Oh jezus, ik ga dood hier van bezorgdheid!!!!!!!
Ik kom gisteren thuis en geen dikke zwarte kater voor de deur om me op te wachten, iets dat hij altijd doet.
Moppie is kwijt, hij is er nogsteeds niet, amivedi gebeld, asielen nagebeld, briefjes opgehangen en rondgebracht, meer kan ik niet doen...
Moet afwachten en met de minuut word ik gekker van bezorgdheid.
Moppie is altijd voor de deur te vinden, vriend van elk kind dat elke dag voorbij komt naar school, maar hij is weg, moppie waar ben je toch??????
Op dit soort momenten heb ik zoiets van als er ooit weer een nieuwe kat komt dan neem ik een kitten en laat hem nooit naar buiten, maar ik kan die ruwere dikke buitenkaters niet weerstaan, elke keer dat ik voor een nieuwe kat erbij ben gaan zoeken ben ik toch weer met zo'n figuur thuisgekomen.
Zoontje loopt de hele dag al op bijna huilen, het is dat hij vanmorgen ponykamp had, dat heeft hem nog een beetje erdoor getrokken, het is zijn kat, we gingen voor een kitten maar vielen alledrie voor die dikke, ruwe bolster blanke pit kater.
En dan vertellen ze van amivedi ook nog dat er hier in het dorp een nare kattenhater zit, AAAAAARRRRRRRRGGGGGGGHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.