Het gesprek is er dus gewoon nooit van gekomen. Hij heeft per telefoon gezegd dat m'n schoonzus en hij van niets weten, dat het allemaal aan m'n moeder ligt en dat ze niet meer komen. hun dochtertje krijgen ze ook niet meer te zien. Hij weet dondersgoed hoe het zit. Hij heeft er net zo hard aan meegeholpen. Ik ben bij een gedeelte geweest, de verhalen worden door iedereen uit de buurt bevestigd (ze lulden met iedereen in hun omgeving over ze... misschien kom ik hier later nog op terug). Ik geloof m'n ouders ook 100%. Ze zijn niet zo dat ze dit soort dingen verzinnen en van m'n broer weet ik ook hoe hij is. Maar dat hij hiertoe in staat zou zijn, had ik zelfs niet verwacht.
Ik zit hier nu met twee huilende ouders. M'n vader had hem nog op z'n mobiel gebeld (wat hem erg veel moeite kost, omdat hij z'n stem bijna kwijt is), m'n broer begon al gelijk dat hij niet wist waar m'n moeder het over had. M'n vader antwoordde met "Dat weet je wel". Toen kon m'n broer opeens niet praten.. dus heeft m'n vader de hoorn erop gegooid met "Je bekijkt het maar".
Hij ergerde zich allang aan hun gedrag, maar had er niet op gereageerd.. viel alleen in een hevige depressie. Hij kwam op voor m'n moeder, hij had heel veel dingen (echt erge uitspraken) al zelf gehoord. Ze lulden gewoon overhem in de keuken. Hij heeft al gemerkt hoe ze m'n moeder behandelden de afgelopen tijd. Hij heeft kanker, hij is niet achterlijk.
En hij is boos.. erg boos, maar dat betekent nog niet dat het geen verrekte pijn doet als je zo wordt behandeld door je bloedeigen kind en die teef van een schoonzus, die daar al vanaf haar 15e over de vloer komt. Alles hebben ze gekregen. Ze hoefden maar met hun vingers te knippen of het stond voor hun neus. Vaak kon er niet niet eens een bedankje van af. Het hoorde gewoon zo.. ik citeer: "anders had je maar geen kinderen moeten nemen". Ze konden daar ook elke dag terecht om te eten.. en dat deden ze dan ook. Zelfs toen m'n moeder aan het herstellen was van haar chemo's en bestraling kookte ze nog regelmatig uitgebreide rijsttafels. Toen m'n moeder niet meer kon koken, omdat m'n vader misselijk werd van kookgeuren, kwamen ze opeens al een heel stuk minder en werd elke keer weer benadrukt dat ze het toch zo druk hadden.
Maar waren die uitspraken echt zo erg dan? Moet er zo'n drama gemaakt worden?
Ik zal een paar voorbeelden geven.
- "Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar ik hoop dat het snel voorbij is. Dan hebben we weer een oppas"
- "*broer*en ik hebben problemen, maar als *m'n vader* dood is, zal het allemaal wel beter gaan. Dan kunnen we aan ons huwelijk werken"
Dit is niet opgeblazen, niet overdreven.. letterlijk zo gezegd.
Verder hebben ze het al vanaf het begin af aan over de erfenis gehad. Dat m'n moeder het huis maar bij leven moest schenken, omdat m'n broer er anders zoveel belasting over zou moeten betalen.. NAJA! ?Belasting betalen over iets waar je geen HOL voor hebt hoeven doen?? Verder.. houd je liever bezig met hoe je vader er bovenop kunt helpen in plaats van dit soort belachelijke dingen te vragen met de dollartekens in de ogen.
Keer op keer hebben ze erop aangedrongen dat m'n vader naar een verpleeghuis zou moeten.
En z'n twee amerikanen kostten teveel geld volgens m'n broer. Dat was zonde, want hij kon er toch niet in rijden. Het zijn verdomme zijn auto's, het is ZIJN geld waar hij z'n hele leven voor heeft gewerkt! Laat die man verdomme in z'n waarde en behandel hem niet alsof hij al dood is!
