* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * After: Scales of Justice - © Bob Eggleton * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *Een plaatje zegt vaak meer dan duizend woorden en bovenstaand exemplaar spreekt voor zich, dachten we. Inderdaad! Dit topic is bedoeld om met elkaar van gedachten te wisselen over fantasy boeken!
Het "grote idee" hier achter is dat er één keer in de week (en waarom niet iedere zondag?) een onderwerp wordt aangedragen waarover iedereen zijn of haar gedachten kan spuien. Schrijven in verhalende vorm is dan ook niet nodig, maar blijf aub wel "on topic" -> over boeken dus! Discussies zijn van harte welkom, maar respecteer wel elkaars mening.
"Over wat voor onderwerpen kunnen we dan van gedachten wisselen?" Ehm... dat bepalen jullie zelf! Om maar een open deur in te trappen: de boeken van Raymond E. Feist. Maar bijv. ook de verschillende werelden die de schrijvers hebben verzonnen, de wijze waarop personages zich door ruimte en/of tijd kunnen bewegen. Zolang het maar iets met fantasy boeken te maken heeft...
Werik is als vrijwilliger aangewezen om het eerste onderwerp te plaatsen... 
Heel veel plezier!
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Maar genoeg over de setting. Wie is Drizzt Do'Urden nou eigenlijk? Drizzt is een drow oftwel dark-elf en leeft diep onder de grond in een grote stad. In de samenleving van de Drow zijn de mannen niet belangrijk en eigenlijk alleen maar goed voor de voortplanting. De vrouwen van deze wereld hebben het voor het zeggen. De meeste vrouwen zijn machtige clerics die hun macht te danken hebben aan de spider-queen Loth. Zo goed als alle mannen zijn vechters en beschikken over een scimitar, zwaard of ander wapen en een kruisboog met giftige pijlen. Tevens beschikken ze over de spreuken Darkness en levitation.
Nou, in deze wereld groeide Drizzt dus op, tot hij op een gegeven werd uitgestoten en hij uiteindelijk wist te vluchten naar het aardoppervlak. Na veel moeite weten zijn ogen zich uiteindelijk redelijk aan te passen aan het felle licht van de zon en gedurende de eerste tijden reist hij dan ook voornamelijk s'nachts.
Dan ontmoet Drizzt een oude man die de unieke eigenschappen van een ranger in drizzt ontdekt. Drizzt blijft een tijdlang bij deze man in de leer totdat deze overlijd. Dan besluit Drizzt verder te trekken naar het verre Icewind Dale waar hij Bruenor(Dwerg) Catti-Brie(Human) Rumblebelly (Halfling) en Wulfgar (Human) ontmoet. Maar nou ben ik eigenlijk in dit hele verhaal de meest trouwe vriend van Drizzt vergeten. Ghuenwhyvar, de zwarte panter die zijn thuis heeft op de Astrale wereld. Drizzt kan Ghuenwhyvar oproepen met een bepaald beeldje, maar Ghuenwhyvar moet wel om de zoveel tijd terug naar zijn wereld om zijn krachten te herstellen.
Om een lang verhaal kort te maken, beleven Drizzt en zijn kameraden het ene avontuur na het andere en in de Icewind Dale trilogie komen zij voor de taak te staan om een bepaalde demon die de beschikking heeft over een kwaadaardig kristal te verslaan. Om vervolgens in de nieuwe locatie van de clan van Bruenor, die een dwergenkoning is, een gigantische aanval van de drow te verslaan. Met behulp van een paar menselijke tovenaars en natuurlijk de battleragers van Phewt. (Nou weten jullie voor diegene die dat nog niet wisten, waar mijn Sig vandaan komt)
Aangezien ik tot en met de legacy of the drow gelezen heb, maar er hierna nog vijf delen ondertussen zijn uitgekomen wil ik het eigenlijk bij de onderstaande delen houden en de rest misschien op een later tijdstip bespreken.
