ik moet zelfs af en toe aan de gathering denken bij deze eerste luisterbeurt!
quote:je krijgt de advance cd wel erg laat, want ik zag 'm net in de winkels liggen.
Op vrijdag 30 januari 2004 15:45 schreef desintbestaat het volgende:
auf der maur - auf der maur (advance CD)
ik moet zelfs af en toe aan de gathering denken bij deze eerste luisterbeurt!
quote:tja ehh hebbem al wel een tijdje, maar je kunt niet alles tegelijk luisteren zeg. het is toch ook WAT LUISTER JE NU
Op vrijdag 30 januari 2004 16:03 schreef Tokus het volgende:[..]
je krijgt de advance cd wel erg laat, want ik zag 'm net in de winkels liggen.
The Dillinger Escape Plan - Calculating Infinity
Verantwoorde herrie, noise mbv een rekenmachine. Maar lekker dat het klinkt. In bepaalde omstandigheden dan. Zoals nu. Lekker afreageren...
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Meshuggah - Destroy Erase Improve
En verder met de mathematische metal. Hier klinken ze af en toe nog als Metallica na een wiskunde cursus. En ondanks de afwijkende maten en tegendraads spel klinkt het geheel best wel natuurlijk en de overgangen gaan uitermate vloeiend. Alsof het de heren geen enkele moeite kost. En het zeer door Allan Holsworth beinvloedde gitaarspel mag er ook wel wezen.
* MuadDib reageert verder af...
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Tool-Undertow
Alweer een tijd geleden dat ik tool voor het laatst beluisterde.
Daarom heb ik mijn fav. tool cd maar weer eens opgezet.Een geweldige cd met als hoogtepunten bottom,flood en disgustipated.Topalbum.
He had a black case in his hands
Went through the back door and pulled out his gold companion
He closed his eyes and played all night like a self-taught spiritual man
Think Tree - eight / thirteen
Slechts 2 cd's maakte Think Tree , Eight / thirteen (1990) en Like the idea (1992).
Funk, rock en veel electronische speeltjes. Helaas veel te snel uit elkaar gevallen.
Van de solo lp van voormalig Kiss bandlid Ace Frehley draai ik vaak, en dus nu ook :
Ace Frehley - Speedin' back to my baby
Satyricon - Rebel Extravaganza
Een extravagante uitbarsting van kille, mechanische (post-)black metal. Een gewaagd experiment, dat bij een hoop mensen in het verkeerde keelgat schoot. Met het major label debuut "Volcano" hebben Satyr en Frost de moderne sound beter uitgewerkt, maar "Rebel Extravaganza" mag niet worden onderschat. Een ambitieus werkje, dat de typische moderne Moonfog-sound bepaalde.
Septic Flesh - Sumerian Daemons
Naar aanleiding van Yokozuna's commentaar in Unite weer eens opgezet. Nog nooit eerder over m'n 'nieuwe' headphones beluisterd. De details vallen zo nog een stuk beter op. Nog steeds schitterend werkje, die 95 punten die ik hem in mijn recensie gaf welverdiend. 
Symfo uit de oude doos, hoewel Krautrock voor dit soort uit duitsland afkomstige werk ook een benaming is 
In 1981 opgenomen is dit een uitloper uit de jaren '70. En voor een groot deel live opgenomen instrumentaal stuk gebaseerd op het werk van Hermann Hesse. Tussen de nummers komen steeds gesproken stukken voor. Prachtig album, sfeervol, mooi. En dat van een band die nu weer is heropgestart en de weg volledig kwijt is .
Improv: Rich Tapestry of Life
Miles Davis Quintet - Miles Smiles
Misschien wel de mooiste plaat die Miles Davis opnam met zijn tweede kwintet (Wayne Shorter op sax, Ron Carter op bas, Tony Williams op drums en Herbie Hancock op piano). De composities zijn geniaal in zijn eenvoud, maar worden door de muzikanten prachtig ingevuld. Een plaat die bij elke muziekliefhebber een brede glimlach zou moeten oproepen. ->
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Na een intern drama, waarbij Mary Hansen na een fietsongeval kwam te overlijden heeft Stereolab de zaak weer opgepakt. Na een relatief zwakke EP vorig jaar is er nu eindelijk hun nieuwe schijfje, het 8e studioalbum. En opnieuw een pracht van een plaat. De moogs, en farfisa's vliegen je weer om de oren, de drums zijn intenser dan ooit en de melodieën wederom lekker zweverig en dreamy. Voor fans een must, voor diegenen die Stereolab niet kennen een prima plaat om er kennis mee te maken.
