heeft een van julliie het gehad of heeft iemand van jullie nu anorexia of bolumia? hoe zouden jullie ermee omgaan als jullie het zouden hebben, geef me jullie mening ik wil het graag weten!!
quote:Als je t niet hebt lijkt t me nogal moeilijk om hier antwoord op te geven...
Op maandag 22 december 2003 12:11 schreef ridderke het volgende:
hoe zouden jullie ermee omgaan als jullie het zouden hebben, geef me jullie mening ik wil het graag weten!!
Rare vraag, ik sta iig niet bij alle ziektes stil wat er zou gebeuren als ik ze zou krijgen
zogauw ik dat wist zou ik echt naar de dokter gaan, vragen wat een gezond gewicht is en ondanks alles toch naar dat gewicht streven, ookal voelt dat nog zo "fout" enzo....
maarja, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk enzo he...
quote:soort volumia
Op maandag 22 december 2003 12:14 schreef radiating het volgende:
wat is bolumia?
maar dan niet met xander
Bovendien zou het al een hoop schelen als je boulimia goed spelde.. 
quote:lol, flauw....
Op maandag 22 december 2003 12:15 schreef moz het volgende:[..]
soort volumia
maar dan niet met xander
quote:waarom wil je dat weten?
Op maandag 22 december 2003 12:11 schreef ridderke het volgende:
Wat denken jullie van anorexia en bolumia:
heeft een van julliie het gehad of heeft iemand van jullie nu anorexia of bolumia? hoe zouden jullie ermee omgaan als jullie het zouden hebben, geef me jullie mening ik wil het graag weten!!
Aristoteles
is een onlogische vraag.
anorexia en boulimia ontwikkel jezelf, het is meer een psychische aandoening.
en de mensen die het hebben, hebben zo een vervormd beeld van zichzelf dat ze zich hoe dan ook te dik vinden.
het laatste wat je dan doet is beseffen/toegeven dat je ziek bent...
quote:Even serieus hier mensen
Op maandag 22 december 2003 12:11 schreef ridderke het volgende:
Wat denken jullie van anorexia en bolumia:
heeft een van julliie het gehad of heeft iemand van jullie nu anorexia of bolumia? hoe zouden jullie ermee omgaan als jullie het zouden hebben, geef me jullie mening ik wil het graag weten!!
TS, zou je je vraag misschien iets specifieker en uitgebreider kunnen maken?
Veel informatie over beide eetstoornissen vind je overigens op www.sabn.nl
quote:Je moet niet zo uit je nek lullen over dingen waar je niks van weet. Anorexia patienten willen juist geen aandacht.
Op maandag 22 december 2003 12:26 schreef UltraBrain het volgende:
Als ik anorexia zou hebben, zou ik zo weinig eten dat ik er als een lijk uit zou zien, en ik zou genieten van alle aandacht die ik zou krijgen. Ik zou zelfs doorgaan tot ik zou doodgaan want ik zou dan mijn volledige zelfbeeld halen uit mijn anorexia, zonder anorexia zou ik niet meer bestaan.
quote:anorexia patienten proberen juist zo onopvallend mogelijk gewicht te verliezen enzo, in de hoop dat niemand er achter komt....
Op maandag 22 december 2003 12:26 schreef UltraBrain het volgende:
Als ik anorexia zou hebben, zou ik zo weinig eten dat ik er als een lijk uit zou zien, en ik zou genieten van alle aandacht die ik zou krijgen. Ik zou zelfs doorgaan tot ik zou doodgaan want ik zou dan mijn volledige zelfbeeld halen uit mijn anorexia, zonder anorexia zou ik niet meer bestaan.
Ze werd steeds dunner, zover dat ze er lichamelijke klachten van kreeg. Op een gegeven moment heb ik een heel goed gesprek met haar gehad, waarin ze aangaf dat ze niet meer durfde te eten en dat ze zich nog steeds te dik vond. Ik heb toen gezegd dat ze misschien maar eens meteen expert moest gaan praten, omdat ik me echt zorgen over haar maakte.gelukkig heeft ze dat inderdaad gedaan en loopt ze nu bij een dietiste. Ikzelf (man) zal waarschijnlijk nooit dergelijke stoornissen krijgen, maar ik vond het al heel sterk van haar dat ze er uiteindelijk zelf mee naar een expert is gegaan, nadat wij (een aantal vrienden en vriendinnen) haar om de beurt hebben aangesproken op haar probleem, om zo een bewustzijn te creeren. het heeft gelukkig gewerkt, ze is nu weer kerngezond en durft zelfs weer mee naar de Mac
.Maar wat doe je als je het zelf hebt??
