OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Gisteren hebben we tijdens het eten een flinke aanvaring gehad over de opvoeding van onze kinderen met mijn schoonouders.
Hanne (bijna 2,5) zei tijdens het eten zomaar "Sukkel" tegen haar opa. Ik ben daar niet van gediend en zei tegen haar dat ik dat niet leuk vind en dat ze even sorry moest zeggen tegen opa. Madam weigerde en ik telde tot drie ondertussen nog een paar keer zeggend dat ze sorry moest zeggen.. Ondertussen mompelde opa "dat hoeft niet" Bij drie had ze nog steeds geen sorry gezegd dus dat betekent bij ons naar de gang.
Daar bleef ze niet zitten en ik zette haar weer terug. Nou was ze al heel erg moe dus raakte ze behoorlijk over de zeik. Ik hoorde opa in kwestie al weer heel bokkig zeggen "hou daar maar mee op." en "laat dat kind nou".
Ik weer naar Hanne toe en madammetje stemde toe om sorry te zeggen. Bij opa aangekomen zei ze weer niks en ik zei dat ze net gezegd had dat ze sorry zou zeggen.
Opa weer: "Nee hoeft niet"
Dus ik werd pissig omdat hij nu al een paar keer mijn opvoeding liep te ondermijnen, "ja dat moet ze wel.
Zo voeden WIJ haar op."
Opa: "Niet in mijn huis!"
Dit schoot mij en mijn
totaal in het verkeerde keelgat!
Een flinke woordenwisseling tussen mij, en schoonvader/opa volgde..
Volgens hem kan een kind van twee geen sorry zeggen, zij "deden dat" vroeger ook niet en we moesten er maar over op huoden want hij wou het in zijn huis niet hebben.
Husbie en ik waren in staat om op dat moment op te staan en te vertrekken maar onze oudste (4,5) zat helemaal wit weg getrokken op zijn stoel. Om Wilyan zijn we even blijven zitten zodat hij nog even 'rustig'zijn eten kon opeten. Hij was behoorlijk aangeslagen en gaf me steeds kusjes
Wilyan probeerde het zelfs nog even zelf aan opa uit te leggen:
"Hanne heeft Sukkel gezegd en dat mag niet, dan moet Hanne sorry zeggen. "
Wij voeden onze kinderen op naar ons eigen gevoel, ideeën, normen en waarden.. Moet ik dat allemaal dan maar aan de kant gooien elke keer als ik bij iemand thuis ben die onze opvoeding (schijnbaar) niet kan waarderen?
Volgende week moeten we daar Sinterklaas vieren maar we moeten nog maar zien wat dat word.
Zijn wij zo raar dat wij onze kinderen leren sorry te zeggen?
Wat vinden jullie hier nu van? Hebben jullie eens zoiets meegemaakt en wat deden jullie toen?
[ Bericht 0% gewijzigd door Noli. op 25-11-2007 12:07:06 ]
Hanne (bijna 2,5) zei tijdens het eten zomaar "Sukkel" tegen haar opa. Ik ben daar niet van gediend en zei tegen haar dat ik dat niet leuk vind en dat ze even sorry moest zeggen tegen opa. Madam weigerde en ik telde tot drie ondertussen nog een paar keer zeggend dat ze sorry moest zeggen.. Ondertussen mompelde opa "dat hoeft niet" Bij drie had ze nog steeds geen sorry gezegd dus dat betekent bij ons naar de gang.
Daar bleef ze niet zitten en ik zette haar weer terug. Nou was ze al heel erg moe dus raakte ze behoorlijk over de zeik. Ik hoorde opa in kwestie al weer heel bokkig zeggen "hou daar maar mee op." en "laat dat kind nou".
Ik weer naar Hanne toe en madammetje stemde toe om sorry te zeggen. Bij opa aangekomen zei ze weer niks en ik zei dat ze net gezegd had dat ze sorry zou zeggen.
Opa weer: "Nee hoeft niet"
Dus ik werd pissig omdat hij nu al een paar keer mijn opvoeding liep te ondermijnen, "ja dat moet ze wel.
