Het valt mij op dat veel mensen het gister een "saaie wedstrijd" vonden.
Waarom? door de 0-0 en de weinig kansen? Is het niet meer mogelijk om te genieten van de mentale aspecten van topwedstrijden, de spanning en de concentratie. De manier waarop Puyol de linksback positie invult. De ervaring van Nesta en Ambrosini van geen tot veel pressie in 1e en 2e helft. De goede basisplaats van Bonera. De onmacht en klasse van Messi. De neutralisering en geniale pass van Ibra. Het mentale tekort van jongelingen op dit niveau zoals Tello en Emanuelson.
Moet voetbal tegenwoordig ook PVV-achtig zijn zoals de confrontaties in el clasico met zuigen en opportunisme als enig wedstrijdbeeld?