[Veldrijden] #142 - Inge op weg naar?

quote:

Op zondag 9 november 2025 15:43 schreef Koffieplanter het volgende:
Wie is Angelo De Clercq en waar heeft hij verdedigende middenvelder gespeeld?

quote:

“Als de kinderen twee keer kuchten, stuurde ik ze al naar de oma”: het allereerste dubbelinterview van bondscoach Angelo De Clercq en vader Mario

De vader is drievoudig wereldkampioen, de zoon de huidige Belgische bondscoach. Eén jaar geleden had senior nog geen zin in een dubbelinterview, nu kon het wel. Wij brachten in het zand van het EK in Middelkerke Angelo (33) en Mario (59) De Clercq bij elkaar. “Heel eerlijk: toen hij bondscoach werd was ik niet zo enthousiast.”

“Tot mijn verbazing is het goed!” Angelo De Clercq is zelf verrast dat zijn vader een dubbelinterview dit keer wel ziet zitten. Toen we een jaar geleden die vraag stelden, had Mario er géén zin in. “Angelo was toen pas aangesteld”, legt hij uit. “Het moest over hem gaan. Niet over mij. Daarom heb ik dat toen afgewimpeld.”
Je wilde vooral niet dat mensen zouden denken dat hij zijn job op één of andere manier aan jou te danken had.
Mario: “Voilà. Angelo heeft dat allemaal zelf gedaan. Zelf de procedure doorlopen voor een commissie van de bond. Ik zat daar voor niks tussen. Eerlijk gezegd: toen hij me belde om te zeggen dat hij de job had gekregen, was ik ook niet ongelofelijk enthousiast.”

Angelo (lacht): Zo ken ik hem. Hij is geen mens van hele grote emoties. Dat zit wel een beetje in de familie.”
Maar pa is toch fier als de zoon bondscoach wordt?
Mario: “Natuurlijk. Ik ben enorm fier op Angelo en op mijn dochter even goed. Die zit niet in mijn wereld van de cross, maar heeft studies gedaan: economie en nog een paar andere woorden die ik zelfs niet kan uitspreken (lacht). Maar ik ben ergens ook hard voor mijn kinderen. Heel erg ‘voeten op de grond’, omdat ik weet dat het leven nooit gemakkelijk is. Angelo had een mooie job bij Cycling Vlaanderen, waar ik heel veel goeie dingen hoorde over hem. Als hij dan bondscoach wordt, denk ik nogal rap aan de valkuilen die daarbij horen.”
Angelo: “Die zijn er natuurlijk ook. Ik ben drie jaar assistent van Sven Vanthourenhout geweest, maar als je zelf bondscoach wordt, geldt er een ander verwachtingspatroon. Als de resultaten tegenvallen, komen er negatieve reacties. Daar ben ik me van bewust.”
Mario: “Voorlopig is het nog allemaal goed, toch? Maar het is niet simpel om als bondscoach Sven Vanthourenhout op te volgen. Kopmannen als Eli Iserbyt en Wout van Aert moeten je ook in die rol aanvaarden.”

Spreek ons gerust tegen, maar is het vandaag niet makkelijker om bondscoach te zijn dan pakweg 25 jaar geleden? Tussen Sven Nys, Bart Wellens en Mario De Clercq zat het er geregeld bovenarms op. Nu zijn de omgangsvormen tussen crossers toch veel netter dan toen?
Angelo: “Dat verschil is gigantisch. We hebben hier op het EK acht eliterenners die allemaal goed overeenkomen. De kampioenschappen die ik tot nu toe heb gedaan waren gewoon plezante dagen. Natuurlijk wil iedereen winnen en op zaterdag hebben we nog altijd een tactische vergadering, maar vroeger bestond een selectie echt uit clans. Iedereen op zijn eigen eiland. Dat is al lang niet meer zo.”
Mario: “Terwijl bij ons niemand overeenkwam. Wij kwamen in zo’n nationale selectie met ruzie toe. Weet je hoe dat volgens mij komt?”