Ontkennen, net zo lang tot je er echt ziek van wordt en je gedwongen wordt de waarheid onder ogen te zien. En dan nog ontkennen dat het zo erg is als iedereen zegt. Totdat je echt zo afgetakeld bent dat je niet meer kunt functioneren en naar de huisarts gaat met en bult klachten.
Ontkennen tot je kei hard gedwongen wordt te bekennen.
En dan de schaamtevolle weg terug naar gezondheid bewandelen.
Vele uren met dietisten en psychiaters.
Vrienden in vertrouwen nemen en op ze moeten leunen en steunen.
Dat lijkt me erg moeilijk, om aan je vrienden en familie volledige support te vragen in plaats van de allom heersende sceptische en zelfs spottende houding.
Transhumanist, Piraat
Uiteindelijk kijk je niet meer naar jezelf in de spiegel, ben je de hele dag met je uiterlijk bezig (je voelt jezelf dik, je voelt ineens neukteugels en vetrollen, zogenaamd) je denkt de hele dag aan eten (denk ik) (niet zozeer van: ik wil eten, als meer van: Wat goed, ik heb niet gegeten- ik ga niet eten- ik heb alleen maar goeie dingen gegeten, zoiets) je probeert jezelf meestal te verbergen en je wilt niet dat anderen over je uiterlijk praten.
Denk ik zo. Eigenlijk, DENK ik, dat je gewoon een mega minderwaardigheidscomplex hebt op het gebied van uiterlijk en misschien, waarschijnlijk ook wel op innerlijk gebied.
Maar; ik ben natuurlijk een buitenstaander.
quote:
Op maandag 22 december 2003 12:15 schreef moz het volgende:[..]
soort volumia
maar dan niet met xander
Mijn ervaring: het is heel makkelijk om te krijgen, maar vreselijk moeilijk om vanaf te komen.
Ik ben geobsedeerd door mijn figuur, uiterlijk, voel me altijd veel te dik en sta heel erg vaak op de weegschaal.
Het zijn complexe aandoeningen. Zelf ben ik er al 3 keer voor in therapie geweest, maar heeft niks geholpen
Mijn ervaring is dat het het ene moment redelijk tot goed met me gaat, en op andere momenten (zoals nu, dood van mijn ex) dan komt het in alle hevigheid weer terug
Je bent veel met je lichaam bezig en met het wel of niet eten. Je gebruikt middelen om naar je zieke doel te streven.
Als je het in wilt zien, en het uiteindelijk misschien toch tot andere door is gedrongen, proberen met steun van iemand hulp te zoeken, en te werken aan je probleem.
Wat ik er verder van denk, het zijn twee (drie, met b.e.d erbij) vreselijke ziektes en zoals bij vele ziekten is het inderdaad makkelijk om het te krijgen maar onwijs moeilijk om er weer vanaf te komen. Zeker als je het niet onder ogen wilt zien, en laten zien.
Ze was ook heel veel ziek, zwakke gezondheid. Vooral in het begin moest ik er oppassen met wat ik zei, geintjes konden erg verkeerd vallen. Ze heeft in het afgelopen half jaar 1x gehad dat ze is terug gevallen (dat was 2mdn nadat het 'over' was). Dit voorval is misschien wel deels mijn fout (ik was iets te veel bezig met ervoor zorgen dat zij goed at, het was op vakantie).
De afgelopen 4 maanden heeft ze helemaal geen problemen meer en eet als tevoren, toch ben ik nog regelmatig bang dat ze terug valt.
"You go to heaven for the climate and hell for the company"
quote:Waarom niet?
Op vrijdag 16 januari 2004 15:08 schreef EmmYKuHh het volgende:
ik zal het iig nooit krijgen.
[Dit bericht is gewijzigd door zoalshetis op 16-01-2004 20:24]
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
quote:Inderdaad, het is vaak een kwestie van controle, en veiligheid, hoe stom/raar dat ook mag klinken. Anorexia en boulimia zijn in wezen trouwens niet eens zo heel erg verschillend (BED hoort er trouwens ook bij).
Op vrijdag 16 januari 2004 15:59 schreef zoalshetis het volgende:
viel me vaak op dat ze het doen omdat hun lichaam op dat moment het enige is wat ze onder controle hebben.
TS: waarom wil je dit weten?
