Haris Medunjanin. Oorlogskind uit Bosnië, geboren op 8 maart 1985 in Sarajevo voordat de kogels van de Joegoslavische burgeroorlog daar door de lucht vlogen. Pavarotti & Bono zongen hun lied nog niet, de sevdah klonk door de straten. Gevlucht voor de oorlog en in Nederland beland.
Haris bleek een kunstenaar op noppen. Als groot fan van Dragan Stojkovic ontwikkelde hij zich tot een ouderwetse nummer 10, een pure spelmaker. Begaafd, maar wat lui ogend en traag. Haris verdedigt liever niet. Haris wil de bal en doet dan mooie dingen. Vraag het Stpan, Spartaan in hart en nieren. Medunjanin legde twee keer een uittrap van de vijandelijke keeper in één keer dood. Pure balbeheersing, controle.
Bij AZ mocht de Bosnische Nederlander al voorzichtig aan het echte werk ruiken. Na twee seizoenen Alkmaar mocht hij verder rijpen in Rotterdam, bij traditieclub Sparta. Haris Medunjanin speelde naar zijn reputatie. Hij liet mooie dingen zien, maakte fraaie goals, maar was ook vaak minder op dreef. Als talent nadert hij nu een kruispunt. 22 jaar is hij, ben je dan nog talent? En wat is AZ met hem van plan komend seizoen?
Haris Medunjanin is een voetballer voor romantische zielen. In het troosteloze Bosnië zullen stiekem enkele bloemen een poging hebben ondernomen te bloeien, als Haris op een nabij gelegen terreintje zijn eerste dribbels maakte. In de asgrauwe asielzoekerscentra waar hij met zijn familie verbleef, hebben ongetwijfeld violen geklonken als hij de bal beroerde. Haris is dol op de bal. Argeloos, aan de voet gekleefd. Sleep, sleep, dag arme verdediger.
De labiele kunstenaar is nog zo'n speler waar je als liefhebber van smult. Iemand die mensen naar stadions kan lokken, alleen al door de verwachting die rond hem zweeft. Voetballer die altijd de trots en passie van Bosnië in zich mee zal dragen. Uitgestorven type. Maar laat hem niet sterven.
De Bosnische zangeres Amira bracht ooit een prachtige ode aan haar land:
Da sam ptica i da imam krila
Ja bih cijelu Bosnu preletila
Letila bih nikad ne bih stala
Dok se Bosne ne bih nagledala
Nad Bosnom se planine izvile
Zelenilom svu je prigrlile
Cvjetaj Bosno u mirisu rudi
Iz njeg' i ja da napajam grudi
Uvijek si mi kao sto si bila
Sva zelena vesela i mila
Tvoja pjesma nek' te uvijek krasi
Zdravo, Bosno, uvijek zdravo da si"Als ik een vogel was,
zou ik zweven boven heel Bosnië.
Ik zou zweven, nimmer dalen,
tot ik heel Bosnië had gezien.
De hoge heuvels die groeien als golven,
Omarmen heel Bosnië in zijn groene pracht.
Bloei, Bosnië, bloei in vreugde
en laat mij je gebalsemde luchten ademen.
Opdat je bent zoals ik je altijd heb gezien
Helemaal groen, vol liefde en vreugde
Opdat je lied je altijd mag verwarmen
Vaarwel Bosnië, vaarwel voor altijd."
Precies deze weemoed zit in het spel van de argeloze ballerina Haris Medunjanin opgesloten. De gedachte aan ver vervlogen tijden met nummers tien. Volg hier deze publieksspeler in zijn stappen in ons voetballand!