Nou weet ik niet waar het eigenlijk over zou gaan!
Du Riechst So Gut
Stond ergens een post over "stel, je post moeders zouden niet moeten werken", dan krijg je veel replies van de feministische kant van fok!forum
So I figured like, wtf
Vampier
ps feminist is gewoon een term voor lamme wijven die liever TV kijken dat iets zinnigs doen
quote:Well, m'n ma werkte sinds ik me kan herinneren, en ik werd vaak van half 7 tot 6 alleen thuisgelaten om voor me zelf en m'n broertje te zorgen. 't is nix :|
Ik kan me voorstellen dat het in sommige gezinnen nodig is dat moeders ook werken zodat er wat meer geld op tafel komt... dit gaat natuurlijk ten koste van de opvoeding van kinderen, maar kinderen die ouder dan 10 jaar zijn moeten zich toch wel alleen kunnen redden thuis, vind ik.
Waarom zou ik dat doen, ik heb geen idee waarom een man niet precies hetzelfde kan doen.
Ik heb liever een baan van 9 tot 5.
Dat feministen lui zijn, slaat dus echt werkelijk nergens op.
quote:wat een ontzettende domme opmerking
Op zaterdag 20 oktober 2001 18:00 schreef Vampier het volgende:
ps feminist is gewoon een term voor lamme wijven die liever TV kijken dat iets zinnigs doen
The wisdom that the old can't give away
Overigens moet ik erbij vertellen dat ik het zelf vreselijk vond wanneer mijn moeder dat deed. Ik wilde het liefst in mijn dagboekje schrijven maar mama liep maar te vissen: wat schrijf je toch allemaal op Helg, en waarom lees je nooit eens iets voor? Ik was toen zestien... Dan schaam je je toch dood?
Zonder gekheid, ik denk dat het niet meer dan normaal is dat een moeder werkt. En als je daar als kind geen respect voor kunt opbrengen zit er iets gigantisch scheef. Niet in de opvoeding, maar in het feit dat je gewoon verkeerd geboren bent.
Liefs,
Helga
quote:Tjesus... U moet kinderboeken gaan schrijven, of beter nog hoe voed ik mijn kinderen op?
Op zondag 21 oktober 2001 01:26 schreef Helga het volgende:
bla bla bla blaLiefs,
Helga
Vampier
quote:Daar zég je wat, Vampier! Geef me een plot en ik brand los...
Op zondag 21 oktober 2001 01:48 schreef Vampier het volgende:[..]
Tjesus... U moet kinderboeken gaan schrijven, of beter nog hoe voed ik mijn kinderen op?
Vampier
Liefs,
Helga
quote:Not sure of ik snap wat je bedoelt.. Ik had idd m'n navelstring 3 keer om m'n nek...
Zonder gekheid, ik denk dat het niet meer dan normaal is dat een moeder werkt. En als je daar als kind geen respect voor kunt opbrengen zit er iets gigantisch scheef. Niet in de opvoeding, maar in het feit dat je gewoon verkeerd geboren bent
Vekeerd geboren ?
quote:Dus jij vind het normaal als dat het kind geboren is... het kind maar bij een vreemde wordt gedropt tussen andere baby's terwijl de moeder gaat werken? dat hoort toch niet? De ouders wouden dat kind hebben: moet je je ook aanpassen aan dat kind dan.
Op zondag 21 oktober 2001 01:26 schreef Helga het volgende:
Zonder gekheid, ik denk dat het niet meer dan normaal is dat een moeder werkt. En als je daar als kind geen respect voor kunt opbrengen zit er iets gigantisch scheef. Niet in de opvoeding, maar in het feit dat je gewoon verkeerd geboren bent.Liefs,
Helga
PS: langer verhaal volgt nog... geen tijd meer
quote:Goed zo,Mordreth:ouders.
Op zondag 21 oktober 2001 09:57 schreef Mordreth het volgende:[..]