De boeken waarin Drizzt een hoofdrol en die deze week aan de orde komen zijn:
Homeland
Exile
Sojourn
Deze drie delen zijn samengebonden en heten The dark Elf Trilogie.
The Crystal Shard
Sreams of Silver
The halflings gem
Deze drie delen zijn samengebonden en heten The icewind Dale Trilogie
The legacy
Starless night
Siege of Darkness
Passage to dawn
Deze vier delen zijn samengebonden en heten The legacy of the Drow
De bedoeling is dus dat er een discussie zal ontstaan over deze boeken. Daarbij kun je denken over hoe de opbouw van de groep van Drizzt is. Heeft hij daarin de juiste balans gevonden. De samenleving van de drow, kan bijvoorbeeld aan de orde gesteld worden. En de vraag of hij Drizzt niet te machtig heeft gemaakt, hoewel hij later een karakter heeft gecreeerd dat gelijkwaardig aan Drizzt is kwa vaardigheid. Naja, ik denk dat iedereen wel iets van commentaar hetzij positief, hetzij negatief kan geven. Vragen over de boeken kunnen natuurlijk altijd gesteld worden. Maar ik zou zeggen laat je eigen fantasie lekker gaan en verras ons maar eens...
Niet dat jij daar wat aan kan doen overigens
Maar goed, toen van de week het voorstel voor dit topic werd gedaan dacht ik
serieus ohw dat is leuk kan ik me misschien ook eens een beetje in verdiepen
en wellicht geinteresseerd raken eens wat te gaan lezen op fantasy gebied
Maar ik kan het gewoon echt niet volgen allemaal en vraag me dan ook af
waarom fantasy liefhebbers fantasy liefhebbers zijn. Al die verzonnen figuren
en werelden en vreemd klinkende namen, wat vinden jullie daar nu zo leuk aan?
Ik weet wel dat iedereen zijn eigen interesses heeft, maar ik kan me zo
ontzettend slecht voorstellen dat mensen gefascineerd raken door zoveel verzinsels.
Ligt dit simpelweg aan mij? Ontbreekt het me aan inlevingsvermogen of fantasie?
En hoe komt het dat fantasyliefhebbers meteen ook zo addicted raken op zijn groot
gebied van fantasy?
Ik bedoel dat je boeken goed vind is 1 ding, maar er worden ook spellen gespeeld en
avonden georganiseerd en op internet heb je zelfs een eiland waar je dwerg of elf kunt zijn
Al deze vragen zijn oprecht bedoeld en nergens op een andere manier bedoeld stel ik
er maar even ten overvloedde bij. Ik weet niet of dit ook de bedoeling is van dit topic,
maar ik ben nieuwsgierig en vraag me het allemaal af.
Wat is er in het algemeen nu zo boeiend aan fantasy en om dan maar geheel
ontopic te bijven in het specifiek aan de fantasy van meneer Salvatore
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Verder heeft R.A. Salvatore een game setting ontworpen met een mooie geschiedenis. Het is een uitstekende setting om als groep je D&D avonturen te beginnen. Het is wel geschreven in de 3rd edition periode maar zeker de moeite waard. Het heet de Bloodstone Lands.
Dus aanvullingen op boevenstaande post:
R.A. Salvatore
Game materiaal
Campaign Setting:
The Bloodstone Lands
Boeken
De Realms serie
The Realms of Magic: Guenhwyvar blz 8 - 31
Een must voor elke lezer die meer over dit wezen wil weten.
Realms of Valor: Dark Mirror blz 303 - 334
Realms of Infamy: The Third Level blz 79 - 100
Realms of the Underdark: Hier heeft R.A. Salvatore geen bijdrage aan geleverd maar toch is dit een aanrader om een goede indruk te hebben van de Underdark waar Drizzt vandaan komt.
The Silent Blade: english description:
Wulfgar returns from the Abyss to find there are demons a hammer cannot crush.
Entreri has used his dagger to carve an empire in the back streets of Calimport, as he seeks the head of his oldest foe.
