Depressief door de hormonen, deel 8

Grijs, ik weet het, en dat maakt het ook juist zo moeilijk. Ik denk, en hoop, dat mijn zusje zo niet zou doen als ze wel goed in haar vel zou zitten. Alleen komt het zo verdomd ongelegen, omdat ik zelf ook niet lekker in mijn vel zit. Ik heb er echt moeite mee om dit te handelen, weet niet goed hoe te reageren.
En ja, ik wil rekening houden met haar gevoel, maar wellicht doordat ze zich nu zo slecht voelt, vraagt ze wel te veel, denk ik. En als ik dat dan weer denk of tik, vind ik dat ook weer egoistisch van mezelf.

En ik mis mijn neefjes. Ik heb ze al bijna 2 maanden niet gezien. Mijn zusje zei de laatste keer dat we elkaar spraken en het weer goed leek te zijn, dat mijn neefjes mij ook missen. En ik kan er zo weinig aan doen. Ik kan nu toch niet 'gezellig' bij ze op bezoek? Ik zou ze zo graag weer even zien, maar dat zal nog wel een tijdje gaan duren, vrees ik.

[ Bericht 25% gewijzigd door miss_sly op 10-03-2009 23:25:40 ]

Ik vind de opmerking van grijs een hele zinvolle. Hoe vervelend en triest ook, je zus zal vást niet zo handelen om jou/jullie expres te kwetsen.
Kun je niet een dagje weg met je neefjes, dierentuin ofzo? En het vooraf rustig en zonder verwijten met je zus bespreken?

Ik vind het zo erg voor je Miss_sly, dat je zus geen rekening met jouw gevoelens kan houden. Ik denk ook dat wat Cattie zegt waar is, dat ze als het niet om de naam gaat, ze wel gaat dwarsliggen over de kleur van de kinderwagen om maar iets te noemen. Dit is háár probleem, haar onverwerkte verdriet, en ik vind het heel erg dat ze jou opzadelt met die negatieve gevoelens. Jij draagt een meisje in je buik dat de prachtige naam Senna mag dragen. Houd daaraan vast, het ís al Senna, geen andere naam zou goed genoeg zijn voor je dochter!

Miss_Sly, heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jou!
Ik zit momenteel zelf overspannen en depressief thuis. Niet door de hormonen, ik ben niet zwanger, maar ik herken wel heel veel in wat je schrijft.
Ik hoop dat je snel weer een zonnetje door de donkere wolken ziet heen breken; juist in je zwangerschap lijkt een depressie me zó erg, omdat het zo'n mooie tijd zou moeten zijn.
Verder weet ik niet goed wat ik moet schrijven, alleen dat ik met je meeleef en dat je de naam Senna gewoon moet houden .

Ik had je topic gezien, MaLo. Sterkte!

Iedereen bedankt voor de berichtjes, ook achter de schermen.
Ik heb het even laten rusten hier, en vooral over nagedacht. Zoals door sommigen ook gezegd: we kunnen de naam niet meer veranderen. Ze heet al Senna, zo hoort ze al bij ons.
Ook de post van Grijs vond ik erg fijn. Misschien moet ik daar meer aan denken nu, dat ze het echt heel moeilijk heeft.

Ik heb uiteindelijjk vanavond, ook via de mail, laten weten dat we besloten hebben bij Senna te blijven. Ik heb ook gezegd dat ik hoop dat we er in een later staduim over kunnen praten, maar dat ik begrijp dat ze het momenteel te moeilijk heeft om ook aan anderen en hun gevoelens te denken.

Ik hoop van harte dat ze na de bevalling, als ze haar jongste zoon in haar armen kan sluiten, een groot stuk van zichzelf en het geluk binnen haar gezin terugvindt. Tot die tijd vrees ik dat er niet veel zal veranderen, en dat zal ik moeten respecteren.

Miss_Sly, het lijkt me heel goed dat je zo snel duidelijkheid hebt gegeven naar je zus. Ik hoop dat ze het een beetje zal accepteren, waarschijnlijk niet nu, maar hopelijk wel later.
Ik hoop dat je dit nu een beetje achter je kunt laten, hoe rottig ook.

Miss_Sly, even een vanaf hier!

miss_sly, ik las 't net pas allemaal, wat een rottoestand zeg. succes ermee. zo te lezen is je zus echt niet in staat tot redelijk nadenken momenteel, want wat een onmogelijke dingen weet ze van je te vragen. echt hartstikke jammer dat dat juist in deze bijzondere periode zo moet gaan...