En bij iedereen in hun omgeving klagen dat het zo zwaar is, dat ze zoveel voor hen doen (wat gewoon niet zo is). Mensen waar ze voorheen niet eens naar omkeken. Zelfs een man die altijd in de buurt rondloopt. Gadverdamme.. ik kap ermee. ik word er fysiek misselijk van.
Schandalig.. en ik weet niet wat ik kan doen om m'n ouders te troosten..
Ja, ik post dit onder een kloon.. de oplettende user zal er wel makkelijk achterkomen wie ik ben, maar ik postte dit liever niet onder m'n eigen naam.
[Dit bericht is gewijzigd door -sinnocent- op 12-09-2003 18:42]
Je strooit maar wat met namen van mensen die we niet kennen enzo...
quote:Ja sorry, ik ben nogal chaotisch op het moment.. ik heb iig de namen vervangen, dat was sowieso niet de bedoeling.
Op vrijdag 12 september 2003 18:32 schreef Wolve000 het volgende:
Heb je er misschien wat meer achtergrond bij?Je strooit maar wat met namen van mensen die we niet kennen enzo...
M'n ouders hebben beide kanker en m'n broer en schoonzus behandelen hen al maandenlang als stront.. ik heb dit gecopieerd uit m'n journal, dus vandaar dat het wat onduidelijk is voor hier.. ik had daar niet zo bij stilgestaan, omdat het voor mij al zo lang speelt en ik dit hele verhaal zojuist te horen heb gekregen en kook van woede.
M'n moeder had hem gister gebeld of ze erover konden praten.
Staat allemaal in het verhaal hoor, als je het niet wil lezen kom hier dan ook niet.
Als mijn broertje zoiets ooit zou flikken zou ik 'm persoonlijk komen aftuigen en zijn vriendin erbij als die er aan mee gewerkt had
wat een ongeloofelijke eikels zeg.
quote:Klopt wel zo'n beetje, alleen wilde m'n moeder er dus met hen over praten.
Op vrijdag 12 september 2003 18:43 schreef Diverse_Reality het volgende:
Beide ouders zijn ziek. Ernstig ziek.
Haar broer + vriendin/vrouw hebben er schijt aan, maken zelfs misbruik van de situatie en wachten op de erfenis.
Ze willen ze dus zelfs graag dood hebben. TS wou er ws. over praten maar ze staan ook niet open voor kritiek.Staat allemaal in het verhaal hoor, als je het niet wil lezen kom hier dan ook niet.
En ik snap we dat mensen m'n warrige verhaal niet snappen, maar laat ze dan gewoon op AT klikken.
quote:True, laat er maar een MOD komen die de onzin reacties weghaald, zodat het toch nog een net topic kan worden. Tis best nogal een heftig verhaal eigenlijk.
Op vrijdag 12 september 2003 18:43 schreef Diverse_Reality het volgende:
Staat allemaal in het verhaal hoor, als je het niet wil lezen kom hier dan ook niet.
-sinnocent, je voelt je nogal machteloos en gefrustreerd denk ik op dit moment. Maar denk eraan dat je niet schuldig bent als je iets niet voor je ouders kan doen. Zorg er voor dat je een steun bent en blijft, dat is in ieder geval al iets en vaak ook het enige.
quote:Misschien kunnen je ouders die broer van je laten onterven? Hij verdient niet echt iets als hij zich zo gedraagd en zo praat.
Op vrijdag 12 september 2003 18:41 schreef Mr.Noodle het volgende:
edit: quote en deel van reactie verwijderd
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 12-09-2003 19:12]
quote:Ja..dat is het precies. En ik weet ook wel dat ik er niet schuldig aan ben, maar ik heb toch de drang om iets voor ze te doen. Ik weet alleen niet wat
Op vrijdag 12 september 2003 18:48 schreef chocolatemoeze het volgende:[..]
True, laat er maar een MOD komen die de onzin reacties weghaald, zodat het toch nog een net topic kan worden. Tis best nogal een heftig verhaal eigenlijk.
-sinnocent, je voelt je nogal machteloos en gefrustreerd denk ik op dit moment. Maar denk eraan dat je niet schuldig bent als je iets niet voor je ouders kan doen. Zorg er voor dat je een steun bent en blijft, dat is in ieder geval al iets en vaak ook het enige.