Drizzt learns that not all wounds bleed. and not all blades kill.
comment:
Salvatore shows here, as in many of his other books..... intelligence in using the classic elements, a pleasant dry wit, and a narrative gift that make this book certain to keep Forgotten Realms turning pages.
- Publishers Weekly
Ik kan even niet op de titel komen maar R.A. Salvatore heeft ook een van de delen van Cleric quintet geschreven. of was het nou de harpers? 
hum een van de 2 in ieder geval.
Zo dat was ie weer.
Werik als je een van bovenstaande delen wilt lenen dan hoor ik het wel 
A) makelijk weg
B) je droomt erin weg
C) je zegt continue ach nog een hoofdstukje en dan kijk je op de klok en is het plotsklaps 01u00
Icewindale is ook als eerste geschreven, omdat drizzt een cultstatus bereikte(hij komt bv ook voor in deiverse comp. games als npc), besloot R.A.S. zijn geesteskind verder uit te diepen en zodoende ontstond de Drow Trilogie. Desondanks blijft Icewinddale mijn favo tot nu toe.
quote:ik ken de boeken niet maar als je zegt dat het hetzelfde effecht geeft als LOTR ,dan moet ik ze zeker een keer gaan lezen.
Op zondag 7 september 2003 17:01 schreef Bar_the_Grey het volgende:
The Icewinddale serie was het eerste wat ik las van R.A.S. Dit had eenzelfde effect als LOTR. Het leest
A) makelijk weg
B) je droomt erin weg
C) je zegt continue ach nog een hoofdstukje en dan kijk je op de klok en is het plotsklaps 01u00Icewindale is ook als eerste geschreven, omdat drizzt een cultstatus bereikte(hij komt bv ook voor in deiverse comp. games als npc), besloot R.A.S. zijn geesteskind verder uit te diepen en zodoende ontstond de Drow Trilogie. Desondanks blijft Icewinddale mijn favo tot nu toe.
hoewel er nog zoveel boeken op mijn lijstje staan
quote:Ik heb de dark elf trilogie in de kast staan. Ik hoor ze elke dag roepen naar me "Lees me, lees me!"
Op zondag 7 september 2003 16:54 schreef Faat het volgende:
Wat is er in het algemeen nu zo boeiend aan fantasy en om dan maar geheel
Maar om je vraag te beantwoorden Faat;
Voor mij persoonlijk is boeken lezen een manier om aan de werkelijkheid te ontsnappen. Welk genre leent zich daar beter voor dan Fantasy?
Ook vind het ik het vreselijk fascinered hoe iemand een wereld weet op te bouwen. Meeste fantasychrijvers leggen eerst wat groundwork en werken het verder uit. Verder is het ook nog een stukje jeugdfantasien. Wie wil er nou niet iets magisch kunnen? Of elven, draken, dwergen en noem maar op zien? Vanuit de boeken wordt je steeds verder in de wondere wereld der fantasy ingetrokken en gezogen.
Dit is natuurlijk maar hoe ik het ervaar, ik kan niet voor een ander spreken
Wat betreft de boekbespreking, ik onthoud mij van deze omdat ik ze nog moet lezen en geen spoilers wil tegenkomen
quote:Ach, zo vraag ik mij af hoe mensen zich kunnen interesseren in boeken van bijvoorbeeld Harry Mullisch. Mensen vinden het leuk om zichzelf met een bepaald personage te vergelijken en daarbij zijn legendarische helden uit fantasieboeken natuurlijk goede voorbeelden.