Talk Talk - The Colour Of Spring
Het overgangs album tussen de "pop"-Talk Talk en de "avantgarde"-Talk Talk. Een heel mooi album dat je fijn als achtergrond plaatje kan luisteren maar waar genoeg inzit om eens met een koptelefoon op te gaan analyseren. En twee bescheiden hitjes kwamen van dit album af, Living In ANother World en Life's What You Make it, met een van de mooiste videoclips ooit.
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Negative Reaction - Endofyorerror
Re-release van het debuutalbum van de NY sluge kings Negative Reaction. Beinvloed door zowel doom/stoner als hardcore (hoe kan het ook anders, als New Yorkers). Ultravet, megatraag, zuperziek...
Burnt By the Sun - Soundtrack to the Personal Revolution
Lekker half uurtje intense neohardcore. De nieuwste plaat, "The Perfect is the Enemy of the Good", vind ik een stuk beter, maar ook deze heb ik met terugwerkende kracht leren waarderen.
Shotgun Messiah - Violent New Breed
Het leuke aan je kamer te verbouwen is dat je dan cd's tegenkomt die je al jaren niet meer geluisterd heb en dit is er een van.
Shotgun Messiah begon als een hele foute glamrockband ala Motley Crue, Poison, Warrant, noem ze maar op. Maar op dit album (wat tevens hun laatste was) gooiden ze het roer totaal om en was het een en al industrial wat de klok sloeg, het is wat mij betreft nog het meeste te vergelijken met Ministry ten tijden van Psalm 69. Een erg fijne, agressieve cd met nummers die echt in je hoofd blijven hangen. Later heeft zanger Tim Skold nog in wat projectjes gezeten met oa. Oghr van Skinny Puppy en heeft die nog wat met MDFMK gedaan, een soort sideproject van KMFDM.
quote:
Industrial mayhem! That's what this is. Forget Glam, forget Cock Rock...Shotgun Messiah have torched their old wardrobe and booted all their former styles into oblivion with this sonic nailbomb of a third album.Megadeth meets The Sisters Of Mercy. Trent Reznor mixes Mötley Crüe. Shotgun Messiah are not so much reborn as totally transmogrified - and the new breed is one violent sonofabitch. The cynics can say they're bandwagon jumping till they're blue in their face, but Shotgun Messiah can merely look back and laugh as they cough in their dust.
The band is now a duo of Tim Skold (bass/growled-through-a-waste-disposal-unit vocals) and Harry Cody (very angry guitars) - plus a drum machine - but, thanks to producer Cybersank, they sound like 1000 Homo DJ's laying waste to civilization. And do you know what the ***really*** scary part is? Beneath nearly all of it, are things called songs...Y'know, choruses, melodies, hooklines. Stuff you can hum on the bus between meals without ruining your appetite for destruction. Fill your head with noise. Punch holes in walls. Fall back and bleed in amazement.
quote:wow, dat iemand die kent!
Op zondag 1 februari 2004 22:41 schreef mr_cucumber het volgende:
[afbeelding]
Shotgun Messiah - Violent New BreedHet leuke aan je kamer te verbouwen is dat je dan cd's tegenkomt die je al jaren niet meer geluisterd heb en dit is er een van.
Ik heb er ergens op een sampler cd wat nummers van, die klonken erg goed, maar ik heb de hele cd nog nooit ergens gezien (ook niet als mp3, en heb niet zo'n zin om 'm te bestellen)
Nicko McBrain - Rhythm Of The Beast
eerste solo-single van Iron Maiden drummer Nicko McBrain, waarop hij ook nog bijgestaan wordt door onder andere Maiden-gitarist Dave Murray, en wat blazers. Een alleraardigst instrumentaal nummertje.
quote:Klinkt inderdaad heel erg goed, heb hem toen ooit een keer uit een uitverkoopbak gevist bij de opheffingsuitverkoop van mijn 'stamcdwinkel'. Verder inderdaad nooit meer ergens gezien.