Omdat jullie moeilijkere karakters waren?
Mario: “Ook. Maar nu hebben renners veel meer contact met elkaar. Ze sturen elkaar duimpjes en wat-weet-ik-allemaal op Facebook, op Instagram, op WhatsApp. Wat hadden wij? De kranten. Op maandag begonnen de journalisten en op vrijdag had iedereen ruzie met iedereen. Ook op de supportersbussen leefde dat enorm. Een cross kon een halve oorlog zijn. Tegenwoordig hebben renners ook allemaal mooie maandweddes en dus een verzekerd inkomen. Terwijl wij erg afhankelijk waren van startgelden. Wel of geen wereldkampioen worden, maakte een gigantisch verschil.”

Angelo: “Nu speelt dat minder. Ik zal een voorbeeld geven: vorig jaar besliste Wout heel laat om toch het WK te rijden. En toch hebben andere renners uit de selectie berichtjes gestuurd om te laten weten dat ze blij waren dat hij erbij was. Terwijl Wout letterlijk hun podiumplaats afneemt.”
Mario: “Ik heb Sven Nys pas na mijn carrière voor het eerst een berichtje gestuurd.”
Angelo: “Om hem uit te schelden?”
Mario: (lacht) “Neen, om hem te feliciteren met zijn eerste wereldtitel in Sankt-Wendel. Ik vond dat hij dat verdiende. Ik was zelf net gestopt, anders had ik dat nooit gekund.”

Legendarisch is het WK van Sint-Michielsgestel in 2000 toen de vete Nys–De Clercq het hele land verdeelde. Angelo, hoe was het in die dagen om de zoon van je vader te zijn?
Angelo: “Mijn leefwereld beperkte zich toen tot Petegem en Oudenaarde, waar iedereen tot de clan De Clercq behoorde (lacht). Dat viel dus wel mee. In Antwerpen of Vlaams-Brabant was het wellicht een ander verhaal geweest. Maar ik was ook nog heel klein toen. Bij de laatste wereldtitel van mijn pa was ik nog maar elf jaar. Ik las geen kranten en stond daar allemaal niet superhard bij stil.”

Je hebt weinig actieve herinneringen aan de carrière van je pa?
Angelo: “Ik weet natuurlijk dat hij uitzonderlijke dingen heeft gepresteerd, maar wij gingen niet mee naar de cross. We volgden op televisie. Ik herinner me wel de feesten na een wereldtitel, maar echt euforisch gedoe was dat nooit. En er was een keerzijde. In de weken voor een kampioenschap was hij altijd heel nerveus en niet per se het meest aangename gezelschap.”
Mario: “Dat was zo. Als de kinderen twee keer ‘kuch kuch’ deden, zei ik aan mijn vrouw Patricia: ‘Oké, breng ze maar naar bobonne.”
Angelo: “In de winter hebben wij véél bij oma geslapen.”
Mario: “Elke topsporter is bang om via de kinderen ziek te worden, denk ik.”
Angelo: “Jij was toch tamelijk extreem.”
Mario: “Dat zou kunnen, ja (lacht).”