Dus jij vind het normaal als dat het kind geboren is... het kind maar bij een vreemde wordt gedropt tussen andere baby's terwijl de moeder gaat werken? dat hoort toch niet? De ouders wouden dat kind hebben: moet je je ook aanpassen aan dat kind dan.
Als je tieten hebt sluit dat automatisch uit dat je het leuk vindt om te werken,dat je je geestelijk wil ontwikkelen dmv een baan,dat je ook maar iets anders wil dan de hele dag tegen een baby aanbrabbelen.
Want dat kunnen vrouwen nou eenmaal goed.
Mannen niet,die zijn niet verzorgend,die moeten niet lastig gevallen worden met zoiets vrouwelijks als het opvoeden van een kind.
Normen en waarden leer je van je moeder,van je vader krijg je een mooie voetbal,want die verdient het geld.
Terug naar het aanrecht dames,
en waag het niet nog eens om er achter vandaan te komen.
Zorg nou maar dat het eten op tijd klaar is,
en bemoei je niet met belangrijke mannenzaken als werk,politiek enz.
Ken je plaats,mond dicht en mooi zijn.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Hier dan een persoonlijke mening van een moeder.
Ik denk dat het héél belangrijk is om de eerste jaren veel tijd met je kindje door te brengen. En niet alleen "thuis" zijn, maar ook geïnteresseerd zijn in je kindje.
Ik heb gewoonweg ook een inkomen nodig, anders redden wijhet niet. Maar om Brian dagelijks weg te brengen.....nee. Ik heb dus gekozen om vanuit huis te werken.
Brian voelt zich veilig bij mij, hij leertd snel. Als moeder let je toch wat meer op zijn spraak, het zindelijk worden de hele ontwikkeling in zijn algemeen. Een oppas (laat staan chrêche) let daar toch niet zo sterk op.
Daarnaast is het gewoon hartstikke gezellig en geniet ik er ontzettend van als hij bijv. zichtbaar weer wat "gegroeid" is in zijn ontwikkeling. Opeens begint hij uit het niets blokjes die eerder nog een berg blokjes was te splitsen in allemaal blauwe/ rode/ grote/ kleine blokjes.
Als je vraagd of hij iedereen een speculaasje wilt geven en hij pakt er zo opeens precies 5 uit de zak! terwijl er dus ook 5 kinderen zijn. Hij is 2,5 en het is fantastisch om dergelijke dingen te zien. Dit is bijv. de basis van het tellen/ rekenen wat ze strakjes gaan doen. Hij linkt ieder speculaasje welke hij pakt aan een naam/ kindje en pakt zo het juiste aantal.
Dit soort dingetjes wil ík gewoon niet missen. Veel mensen "zien" of realiseren zich dit soort dingen niet. Die zien het verzorgen/ opvoeden van kinderen als een noodzakelijk kwaad. Voor al deze mensen een tip: KIJK en dan bedoel ik niet alleen kijken maar ook ZIEN, eens goed naar je kind(eren). Het geeft je heel veel plezier en een gigantisch trots gevoel. het is niet verboden zélf ook te genieten!
Pak een plastic tafelkleed wat potjes vingerverf en ga uit je dak!
Je kan zeggen wat je wilt, maar ik werk dus in de kinderopvang (vanuit huis) en ik merk écht verschil. De kinderen welke ik 3 of meer dagen opvang krijgen allemaal (sooner/later) één of andere moelijke periode. De één gaat zodra hij thuis is negatieve aandacht trekken door bijv. zijn zusje met haar hoofd tegen de muur te bonken en continu (letterlijk continu) te plagen "stoute dingen doen"etc.. Terwijl er bij mij thuis niets aan de hand is.
De ander begint mij mama te noemen.
Tuurlijk ieder kind heeft zijn perioden, dat weet ik maar al te goed, maar als je erbij zou zijn zou je echt zien dat deze kinderen toch iets "missen" en er wél anders door worden/zijn.
