Fictieve brieven

Wat beweegt iemand om te doen wat 'ie doet?
Om daar antwoord op te krijgen moet je iemand begrijpen. Je in de ander kunnen verplaatsen. En dat is best lastig. Wie zou er de beweegredenen van een dictator willen begrijpen? Waarom zou iemand zijn medeleerlingen doodschieten? Hoe komt een persoon er toe een ander te verkrachten? Waarom schoot Volkert Pim dood?

Op die vragen gaan we het antwoord proberen te vinden in dit topic. Waan je Volkert van der G., slachtoffer van een verkrachting, een dictator, een moordenaar.

HOE DAN?
Beeld je bijvoorbeeld in dat jij een moordenaar bent en schrijf vanuit zijn positie een brief aan Fok.

TOPICSTARTER begint

De eerste brief komt van een moeder. Haar dochter kwam om bij een schietincident op een school in Duitsland:

"Er gaat geen moment voorbij dat ik er niet aan denk. Het is alsof het gisteren gebeurde. 31 januari 202 leek een dag als alle andere te worden, maar werd een nachtmerrie. Rond half 3 stonden er 2 agenten voor de deur. Meteen voelde ik dat het mis was. Hun boodschap luidde: mijn dochter, Christiane, beschoten door een medeleerling, dood. Ik raakte bij dit bericht in een shocktoestand. Tegelijkertijd voelde ik ongeloof, onmacht, tranen. M'n man is teruggekomen van z'n werk. Uren hebben we met elkaar gezwegen, gehuild en soms wat gezegd. Het is onbeschrijfelijk wat er allemaal door je heen gaat. De dagen en weken erna hadden we veel steun van vrienden en kennissen. Dat voelde fijn. Te weten dat je er niet alleen voor staat.

Toch werd het na verloop van tijd steeds minder. Het is hard, maar de nieuwigheid gaat ervan af. Het leven gaat door zoals iemand mij een jaar later op het hart drukte. Toch voelt dat voor mij niet zo. De tijd is stil blijven staan.

Ook de relatie met mijn man is niet meer als vroeger. We begrijpen elkaar niet meer. Hij zwijgt het onderwerp dood, terwijl ik erover m o e t praten. We ontlopen elkaar inmiddels. Leven naast elkaar ipv met elkaar. Hij heeft een verhouding, ik weet het, maar voel alleen bevroren kou. Het is zijn manier van vergeten. Ik laat het maar zo, heb genoeg aan mezelf.

Waar-om ik? Heb ik dit verdiend? Ik vraag het aan god (als die al bestaat), maar steeds blijft het angstvallig stil.
Leven doet pijn."

Een brief van de jongen die schoot op z'n medeleerlingen:

"Bijna 2 jaar geleden, 31 januari. Hoewel ik weet dat mensen mij om mijn daad veroordelen heb ik geen enkel berouw voor mijn daad. Natuurlijk zeg ik dat niet hardop, maar het is wel de werkelijkheid.
Als psychiater nr. 4 (inmiddels al weer) mij vraagt of ik spijt heb zal ik die vraag netjes met 'ja' beantoorden. Dat willen ze horen, anders komt het te dichtbij. Zijn ze ooit echt geinteresseerd geweest in het 'Waarom'?

Psychiaters luisteren alleen naar hun vooringenomen antwoorden. Zoeken bij mij alleen nog maar bevestiging. Horen alleen dat wat ze willen horen. De diagnose: autistisch.

Ik ben niet autistisch. Ik weet prima wat er om mij heen gebeurt. Juist dat doet zo'n pijn. Waarom zou ik mij niet afsluiten voor de buitenwereld. Noem mij 1 goede reden? Waarom zou ik met ze willen praten? Waarom zou ik uberhaupt een ander liefhebben of in vertrouwen nemen als ik mensen haat? Om wat ze doen, om wie ze zijn. Mezelf voorop. Het meeste heb ik nog een hekel aan mezelf; om m'n lelijkheid, m'n onaangepaste gedrag. Alles!

Mensen, weten jullie wat je mij hebt aangedaan?
Jullie hebben me gepest, genegeerd, uitgekotst en bespot. Na school verstopte ik me op m'n kamer. Veilig achter de computer of voor de televisie. Had ik wat beters te doen? Nee.
Toen ik 16, 17 jaar was had ik nog hoop dat het beter zou worden, maar dat geloof ebt met de tijd weg, want dat wordt en werd het niet.

Ik wilde wraak. De hele wereld mag weten hoe ik over jullie denk. Stuk voor stuk zou ik jullie weer overhoop knallen. Zonder een greintje medelijden.

Voelde jij ooit met mij mee? Zeg eens eerlijk? Kon het je schelen? hoe ik er was? dat ik er was? dat ik besta!

Minacht me maar, veroordeel me, het is, ook al wil je het niet horen, geheel wederzijds."

- edit: topic in overleg met TS aangepast -

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 27-01-2004 22:10]