Het OUD Estafette Topic deel 4

Ik loop ongeveer 2 topics achter geloof ik wat gaat het hard en wat is dit een mooi open topic geworden!

Ik lees ook weer mee!

Buuf!
Hier meldt zich nog een Duran Duran-fan.
Vroeger dan hè, niet het laatste wat ze gedaan hebben.
Ook zo'n desillusie de John Taylor van tegenwoordig.
Vroeger was ik echt smoor op hem.

quote:

Op donderdag 26 februari 2009 11:49 schreef dutchie het volgende:
Buuf!
Hier meldt zich nog een Duran Duran-fan.
Vroeger dan hè, niet het laatste wat ze gedaan hebben.
Ook zo'n desillusie de John Taylor van tegenwoordig.
Vroeger was ik echt smoor op hem.

Oh ja! Die verlopen kop nu. Het voelt toch een beetje als een biecht hè, zeggen dat je fan was.

Ik vind het echt een bijzonder topic geworden

quote:

Op donderdag 26 februari 2009 12:02 schreef moussy het volgende:
Ik vind het echt een bijzonder topic geworden

wat zij zegt

quote:

Op donderdag 26 februari 2009 12:01 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Oh ja! Die verlopen kop nu. Het voelt toch een beetje als een biecht hè, zeggen dat je fan was.

Ja, beetje wel.
Je had U2 en Duran Duran, dat weten DE bands in die tijd.
Niet voor niets heeft U2 het overleefd.
Maar nog hoor, ik vind Rio nog steeds leuk en Save a Prayer ook.
Ik heb school nog Simon geplaybackt in Band Aid. Kon die tuitende mond heel goed al zeg ik het zelf.

Maar even ter verdediging van mezelf, mijn muziek is net als die van jou radicaal veranderd.
Het is uiteindelijk toch wel goedgekomen met ons.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

U2 en consorten beginnen anders ook aardig uiterlijk gezien te verleppen hoor
mag ook wel gezien ze ongeveer 49 zijn, maar verschil is U2 maakt goeie muziek
Na 22 jaar nog steeds trouw fan is

Was het topic even kwijt.

Lishe, zwaar, lijkt me, als kind, om je moeder psychotisch mee te maken.
En wat super dat je (ook) toneel speelt! Dat is nou één van de dingen die ik weer wil oppikken als ik wat 'losser' ben van Thies. ik heb in het verleden heel veel voorstellingen gemaakt.
En ook zo leuk dagge wir hier komt wonen.

Buuf, niks mis met DuranDuran. Heerlijk, die jaren'80 muziek, blijft toch jeugdsentiment. Was leuk om wat meer van je te lezen.

Lishe, ik heb laatst je tante mogen ontmoeten en voelde al meteen dat jullie echte familie mensen zijn! Heel bijzonder Ook dat ik bij jouw familie zo welkom was.
Mooi om je stukje over je moeder en de manier hoe je ermee om ging/gaat te lezen.

debuurvrouw, ook erg leuk om jouw stukje te lezen! Ik wist niet zoveel van je, je viel me nooit zo op (in de goede zin van het woord!!). Had geen ideeee dat je moeder bent van drie kinderen haha! En die muzieksmaak, ja, die is gewoon gaaf

Ik ben nog vergeten te vertellen dat ik Prison Break zo'n ont-zet-tend gave serie vind! (Volgens mij heeft nog niemand die genoemd..?) Ontzettend goed geschreven, zo enorm spannend, elke aflevering weer. Ben dan ook echt verslaafd, de dag nadat het in Amerika is uitgezonden, hebben wij het hier ook gezien

foutje

Ik ben er ook weer, net allemaal weer bij gelezen! Ik vind dit zo'n bijzonder topic

Wow, wat een geweldig topic!!

E.T. dus.. Eloise in het echt. Bijna 37 jaar geleden geboren in Hoorn en daar mijn jeugd doorgebracht. Op m'n 20e gaan samenwonen met m'n jeugdliefde in een dorpje vlakbij en later getrouwd. Achteraf had ik niet moeten trouwen, want ik had ernstig koudwatervrees.. waarschijnlijk een roep vanuit m'n onderbewuste wat ik heb genegeerd.
Ik wilde destijds ook absoluut, ik herhaal ab-so-luut geen kinderen.