Op zondag 1 februari 2004 23:36 schreef Tokus het volgende:[..]
wow, dat iemand die kent!
Ik heb er ergens op een sampler cd wat nummers van, die klonken erg goed, maar ik heb de hele cd nog nooit ergens gezien (ook niet als mp3, en heb niet zo'n zin om 'm te bestellen)
Hij is trouwens voor 3,50 te koop bij Rockhouse
En voor 6,80 bij NLStore
Incubus - Beyond the Unknown
Vette old school death metal. Plaat klinkt erg goed voor de periode waarin 'ie opgenomen is.
[Dit bericht is gewijzigd door Summoner op 02-02-2004 00:07]
Gang Green - Older..Budweiser
De tweede cd die ik tegenkom die ik al jaren niet meer gehoord heb, en zoals de titel al aangeeft gaan de teksten vooral over bier, rock and roll, bier, grote tieten, bier en bier. De nummers zijn kort, erg pakkend en worden op een vrij hoog tempo gespeeld en zijn het best te beschouwen als een soort hardcore rock n roll met een metalrandje.
quote:
Gang Green? A Hardcore Metal booze based band with a sense of humour and some vicious riffs to go with them. Each song is short, very short, but at least you don't get bored! Musically there is nobody who quite sounds the same and has the same obssession with beer. Gang Green are Unique and thankfully have decided to carry on after splitting up a few years ago. I can guarantee a good time. So crack open a Bud, sit back and enjoy!!
quote:The Melvins..daar moet ik nog steeds een cd van aanschaffen, heb ze toen ooit een keer op Lowlands gezien en dat was echt super. Welke cd is goed om mee te beginnen van ze?
Op maandag 2 februari 2004 00:34 schreef Summoner het volgende:
Melvins - The Maggot
Esoteric - The Pernicious Enigma
(en dan het nummer NOXBC9701040)
ernstig depressieve muziek, die imo doom-metal achter zich laat. Bij tijd en wijle lijkt een nummer niet meer te zijn dan wat ogenschijnlijk willekeurig achter elkaar geplakte geluidseffecten/samples e.d.
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
quote:Ik ken ze lang niet allemaal, maar ik kan wel "Melvins" en "Houdini" aanraden.
Op maandag 2 februari 2004 00:59 schreef mr_cucumber het volgende:
The Melvins..daar moet ik nog steeds een cd van aanschaffen, heb ze toen ooit een keer op Lowlands gezien en dat was echt super. Welke cd is goed om mee te beginnen van ze?
quote:Gezellige cd inderdaad voor de late zondagavond
Op maandag 2 februari 2004 01:04 schreef bas-beest het volgende:
[afbeelding]Esoteric - The Pernicious Enigma
(en dan het nummer NOXBC9701040)
Bogdan Raczynski - My Love I Love
Een Bogdan album met als centrale thema 'liefde'. Helemaal niet opgefokte, totaal niet gestoorde experimentele electronica... Zo'n lief, teder album... 
Orbital - Middle of Nowhere
Morgen vroeg op, maar kan waarschijnlijk nog lang niet slapen. Nog even een uurtje met de voetjes van de vloer, misschien dat dat helpt. 
quote:Je moet er wel wat bij vertellen kaaskop, je post in Nieuwe Stijl.
Op maandag 2 februari 2004 02:06 schreef Cheese het volgende:
Tim Christensen - Don't Leave Me But Leave Me Alone
quote:Ik zag het, per ongeluk
Op maandag 2 februari 2004 02:09 schreef Summoner het volgende:Je moet er wel wat bij vertellen kaaskop, je post in Nieuwe Stijl.
.Naja, hier een plaatje,
hehe, en voor de rest verwijs ik dan maar naar mijn Tim Christensen topic, een Deense singer-songwriter die een nieuwe cd heeft "honeyburst".
