Beter een goede pedofiele buur dan een verre vriend! #2

quote:

Op vrijdag 6 juni 2014 01:53 schreef EggsTC het volgende:

@Dikgedrukte tekst: Nog wel ouwe... nog wel.

Gaat al meer dan tien jaar prima zo. Fantasieën kunnen zo ver gaan als je zelf wil, en als het saai wordt kan je nieuwe bedenken. En soms gaan die best wel ver, ik zal er dus ook niet over uitwijden hier, maar het zijn gewoon fantasieën en dat werkt voor mij prima.
Als ik af en toe (sociaal) contact met een jongen heb, is seks echt het laatste waar ik aan denk (of eigenlijk zelfs dat niet, want het komt gewoon niet in me op). Daar ben je op zo'n moment echt niet mee bezig. Zo zal een mannelijke gynaecoloog ook echt niet met een harde lul rondlopen terwijl hij een vrouw aan het onderzoeken is, zelfs al is-ie hetero. Dat komt omdat je die werelden op de een of andere manier toch "automatisch" gescheiden houdt, als je er maar op een normale manier in kan staan.

En hoe normaler je omgaat met kinderen in het "normale" leven, hoe makkelijker het is om die scheiding te handhaven. Als je uit alle macht jezelf weg houdt van kinderen, is het enige beeld wat je nog van kinderen hebt dat fantasiebeeld. En dat is veel spannender en opwindender dan ze in het echt eigenlijk zijn. Dat heb ik wel bij andere pedofielen gezien, die (toevallig of bewust) nooit contacten met kinderen hebben; hun beeld van kinderen is véél spannender dan het hoeft te zijn. Het zijn gewoon kinderen en die zijn superleuk, ik vind ze zelfs mooi en in bepaalde contexten zelfs opwindend, maar het blijven gewoon kinderen.

quote:

Heb je zelf vroeger traumatische dingen meegemaakt waardoor dit beinvloed zou kunnen zijn?

Nee, ik heb een prima opvoeding gehad, genoeg vriendjes, goede ouders, geen schokkende gebeurtenissen. Rond mijn elfde merkte ik al wel dat ik op jongens viel (ookal kon ik dat toen nog niet zo goed plaatsen, deed er ook niks mee toen). Volgens mij is het aanleg, of een of andere toevalligheid. Ik ken in elk geval wel twee broers die beiden pedo bleken te zijn, wat ze pas op vrij late leeftijd toevallig van elkaar ontdekten. (En dat lag niet aan trauma's. Volgens mij geldt dat meer voor de kans om misbruiker te worden, waar toch wel een of andere gestoordheid naast zo'n aantrekking voor nodig is. Of zelfs helemaal geen aantrekking voor nodig is; ongeveer de helft van de hands-on plegers van seksueel kindermisbruik is niet pedofiel, volgens dat rapport dat ik een paar posts terug linkte.)

quote:

Op donderdag 5 juni 2014 08:45 schreef twiFight het volgende:

[..]

En juist daarom vind ik dat daar onderzoek naar gedaan moet worden. Juist omdat het zo complex is. Ik snap echt absoluut niet dat een groot deel van de bevolking het de normaalste zaak van de wereld vind om met de spreekwoordelijke hooivorken en fakkels de jacht op te gaan, maar bij preventie het afdoet met "tsja, hoeft niet hoor, dat is zo ingewikkeld...".

Naar mijn weten wordt daar gewoon onderzoek naar gedaan, waarnaar onderzoek wordt gedaan wordt immers niet bepaald door henk en ingrid...
Het is alleen niet zo simpel allemaal, een pasklaar antwoord is misschien zelfs wel onmogelijk.

Preventie is er ook, maar nogmaals, mensen moeten wel zelf erkennen dat ze een probleem hebben, dat ze over een bepaalde grens heen gaan.

quote:

Volgens mij zitten er anders genoeg mensen in psychiatrische inrichtingen, die daar niet vrijwillig zitten. Ik bedoel echt niet dat ze mensen preventief op moeten pakken of preventief moeten verbieden bij kinderen in de buurt te komen bijvoorbeeld, maar ik zie wel wat in het pro-actief begeleiden van mensen om zo een beeld te krijgen en met name om een beeld te krijgen wanneer het dreigt te escaleren naar daadwerkelijk kindermisbruik. Daarnaast hoor je veel over pedofielen die in het verdomhoekje worden gestopt en daarom juist escaleren. Ik weet niet of dit klopt, want ik heb daar nooit een bron van gezien, maar als dat zo is, dan wil je toch juist op tijd begeleiding?

Als ik de huidige maatschappij bekijk dan lijkt het alsof men niet wil dat pedos geholpen worden, maar dat ze een kind misbruiken zodat ze daarna kunnen roeptoeteren dat hij/zij dood moet. Ik vind dit onacceptabel richting de kinderen.

Er zit niemand onvrijwillig in een gesloten inrichting die geen bewijsbaar gevaar voor zichzelf of anderen is. Een normale pedofiel(die dus zeer zeker niet van plan is wat met die aantrekkingskracht te doen) is geen gevaar voor zichzelf en ook niet voor anderen. Die kan je niet vast gaan zetten, dat is gewoon niet menselijk meer. Dat vind ik zelfs een hele enge stap om te nemen, gedachtepolitie...
Daarbij komt dat het hulptraject al helemaal niet ten goede, wie gaat er nog hulp vragen als je weet dat je gelijk vastgezet wordt? Zeer zeker als dat gaat om mensen die alleen de vinger aan de pols willen houden omdat ze tijdelijk even wat onstabiel zijn ofzo.

Nogmaals, begeleiding is er, er is een enorme berg aan hulp voor degene die vraagt. Alleen bij degene die een gevaar is voor zichzelf of anderen is er een mogelijkheid tot gedwongen behandeling.
Ik vind het maar een rotsmoesje dat henk en ingrid zo naar zijn en daarom er geen hulp gezocht wordt, henk en ingrid komen helemaal niet voor in de hulplijnen die er zijn, henk en ingrid hoeven het nooit te weten.
Ik denk dat de enige echte reden is dat mensen die af beginnen te glijden geen hulp zoeken is dat ze niet vinden dat ze hulp nodig hebben. Degene die zichzelf zien afglijden en dat niet als positief ervaren zullen wel hulp zoeken.