Angelo, jij was een heel goeie jeugdrenner, maar hebt de stap naar de top niet kunnen zetten. Moeilijk als je familienaam De Clercq is?
Angelo: “Ik vond dat altijd een tweesnijdend zwaard. Misschien zijn er door die naam wat deuren opengegaan die anders dicht waren gebleven, maar ik was gewoon een degelijke renner. Was ik de zoon van de bakker had iedereen wellicht gezegd: ‘Er zit iets in’. Als zoon van Mario De Clercq was het rap: ‘Het is toch niet hetzelfde’. Nu, heeft dat de uitkomst van mijn carrière bepaald? Zeker niet.”
Mario: “Als nieuweling won je nog je koersen, maar als eerstejaarsbelofte zag ik dat je geen toptalent zou worden. Wat natuurlijk geen schande is. Gino Van Hooydonck was niet zo goed als Edwig Van Hooydonck.”
Angelo: “David Van der Poel koerst ondertussen niet meer. Mathieu is één van de beste renners ter wereld.”
Mario, volgens de overlevering vond jij het nooit een goed idee dat Angelo ging koersen. Jij zou gezegd hebben: ‘Laat hem maar voetballer blijven’.
Mario: “Ik zou hem nooit tegengehouden hebben, maar het is zoals zijn job als bondscoach: ik zie rap de valkuilen. In het veldrijden – zeker in die jaren – moest je bij de top vijf zijn om goed je brood te verdienen. Terwijl het zo moeilijk is om daar te geraken. Ik wilde een scenario vermijden waarin hij een renner is die op zijn zevenentwintigste nog voor Sport Vlaanderen rijdt, die financieel niets heeft opgebouwd en wiens vriendenkring volledig uit andere wielrenners bestaat. Als je dan toch nog moet stoppen, is het allemaal nog zoveel moeilijker.”
Angelo: “Had het van jou afgehangen, dan was ik als eerstejaarsbelofte al gestopt. Toen snapte ik dat niet. Ondertussen zie ik ook renners bij wie ik denk of zelfs weet: prof worden zal een moeilijk verhaal zijn. Maar dat van jezelf erkennen is een heel proces. Mijn vader heeft gekoerst, mijn grootvader (René De Clercq, red.) heeft gekoerst, bij mij is het niet gelukt. Heel jammer, maar dat parcours heeft me wel gemaakt tot wie ik vandaag ben.”
Mario: “Ik heb op een bepaald moment met zoveel woorden gezegd: ‘Kom Angelo, zouden we hier niet mee stoppen?’ Zoals gezegd: ik kan hard zijn voor mijn kinderen. Ik ben hem snel in een andere richting beginnen te duwen. Ook omdat ik zag dat hij leiderschapskwaliteiten had.”

Dat brengt ons bij de vraag: moet je een goeie renner geweest zijn om een goeie coach te zijn?
Angelo: “Niet per se. In het wielrennen hoor je die opmerking nog geregeld, terwijl we daar in het voetbal precies al voorbij zijn. Nicky Hayen zorgt ervoor dat Club Brugge op een ongelofelijke manier gelijkspeelt tegen Barcelona. Terwijl hij zelf ook nooit de absolute top heeft gehaald. Ik heb me verdiept in de carrière van José Mourinho. Die heeft zelfs nooit op het hoogste niveau gespeeld. In een functie als coach kan dat volgens mij ook een voordeel zijn.”
Mario: “Weet je wat het is? Als je zelf bij de top hebt gehoord, ken je ook alleen de top.”
Angelo: “Dat bedoel ik. Bij de toppers gaat het vaak vanzelf. Maar hier op het EK hebben we ook acht junioren en acht beloften in de selectie. Die hebben zeker niet allemaal een topseizoen achter de rug en gaan ook zeker niet allemaal prof worden. Je weet dat op voorhand, maar het is wel de bedoeling dat we ondertussen bij al die jongens het maximale uit hun kwaliteiten halen. Door mijn carrière – of het gebrek aan een echte carrière (lacht) – weet ik wel waar ze mee worstelen.”
Mario: “Ik zie dat Angelo veel rustiger is als coach. Terwijl ik nogal zwart-wit kan zijn. Als een renner zegt dat hij moe is, reageer ik soms kort: ‘Stop dan maar en ga naar huis.’ Angelo praat meer en toont meer begrip. Dat ‘rustige’ moet hij van zijn moeder hebben, want in mijn familie zijn we allemaal zenuwachtige types.”
Angelo: “Zenuwachtigheid zou als bondscoach geen grote kwaliteit zijn. Ik voel spanning voor een kampioenschap, maar ik lig ’s nachts niet wakker in mijn bed.”
Mario: “Jij bent altijd een goeie slaper geweest. Er mag een trein passeren naast je bed, jij slaapt erdoor. Terwijl ik wakker schiet als er een muis door de kamer loopt (lacht).”