(het topic mocht wel wat aandacht hebben 
)
Veertig "songs" van exact een minuut lang, de lengte van een commercial zeg maar. Door de nummers uit te benen. de normaal gesproken repetitie is weggelaten, zijn de Residents tot de korte nummers gekomen. Songs staat tussen aanhalingstekens omdat de muziek van de Residents op zijn minst afwijkend genoemd kan worden. Een geweldig vreemd album vol met afwijkende deuntjes en zang.
Marillion - Fugazi
Een verhaaltje uit MuadDib's Boek der Jeugdsentimenten. We schrijven '85. Destijds zond Veronica een muziekprogramma uit, telkens opgenomen in een andere middelbare school. Volgens mij heette het Schoolstrijd oid. Dat programma had een wel erg interessant leadermuziekje en toen ik het daar met een klasgenoot over had wist hij mij precies te vertellen wat het was want hij was grote fan van die band. Dat was dus Marillion en de leader was het intro van Emerald Lies, van bovengenoemd album. Hiermee begon een vriendschap voor het leven en een lange reis in de wereld der symfonische rock.
Fugazi is een typische symfonische rockplaat, lange nummers met allerhande sfeer- en tempowisselingen. En natuurlijk de fantastische strot van Fish. Vanaf het mooie, oosterse intro van opener Assassing tot aan het intense titelnummer is er geen enkel zwak moment, of het zou de nogal gladde, klinische productie moeten zijn.
Marillion kreeg niet veel later eventjes sterrenstatus met Kayleigh en het album Misplaced Childhood. Waarna het eigenlijk meteen weer als een kaartenhuis in elkaar stortte. Maar dat is een een heel ander verhaal...
en "eight of nine", thnx voor het duwtje in de juiste richting...
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Van de Residents albums die ik heb vind ik dit de mooiste. Hun eerste album, is wat rauwer/onafgewerkter rond de randjes, er wordt gespeeld op voornamelijk traditionele instrumenten. zonder de zo kenmerkende synthesizers. Wat een sfeer wordt er op dit album gecreeerd; bizar, eigenaardig en onwerkelijk 
Ronald Shannon Jackson - Red Warrior
(deel 3 uit de Harmolics serie dus)
Shannon Jackson speelde eerder oa bij Ornette Coleman's PrimeTime, Last Exit, Zorn (Spillane) en James Blood Ulmer. Kortom : Jazz, maar dan anders.
Met een bezetting van 1 drummer , 2 bassisten en 3 gitaristen wordt de grens tussen rock en jazz wel erg onduidelijk. Sinds ik hem vorige week kocht is deze cd niet meer uit de speler geweest.
John Zorn - The Gift
Het allereerste album van John Zorn dat ik in zijn geheel beluisterd heb (na het eindeloze gedoe daar in #muziek, tijdens de muziekmeet en de tig zorn-topics) en ik moet zeggen: het viel me heel erg mee.....
Het is een beetje jazzy album met vrij toegankelijke muziek. Een ideale kennismaking met Zorn zullen we maar zeggen.
Op naar het heftigere werk......
Akercocke - Choronzon
Wat mij betreft is het laatste album van deze 4 Engelse heren in smoking een van de betere deathmetalreleases van vorig jaar, zeer origineel album waarop death/black gemengd word met de wat 'normalere' metalstijlen. Qua zang is het ook erg divers, van diepe grunts naar gekrijs en af en toe wat Arcturus achtige vocals.
quote:
There's far more going on in Akercocke's music than simple death metal doldrums. Eerie noise clips play between each song. During the songs themselves, you'll hear a concoction of styles all coming together and somehow sounding different than anything heard before. "Leviathan" has an atmospheric and desperate feel to it with chanted vocals, while "Praise The Name Of Satan" is a more more straightforward track.All the hype about these guys is warranted. Akercocke play challenging extreme metal that has no regard for the unspoken boundaries placed on underground music. This is thinking man's death metal.