Op zondag 7 september 2003 16:54 schreef Faat het volgende:
Mijn fantasie wordt eerder de bodem ingeslagen dan geprikkeld na je stukje gelezen te hebben.Niet dat jij daar wat aan kan doen overigens
Maar goed, toen van de week het voorstel voor dit topic werd gedaan dacht ik
serieus ohw dat is leuk kan ik me misschien ook eens een beetje in verdiepen
en wellicht geinteresseerd raken eens wat te gaan lezen op fantasy gebiedMaar ik kan het gewoon echt niet volgen allemaal en vraag me dan ook af
waarom fantasy liefhebbers fantasy liefhebbers zijn. Al die verzonnen figuren
en werelden en vreemd klinkende namen, wat vinden jullie daar nu zo leuk aan?Ik weet wel dat iedereen zijn eigen interesses heeft, maar ik kan me zo
ontzettend slecht voorstellen dat mensen gefascineerd raken door zoveel verzinsels.Ligt dit simpelweg aan mij? Ontbreekt het me aan inlevingsvermogen of fantasie?
En hoe komt het dat fantasyliefhebbers meteen ook zo addicted raken op zijn groot
gebied van fantasy?
Ik bedoel dat je boeken goed vind is 1 ding, maar er worden ook spellen gespeeld en
avonden georganiseerd en op internet heb je zelfs een eiland waar je dwerg of elf kunt zijnAl deze vragen zijn oprecht bedoeld en nergens op een andere manier bedoeld stel ik
er maar even ten overvloedde bij. Ik weet niet of dit ook de bedoeling is van dit topic,
maar ik ben nieuwsgierig en vraag me het allemaal af.Wat is er in het algemeen nu zo boeiend aan fantasy en om dan maar geheel
ontopic te bijven in het specifiek aan de fantasy van meneer Salvatore
Waarom is een boek spannend? Meestal omdat de schrijver personages en/of werelden, etc weet te creeeren waarbij je jezelf flink kan inleven in die personages en/of landen. Om over Salvatore te spreken is het gewoon een aangrijpend verhaal hoe eigenlijk een "slaaf" want dat is Drizzt min of meer in het begin, een slaaf van de vrouwen van zijn ras, uit te zien groeien tot iemand die alom gerespecteerd wordt door vreemde rassen.
Vraag jezelf maar eens af waarom jij het bijvoorbeeld leuk vind erotische getinte verhalen te schrijven in villa Faat. Ik vind het als Dungeon master bijvoorbeeld leuk om bepaalde verhaallijnen te creeeren. Je fantasy de vrije loop laten.
En het is net hoever je het zelf door wilt voeren dat je D&D speelavonden etc creeert. Vele lezers van fantasy boeken zullen er zelfs nog nooit van gehoord hebben.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje moeilijk uit te leggen. Ik denk toch dat als iemand zich er gewoon niet in interesseert het niet goed voor kan stellen wat het nou inhoud voor de echte fantasieliefhebber.
Hoop dat je zo een beetje antwoord hebt, misschien dat iemand anders nog toevoegingen heeft
quote:Aah ja, met deze vergelijkingen maak je het inderdaad wat duidelijker, ik heb dat
Op zondag 7 september 2003 17:15 schreef sylph het volgende:
Ik heb de dark elf trilogie in de kast staan. Ik hoor ze elke dag roepen naar me "Lees me, lees me!"..........knip..............
altijd met snoepgoed in de supermarkt dat altijd naar me roept eet me, eet me
Komt er beiden op neer dat als je eenmaal de heerlijkheid hebt geproefd het
bijna onweerstaanbaar is
Ik denk dat Werik het eigenlijk ook wel goed stelt van dat het moeilijk is voor te stellen
als die interesse er niet is, dat blijkt maar weer, want ik heb zijn post wel degelijk goed
gelezen, maar inderdaad de interesse vervaagt na teveel verzinsels en vage namen
Wat het ook duidelijker maakt is dat je zegt wie wil er nu niet iets magisch kunnen?
Nou ik niet dus!! Eigenlijk ook nooit gewild ook, behalve misschien tijdreizen dan,
maar dat is in feite niet direct iets magisch.
