Mijn vriend werd laatst uitgenodigd voor een vrijgezellenfeest van iemand die hij kent van vroeger. Niet echt dikke vrienden, maar toch leuk natuurlijk. Het prijskaartje: bijna 200 euro. Of je even over wilt maken.
Nou zijn wij geen studenten meer en de meeste mensen om ons heen ook niet, maar ik hoor dit de laatste tijd wel vaker van mensen en iedereen lijkt zich erover te verbazen (behalve de ceremoniemeesters zelf, blijkbaar).
Eigenlijk gaat het mij (of in dit geval mijn vriend) helemaal niet om het geld an sich (al is het nog bizarder als je beseft dat je na het vrijgezellenfeest nog niet klaar bent: er moet nog een cadeau komen en met een beetje pech ook een pak of een jurk en met nog meer pech ben je net als wij begin 30 en heb je dit soort grappen 3-4 keer per jaar
). Meer dan iets anders vind ik het nogal onnadenkend (en bijna een beetje ongepast) om mensen voor zoiets op te zadelen met zo'n hoog prijskaartje: veel mensen om ons heen hoesten niet zo makkelijk iedere keer zoveel geld op en het punt is: zeg je dan nee?
Ik ben niet verlegen in het aankaarten van dingen en ben best in staat (subtiel) iets te zeggen als me iets niet zint, maar toch blijft dit een gevoelig ding: "Heb je dat niet eens over voor je vrienden?".
Volgens mij kun je best een leuke middag/avond hebben voor minder geld, of desnoods een luxe-extra verzinnen voor de echte intimi (zodat je in ieder geval niet voor iedere vage kennis weer de pineut bent).
Meer mensen met deze ervaring? Of (oud) ceremoniemeesters die het allemaal onzin vinden?
Travel is fatal to prejudice,bigotry and narrow-mindedness and many of our people need it solely on these accounts. Broad, wholesome, charitable views of men and things cannot be acquired by vegetating in one corner of the earth all one's lifetime.