Gastgezin Redcat: Cat's 3e nestje #3

Het is tijd voor een flinke foto update, denk ik.

Maar eerst verhaaltje.
Mijn team doet het hartstikke leuk samen. Naartjie vindt de nieuwelingen nog steeds wat druk en dat zal ook niet veranderen denk ik. Maar Yoko en Satsu amuseren zich prima samen. Yoko is haast nog speelser dan Satsu.
Alles eet, drinkt en poept goed en ze zitten al aardig in het ritme. Als ik van huis ga, wandelt alles naar de kattekamer. Alleen Yoko heeft er niet altijd zin in en die moet ik dan lokken met melk.

Satsu is een heerlijk aanhankelijk ding. Optillen, daar houdt hij niet zo van, maar hij komt graag op schoot liggen om te knuffen. En Yoko nestelt zich er ook regelmatig bij. Ome Naartjie komt langs als hij zin heeft en er nog plaats is op schoot. Afdgelopen week was ik een dagje ziekig. Ben op de bank in slaap gevallen en werd uren later wakker met drie katten op schoot.

Grote vent Satsu drinkt af en toe nog bij mams. Inmiddels zijn alle tetten afgeschakeld, op eentje na. En volgens mij zit daar ook niet zoveel meer in, want na een paar minuten kijkt meneertje verstoord op. Het ziet evengoed schattig uit, zo'n grote kerel die nog even bij mamma komt.
Het spul wandelt door het hele huis en aangezien het winter wordt blijven niet alle deuren open staan. Wat resulteert in een heel zielig miewend katertje als Satsu op zijn zwerftochten buitengesloten is.

Oké, foto's!














Met z'n allen op schoot


Oompje is not amused


Sinds de verwarming aan is heeft Yoko een nieuwe stek gevonden.




HALP!








Fillumke:


Vorige week had ik een verrassing voor Yoko en Satsu: playdate!
Het vrouwtje van Yumi moest wat spullen bij me ophalen en we waren benieuwd of de kittens en Yoko elkaar nog zouden herkennen. Ze waren toen een week of 3 gescheiden. Ik had niet gedacht dat alles elkaar helemaal verliefd in de armen zou vallen, maar had stiekum wel gehoopt op een stukje herkenning. Not.
Yumi is nergens bang voor dus wandelde lekker door de kamer, misschien dat ze daar wat van herkende.
Maar broer en moeder.... En vice versa. Het heeft wat naar elkaar geblazen, de kittens hebben heel even achter elkaar aangerend maar verder deed ieder zijn eigen ding.
Goede info voor een volgende nestje; scheiden van kittens is echt niet dramatisch, ze vergeten hun eerste huis gauw genoeg en zijn helemaal happy in hun nieuwe huis.
Wel grappig om een kitten te zien rondrennen en denken dat er iets niet klopt: oh, wacht, da's Yumi.
Het prinsesje is ook een stuk lichter dan tankje Satsu. Ze was een stuk gegroeid sinds de adoptie en zag er prima uit. Maar de volgende keer ga ik wel bij haar op bezoek ipv andersom. Wel zo rustig voor de rest van de bewoners.

Yumi


Wie ben jij? (Yumi zit onder de burostoel)


Yumi bij ome Naartjie in De Paal


Tot slot nog een Habushu update:

quote:

Hier even een Habushu updatje ( zonder fotos ik stuur er binnenkort weer wat naar Cat)
Baileys is nog steeds zijn grote vriend overal waar Baileys loopt zie je een klein gestreept staartje volgen en zelfs die dikke Duffy begint hem wel ok te vinden ( samen bokkensprongen maken in de woonkamer)
s'nachts slaapt hij meestal nog in de keuken omdat hij de hele nacht bezig is met rondrennen over het bed ( van Baileys naar mr blikopener naar Duffy en mij) en dan komen wij niet echt aan slaap toe soms laten we hem een tijdje door klooien en dan verdwijnt hij als nog de keuken in.
Vannacht heeft hij het grootste gedeelte bij mij op bed geslapen maar om een uur of vijf ging hij lopen stoeien en probeerde mij aan te vallen onder het dekbed ( speels natuurlijk)
Ook laten wij hem niet uit de keuken als wij beide lang weg zijn want Duffy vertrouwen we nog niet helemaal dat bouwen we steeds verder op.
De tv blijft íe iets geks vinden en kan er uren naar staren net als het aquarium vind hij dat geweldig.
Verder is ie een enorme kroelkip als hij elders in huis aan het spelen is komt 2x per uur toch even kopjes en een pwrrrw geven.
en valt regelmatig knorrend in slaap in mijn armen.