Zo voeden WIJ haar op."Opa: "Niet in mijn huis!"
Dit schoot mij en mijn
totaal in het verkeerde keelgat!Een flinke woordenwisseling tussen mij,
en schoonvader/opa volgde.. 
Volgens hem kan een kind van twee geen sorry zeggen, zij "deden dat" vroeger ook niet en we moesten er maar over op huoden want hij wou het in zijn huis niet hebben.
Husbie en ik waren in staat om op dat moment op te staan en te vertrekken maar onze oudste (4,5) zat helemaal wit weg getrokken op zijn stoel. Om Wilyan zijn we even blijven zitten zodat hij nog even 'rustig'zijn eten kon opeten. Hij was behoorlijk aangeslagen en gaf me steeds kusjes
Wilyan probeerde het zelfs nog even zelf aan opa uit te leggen:
"Hanne heeft Sukkel gezegd en dat mag niet, dan moet Hanne sorry zeggen. "
"Wij voeden onze kinderen op naar ons eigen gevoel, ideeën, normen en waarden.. Moet ik dat allemaal dan maar aan de kant gooien elke keer als ik bij iemand thuis ben die onze opvoeding (schijnbaar) niet kan waarderen?
Volgende week moeten we daar Sinterklaas vieren maar we moeten nog maar zien wat dat word.
Zijn wij zo raar dat wij onze kinderen leren sorry te zeggen?
Wat vinden jullie hier nu van? Hebben jullie eens zoiets meegemaakt en wat deden jullie toen?
[ Bericht 0% gewijzigd door Noli. op 25-11-2007 12:07:06 ]
Wij zijn best streng voor onze dochter. Als ik haar iets te drinken of eten geef zeg ik alsjeblieft en ik verwacht van haar dan ook een dank je wel. Zelfde als ze een boertje of poepie moet laten verwacht ik dat ze pardon zegt. Dat doen wij zelf ook namelijk. Ik hou er niet van als ze zegt "ik wil" dan krijgt ze niks tot ze het vraagt "mag ik....." en als ze iets heeft gevraagd zoals drinken en ze krijgt het en laat het vervolgens staan moet ze net zo lang blijven zitten tot het gevraagde op is. (het gaat dan wel om dingen waarvan ik weet dat ze het gewoon lust). Ik vnd het onbeschoft om eten of drinken te vragen en dan gewoon te laten staan.
Bij mijn ouders mag ze dan gewoon haar drinken laten staan en dat mag dan van ons weer niet. In huis rennen ben ik ook niet van gedient, bij ons kan er weinig gebeuren maar mijn ouders hebben behoorlijk wat antiek en glaswerk staan en ik ben veels te bang dat ze met der gezicht door de vitrinekast valt of een zware antieke bloempot op der hoofd krijgt. Blijft ze toch rennen moet ze op de gang en dan hoor je opa ook wel weer van moet dat nou. Ze doet toch niks. Ja wel ze doet wel wat, ze luistert niet. Ik ben ook behoorlijk streng opgevoed maar dat willen mijn ouders nog wel eens vergeten als het om het kleinkind gaat.
En ik denk dat het bij grootouders vaak daar om draait, het is een leuk en gezellig samen zijn met het kleinkind en wanneer dat iets doet wat van de ouders niet mag en bestraft wordt dan is het kind koppig, kwaad of noem maar op en dan is het niet meer leuk en gezellig samen. En opa's en oma's zijn er om de kleinkinderen te verwennen en bij opa's en oma's mag meestal net iets meer dan bij de ouders.
Ik geef je groot gelijk dat het jouw kind is wat jullie opvoeden maar ik kan het ook wel een beetje uit het oogpunt van de opa in kwestie zien hoor. Die wou gewoon een leuk etentje met de kleinkinderen erbij.
