quote:
Zover ik heb gehoord is hij nu inmiddels thuis na ongeveer 2 maanden ziekenhuis, van de eerste weken weet hij niets omdat hij meer in slaap werd gehouden als dan dat hij bij bewustzijn was.
Zij kindje leert hij nu langzaam kennen al ligt de kleine nog in het ziekenhuis, daar gaat het nu steeds beter mee gelukkig.
Wat betreft lezen enz ik heb werkelijk geen idee, zo goed ken ik het stel dan weer niet en je komt ze ook nergens tegen omdat ze praktisch continu in het ziekenhuis te vinden zijn.
Maar naar wat ik heb gehoord klonk het hoopvol, het gaat beter met hem al zal revalidatie wel wat tijd nodig hebben.
Mijn nichtje heeft 5 jaar terug een auto ongeluk gehad in Oostenrijk en heeft toen ook gezwollen hersenen gehad, heeft weken in Oostenrijk gelegen en later nog in Tilburg om te relativeren en diverse operaties te ondergaan. Haar vriendje had het zelfde de andere inzittende was opslag dood, dat was de bestuurder.
Bij haar was de uitkomst minder fraai, korte termijn geheugen is aangetast,concentreren is bijna niet te doen, leren is daardoor een probleem, haar studie waarvan ze nog maar 1 jaar hoefde heeft ze uiteindelijk met een aangepast programma afgemaakt al is het resultaat dat ze nu niet eens meer weet wat ze eigenlijk geleerd heeft.
Zij herkende haar vriend niet en hij haar ook niet, weg relatie van 4 jaar.
Door de gemeente is ze aan een passende baan gekomen omdat veel werkgevers niet zoveel geduld kunnen opbrengen voor een apart geval die echt alles moet noteren omdat ze het anders gewoon vergeet, waar ze niets aan kan doen. Ze is een totaal nieuw persoontje geworden, en dat was voor ons als familie toch wel even wennen moet ik eerlijk bekennen zeker omdat ze van mijn leeftijd is en we elkaar redelijk vaak zagen.
Voor omstanders is het vaak moeilijker te behappen als de persoon zelf is mijn ervaring.