Amazing debut album by this hyped Swedish band. Some people say they play Garagepop, some call their music Indie-punk-pop-soul. Most agree it's one of the best things that has happened in Swedish music the last year. The Legends was formed in January 2003 and the week after a gig was booked, supporting The Radio Dept. in Stockholm. As the band basically lacked songs and members the first two weeks were spent writing songs and gathering friends who could play, or wanted to, play in the band. According to The Legends the band plays music that can't be placed in a genre, still they're happy to agree on Television Personalities, Comet Gain, Motown and C-86 as inspiration. Press response is very nice to say the least. Basically all leading magazines/papers really like the band and interviews for press like SvD, GP, Café, La Music and TV appearences on Studio Pop have already been made. Lots more coming up and review are just starting to drop in:
5 out of 6 in Nöjesguiden
"If you don't believe in love at first sight, just give the The Legends 30 min"
4 out of 5 in Sydsvenskan
"The best Swedish indieband in ages.
SvD
"Sweden's best new band"
Ik zou zelf 3 out of 5 geven als ik scores zou geven
Cathedral - Caravan Beyond Redemption
Normaal gesproken ben ik niet zo'n fan van dit soort 'hippie-doom' maar dit is toch wel een erg fijn album, erg catchy nummers, geweldige riffs kortom een prima album.
quote:Toevallig, ik luister nu:
Op woensdag 4 februari 2004 14:21 schreef mr_cucumber het volgende:
Cathedral - Caravan Beyond Redemption
quote:Met "The Carnival Bizarre" transformeerde Cathedral zich een beetje van een doom naar een stoner band. Eigenlijk begon dit al met "The Ethereal Mirror", en "The Carnival Bizarre" was een behoorlijk grote stap. Klinkt meer als dat album dat jij hebt als de doom-platen. "Caravan Beyond Redemption" en "Supernatural Birth Machine" zijn de meest vrolijke, stoner-gerichte albums van Cathedral.
Op woensdag 4 februari 2004 14:33 schreef mr_cucumber het volgende:
Hoe is die in vergelijking met Caravan Beyond Redemption?
Als je Cathedral op z'n meest dooooom wil horen, moet je eens "Forest of Equilibrium" of "Endtyme" luisteren. 
Blowfly - The Weird World of Blowfly (1970)
Een vreselijk foute plaat waarop soul- en funkklassiekers als "Sitting on the Dock of the Bay" en "It's A Man's World" verbouwd worden tot "Shitting on the dock of the bay" en "It's a Faggot's World" en nog meer van dergelijke ongein ("Raindrops keep falling on my head" heet hier bijv. "My baby keeps farting on my face"). U raadt het al: een hoop melige poep- en piesgrappen en eigenlijk enorm flauw, maar stiekem kan ik er best om lachen en bovendien wordt dit geheel wel door een erg strakke funkband begeleid.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Amorphis - Privilege of Evil
Heerlijke cd, alleen niet direct aan te raden als je alleen bekend bent met het nieuwere werk van deze band (zeg vanaf Tuonela)! Zoals misschien al blijkt uit de hoes, is dit nl. een old-school deathmetal album, heerlijk DB-geluid, mooie grunt...
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
Queens of the Stone Age - s/t
In het verleden helemaal grijsgedraaid, toen een lange periode niet meer aangeraakt... en nu kan ik hem weer met plezier draaien. Gelukkig maar, it's still great stuff...
Geweldig album. Zappa on tour. De 1e tig minuten staan vol met grappen en grollen van de band op weg/bij een of ander festival. Aan het eind van de 1e cd staan een paar geweldige nummers met John Lennon en Yoko Ono. Scumbag anyone?
De vergelijking met de Beatles wordt vaak gemaakt en dat klopt eigenlijk ook wel. Maar dan moet men niet denken aan Yesterday maar eerder aan een 74 minuten durende Revolution #9. Nou ja, dat is ook niet helemaal eerlijk. De eerste zeven nummers zijn heel toegankelijk. Maar als het coda van Memories of Jacqueline 1906 inzet is er geen weg meer terug: het album wordt experimenteler dan de Beatles ooit geweest zijn, met als hoogtepunt deel 8 van de "21 Green Typewriters" Suite: bijna 10 minuten monotoon gezoem, met auto's die langszoeven, en vliegtuigen die overtrekken. Maar dat maakt het orgastische effect van deel 9 alleen maar groter. "How much longer can I wait?"