Bij mijn ouders mag ze dan gewoon haar drinken laten staan en dat mag dan van ons weer niet. In huis rennen ben ik ook niet van gedient, bij ons kan er weinig gebeuren maar mijn ouders hebben behoorlijk wat antiek en glaswerk staan en ik ben veels te bang dat ze met der gezicht door de vitrinekast valt of een zware antieke bloempot op der hoofd krijgt. Blijft ze toch rennen moet ze op de gang en dan hoor je opa ook wel weer van moet dat nou. Ze doet toch niks. Ja wel ze doet wel wat, ze luistert niet. Ik ben ook behoorlijk streng opgevoed maar dat willen mijn ouders nog wel eens vergeten als het om het kleinkind gaat.
En ik denk dat het bij grootouders vaak daar om draait, het is een leuk en gezellig samen zijn met het kleinkind en wanneer dat iets doet wat van de ouders niet mag en bestraft wordt dan is het kind koppig, kwaad of noem maar op en dan is het niet meer leuk en gezellig samen. En opa's en oma's zijn er om de kleinkinderen te verwennen en bij opa's en oma's mag meestal net iets meer dan bij de ouders.
Ik geef je groot gelijk dat het jouw kind is wat jullie opvoeden maar ik kan het ook wel een beetje uit het oogpunt van de opa in kwestie zien hoor. Die wou gewoon een leuk etentje met de kleinkinderen erbij.
Kom op zeg, het is een 2-jarige, die hoeft nog geen sorry te zeggen 
Leer ze dat maar vanaf 3 jaar, dan is het afdoende..
Leer ze dat maar vanaf 3 jaar, dan is het afdoende..
je hebt een kind van je wilyan genoemd 
Het is geel en staat in mijn ondertitel!
3DS friend code: 2191-7623-9035
3DS friend code: 2191-7623-9035
ik vind dat je overdrijft 
je kind is 2,5 en je verwacht iets van haar wat een kind van die leeftijd totaal niet kan overzien.
je dreef hetzelf onnodig op de spits, alsof je met een volwassene in de clinch lag, en je persé op je strepen wilde staan, en je gelijk halen en dat tijdens een gezellig samenzijn.
het kind is 2 for god's sake.
je kind is 2,5 en je verwacht iets van haar wat een kind van die leeftijd totaal niet kan overzien.
je dreef hetzelf onnodig op de spits, alsof je met een volwassene in de clinch lag, en je persé op je strepen wilde staan, en je gelijk halen en dat tijdens een gezellig samenzijn.
het kind is 2 for god's sake.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Zoals ik het nu lees is het een beetje te ver uit de hand gelopen. Ik ben zelf wel eens het lijdend voorwerp van zo'n discussie geweest. Dat een kind sorry tegen je moet zeggen van haar ouders en dat om welke reden dan ook niet doet. Vaak zie je dan dat het kind helemaal dichtslaat, eigenlijk best wel wil, maar het gewoon niet meer voor elkaar krijgt. Op dat soort momenten heb ik ook de neiging om bij andermans kinderen te zeggen dat het wel goed is. Mijn ervaring is namelijk dat als je dat punt hebt bereikt, het gewoon niet meer gaat lukken.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
tsja je bent te gast in hun huis met hun regels,plus het feit dat het kind van 2 geen flauw idee heeft wat het woord daadwerkelijk betekend vind ik dat je van een mug een olifant hebt gemaakt.
daarintegen is het jou kind en je manier van opvoeden en ook dat hebben je schoonouders te respecteren, maar een beetje soepel opstellen vooral bij opa en oma en af en toe wat door de vingers zien kan totaal geen kwaad, het moet een leuk iets wezen om naar opa en oma te gaan toch.
gewoon 1 of 2x op aanspreken dat je dat niet lief vind en dan klaar er mee, je kan ook te veel willen van je kind van 2,5 ....
daarintegen is het jou kind en je manier van opvoeden en ook dat hebben je schoonouders te respecteren, maar een beetje soepel opstellen vooral bij opa en oma en af en toe wat door de vingers zien kan totaal geen kwaad, het moet een leuk iets wezen om naar opa en oma te gaan toch.
gewoon 1 of 2x op aanspreken dat je dat niet lief vind en dan klaar er mee, je kan ook te veel willen van je kind van 2,5 ....
do you have the guts to smell my nuts?