Ten tijde van BB1 ontdekte ik fok, niet zo fanatiek nog als sommigen hier .. en in maart 2000 registreerde ik me hier. Dat najaar raakte ik met Swets aan de praat en later ook aan de sms en telefoon. Ondertussen huwelijk definitief ten einde, bij m'n vader ingetrokken en een eigen huis gezocht. Bijkomstige moeilijkheid was dat ik nog niet zo lang een eigen bedrijf had, samen met een compagnon, ik moest mezelf uitkopen aangezien we nog niet op winst stonden.
Ondertussen waren Swets en ik net twee jonge honden en ging ik 3x in de week van Hoorn naar Rotterdam. Al heel snel kreeg ik een eigen flatje toegewezen.. nog geen twee minuten lopen van Swets z'n huis. Sindsdien waren we onafscheidelijk en al heel snel heb ik mijn flatje weer opgezegd want er stond altijd wel een huis leeg en dat is best zonde van het geld

En toen we een keer op een druilerige zondagmiddag op de bank lagen, gebeurde het. Zo'n gedachte die door je hoofd flitst en waarvan je je afvraagt "huh??? wat was dat nou??" Schoot er nou echt door m'n gedachte dat ik met jouw wél kinderen wil?? Maar dat kan helemaal niet (het feit dat ik geen kinderen wilde was best makkelijk in het begin van onze relatie.. geen valse verwachtingen m.b.t. Swets z'n verminderde vruchtbaarheid etc.). Nu zou dus alles op z'n kop gezet worden. Voordat we samenwoonden had ik de pil dus al het raam uitgegooid

En toen dus het 'roerige' jaar 2002. Eerst Swets z'n vader met een gescheurd aneurysma in het ziekenhuis en kantje boord, toen die opkrabbelde het huwelijksaanzoek van Swets, en vlak daarna mijn vader die kanker bleek te hebben. M'n vader en ik, een beter voorbeeld voor de vader-dochter relatie bestaat niet. Vier handen een buik enzo.. alles. Huwelijk naar voren gehaald en helemaal omgegooid om mijn vader er nog bij te hebben, vakantie geannuleerd.. gouden dag met een zwart randje beleefd. M'n vader is in augustus overleden; hij zou 25 september idd niet gehaald hebben. (ik bedenk me dat ik nog steeds een kopie van de trouwakte op wil vragen bij de gemeente in Hoorn; onze beide vaders waren getuige.. nu zijn ze er allebei niet meer )

Volop bezig met de nasleep en praktische dingen na het overlijden begonnen we met de eerste ICSI behandeling.. de derde poging bleek raak en daar kwam Saskia Toen zij een jaar was en we weer op de lijst stonden voor ICSI voor een broertje of zusje werd ik spontaan zwanger; een miskraam met een lange nasleep en uiteindelijk een curretage na 4 maanden ofzo. Eindelijk konden we weer verder en Tijn had twee pogingen nodig Tijdens deze zwangerschap kreeg Swets z'n vader dezelfde diagnose als mijn vader alleen ging het bij hem wat minder snel. Gelukkig heeft hij z'n stamhouder nog kunnen zien en meemaken en was vreselijk ontroerd dat hij vernoemd was.
De dag dat ik terugkwam op m'n werk van zwangerschapsverlof werd ik bij personeelszaken ontboden en mocht ik meteen weer naar huis. Lang verhaal kort; ze wilden niet met me verder obv 2 dagen per week.
Op m'n gemak gaan zoeken naar een nieuwe baan, ik had de tijd en wilde alleen iets dat ik echt leuk zou vinden.. en toen was ik weer zwanger solliciteren op een laag pitje gezet en we zien wel.. met 3 kinderen is het ook wel makkelijk om volledig thuis te zijn natuurlijk. Genoeg te doen _{al zou ik nu best wel weer aan de slag willen, maar voor 2 dagen per week was al niet veel te vinden, nu helemaal niet al ben ik nog steeds niet enorm hard op zoek}