Misschien te lang, misschien te rommelig, misschien te vreemd, maar wat mij betreft een meesterwerk.
Cotton Mather - Kontiki
Vandaag uit de ramsjbak bij Plato gevist. Erg aardige indie gitaarrock die ergens doet denken aan de drie B's: Beatles, Byrds en Big Star. Volgens de Allmusic Guide hebben we deze cd voor een deel aan Noel Gallagher te danken, die er de loftrompet over stak in de Britse pers. Heeft de man dus toch ook nog _iets_ goeds gedaan. Ik ben er wel blij mee.
quote:Check ook het self-titled album van Circulatory System (1 van de twee OTC - kernleden). Dat klinkt dan weer alsof "Blue Jay Way" 70 minuten lang op repeat staat. En in mijn boekje is dat een aanbeveling.
De vergelijking met de Beatles wordt vaak gemaakt en dat klopt eigenlijk ook wel. Maar dan moet men niet denken aan Yesterday maar eerder aan een 74 minuten durende Revolution #9.
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 05-02-2004 15:33]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:En nog maar een keer in de herhaling. Wat een fijn cdtje.
Op donderdag 5 februari 2004 13:57 schreef Zander het volgende:
Cotton Mather - Kontiki
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Ja wel de laatste Hatebreed. Een tijd lang groot hardcore liefhebber geweest, maar de laaste tijd toch wat meer de Indie, punk en IDM paden bewandelt. Het concert maandga van SOIA en een clip van Hatebreed op The Box hebben de liefde waar aangewakkerd. Was nooit een groot fan van dit soort Hardcore, maar deze plaat ramt er toch wel erg lekker in. Zware, logge en beukende moschcore met teksten die je na een draaibeurt of twee lekker kan meebrullen. Al met al een welkome afwisseling in mijn indie/idm georienteerde platencollectie. Van harte aan te raden aan hardcore punk metal liefhebbers.
The South Dallas Allstars - Live at the South Dallas Pop Festival 1970
De South Dallas Allstars is een ietwat merkwaardige naam voor deze cd, want wie er al eerder van bands als The Soul Seven, The Apollo Commanders, the Black Maffia of Les Watson and The Panthers heeft gehoord, die mag z'n hand opsteken. Evengoed is dit een erg aardig cdtje met lang verloren gewaande opnames van een aantal obscure funkbands, volgens het boekje in 1970 ergens in de ghettos van Dallas opgenomen. En zo klinkt het ook: rauw, vervormd en smerig. Dus lekker.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Various Artists - The Secret Policeman's Other Ball
De soundtrack van het tweede Secret Policeman's concert in 1982, als benefiet voor Amnesty International. Op dit album spelen Sting (solo in 1982!), Jeff Beck & Eric Clapton samen 
, Phil Collins, Bob Geldof en Donovan. Sting begeleidt zichzelf op gitaar door Roxanne en Message in a bottle, Beck & Clapton spelen Cause we've ended as lovers van de eerste en Crossroads van de tweede en Collins speelt met gemak de beste versie ooit van In the air tonight op piano. Als Amnesty meer geld nodig heeft hoeven ze wat mij betreft alleen maar deze plaat opnieuw uit te brengen. Ik koop hem wel .
The Meters - Rejuvenation
Laatst vond ik dit cd'tje op m'n werk en heb 'm meegenomen. Ik was niet echt bekend met de Meters (behalve dat het funk is), maar dit klinkt erg lekker. Laidback jaren 70 funk. Swingend, maar toch relekst.
Katatonia - Viva Emptiness
Totdat dit album verscheen achtte ik het niet mogelijk dat Katatonia een beter album dan "Last Fair Deal Gone Down" zou maken. Nu vind ik het nog steeds niet gemakkelijk om te kiezen tussen die twee platen, maar "Viva Emptiness" beschikt desondanks over het noodzakelijke element om "Last Fair Deal..." van de troon te stoten. Nét iets sterkere songs en een aantal nummers die het 'heavy' aspect van de Katatonia-sound nieuw leven inblazen.
Primal Fear - Devil's Ground
later deze maand ligt ie in de winkels, de nieuwe Primal Fear plaat. 100% pure metal! Wel wat cliche hier en daar, maar dat mag de pret in dit geval niet zo drukken. Jammergenoeg is de tour met Iced Earth even van de baan.