Volgens mij gaat het ook niet zozeer over het sorry zeggen an sich maar meer dat Opa de opvoeding ondermijnt door steeds te zeggen dat Noli Hanne niet hoeft te straffen. Vanuit het oogpunt van Opa wel begrijpelijk, die wil het gewoon gezellig hebben en neemt het voor zijn kleindochter op. Maar ik snap Noli ook wel, als je nu aangeeft dat het bij Opa en Oma niet geldt dan is het hek van de dam. Bij ons is het een vergelijkbare situatie, alleen precies andersom. Opa en Oma zijn veel strenger dan wij zijn. En dat levert dezelfde wrevel op, ik zeg ook regelmatig dat zij hun tijd van opvoeden gehad hebben met mij, en dat wij het nu met Myrthe anders doen op sommige vlakken. Maar ik hou mezelf meestal maar voor dat ze het beste voor hebben met Myrthe.
ik denk dat je teveel verwacht van een 2,5 jarige
en ook vind ik het zielig voor de kinderen die helemaal overstuur zijn door een woordenwisseling waar ze bij zijn
en ook vind ik het zielig voor de kinderen die helemaal overstuur zijn door een woordenwisseling waar ze bij zijn
Ze kan prima sorry zeggen!
En ze weet ook heus wel waneer ze dat moet doen, angezien ze ook wel eens bij me komt met een "sorry mamma, magge niet he?" (waarna ik ontdek dat ze de hond zijn waterbak om gekiept heeft en er met haar sokken doorheen heeft lopen kledderen
)
Gisteren wilde ze het gewoon niet, dus moest ze na drie tellen naar de gang. Van daaraf ongeveer ging het dus mis tussen mij, husb en sv. Pas na dat moment klapte Hanne wél dicht, heb ik 'r even rustig gelaten (de aandacht w.b.t. sorry, laag op dat moment al lang niet meer bij haar)
En ze weet ook heus wel waneer ze dat moet doen, angezien ze ook wel eens bij me komt met een "sorry mamma, magge niet he?" (waarna ik ontdek dat ze de hond zijn waterbak om gekiept heeft en er met haar sokken doorheen heeft lopen kledderen
)Gisteren wilde ze het gewoon niet, dus moest ze na drie tellen naar de gang. Van daaraf ongeveer ging het dus mis tussen mij, husb en sv. Pas na dat moment klapte Hanne wél dicht, heb ik 'r even rustig gelaten (de aandacht w.b.t. sorry, laag op dat moment al lang niet meer bij haar)
dat zou ik ook zeggen, hoor, als ouders hier op bezoek van hun peuter eísen dat ze haar excuses aanbiedt, omdat ze sukkel tegen me zeiquote:Op zondag 25 november 2007 12:25 schreef Ladybos het volgende:
Volgens mij gaat het ook niet zozeer over het sorry zeggen an sich maar meer dat Opa de opvoeding ondermijnt door steeds te zeggen dat Noli Hanne niet hoeft te straffen.
kom op, zeg, dat is geen opvoeding ondermijnen, dat is relativeren en het kind niet voor het blok willen laten zetten.... omdat je ook weet dat het dan ws de kont tegen de krib zal gooien, zou ik ook doen
mijn vader zou overigens hartelijk gelachen hebben zouden mijn kids op die leeftijd hem 'sukkel' genoemd hebben
het verraadt overigens ook wel het taalgebruik van de ouders, hè, dat een kind van 2 dat woord kent.. blijkbaar is sukkel een veel gedebiteerde kreet thuis
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me wel voorstellen dat je er flink van baalt dat opa jullie tegenspreekt, dat lijkt mij bloedirritant als je probeert jouw kind idd iets bij te brengen.
Nu gaat het dan om een 'sorry' waar de meningen blijkbaar over verdeeld zijn (ook hier) maar stel dat het iets anders was (gooien met eten oid) waar je thuis al een tijdje mee bezig bent, dan is het niet leuk als opa en oma (of wie dan ook) ineens gaat zeggen 'oh, maar dat geeft niet hoor'.