Baileys heeft dus toch een blaasontsteking en de da heeft testen gedaan en er zit gelukkig geen gruis oid in ook geen bacterien dus conclusie het komt door stress en die druppels van eerst helpen onvoldoende dus nu maar tabletjes voor een paar dagen dat moet het oplossen en zijn blaas weer relaxen hij vind het prima vla rijstepudding chipolate pudding aardappel puree ( werkt prima met medicijntjes)
nu maar hopen dat dit wel werkt want hij heeft best wel pijn bij het plassen.

Ook grappig trouwens: Satsu's koppie is nu al net zo groot als dat van zijn moeder. Alleen moet alles nog in verhouding komen. Ogen, oren, neus en bekje zijn naar verhouding groot nemen dus veel ruimte in, bij Yoko lijkt het allemaal wat compacter gepositioneerd. Volgens mij wordt hij een reus van een kater die ome Naartjie naar de kroon gaat steken!

Ik zal Baileys beterschap wensen van je F_R.

Even spammen met wat foto's die een bevriende fotograaf heeft gemaakt.

quote:

Op zaterdag 7 november 2009 22:23 schreef Harajuku. het volgende:
Oh, is dat de shoot geworden?

En Satsu groeit nog steeds.




Samen met mams op de vogeltjes schelden


Drinken kan overal. Ik zie hem nog maar zelden drinken nu, maar vooral bij mij op schoot is het nog steeds een heerlijk tijdverdrijf. Dan ligt daar zo'n groot katertje smekkend en zuigend het laatste druppeltje melk uit de tet te trekken.


Klimmen kan hij ook prima. Hier was hij al op de terugweg.


Ruim een maand geleden paste het nog prima!


Nu niet meer.

Vandaag schrik in huize Cat! Ik was een dagje weg (Fok was toch down ) en toen ik net thuiskwam stond de deur naar de kattenkamer wagenwijd open. Normaal is die potdicht, dan heeft Naartjie die kamer+tuin en Yoko en Satsu razen binnen rond. Want ik wilde die twee rustig en onder begeleiding van mij laten kennismaken met het buitenleven. En met AlCatraz ingeschakeld.
Dat plan liep dus anders....

Naartjie en Satsu kwamen me meteen binnen tegemoet gewandeld. Maar oerzwerfster Yoko was niet in zicht, gloep. Toen ik haar vanuit de kattekamer riep klepperde het katteluik en kwam mevrouw aangewandeld. Pfew! Of Satsu is buitengeweest weet ik niet, maar Yoko weet dus in ieder geval de weg. En gelukkig ook de weg terug. Naartjie heeft zich ongetwijfeld tegoed gedaan aan een royale portie kittenvoer (want dat staat binnen voor moeder en zoon klaar). Totale chaos in huize Cat dus.

Maar inmiddels is Yoko weer niet van mij weg te slaan. Dus ik heb er toch wel vertrouwen in dat ze er niet vandoor gaat als ze officiëel naar buiten mag.

Knullie wordt groot.
En kan dus ook meer schade aanrichten.





[begrafenismuziekje]
Vaarwel lieve keukenrol... je had nog zoveel opsopbeurtjes in je, maar het heeft helaas niet zo mogen zijn.
[/begrafenismuziekje]

Hopelijk hoef ik binnenkort geen foto van een overleden kabel te plaatsen, want die neemt hij inmiddels ook te grazen.

Maar evengoed is hij haske lief. Hij mag zelfs nog steeds bij mamma drinken van tijd tot tijd. En ik me maar verbazen hoe hard hij groeit.