Daarnaast vind ik het wél belangrijk om tijd voor jezelf te nemen. Part-time werken vind ik heel gezond. Je kunt je gedachten even verzetten, je ontmoet andere mensen (hoort wat anders dan alleen brabbeltaal) én je kindje leert ook met andere mensen/ kinderen om te gaan. Hij komt eens het huis uit, dit komt de ontwikkeling volgens mij ook wel ten goede. het kindje wordt dan ook wat makkelijker.
In één van bovenstaande posts heb ik ook gelezen dat je kind vanaf zijn 10 wel zelfstandig genoeg moet zijn om älleen" te zijn? Nou ten eerste heeft het volgens mi nix met zelfstandigheid te maken, waarom je bij je kindje moet zijn. Het heeft juist te maken met het ouder-kind gevoel, de veiligheid, "het thuis kunnen komen/zijn" en al het bovenstaande. Het heeft er niet mee te maken of jij al dan niet een boterham moet smeren, het gaat erom dat je er bént en opvangt en begeleid.
Er moet iemand geïnteresseerd zijn in hém/ háár. Ik zeg niet dat je dus ook dán niet mag werken. Volgens mij kan dat heel goed, maar zorg dan wel dat áls je thuis bent regelmatig eens even lekker gaat zitten en kletsen. Stel vragen, vertel zelf iets over wat je doet/ hebt gedaan en geef het gemoedelijke gevoel dat je er bent als dat nodig is! Wees geïnteresseerd, er gebeurt heel wat vanaf die leeftijd; pubertijd, nieuwe school, nieuwe dingen, móeilijke dingen etc..
Feit blijft dat kinderopvang voor langer dan 2 hele dagen niet goed is voor een kind en zijn emotionele ontwikkeling.
Ben zelf fulltime kleuterleidster geweest en werk nu 1 dag per week op de crêche (alleen ochtenden) van mijn jongste zoon.
Hij heeft die tijd met andere kinderen nodig voor zijn sociale ontwikkeling,maar is pas begonnen op de crêche vanaf zijn tweede jaar omdat het voor die tijd nog weinig zin heeft.
Deze crêche en hoe hij is opgezet is er voor de kinderen,
het is kleinschalig en een heel prettige plek.
Vóór het tweede jaar ben ik voor beide kinderen thuisgebleven om ze een goede start te geven,maar ik wil wel graag benadrukken dat dat een keuze is geweest van beide ouders.
Omdat ik wat makkelijker thuis kon werken is voor die oplossing gekozen,
maar wie er nou wel of niet thuisblijft voor een kind is de verantwoordelijkheid van zowel de vader als de moeder.
Dat gelul over moeders die persé moeten werken kun je dus ook omdraaien:
waarom moeten vaders persé werken?
Het feit dat beide ouders willen blijven werken maakt de opvang voor het kind niet de verantwoordelijkheid van de moeder,
het kind is van beide ouders.
En ouders die allebei fulltime willen blijven werken raad ik aan liever een hond te nemen.
Opvoeden is een serieuze taak,
daar moet je de tijd voor nemen,
en niet teveel uit handen geven.
Contact met andere volwassenen en kinderen zo af en toe daarentegen is juist heel goed voor een kind.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Over het algemeen gezien zijn moeders zachtaardiger dan vaders (dan kun je nog zo gelijk zijn, 't zijn voornamelijk de mannen die driftkikkers zijn)
Persoonlijk had ik het heel veel beter gevonden als ik altijd bij m'n ma terecht zou hebben gekund na het thuiskomen. Dat ze klaar stond met een glas limonade ofsw voor mij.
Ten eerste kun je natuurlijk niet in iemand anders zijn/haar portemonnee kijken, dus je kunt niet weten hoe nodig het 2e inkomen is.
Ten tweede is het niet zo dat, omdat een stel een kindje krijgt, de vrouw dan maar meteen haar carriere, zin om te werken, interesse in andere zaken dan kinderzaken, op moet geven vanwege het feit dat ze SAMEN een kindje krijgen.
Nou zag ik iemand die zei: "ik heb ervoor gekozen om thuis te werken" maar helaas is die keuze ook niet iedereen gegeven! Een geweldige oplossing natuurlijk, en heel fijn voor de mensen die dat kunnen, maar geen oplossing voor vele beroepen!