Ik heb wel veel fantasie, maar ben waarschijnlijk wat primitiever ingesteld
dan jullie en zoals uit villa faat en mijn restaurants wel blijkt liggen mijn
interesses en hobbies dan ook meer op het gebied van eten en sex
Betekent nog niet dat jullie helemaal van me af zijn in dit topic, want ik vind het wel
erg leuk om te lezen en te zien welke dingen interessant gevonden worden.
btw, ik wist trouwens niet dat er ook mensen waren die alleen de boeken lazen 
Ik dacht dat iedereen meteen ging verzamelen om zo'n avond mee te willen maken enz.
Lekker simpel gedacht eigenlijk, maar die indruk wekten de fantasymensje hier bij me.
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
quote:Antwoord jazeker
Op zondag 7 september 2003 17:20 schreef Werik het volgende:
......Hoop dat je zo een beetje antwoord hebt, misschien dat iemand anders nog toevoegingen heeft
Maar zou het toch leuk vinden als meerdere mensen willen vertellen wat ze nou precies
zo leuk aan fantasy vinden en wat zo boeit, want de nieuwsgierigheid blijft wel bij me
En dan heb ik ook nog even een heel praktisch vraagje, hoe onthouden jullie al die namen?
Ik bedoel als je een verhaal leest over Jan de slager, Piet de groenteman en Kees de bakker
En die komen een paar hoofdstukken verderop weer voor dan is dat wel te onthouden.
Maar in het geval van fantasyboeken kom je zulke waanzinnige namen en beschrijvingen
wie of wat dat zijn. Gebeurt het dan weleens dat je terug moet bladeren van omg wie of
wat is dat nu weer? Of lezen jullie dusdanig geboeid dat de interesse ervoor zorgt dat
je het precies kan volgen? Want ik neem aan dat elke schrijver in zijn soort boeken zijn
eigen wezens e.d heeft of nemen schrijvers onderling van elkaar ook dingen over en is
het slechts een kwestie van even inkomen en kun je dan al die boeken volgen?
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Overigens hoeft het niet zo te zijn dat in fantasie boeken altijd magie gebruikt dient te worden. David Gemmell bijvoorbeeld gebruikt weinig tot niets. Natuurlijk moet ook hij voor bepaalde ontwikkelingen weleens teruggrijpen. Maar de hoofdrolspelers zijn over het algemeen magieloos.
quote:simon en later ridder seoman speelt de hoofdrol in Heugenis, smart en sterrenzwaard van Tad Williams
Op zondag 7 september 2003 18:08 schreef Werik het volgende:
Om maar even bij Salvatore te blijven. Er zijn nou eenmaal figuren die hij zo goed heeft neergezet en omschreven dat ze je gewoon bij blijven. Dat is net zoals ik met Feist de meeste namen kan opdruinen. Maar vraag me op het moment niet wie er ook alweer de hoofdrol speelt in Heugenis, smart en sterrenzwaard van Tad Williams. Hoewel goede boeken, blijven de namen niet echt in mijn geheugen hangen.Overigens hoeft het niet zo te zijn dat in fantasie boeken altijd magie gebruikt dient te worden. David Gemmell bijvoorbeeld gebruikt weinig tot niets. Natuurlijk moet ook hij voor bepaalde ontwikkelingen weleens teruggrijpen. Maar de hoofdrolspelers zijn over het algemeen magieloos.
maar op de vraag van Faat terug te komen.
nee, ik heb niet echt veel last van de verschillende namen in fantasy boeken hoewel als er te veel verhalenlijnen tegelijk spelen.
dan wordt het soms wel moeilijk, omdat er op de ene bladzijde met een verhalenlijn bezig bent en op de andere bladzijde opeens overspringt in een andere verhalenlijn dan moet ik soms even nadenken
code:[spoiler][/spoiler]
spoiler:
quote:Sommige boeken bouwen het dusdanig op dat je het redelijk kan onthouden. Poort Des Doods had ik absoluut geen moeite mee. Was net een soort van soap zeg maar
Op zondag 7 september 2003 17:53 schreef Faat het volgende:[..]
En dan heb ik ook nog even een heel praktisch vraagje, hoe onthouden jullie al die namen? etc.
