quote:
Dat is heel goed mogelijk, zoals er anders over denken de andere kant op ook makkelijk is na er ervaring mee gehad te hebben. Bij de vorige commotie vertelde iemand dat ze meewerkte bij donor-operaties, maar toen een naaste, ik meen een dochter, plotseling overleed en het proces van organenuitname begon, zag ze het opeens heel anders. Ze heeft daarna haar Ja in Nee veranderd.
Dat ze het eerder niet zo besefte, kwam natuurlijk door de taakverdeling. Ze stond niet aan het hersendood-bed en bracht de patiënte niet naar de operatiekamer. Ze stond al in de operatie en de patiënte was volledig afgedekt behalve op de plaatsen van de uit te nemen organen. Toen ze er privé mee te maken kreeg, waren het niet donor-patiënte en ontvanger-pantiënte, maar zag haar hersendode, maar fysiek levende dochter weggereden worden.
En gezien de verhalen van eindeloos op weigerouders/partners inpratende artsen, die direct overvallen worden, weten we dus dat het meenemen van het verhaal/standpunt/gevoel van de nabestaanden niets om het lijf heeft.
quote:
Op donderdag 15 februari 2018 17:56 schreef Ridocar het volgende: Uit principe geen donor meer zijn. Waarom doen mensen zoiets? Ik snap het als je de nieuwe donorwet niets vindt, maar daarom maak je toch niet uit emotie zo'n dramatisch besluit?
Kies voor jezelf, niet omdat je het niet eens bent met een besluit uit Den Haag.
Men koos welbewust en beargumenteerd voor zichzelf. Niet iedereen natuurlijk, maar een aantal hier wčl.