Goed gedaan Sly. Duidelijke en netjes naar je zus toe... nogmaals een

Het was al met al een heftige week, met als hoogtepunt (of dieptepunt, maar net hoe je het bekijkt) een gesprek zaterdagavond bij mijn ouders met mijn zusje en schoonzusje. Het was geen erg fijn gesprek, ook het gedeelte dat niet over de naam ging. Ik denk wel da tmijn zusje nog slechter in haar vel zit dan ik op het moment, dus probeer ik maar begrip op te brengen voor haar.

Dat begrip verdween wel even volkomen toen ze me ervan beschuldigde het gesprek over de naam te verdraaien, erover te liegen en dat allemaal omdat ik mijn zin wil hebben. Toen werd ik echt razend, want dat is gewoonweg niet zo. Als dat zo was geweest, had ik het er toch helemaal niet met haar over gehad? Als het me koud liet wat zij denkt en voelt, dan had ik niets gezegd of gevraagd en gewoon aangekondigd dat we onze dochter Senna noemen.
Ze vindt dat het voor ons maar gemakkelijk is om toch van naam te veranderen, en dat we dat moeten doen, omdat zij hier heel lang, misschien wel levenslang, verdriet van zal hebben...

Uiteindelijk is er wel wat duidelijk geworden hierover: mijn zusje heeft in stilte (met niemand dus over gesproken) 3 zwangerschappen gehoopt dat het een dochter zou zijn. Nooit geventileerd, maar kennelijk wordt dat deze derde en zeer waarschijnlijk laatste zwangerschap te veel en dat komt er nu allemaal uit.
En, ook dat voor het eerst gehoord, ze dacht 3 zwangerschappen aan de naam Senna.

Tja, dat is ook heel verdrietig, dat snap ik wel. Maar ik kan nu niet meer terug, zo voelt het. Ze heet Senna, zo voelt het, zo delen we het met iedereen...dat kunnen we niet meer veranderen.

Verdergaat het zijn gangetje. Vrijdag gaan we op vakantie en daar heb ik wel erg veel zin in. Ik merk dat rust en vrije tijd me goed doen, dus ik ga ook na de vakantie proberen iedere week een middag of dag vrij in te plannen. Dat wordt ook gemakkelijker met al die nationale feestdagen. Ik heb goede momenten, en slechte, en verder kabbelt het voort.

Wat heftig allemaal... Weet je, heel cru gezien vind ik eigenlijk dat je zusje blij zou moeten zijn dat de naam Senna toch nog aan een mooi meisje gegeven gaat worden. Dat dan weliswaar niet haar eigen kindje is, maar zo super dichtbij staat dat ze er van zou moeten kunnen genieten... Erg jammer dat er zo'n ontzettende grijze sluier over alles ligt, door de hele situatie. Kan me goed voorstellen dat er op een bepaald moment een einde komt aan je vermogen je in te leven in de moeilijkheden van anderen. Vind het zo sneu, als ik iemand aan onbezorgde heerlijke zwangerschap gegund had, was jij het wel!

Sterkte!

Miss-Sly, even over je onzekerheden. Ik wil al de hele tijd vertellen dat ik in mijn zwangerschap echt ontzettend onzeker was. Het verlamde me letterlijk, ik kwam helemaal niet op stoom met dingen aanschaffen, of kleertjes wassen of ook maar iets te doen. Ik voelde me vreselijk schuldig hierover, want ik wilde immers al zo lang een kind en het had zo lang geduurd voor ik eindelijk zwanger was. Ik heb 9 maanden stijf gestaan van angst en onzekerheid. Achteraf is het zonde van mijn tijd geweest, maar dat wist ik toen natuurlijk niet. _{Althans, ik deed het niet expres natuurlijk, maar zonde was het wel}

En dan alles wat er verder nog speelt: ik kan alleen maar denken dat ik je het zo anders had gegund allemaal. Ik vind het gewoon zo naar voor je. En ergens zo oneerlijk. Heel veel sterkte nog en probeer de mooie momenten te koesteren!

quote:

Op maandag 16 maart 2009 10:07 schreef miss_sly het volgende:
En, ook dat voor het eerst gehoord, ze dacht 3 zwangerschappen aan de naam Senna.

Maar waarom had ze het dan tegen jou over Lois? Dat snap ik echt niet hoor
Nou ja, ik blijf haar hele houding heel erg verdrietig vinden. Voor jou, voor haarzelf natuurlijk, maar ook voor je ouders. Ik hoop dat ze na de geboorte van haar kindje bij zal draaien.

quote:

Op maandag 16 maart 2009 10:35 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Maar waarom had ze het dan tegen jou over Lois? Dat snap ik echt niet hoor
Nou ja, ik blijf haar hele houding heel erg verdrietig vinden. Voor jou, voor haarzelf natuurlijk, maar ook voor je ouders. Ik hoop dat ze na de geboorte van haar kindje bij zal draaien.

Precies mijn gedachte!

Verder nogmaals een

Volgens haar heeft ze gezegd dat zij Lois vroeger mooi vond, maar aangezien mijn schoonzusje dat niet mooi vond, hebben ze samen Senna gekozen. Dat is niet zoals ik het gehoord/begrepen heb, maar dat gelooft ze dus niet en daarover zit ik volgens haar glashard te liegen.

Het voelt alsof we de naam van haar gestolen/afgenomen hebben, want anders zouden we nooit op die naam gekomen zijn...wat dus niet waar is, want we kennen in onze omgeving (ver genoeg weg) ook een Senna en hier op fok was het ook al een gebruikte naam.

nebelung, dat klinkt heel herkenbaar, dat verlamd zijn. Ik kan ook maar niet beslissen iets te kopen of wat ik wil met het kamertje bijvoorbeeld. Kleuren, uitvoeringen, hoe, wat waar, alles is te moeilijk om te beslissen. Gelukkig helpt schaap me daar wel bij!

Miss_Sly toch *knuf*
Kan me voorstellen dat het niet makkelijk voor je geweest is en zal zijn!
Maar ook ik denk dat je zusje hoe moeilijk het voor haar ook is zich er bij neer moet gaan leggen dat jij die naam gekozen hebt. En dat ze het dus beter kan gaan koesteren ipv haar kont tegen de kribbe te gooien, daar lost zij nu niets mee op en maakt ze het voor jou ook niet makkelijker op.
Jij geeft aan dat je begrip hebt voor haar, dat is onwijs goed van je, maar het kan en mag niet van een kant komen, dat vreet energie van jou die jij beter aan Senna in je buik kan geven en aan jezelf om je roze randje te behouden.
Ook denk ik persoonlijk dat je zusje proffesionele hulp nodig heeft om haar "verdriet" te bespreken. Jij kunt en mag nu even niet daar zijn om ook haar problemen te absorberen!
Nou dat was mijn relaas wel weer denk ik, tis niet zo hard bedoeld als het er staat natuurlijk komt wss omdat ik jou "beter" ken dan je zusje en jou zo graag een onbezorgde zwangerschap op een roze omlijnd wolkje toewens

Ik krijg zo langzamerhand gewoon het idee dat je naar je zusje toe op het moment helemaal niets meer goed zult kunnen doen, puur vanwege het feit dat jij een meisje krijgt en zij niet... Doe jezelf een plezier en ga geen concessies doen waarvan je weet dat je er zelf je hele leven spijt van zult hebben.

Gewoon een dikke knuf, je verdient dat roze randje zo hard

Ik denk ook dat het contact met mijn zusje iig tot na haar bevalling op een erg laag pitje komt te staan. Voor ons allebei beter, denk ik.

Het fijne van zaterdagavond was wel dat we, toen mijn zusje en schoonzusje vertrokken waren, nog even met mijn ouders hebben gepraat. Ik heb toen ook voor het eerst rustig en duidelijk uit kunnen leggen hoe deze zwangerschap voor mij voelt, hoe ik het ervaar, en dat was erg fijn. Ik geloof dat mijn moeder wel door had dat het niet lekker liep, maar echt heel duidelijk was ik nog niet geweest. Voelt goed dat ze dat nu wel weet.

Ow ja, en voorzichtig durf ik te gaan geloven dat ik Senna echt gevoeld heb. Het is hetzelfde wat ik al vaker heb gevoeld, maar het gebeurt nu vaker en ook vaker kort op elkaar en ik voel het duidelijker. Ik vind het alleen zo vreemd, dat ik het niet kan geloven: ik zou mijn kindje in mijn buik voelen!

quote:

Op maandag 16 maart 2009 10:47 schreef miss_sly het volgende:
Volgens haar heeft ze gezegd dat zij Lois vroeger mooi vond, maar aangezien mijn schoonzusje dat niet mooi vond, hebben ze samen Senna gekozen. Dat is niet zoals ik het gehoord/begrepen heb, maar dat gelooft ze dus niet en daarover zit ik volgens haar glashard te liegen.

Ik kan het me nauwelijks voorstellen dat je juist dat verkeerd begrepen zou hebben omdat het daar juist over ging... maar ja, goed, wat sommige mensen al zeiden, goed kun je voorlopig toch niet meer doen... hoe staat de partner van jouw zusje hierin? Kan die niet op een bepaalde manier bemiddelen/ tot steun zijn? Ik vind de beslissing om afstand te nemen een hele wijze!

quote:

Op maandag 16 maart 2009 11:05 schreef miss_sly het volgende:
Ow ja, en voorzichtig durf ik te gaan geloven dat ik Senna echt gevoeld heb. Het is hetzelfde wat ik al vaker heb gevoeld, maar het gebeurt nu vaker en ook vaker kort op elkaar en ik voel het duidelijker. Ik vind het alleen zo vreemd, dat ik het niet kan geloven: ik zou mijn kindje in mijn buik voelen!

Super . Dat zijn de kleine geluksmomentjes die je zo goed kunt gebruiken!

quote:

Op maandag 16 maart 2009 11:17 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Ik kan het me nauwelijks voorstellen dat je juist dat verkeerd begrepen zou hebben omdat het daar juist over ging... maar ja, goed, wat sommige mensen al zeiden, goed kun je voorlopig toch niet meer doen... hoe staat de partner van jouw zusje hierin? Kan die niet op een bepaalde manier bemiddelen/ tot steun zijn? Ik vind de beslissing om afstand te nemen een hele wijze!

dat vraag ik me ook af.
lijkt me voor haar ook niet fijn om haar partner zo labiel te zien.

heel verstandig om het contact te beperken als het jou alleen maar onrustig maakt.
en wat wil je zus nou? doorgaan tot ze een keer een meisje krijgt?
ik vind het knap van je dat je zo lang je best doet om de verstandhouding te verbeteren. ik had al veel eerder afgehaakt.

Lieve Miss_sly, wat fijn dat je Senna-schopjes hebt gevoeld . Ze is vast heel hard aan het trainen om het nog duidelijker te laten voelen.
Verdrietige situatie met je zus. Ik sluit me bij de anderen aan, denk aan jezelf hoor!

quote:

Op maandag 16 maart 2009 13:34 schreef Nijna het volgende:
Lieve Miss_sly, wat fijn dat je Senna-schopjes hebt gevoeld . Ze is vast heel hard aan het trainen om het nog duidelijker te laten voelen.
Verdrietige situatie met je zus. Ik sluit me bij de anderen aan, denk aan jezelf hoor!

Ik kan het niet beter zeggen

Enne MM, hoe is het met jou?

En met alle andere vechters?

quote:

Op maandag 16 maart 2009 20:55 schreef chacama het volgende:

[..]

Ik kan het niet beter zeggen

Enne MM, hoe is het met jou?

En met alle andere vechters?

Chacama lief dat je het vraagt

Allereerst korte uitleg van mijn "nieuwe naam"
Zoals ik al eerder in een van deze deeltjes liet vallen vind iemand het leuk om dingen die ik hier met jullie deel tegen mij te gebruiken buiten Fok! om ( in het echte leven dus). Aangezien deze persoon mijn account maffe in de gaten houd via mijn postgeschiedenis heb ik besloten om binnen Oud voorlopig dit account te gebruiken voor dingen die anderen in mijn ogen even niets aangaan en dat ik toch gewoon mijn verhaal kan doen!

Zo dat was de uitleg

Hoe gaat het verder met maffe, sja ups en downs om eerlijk te zijn, ik doe mijn best samen met om alles op een rijtje te krijgen en verder te kunnen gaan met ons leventje en daarbij ook het verleden een plekje kunnen geven. maar het valt niet mee.
We hebben ook besloten om rond de zomer of ietsje later, weer zwanger te proberen worden. Ergens kan het me niet snel genoeg gaan, andere zijde maakt het me weer bang, doodsbang om eerlijk te zijn. Terwijl ik het dolgraag wil hoor! We zien wel hoe alles gaat lopen tzt. Eerst nu en weer lekker in mijn velletje zitten.

Miss_sly hoe gaat het inmiddels met jou?
En met alle andere lieverds in dit topic ?

Dikke en knuf voor hen die het nodig hebben!

Ben je niet bang dat deze persoon achter je kloon komt?