Sma geregeld die een BN'er blijkt te zijn.

''Het is 12 uur en de Chris staat te kloppen aan je crib, klaar voor een natte strakke poenie op m'n lip''

Het leek een normale week te worden, de zon stond strak schijnend aan de horizon en een merel vloog door het idyllische landschap terwijl de prilheid van ontboezemende bloemen me deed denken aan de onschuld van een 14-jarig meisje, vrij nakend in een weiland, onbekommerd, zich geen moment zorgen makend over de hedendaagse maatschappelijke beslommeringen. Slechts één met de natuur en haar eigen gedachten. Dit lijkt echter een onmogelijk en utopisch scenario aangezien er in ons land enkel nog plaats is voor materialisme, consumisme en kapitalisme. De werkelijk belangrijke zaken worden enkel nog geleefd en ondergaan door eenzame zielen, dwalend in een wereld die hen niet begrijpt. Dit betreurt mij. Als ik overheerst word door deze droevige gedachten rest mij slechts de vraag: ''Wat zou Ray Mears doen?'' Ik bedenk dan dat Ray zich zou nestelen op een heuveltop met uitzicht op een uitgestrekte Afrikaanse savanne om vervolgens urenlang voor zich uit staren. Ja. Alle mensen die nu al smachten naar een nieuwe alinea moet ik helaas teleurstellen. In een Rayesque moment bedacht ik mij laatst hoe graag ik een proleet zou willen zijn, niet gehinderd te worden door enige kennis van zaken of überhaupt enige kennis over de zaken des levens. Het ultieme geluk ervaren wanneer ik met een koud biertje in de tuin zit. Gewoon niet beter weten. Helaas zal ik mij door het leven moeten bewegen met een intelligente last, een enorme ballast. Hey, een semi-rijm. 's Nachts droomde ik over een een vloedgolf die een besneeuwde bergstad meesleurde door de valei en alle gebouwen, automobielen, kinderwagens en lantaarnpalen ongeschonden neerzette op een berghelling in de mediterrane zon.

Adempauze.

Goed.

Ik bedacht me laatst hoezeer het ideaalbeeld dat ik bij een vrouw wil zien totaal niet overeenkomt met het gemiddelde uiterlijk van een 16-jarig meisje, wat mij, al dan niet terecht, deed beseffen dat ik gewoon sterke heteroseksuele gevoelens koester jegens het andere geslacht. Het is als het moment dat je naar een 13-jarig meisje kijkt en, geheel terecht, denkt: ''Hm, tja, och, eigenlijk kan het best''. Ik weet dat dit voor 90% van de mannelijke bevolking herkenbaar is. Kutmaatschappij. Als men aan al zijn onderdrukte gevoelens toe zou geven zou dit land een stuk mooier worden, het is sowieso bedenkelijk in welke mate duizenden jaren aan moraal de kop wordt ingedrukt door bepaalde figuren. De persoonlijke doelen die mensen zichzelf stellen zijn gebaseerd op opvattingen van andere mensen, de doelen zijn slechts opgesteld om geen gezichtsverlies te hoeven lijden. Als ik mijn leven in een hutje op de Veluwe wil doorbrengen is dat raar, als ik mijn leven in een kantoor wil doorbrengen is dat normaal. Gelatenheid en apathie.

Okay, dit was de inleiding.

Laatst, laten we zeggen vorige week, staarde ik uit het keukenraam om, al dan niet, een nieuwe staat van apathie te bereiken toen ik opeens de muren van mijn huis naar beneden zag vallen. Gelukkig realiseerde ik me al snel dat ik weer eens aan hypnagoge hallucinaties leed. Samen met die conclusie bedacht ik me ook dat ik me weldra klaar moest gaan maken om mezelf in het nachtleven te storten. Terwijl ik op Hyves naar wat appetijtelijke smatjes aan het kijken was, mezelf verbaasde over de zin ''wt uhn kk SiieLuGe kk nerd jjaaA hij hee3eft waArsChijnLijk Gee3en reaL Liife duSs dOet iieJj Om te kijk3n Of ChiiCkiiejjSs d0en'' en subtiel aan mijn whiskey nipte kreeg ik een smsje van de queen bee van een 'vriendinnengroep' waar ik eerder mee in contact was gekomen. Ze vroeg: ''Kom je me straks opwachten in [insert naam van club] ?'' Ik antwoordde: ''Kom binnen, welkom, ben ik niet gekomen ga je niet totdat ik wel kom'' In mijn handen wrijvend van genot over mijn eigen insidersgrap (echte bazen weten het) ging ik op weg om mijn homies te ontmoeten. Op de fiets had ik genoeg tijd om na te denken over nieuwe openingszinnnen als ''Zou je jezelf geven als je mij was?'' en voor de nerdy chicks: ''Zal ik jou eens in je poenie pwnen?'', al bekroop mij een merkwaardig gevoel dat deze nauwkeurig gecomponeerde zinnen niet voldoende zouden zijn om indruk te maken. Desalniettemin betrad ik vol vertrouwen het walhalla voor wulpse tienermeisjes. Oh, wacht, dat is een middelbare school. Het komt in ieder geval dicht in de buurt. Nadat ik de eerdergenoemde dame uitgebreid had begroet en zeer subtiel haar bollende kontje had bevoeld begaf ik mij richting dansvloer om nonchalant met mijn hoofd knikkend langs de kant te gaan staan, zeer stoer voor me uit starend. Deze aanpak bleek, zoals vaker, al zeer snel zijn vruchten af te werpen, aangezien de eerdergenoemde dame heupwiegend op me af kwam lopen en zeer dicht tegen me aan kwam staan, dit tot plezier van een bepaalde erogene zone. Na haar binnenste te hebben bevoeld, haar mond dus, viespeuken, bekroop mij echter een vreemd gevoel, een gevoel van herkenning. Na haar diep in de ogen te hebben gekeken wist ik het.

Klacht:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 6 mei 2009 22:35 schreef Stevennn het volgende:
ZET DIE FOTO SNEL IN EEN SPOILER OM HET SPANNEND TE HOUDEN !

Goed punt.

quote:

Op woensdag 6 mei 2009 22:41 schreef Skylark. het volgende:
Chriz2k. Hoe kun je een topic openen onder Chelsea - Barcelona?

Nu even lezen.

Ik geloofde het wel na die rode kaart . .

quote:

Op woensdag 6 mei 2009 22:42 schreef TNA het volgende:
Ik vind jouw verzonnen topics (ja, zoals deze) zo ongelofelijk stom

Laster. Het is enkel verFOK!t om het leesbaar te maken.

quote:

Op woensdag 6 mei 2009 22:45 schreef Skylark. het volgende:

[..]

Het is 1-1 geworden, FYI.

En het is weer een pareltje. Je subtiele woordspelingen zijn fenomenaal.

Vandaar de '' . .''

En dank.