Doomstone - For those whom Satan hath joined
Heerlijke evil metal, misschien beetje àla Venom... tegen black metal aanschurkend. Waanzinnig mooi, niet getriggered DB-geluid (bijna jaren 70-achtig), goede zanger (soort black-grunt maar dan wel verstaanbaar). etc.
Kortom, als je 'into' deze muziek bent, en dit album nog niet kent, dan is dit een aanrader...
Kon helaas geen groter plaatje vinden, en mijn scanner is kapot
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
quote:Is dit die US band met Vincent Crowley (Acheron, ex-Nocturnus)?
Op vrijdag 6 februari 2004 01:24 schreef bas-beest het volgende:
Doomstone - For those whom Satan hath joined
INRI - More Ruthless Than The Devil
voor mensen die INRI (en vooral de stickers op elk vierkant centimetertje huid worden geplakt) kennen is denk ik geen uitleg nodig..
Am I Blood - Gone With You
een uit Finland afkomstige progressieve metalband die vooral vergeleken wordt met Metallica ten tijde van Master of Puppets.
Ben ik zelf niet helemaal mee eens, al klinkt de zanger compleet als James Hetfield.. (volgens mij is t een Sideproject ofzo )
kortom, aanstekelijke riffs, vreemde ritmes en sterke teksten
Biohazard - State of the World Adress
--edit: voeg nog ff een stukje tekst toe aub, anders verdwijnt deze post--
[Dit bericht is gewijzigd door Summoner op 06-02-2004 02:10]
Where you need improvement: you have smelly dog farts.
quote:welke INRI plakt overal die stickers? Die met of zonder puntjes?
Op vrijdag 6 februari 2004 02:05 schreef Metalpunk het volgende:
op dit moment??INRI - More Ruthless Than The Devil
voor mensen die INRI (en vooral de stickers op elk vierkant centimetertje huid worden geplakt) kennen is denk ik geen uitleg nodig..
quote:haha ja Venom... ik vind t zelf meer Rock & Roll/heavy metalachtig om eerlijk te zijn, maar t schijnt toch een der voorvaderen (als het al niet dé voorvader is ) van black metal te zijn..
Op vrijdag 6 februari 2004 01:24 schreef bas-beest het volgende:
Heerlijke evil metal, misschien beetje àla Venom...
quote:hummm... naar de cdspeler rennen en de volgende cd aanzetten, dan toch weer besluiten dat ik iets anders wil horen... moeilijk, zo 's avonds..
Op vrijdag 6 februari 2004 02:07 schreef Summoner het volgende:
Jij luistert twee verschillende nummers tegelijkertijd?
quote:uhm... INRI met puntjes.... (deathmetal band uit het oosten des landsch)
Op vrijdag 6 februari 2004 02:07 schreef Tokus het volgende:[..]
welke INRI plakt overal die stickers? Die met of zonder puntjes?
en met die zanger die compleet uit zn dak gaat zonder shirt.. en rond loopt te stampen en met zn vuisten op zn borst slaat...
die gozer is in zn eentje al een hele band.. (qua vermaak)
quote:Mja, die Henri heeft ook echt zo'n death metal harses.
Op vrijdag 6 februari 2004 02:11 schreef Metalpunk het volgende:
en met die zanger die compleet uit zn dak gaat zonder shirt.. en rond loopt te stampen en met zn vuisten op zn borst slaat...
die gozer is in zn eentje al een hele band.. (qua vermaak)
quote:haha ja.. Henri idd... ik kwam ff niet op zn naam....
Op vrijdag 6 februari 2004 02:14 schreef Summoner het volgende:[..]
Mja, die Henri heeft ook echt zo'n death metal harses.
ontopic:
maar ondertussen is Am I Blood ook al saai aan t worden.. hoppaaaa cd speler open, Evildead - The Underworld erin..... Thrash vanuit de USA..
een der Bay Area Thrash metalbands die ondertussen ook alweer dood is.. fijne strakke thrash die doet denken aan Kreator en Sacred Reich