Nu gaat het dan om een 'sorry' waar de meningen blijkbaar over verdeeld zijn (ook hier) maar stel dat het iets anders was (gooien met eten oid) waar je thuis al een tijdje mee bezig bent, dan is het niet leuk als opa en oma (of wie dan ook) ineens gaat zeggen 'oh, maar dat geeft niet hoor'.
***
Ik ben het helemaal met je eens, dit ging niet over het niet over iets als het leeg eten van je bordje. Kinderen kun je van heel jong leren dat er iets absoluut niet mag. Als ze thuis zoiets gezegd zou hebben, had je dezelfde "straf" gegeven. Omdat Opa zich ermee bemoeide, liep het uit de hand. Zo'n kindje voelt haarscherp aan dat ze van Opa geen sorry hoefde te zeggen.
Ik vind echt wel dat er bij Opa en Oma andere dingen wel mogen dan thuis, maar dat is meer op het gebied van aandacht en drinken en snoep. Maar grootouders moeten zich dus niet bemoeien met dingen die jullie, als ouders, belangrijke dingen in de opvoeding vinden.
Maak je punt duidelijk en als er geen overeenstemming kan komen, hou dan de eer aan jezelf, en ga naar huis. Dan weten Opa en Oma dat het jullie menens is.
Succes!
Ik vind echt wel dat er bij Opa en Oma andere dingen wel mogen dan thuis, maar dat is meer op het gebied van aandacht en drinken en snoep. Maar grootouders moeten zich dus niet bemoeien met dingen die jullie, als ouders, belangrijke dingen in de opvoeding vinden.
Maak je punt duidelijk en als er geen overeenstemming kan komen, hou dan de eer aan jezelf, en ga naar huis. Dan weten Opa en Oma dat het jullie menens is.
Succes!
Pimp my Daf!
Ik krijg eerder het idee dat je boos werd omdat Hanne je voor lul had gezet 
Je zou er haast een boek over schrijven!
Nee.quote:Op zondag 25 november 2007 12:29 schreef milagro het volgende:
het verraadt overigens ook wel het taalgebruik van de ouders, hè, dat een kind van 2 dat woord kent.. blijkbaar is sukkel een veel gedebiteerde kreet thuis
Het verraad het taalgebruik van opa, waar we gisteren de hele dag zijn geweest.
maar waarom worden de kinderen dan gestraft?quote:Op zondag 25 november 2007 12:31 schreef Brighteyes het volgende:
Nu gaat het dan om een 'sorry' waar de meningen blijkbaar over verdeeld zijn (ook hier) maar stel dat het iets anders was (gooien met eten oid) waar je thuis al een tijdje mee bezig bent, dan is het niet leuk als opa en oma (of wie dan ook) ineens gaat zeggen 'oh, maar dat geeft niet hoor'.
Ehm... ik snap je niet helemaal geloof ik.quote:Op zondag 25 november 2007 12:33 schreef Miss_S het volgende:
[..]
maar waarom worden de kinderen dan gestraft?
***
Kijk dat bedoel ik..quote:Op zondag 25 november 2007 12:31 schreef Dafje33 het volgende:
Ik ben het helemaal met je eens, dit ging niet over het niet over iets als het leeg eten van je bordje. Kinderen kun je van heel jong leren dat er iets absoluut niet mag. Als ze thuis zoiets gezegd zou hebben, had je dezelfde "straf" gegeven. Omdat Opa zich ermee bemoeide, liep het uit de hand. Zo'n kindje voelt haarscherp aan dat ze van Opa geen sorry hoefde te zeggen.
Ik vind echt wel dat er bij Opa en Oma andere dingen wel mogen dan thuis, maar dat is meer op het gebied van aandacht en drinken en snoep. Maar grootouders moeten zich dus niet bemoeien met dingen die jullie, als ouders, belangrijke dingen in de opvoeding vinden.
Maak je punt duidelijk en als er geen overeenstemming kan komen, hou dan de eer aan jezelf, en ga naar huis. Dan weten Opa en Oma dat het jullie menens is.