Als je verder gaat kijken naar verschillende vormen van opvang, zijn er best mogelijkheden te bedenken, waar zowel de ouders als het kind baat bij hebben en waarbij wel de ouders allebei (fulltime danwel parttime) werken.
The wisdom that the old can't give away
quote:Natuurlijk zijn vrouwen over het algemeen 'verzorgender' dan mannen,maar vergeet niet dat dat ook voor een groot deel met hun opvoeding te maken heeft.
Op zondag 21 oktober 2001 12:30 schreef Divide.NL het volgende:
Beste shmoopy,Over het algemeen gezien zijn moeders zachtaardiger dan vaders (dan kun je nog zo gelijk zijn, 't zijn voornamelijk de mannen die driftkikkers zijn)
Persoonlijk had ik het heel veel beter gevonden als ik altijd bij m'n ma terecht zou hebben gekund na het thuiskomen. Dat ze klaar stond met een glas limonade ofsw voor mij.
Het gaat wat offtopic om hier een nature-versus-nurture-discussie van te maken,
maar ik ken verschillende vaders die 'zorgen' en dat heel goed doen.
Ik ben het met je eens dat moeders kinderen vaak wat beter aanvoelen in hun wensen,behoeften en pijntjes ed,maar een vader die het grootste deel van de opvoeding voor zijn rekening neemt kan ook voor het kind heel verfrissend zijn.
Bovendien leert hij zijn kind dan juist goed kennen en weet dan wat een moeder geacht wordt van nature te weten over haar kind.
Ik blijf erbij dat het kiezen voor opvang een taak is van beide ouders,
en dat paps ook best wat minder kan gaan werken om mams wat meer mogelijkheden te geven haar eigen dingen te doen.
De ideale situatie wat mij betreft is dan ook beide ouders parttime werken en de opvoeding fifty-fifty.
Zo geef je iedereen de kans te doen wat hij/zij wil,en krijgt het kind van beide kanten het beste mee.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:I totally agree.
Op zondag 21 oktober 2001 12:39 schreef shmoopy het volgende:[..]
Natuurlijk zijn vrouwen over het algemeen 'verzorgender' dan mannen,maar vergeet niet dat dat ook voor een groot deel met hun opvoeding te maken heeft.
Het gaat wat offtopic om hier een nature-versus-nurture-discussie van te maken,
maar ik ken verschillende vaders die 'zorgen' en dat heel goed doen.
Ik ben het met je eens dat moeders kinderen vaak wat beter aanvoelen in hun wensen,behoeften en pijntjes ed,maar een vader die het grootste deel van de opvoeding voor zijn rekening neemt kan ook voor het kind heel verfrissend zijn.
Bovendien leert hij zijn kind dan juist goed kennen en weet dan wat een moeder geacht wordt van nature te weten over haar kind.
Ik blijf erbij dat het kiezen voor opvang een taak is van beide ouders,
en dat paps ook best wat minder kan gaan werken om mams wat meer mogelijkheden te geven haar eigen dingen te doen.
De ideale situatie wat mij betreft is dan ook beide ouders parttime werken en de opvoeding fifty-fifty.
Zo geef je iedereen de kans te doen wat hij/zij wil,en krijgt het kind van beide kanten het beste mee.
Nog ffe over dat thuiswerken. Het heeft niets te maken met welke carrierre je maakt, ik heb gewoon een beroep gekozen dat vanuit huis te doen is, omdát ik een kindje heb.
Verder ieder is natuurlijk vrij in zijn of haar eigen keuze.
mijn vriend is op zoek naar een andere baan. En als hij die heeft gaat hij die even full-time doen en als ons manneke naar school gaat. Ga ik ook weer buitenshuis werken en zorgen we gewoon dan ik bijv 2 hele en 3 halve dagen werkt en hij anders om zo werken we beide 3,5 dag én er is altijd iemand bij ons ventje.
|
|