Andere boeken zijn weer een stuk lastiger zoals Silmarillion waar even de hele geschiedenis etc. van Middel Aarde werd neergezet. Zoveel namen en gebeurtenissen... Heb het toch echt 2 keer moeten lezen voordat ik het door had. Ken ook genoeg mensen die het na hoofdstuk 1 hadden opgegeven.
Verschilt per boek en per schrijfstijl voor mij dan
quote:Volgens mij is dat toch wel vrij essentieel, wil je fantasy leuk kunnen vinden
Op zondag 7 september 2003 17:44 schreef Faat het volgende:[..]
Wat het ook duidelijker maakt is dat je zegt wie wil er nu niet iets magisch kunnen?
Nou ik niet dus!! Eigenlijk ook nooit gewild ook, behalve misschien tijdreizen dan,
maar dat is in feite niet direct iets magisch.
Correct if I'm wrong folks
quote:Ehm you're wrong
Op zondag 7 september 2003 21:12 schreef sylph het volgende:[..]
Volgens mij is dat toch wel vrij essentieel, wil je fantasy leuk kunnen vinden
Correct if I'm wrong folks
nee geintje..Je hoeft het niet persee zelf te willen. Fantasy zit van nature in de mens. Niet persee het draakjes en magie gebeuren, maar neem de toekomst dromen die mensen hebben.
Maar het is wel belangrijk dat je wel wat affiniteit uit je zelf al hebt met de fantasy. Persoonlijk zou ik nooit met R.A. Salvatore kunnen beginnen als aankomend fantasy liefhebber, Sterker nog ik heb nog geen boek van hem bewust gelezen.
Ik zou dus op geen van de vragen van Werik antwoord kunnen geven. De hele persoon Drizzt zegt me niets verder, dus of hij te machtig is , geen flauw idee. Drow/dark elfs zeggen me wel wat, dat komt omdat ii het karakter uit bepaalde computer spellen ken. en het ondergrondse gebeuren van hun ook.
Wat maakt een drow elf tot een drow elf ? behalve de wittere huid , puntoortjes en de ondergrondse steden ? . scharen zij zich aan de zijde der duisternis ? Niet persee dacht ik . Maar ja ik weet het fijne er niet van.
Je moet toch echt wel van draakjes elfjes en de hele mikmak houden wil je fantasy kunnen waarderen. Als dat je geen sodeflikker interesseert zullen die hele boeken je ook niet boeien.
Wat maakt een drow elf tot een drow elf ? behalve de wittere huid , puntoortjes en de ondergrondse steden ? . Scharen zij zich aan de zijde der duisternis ? Niet persee dacht ik . Maar ja ik weet het fijne er niet van.
Wat is de achterliggende gedachte van de Drow elf ?
quote:De drow zijn een ras, net zoals de high-elfs, wood-elfs etc.
Op dinsdag 9 september 2003 11:40 schreef Lord_Dreamer het volgende:
Om maar weer eens meer richting het oorspronkelijke onderwerp te schuiven:Wat maakt een drow elf tot een drow elf ? behalve de wittere huid , puntoortjes en de ondergrondse steden ? . Scharen zij zich aan de zijde der duisternis ? Niet persee dacht ik . Maar ja ik weet het fijne er niet van.
Wat is de achterliggende gedachte van de Drow elf ?
In de samenleving van de drow is zeg maar de oudste vrouw de machtigste met daaronder hun dochters. Allen aanbidders van Loth, the spider-queen voor wie ze alles doen om haar tevreden te houden. Loth heeft dan ook een gruwelijke hekel aan Drizzt omdat die anders is. De mannen in de samenleving kunnen opklimmen tot generaal zeg maar, maar meer ook niet en dan moet je nog van adel zijn of bij een van de machtige vrouwen in de smaak vallen. Hoewel er een apart soort gilde is voor afvallige mannen. Een soort moordenaars/dieven gilde.
quote:Dus een cultuur waarin de man ondergeschikt is aan de vrouw , een beetje het zwarte weduwe spin effect ?