Succes!
Dat is ook precies hoe ik er over denk.
We zijn dan ook meteen na het eten naar huis gegaan.
[ Bericht 2% gewijzigd door Noli. op 25-11-2007 12:40:59 ]
"je bent zelf een sukkel en nu door eten" klaar opgelostquote:Op zondag 25 november 2007 12:33 schreef Noli. het volgende:
[..]
Nee.
Het verraad het taalgebruik van opa, waar we gisteren de hele dag zijn geweest.
Je zou er haast een boek over schrijven!
het probleem is het meningsverschil tussen ouders en opaquote:Op zondag 25 november 2007 12:34 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ehm... ik snap je niet helemaal geloof ik.
maar de kinderen raken ervan overstuur dus die denken dat het aan hun ligt
dat en het werd een beetje een doorgedraaid machtsspel... dat op de gang zetten verliest zijn effect als je het om het minste of geringste al gebruikt, hè, denk ik zo, en ja, na 3 tellen een kind van 2 naar de gang verbannen omdat het geen sorry zegt is overdreven voor zoiets als het woordje sukkel bezigen.quote:Op zondag 25 november 2007 12:31 schreef moussy het volgende:
Ik krijg eerder het idee dat je boos werd omdat Hanne je voor lul had gezet
ik zou zeggen HULDE voor de gevatheid en Opa is toch een sukkel? zelfs jij bent kwaad op hem
moet ik nu naar de gang
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Jouw kind, jouw opvoeding.
Geef opa anders effe een knal voor z'n bek. "Sorry doen jullie in dit huis niet aan, dus daar kun je ook naar fluiten'.
Geef opa anders effe een knal voor z'n bek. "Sorry doen jullie in dit huis niet aan, dus daar kun je ook naar fluiten'.
Only the strongest will survive...
Ja, nu zal ik ook wel verguisd worden, maar dat is gewoon een beetje jammerlijk side-effect.quote:Op zondag 25 november 2007 12:35 schreef Miss_S het volgende:
[..]
het probleem is het meningsverschil tussen ouders en opa
maar de kinderen raken ervan overstuur dus die denken dat het aan hun ligt
Maar als ik nee zeg tegen mijn kind omdat ze met haar eten zit te gooien en opa en oma zeggen doodleuk 'oh, maar hier mag dat hoor', dan zou ik ook de discussie met ze aan gaan.
Natuurlijk probeer je te voorkomen dat dat echt heel hoog op loopt, maar het kan nou eenmaal gebeuren.
***
Ik niet, want kinderen hebben héél snel door dat het bij Opa & Oma wel mag en thuis niet.quote:Op zondag 25 november 2007 12:37 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, nu zal ik ook wel verguisd worden, maar dat is gewoon een beetje jammerlijk side-effect.
Maar als ik nee zeg tegen mijn kind omdat ze met haar eten zit te gooien en opa en oma zeggen doodleuk 'oh, maar hier mag dat hoor', dan zou ik ook de discussie met ze aan gaan.
Natuurlijk probeer je te voorkomen dat dat echt heel hoog op loopt, maar het kan nou eenmaal gebeuren.
Je zou er haast een boek over schrijven!
en dat kan niet zonder de kinderen erbij?quote:Op zondag 25 november 2007 12:37 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, nu zal ik ook wel verguisd worden, maar dat is gewoon een beetje jammerlijk side-effect.
Maar als ik nee zeg tegen mijn kind omdat ze met haar eten zit te gooien en opa en oma zeggen doodleuk 'oh, maar hier mag dat hoor', dan zou ik ook de discussie met ze aan gaan.
Natuurlijk probeer je te voorkomen dat dat echt heel hoog op loopt, maar het kan nou eenmaal gebeuren.
je bent toch volwassen je kan dat later toch ook bespreken
je moet echt wel in de gaten houden hoe die situaties effect hebben op kinderen, ze denken namelijk altijd meteen dat het hun schuld is (zie maar aan het voorbeeld van dit topic dat de oudste steeds kusjes blijft geven, om het goed te maken)
|
|
