Palestijnse intellectueel Edward Said overleden

quote:

---

Edward Said, a polymath scholar and literary critic at Columbia University who was the most prominent advocate in the United States of the cause of Palestinian independence, died in New York City today. He was 67.

The cause of death was leukemia, which Mr. Said had been battling for several years.

Mr. Said, who was born in Jerusalem during the British mandate in Palestine and emigrated to the United States when he was a teenager, spent a long and productive career as a professor of comparative literature at Columbia and was the author of several widely discussed books.

He was an exemplar of American multiculturalism, at home both in Arabic and English, but, as he once put it, "a man who lived two quite separate lives," one as an American university professor, the other as a fierce critic of American and Israeli policies and an equally fierce proponent of the Palestinian cause.

Though a defender of Islamic civilization, Mr. Said was an Episcopalian married to a Quaker. He was also an excellent pianist who for several years was the music critic for The Nation.

From 1977 to 1991, he was as an unaffiliated member of the Palestine National Conference, a parliament-in-exile. Most of the conference's members belong to one or another of the main Palestinian organizations, most importantly the Palestine Liberation Organization led by Yasir Arafat, but some were members of smaller organizations believed responsible for terrorist operations against Israelis and Americans, such as the Popular Front for the Liberation of Palestine.

"The situation of the Palestinian is that of a victim," Mr. Said told Dinitia Smith in New York magazine in 1989, making the kind of statement that put him at the center of the roiling debate about the Middle East.

"They're the dispossessed, and what they do by way of violence and terrorism is understandable," he said. " But what the Israelis do, in killing Palestinians on a much larger scale, is a continuation of the horrific and unjust dispossession of the Palestinian people."

He added: "'I totally repudiate terrorism in all its forms. Not just Palestinian terrorism — I'm also against Israeli terrorism, the bombing of refugee camps."

Mr. Said was a widely recognized figure in New York, a frequent participant in debates on the Middle East, and an outspoken advocate of a Palestinian homeland. For many years he was an ardent supporter of Mr. Arafat, whom he called "the leader of a genuinely national and popular movement, with a clearly legitimate goal of self-determination for his people."

But Mr. Said became a bitter critic of Mr. Arafat after the 1993 Oslo accords between Israel and the P.L.O., believing that the agreement gave the Palestinians too little territory and too little control over it.

In the years after Oslo, he argued that separate Palestinian and Jewish states would always be unworkable and, while he recognized that emotions on both sides were against it, he advocated a single binational state as the best ultimate solution.

"I see no other way than to begin now to speak about sharing the land that has thrust us together, and sharing it in a truly democratic way, with equal rights for each citizen," he wrote in a 1999 essay in The New York Times. "There can be no reconciliation unless both peoples, two communities of suffering, resolve that their existence is a secular fact, and that it has to be dealt with as such."

---

Klik hier voor de rest van het uitgebreide artikel (let op: in totaal meer dan één webpagina).

Triest nieuws. Edward Said was een prominente intellectueel en een pragmaticus in de VS en daarmee een stem namens het Palestijnse volk die voor de verandering door redelijk wat Amerikanen serieus werd genomen.

R.I.P.

Jammer dat sommige mensen te laf zijn om gewoon met anderen in debat te gaan, i.p.v. hen in diskrediet te proberen te brengen.

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:05 schreef HeyFreak het volgende:
nog ff een late reactie op BAZZA...
[..]

---

quote:

---

Ik ken deze man alleen uit de openingspost maar sommigen beschouwen hem gelijk als een terrorist, enkel omdat hij een Palestijn is met een hoge aanzien?

---

Ik deel trouwens de mening van Professor Said dat de mooiste oplossing juist in één land voor zowel Israeli's als Palestijnen zou liggen. Een vreedzaam en ambitieus ideaal, maar voorlopig niet haalbaar, vrees ik.

[Dit bericht is gewijzigd door motown op 25-09-2003 22:11]

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:10 schreef HeyFreak het volgende:

[..]

dat vind ik toch echt zo'n dooddoener.....

---

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:12 schreef Coone het volgende:
En had daarnaast natuurlijk vooral veel verstand van literatuur.

---

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:15 schreef HeyFreak het volgende:

[..]

helaas worden zulke mensen overstemd door de haat-predikers zoals Sharon en die sjeik Yassin...

---

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:32 schreef HeyFreak het volgende:

[..]

Dat denk ik niet. Het zou idd leuk zijn, ware het niet dat de Israeli's een voorsprong hebben qua opleidingsniveau en dus de betere banen krijgen en dus meer geld hebben en dus een scheiding tussen arm (Palestijnen) en rijk (Israeliërs).

---

quote:

---

Gewoon beide hun eigen land, want die twee volkeren moet je niet bij elkaar gaan stoppen want dan krijg je denk ik een heel explosief mengsel...

---

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:47 schreef DeltaOne het volgende:
RIP 1 intellectueel minder, en 10 moordenaars erbij

---

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 22:51 schreef HeyFreak het volgende:
Palestijnen moeten uit het slop worden getrokken, maar dan moeten ze wel zeggenschap hebben over wat ze doen en niet zoals het nu is waarbij ze door de Israeliërs onder de duim gehouden worden.

---

Maar het zijn juist de zionisten die dit nooit zullen accepteren omdat een dergelijke staat geen Joodse staat meer zou zijn.

Maar dat hoeft toch ook helemaal geen specifiek Joodse staat (of Arabische staat for that matter) te zijn?

Sorry, ik ben op dit moment wellicht een beetje in een (enigzins naieve doch vreedzame) Gandhi-bui. Maar ik heb hier al eens vaker over nagedacht en hoewel het op dit moment (in de huidige omstandigheden) onmogelijk is, zou een staat voor beide volkeren uiteindelijk veel (zo niet alle) problemen kunnen oplossen.

quote:

---

Op donderdag 25 september 2003 23:52 schreef KreKkeR het volgende:
Jammer dat er op de Nederlandse televisie zo weinig aandacht wordt besteed aan Arabische intellectuelen. Tenminste, dat idee heb ik.

Bij Arabische conflicten worden continu (autochtone) 'midden-oosten' deskundigen erbij gehaald, getraumatiseerde naar Nederland gevluchte Arabieren die ook even het woord mogen voeren, de huis-tuin-en-keuken Imam, allemaal mogen ze even hun zegje doen. Maar aandacht voor intellectuelen zoals Edward Said, zie je een stuk minder (behalve als ze kritiek weten te geven op de Islam, dan lijken ze opeens weer welkom te zijn).

Meer van dit soort mensen in beeld; intellectuele Arabieren die zich goed 'in westerse taal' (!!) kunnen verwoorden, zou misschien helpen om het negatieve beeld dat veel van Arabieren hebben, enigszins te verbeteren.

---

De nieuwsberichten sluiten trouwens wel aan op wat je nu zegt: het Vlaamse journaal besteedde tenminste nog (even) aandacht aan zijn dood, de Nederlandse journaals totaal niet. Of het moet tijdens de eerste tien minuten van het RTL-nieuws zijn geweest die ik heb gemist, maar dat lijkt me zelfs nog onwaarschijnlijker.

Het RTL-nieuws besteedde (i.t.t. het NOS journaal) tenminste nog wel uitgebreid aandacht aan de Israelische piloten die uit gewetensbezwaren weigeren te bombarderen in de Palestijnse gebieden. Wederom een steengoede bijdrage van Conny Mus!

Maar ik dwaal af.