Op dinsdag 9 september 2003 12:18 schreef Werik het volgende:[..]
De drow zijn een ras, net zoals de high-elfs, wood-elfs etc.
En Drizzt is dus een afvallige ? met een ietsie teveel kracht ?
quote:Precies... Voor sommige vrouwen misschien wel de hemel
Op dinsdag 9 september 2003 12:41 schreef Lord_Dreamer het volgende:[..]
Dus een cultuur waarin de man ondergeschikt is aan de vrouw , een beetje het zwarte weduwe spin effect ?
En Drizzt is dus een afvallige ? met een ietsie teveel kracht ?
Ja, doordat de drow aanbidders zijn van Loth is er een constante strijdt om de macht. Elk huis strijdt ernaar om zoveel mogelijk macht te krijgen. Maar een openlijke aanval op een huis is verboden, tenzij die zo nietig is dat niemand er verder belang bij heeft.
Maar drizzt heeft dus uitzonderlijke reflexen. Hij vecht met twee scimitars en enkel zijn nemesis Entreri die pas in Icewind Dale verschijnt kan gelijkwaardig zijn aan Drizzt. De ene scimitar van Drizzt is ijs/vuur enchanted, de andere kan hij demonen mee doden en verwonden. Drizzt is dus gebaseerd op een ranger om even in D&D termen te spreken.
Verder heb ik helaas bijzonder weinig aan deze discussie toe te voegen, daar ik de boeken van Salvatore verder niet ken.
De beschrijving van een wereld waarin de vrouw het voor het zeggen heeft en de man in dienst staat van de vrouw doet me eerlijk gezegd wel een klein beetje denken aan de Aes Sedai aan de boeken van Robert Jordan.... Werik, ik weet bijna wel zeker dat je ook wel eens Het Rad des Tijds hebt gelezen. Is er een overeenkomst te trekken tussen Salvatores drows en Jordans Aes Sedai?
quote:op een bepaalde manier wel....bij de Aes Sedai zijn het enkel de vrouwen die de magie hebben, en daarom hebben zij de macht. Bij de Drow zijn het de vrouwen die priesteressen zijn van de Godin Lloth, daar baseren zij hun macht op.
Op dinsdag 9 september 2003 20:55 schreef Leng het volgende:
Voor een volledig overzicht van de door R.A. Salvatore geschreven boeken kunt u natuurlijk altijd even bij De *Magische* Bibliotheek van Leng gaan kijken!Verder heb ik helaas bijzonder weinig aan deze discussie toe te voegen, daar ik de boeken van Salvatore verder niet ken.
De beschrijving van een wereld waarin de vrouw het voor het zeggen heeft en de man in dienst staat van de vrouw doet me eerlijk gezegd wel een klein beetje denken aan de Aes Sedai aan de boeken van Robert Jordan.... Werik, ik weet bijna wel zeker dat je ook wel eens Het Rad des Tijds hebt gelezen. Is er een overeenkomst te trekken tussen Salvatores drows en Jordans Aes Sedai?
de Drow samenleving moet je verder zien als een soort verzameling clans, die constant onderling strijden om macht. Politieke intriges, gevechten om posities binnen de hierarchie, geweld, moord etc zijn de dagelijkse gang van zaken. Lloth is een godin van Chaos. survival of the fittest enzo....in die zin is het dus niet te vergelijken met de Aes Sedai...
quote:Beetje een groep Amazones lijkt het wel.. maar als men ondergronds zit als drow .. hoe zit het met de voedselvoorziening.. zuurstof etc ??
Op dinsdag 9 september 2003 21:32 schreef Abbadon het volgende:[..]
op een bepaalde manier wel....bij de Aes Sedai zijn het enkel de vrouwen die de magie hebben, en daarom hebben zij de macht. Bij de Drow zijn het de vrouwen die priesteressen zijn van de Godin Lloth, daar baseren zij hun macht op.
|
|