En negeer die broer & vriendin maar voor eventjes. Laat duidelijk blijken dat ze niks meer hoeven te verwachten van jullie...
Sterkte!!!
quote:
Op vrijdag 12 september 2003 18:48 schreef schatje het volgende:
Contact verbreken en onterven.
quote:Ach laat ze maar. Ik zit al een tijdje op fok, dus ik wist al wat me te wachten stond.
Op vrijdag 12 september 2003 18:50 schreef TrenTs het volgende:[..]
Sodeflikker dan op eikel als je zelf gaat lopen kloten bij zo iets. Broodmongool.
Misschien kunnen je ouders die broer van je laten onterven? Hij verdient niet echt iets als hij zich zo gedraagd en zo praat.
En ze willen hem dus ook inderdaad voor de helft onterven, meer dan dat is in Nederland niet mogelijk geloof ik.
Daar voel ik me ook wel weer een beetje raar over, aangezien ik er dan profijt van zal hebben.. ik weet niet, het voelt vreemd..
Hij was er bij mij niet meer ingekomen.
Maar veel sterkte in ieder geval.
Ik hoop dat je ouders in hun uitgavenpatroon vooral geen rekening houden met die twee aasgieren. Wat een egoïsten zeg.
quote:Dat wou ik ook zeggen, maar zo'n stap maak je niet zomaar. Het is en blijft je zoon...
Op vrijdag 12 september 2003 18:58 schreef Panzer het volgende:
Ook al is het familie, er zijn grenzen. Je broer en je schoonzus hebben dus blijkbaar hun keuze al gemaakt, verbreek het contact. Gewoon keihard laten vallen, zij vragen nu onnodige energie van jullie, omdat jullie aan ze ergeren, en niet zo'n beetje ook blijkbaar.
Geen energie meer insteken.Hij was er bij mij niet meer ingekomen.
Maar veel sterkte in ieder geval.
Maar dit is idd de enige goede oplossing voor de -zoon
quote:Hmn, ik vrees dat er weinig te doen valt om hun te overtuigen tot een gesprek hierover. Je kan alleen maar hopen dat hij ooit eens beseft wat voor persoon hij eigenlijk is. Als ze het samen goedgepraat hebben dan zullen ze niet gauw tot inkeer komen ben ik bang...
Op vrijdag 12 september 2003 18:45 schreef -sinnocent- het volgende:[..]
Klopt wel zo'n beetje, alleen wilde m'n moeder er dus met hen over praten.
Denk wel dat ze doorhebben dat ze niet helemaal ethisch verantwoord bezig zijn, aangezien ze er niet over willen praten....
quote:Ben ik het wel mee eens, als ze zo toen ten op zichte van je ouders.
Op vrijdag 12 september 2003 18:48 schreef schatje het volgende:
Contact verbreken en onterven.
quote:Er voor ze zijn, ze steunen in deze klotetijd ... meer kán je eigenlijk niet doen
Op vrijdag 12 september 2003 18:54 schreef -sinnocent- het volgende:[..]
Ja..dat is het precies. En ik weet ook wel dat ik er niet schuldig aan ben, maar ik heb toch de drang om iets voor ze te doen. Ik weet alleen niet wat
Kan jij niet eens met je broer & schoonzus gaan praten? Ze moeten toch zelf ook snappen dat het niet normaal is zoals hun met jullie ouders omgaan!
Je broer komt in het verhaal naar boven als een ontzettende egoïst, iemand met wie niet normaal valt te praten over écht serieuze zaken ... En ach, een gesprek zal waarschijnlijk weinig uithalen, dat is ook geen goed idee denk ik ...
Je schreef dat je broer heeft gezegd dat ze (voorlopig?) niet meer bij je ouders thuis zullen komen. Klinkt als chantage, zolang jullie niks voor ons willen (of kunnen) doen mogen jullie je kleindochter 'lekker' niet zien .. Het spijt me wel maar je broer is écht nog een klein kind! Zo ga je niet met mensen om, en zéker niet met je ouders ........
Meer dan je sterkte wensen kunnen 'wij' ook niet voor je doen. Dus bij deze .
quote:Dankje..
