorgen een stukje gewandeld en er waren allemaal vogeltjes aan t fluiten! De lente komt vast gauw!

Chaca, lief dat je het vraagt. Vorige week was echt een rotweek. Heb me lang niet zo ellendig gevoeld, maar goed wel aan de bel getrokken en spijkers met koppen geslagen, dus dat is dan wel weer positief.

Fijn Nijna. Nou, ja niet van die rotweek, maar wel van het aan de bel trekken.

En die lente gaan we gewoon met zijn allen afdwingen.

Zet maar mee in:

Zonnetje, zonnetje kom toch gauw
want ik ben het zat die kou

Zonnetje zonnetje kom toch gauw
want ik hou zoveel van jou

* Nijna zingt mee met chacama

Ik realiseer me dat ik hier eigenlijk nooit post. Heb er ook weinig aanleiding toe gehad, maar nu moet ik toch écht even mijn verhaal kwijt. De korte samenvatting is dat ik na anderhalf jaar wikken en wegen en piekeren heb besloten om draagmoeder te worden voor mijn schoonzus en zwager. Mijn schoonzus heeft geen baarmoeder meer en zij en haar man willen heel graag een kindje samen. Er zijn embryo's ingevroren en ik ga haar morgen vertellen dat ik een kindje voor hen wil gaan dragen. Het is een ontzettend weloverwogen beslissing en mijn man staat vierkant achter me. Ik ben er, nu we de knoop doorgehakt hebben, heel erg vol van. Ook wat nerveus over wat ons allemaal te wachten staat, maar ik hoop boven alles dat het lukken gaat.

Ze hebben me anderhalf jaar geleden voorzichtig gevraagd of ik er over na wilde denken. Toen kon ik nog niet beslissen, omdat ik zelf eerst een kind wilde krijgen. Toen ik zwanger was heeft het constant in mijn hoofd rondgezongen, maar een beslissing kon ik pas nemen na de geboorte van I. Nu ik een bevalling heb meegemaakt, ik weet wat het krijgen van een kind betekent.. Pas nu kan ik zeggen dat ik het wil en dat ik het aankan.

Sorry voor mijn egopost… maar ik moest het gewoon even kwijt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sorbootje op 18-02-2010 12:18:20 ]

wow Sorbo, wat een heftige beslissing, maar wel ontzettend lief!!

Sorbootje, wow. WAt heftig, wat moeilijk en wat ontzettend bijzonder dat je dat wil doen!