Om af te ronden nog een vraagje over Tim Merlier, met wie jullie allebei een heel sterke band hebben. Hij is zelfs peter van jouw oudste dochter, Angelo. Hoe kijken jullie naar zijn ongelofelijke succes als wegrenner?
Mario: “Als hij een koers wint, ben ik dolgelukkig. Iedereen krijgt graag gelijk en over Tim heb ik mijn gelijk gehaald. Ik geloofde in hem toen er geen enkele ploeg hem nog wilde en nu wil heel de wereld hem. Nu, ik wist dat Tim rap was, maar zo’n carrière had zelfs ik nooit voor mogelijk gehouden. Hij doet er nog twee of drie scheppen bovenop.”
Angelo: “Ik trainde als nieuweling veel met Tim en Bert Van Lerberghe. We hadden toen een vaste route met eerst de Kluisberg en dan de Trieu. Voor Bert en ik was dat eerst een minuut boven wachten op Tim en dan twee minuten (lacht). Ongelofelijk: hij raakte nog geen brug over. Maar als we langs de Schelde reden, was het ook niet normaal. Hij was zo absurd rap. Ik won koersen in de sprint als nieuweling, Bert zelfs massasprints. Maar Tim reed ons gewoon tien fietsen los. Als we hem wilden kloppen, moesten we hem ín de Schelde rijden (lacht). Hetzelfde in koers: in de sprint van het peloton – voor pakweg plaats veertien – reed hij iedereen verloren. Hij heeft door de jaren heen zijn motor uitgebouwd waardoor hij die snelheid ook echt kon benutten om koersen te winnen.”
Mario: “Er schiet mij ineens iets anders te binnen over jullie drie: hadden jullie op één van jullie uitstapjes niet een keer een ruit van de school in Wortegem ingesjot met een bal?”
Angelo: “Euh, dat moet zeker Bert Van Lerbeghe geweest zijn. Ik zou dat nooit doen.”
Mario: “Dat dacht ik al. Veel te goed opgevoed natuurlijk (lacht).”

quote:

Op zondag 9 november 2025 15:52 schreef DiegoFuser het volgende:
Van mij mag iedereen winnen behalve Toon.

Dan ga ik met dingen gooien.

quote:

Ruben: "De 7 titels van Van der Poel, Nys die op de Koppenberg de 10e van de familie pakt en nu Aerts. Blijft ook dit verhaal bij?"

Paul: "Dat denk ik wel. Aerts is zo'n nuchtere kerel. Het moment was aangebroken om aan iedereen te tonen wat hij heeft meegemaakt."

"Enkel de winnaar kan spreken, maar dat werd maar uitgesteld. Vroeger was hij de reserveman na Van der Poel en Van Aert als er gecrost werd op het hoogste niveau tegen 500 watt."

"Intussen is het landschap wat veranderd. De zwaartekracht speelt ook meer mee. Aerts hunkert naar modder en vorig weekend viel tegen. Nu maakt hij zoveel goed. Iedereen die in hem geloofd heeft, wordt beloond."

quote:

Ruben: "Staren we ons blind door te zeggen dat dit EK heel belangrijk is? Bekijken we dat te veel vanuit Belgisch oogpunt?"

Paul: "Neen, want dat hebben we vorig jaar toch ook al gedaan. Het EK wint elk jaar aan belang. Ik had hier zondag zelfs het gevoel dat ik op een WK zat. De mensen waren enthousiast en de renners zijn er vol voor gegaan. We moeten er niet minachtend over doen."

quote:

Op maandag 10 november 2025 12:50 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Fem van Empel ook in Jaarmarktcross nog niet terug

Wanneer komt het onvermijdelijke bericht?