Wat me meteen bij de vraag van debuurvrouw brengt.. hoe kom ik aan tijd voor mezelf? Nou.. nauwelijks dus De pest is ook nog dat Nienke melk alleen maar live bij mama wil drinken (en de late- en nachtvoeding nog flink gedronken worden) en dat flesjes resoluut weg worden gegooid. Gelukkig gaat ander drinken steeds beter dus de ergste claim is er van af. 's Middags is er gelukkig nog een heel klein tijdje dat Tijn en Nienke allebei slapen en dat Saskia op school zit. Dat kleine tijdje is me heilig en is ook echt voor mij; dan ga ik even met de voeten omhoog op de bank. Even fokken oid. Eigenlijk zou dat tijdje het drukst bezet moeten zijn aangezien ik niet heel veel aan huishouden kan doen als het kleine spul wakker is. (als ze helpen is dat van de wal in de sloot en echt schoonmaakspul wil ik niet gebruiken als ze er bij kunnen, bleek ofzo). Maar goed, beetje tussendoor enzo.. we komen best een eind Het wordt vast wel weer beter, het is nu gewoon even zo dat al m’n tijd gaat zitten in "nee Tijn, niet doen" "Nienke, blijf daar van af!" etc. O, ik vergeet het vier keer per dag naar school lopen en het inpakken van de andere twee daarvoor en het in bed, uit bed etc voor de nodige slaapjes tussendoor.
Nu dus weinig tijd voor mezelf, maar dat komt wel weer. Tijn gaat twee ochtenden nu naar de psz en een van die ochtenden is voor 'huishouden' en de andere ochtend is voor 'mij'. Even achter de naaimachine (dat is ook niet te doen met die twee rondlopend) of met een boek als Nienke slaapt of even naar de markt ofzo.

Nu House begint (mijn favo tv serie) bedenk ik mij dat ik zulke dingen ook nog in m'n stukje moest gooien
Veel boeken van Stephen King hebben we dubbel De laatste tijd was ik meer van de Sophie Kinsella omdat je daar niet bij na hoeft te denken en dat makkelijker is als je elke drie regels door een kind onderbroken wordt Nu met het leesclubje hoop ik weer eens echt aan lezen toe te kunnen komen en dan ook buiten de mij bekende boeken. Met muziek ben ik echt een beetje in de 80s blijven hangen..Prince in die tijd was geniaal, maar ook de rock en pop uit die tijd Veronica is dan ook m'n favoriete radio zender, ik heb ook geen idee wat er nu in de top40 staat, al komen echt leuke nummers hier ook wel binnen maar dan heb ik weer geen idee wie dat is
Films heb ik ook een heel brede smaak in. Van Harry Potter tot Oceans Eleven en van Lord of the Ring tot een echte 'vrouwen-feelgood-movie'.

En nu zit ik al de hele dag na te denken aan wie ik het stokje door ga geven en ik kan maar niet kiezen
Uiteindelijk heb ik Jarno gekozen. De allereerste keer dat ik in de Fok-chat kwam (toen wist ik nog niet eens van het bestaan van Swetsenegger af) zat hij er al.. en al snel waren we altijd met een vast groepje overdag. Van dat schreeuwerig joch is hij veranderd in een watje van een vader ondertussen.
Ik wil graag weten hoe hij de (ongetwijfeld zware) tijd heeft ervaren toen Yppy zware PND had en dan zijn eigen rol als vader hier tussen proberen te ontwikkelen.
En of hij nog steeds elke dag roze koeken eet, natuurlijk

[ Bericht 0% gewijzigd door E.T. op 26-02-2009 21:46:46 (nog even wat wit toegevoegd :)) ]

In de preview was ie toch een heel stuk korter

E.T., het zijn echt tropenjaren voor jullie, nu. Maar je klinkt wel altijd gelukkig, zelfs in die moeilijke periodes met de ziekte van jouw vader en de vader van Swets voelde ik dat. Ik vind dat heel knap en ook heel fijn om te lezen, dat jullie zo op elkaar bouwen en optimistisch blijven.

_{en dat je al eerder getrouwd bent geweest , dan moest je wel erg jong zijn getrouwd}

Of hij nog roze koeken eet Leuke vraag ET, het meeste van je verhaal kende ik al maar toch vond ik het leuk om het nogmaals in jouw woorden te "horen".

mooi al die verhalen. echt een heel bijzonder topic dit.
Leuk ook dat debuurvrouw de hbo-v heeft gedaan, en jammer dat je er niets mee doet

Ik was 27 livelink.. ik ben alleen niet zo lang getrouwd geweest

En m'n vader.. dit dus

quote:

Op donderdag 26 februari 2009 21:29 schreef E.T. het volgende:
En m'n vader.. dit dus
[ afbeelding ]

Ik vind dat zo'n ontroerende foto, E.T.
Het is zo treffend, de band tussen vader en dochter.
Toen mijn vader kanker kreeg en overleed heb ik nog wel eens aan jouw topic van destijds moeten denken, die band die jullie hadden, dat was heel herkenbaar.

Wow. Wat ik hou van de levensverhalen die hier langs komen, wat zijn er toch een boel mooie mensen in OUD te vinden!

ET, wat een mooie foto .

E.T.
Dat wat livelink zegt over geluk bemerk ik idd ook. Mooi om te zien en te lezen.