Op vrijdag 12 september 2003 18:54 schreef WebForce het volgende:Wat ontzettend moeilijk! Je steunt/troost je ouders, denk ik, door te zeggen dat je achter ze staat en altijd voor ze is. Volgens mij geld dat laatste iig wel voor jou...
En negeer die broer & vriendin maar voor eventjes. Laat duidelijk blijken dat ze niks meer hoeven te verwachten van jullie...
Sterkte!!!
Ik heb m'n vader meteen een mailtje gestuurd, want hij was offline op msn. Telefoneren is te vermeiend voor hem, dus het moest helaas wel zo. Hij weet dat ik met liefde bij hen zit en alles voor hen wil doen. Gelukkig.
En ik zit ook nog in een klotesituatie omdat m'n broer dus bezig is om onze financiele shit op te lossen en dat is echt nodig... we komen om in de schulden. M'n ouders weten dit en vinden het ook niet erg en zeggen ook dat ze zelfs willen dat ik nog een goede relatie heb met m'n broer.
Maar dat is niet mogelijk. Het liefst zie ik hem ook nooit meer. Ik was al nooit dol op hem, maar ging met hem om om m'n ouders niet te belasten. Voor mij is het geen verlies, maar ik vind het klote dat ik zo afhankelijk ben van die lul op dit moment.
quote:Kun je niet proberen of meer niet mogelijk is?
Op vrijdag 12 september 2003 18:56 schreef -sinnocent- het volgende:[..]
[..]Ach laat ze maar. Ik zit al een tijdje op fok, dus ik wist al wat me te wachten stond.
Het was gedeeltelijk ook wel m'n eigen schuld, omdat ik zo van de hak op de tak sprong en ik weet wat voor users er rondhangen, dus ik was maar 2 seconden geirriteerd.En ze willen hem dus ook inderdaad voor de helft onterven, meer dan dat is in Nederland niet mogelijk geloof ik.
Daar voel ik me ook wel weer een beetje raar over, aangezien ik er dan profijt van zal hebben.. ik weet niet, het voelt vreemd..
quote:Dat is nu ook gebeurd.. maar daarom zijn ze er nog wel kapot van.
Op vrijdag 12 september 2003 18:58 schreef Panzer het volgende:
Ook al is het familie, er zijn grenzen. Je broer en je schoonzus hebben dus blijkbaar hun keuze al gemaakt, verbreek het contact. Gewoon keihard laten vallen, zij vragen nu onnodige energie van jullie, omdat jullie aan ze ergeren, en niet zo'n beetje ook blijkbaar.
Geen energie meer insteken.Hij was er bij mij niet meer ingekomen.
Maar veel sterkte in ieder geval.
quote:Geef ze iig alvast iedere dag een aantal knuffels en zeg dat je van ze houd. Dat geeft je ouders tenminste ook nog een beetje deugd in deze zware tijd.
Op vrijdag 12 september 2003 18:54 schreef -sinnocent- het volgende:[..]
Ja..dat is het precies. En ik weet ook wel dat ik er niet schuldig aan ben, maar ik heb toch de drang om iets voor ze te doen. Ik weet alleen niet wat
Spreek jij je broek nog wel eens of niet?
quote:Nu dus niet meer. Maar zelfs toen dit al aan de gang was, hebben ze nog van alles gegeven, steeds maar weer vergeven.. Hopen dat het wel weer goed zou komen. M'n moeder twijfelt zelfs nu nog of ze niet iets verkeerd heeft gedaan.
Op vrijdag 12 september 2003 18:58 schreef Angeles het volgende:
Wat een walgelijk stel, zeg. Het gaat ze alleen om gratis eten, een gratis oppas, een gratis huis en een erfenis.Ik hoop dat je ouders in hun uitgavenpatroon vooral geen rekening houden met die twee aasgieren. Wat een egoïsten zeg.
Nou.. als ze zulke verschrikkelijke ouders waren, zat ik er echt niet zo vaak. Ik doe niet aan plichtmatige bezoekjes. Ze zijn alles voor me en hebben alles gedaan om me goed op te voeden en stonden altijd voor me klaar. Hoe erg ik ook iets verkloot had.
Ik kan er nog steeds niet over uit hoe iemand zo kan zijn..
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |