Het waren er eigenlijk 800, da's waar. Maar aan het eind van de dag was de Turkse beul zo onder de indruk gekomen van de vastberadenheid van de eerzame, gelovige burgers van het veroverde stadje, dat hij zich tot het christendom bekeerde ... Uiteraard werd ook hij onthoofd, de held.
De stoffelijke resten der gedecapiteerde burgerbevolking zijn nog altijd in hun volle glorie (nou ja ...) te zien:
Van degenen die hun hoofd verloren is slechts één naam bekend: de man die het eerst een kopje kleiner werd gemaakt, maar die bleef staan tot het laatste hoofd viel (zie afbeelding 2). Tja, de wonderen waren de wereld nog niet uit.
Waar was dat nou?, inderdaad.