God is achterbaks, Noach de dupe

De vraag is simpel:
is het moreel verantwoord onderstaande tekst te plaatsen op mijn cu2-site?

De tekst luidt als volgt.

Noach en de boot

Laten we er even van uitgaan dat wat in De Bijbel staat, waar is. Kent u het verhaal van Noach en de boot? Noach moet een verschrikkelijk rotleven gehad hebben. Het verhaal gaat als volgt.

Noach was een oude man en had gezien zijn leeftijd waarschijnlijk enige klachten aan zijn rug en gewrichten. Ondanks dat werd van ál die mensen op aarde, waaronder vele jonge en fitte, juist híj, die oude, krakkemikkige man door God uitgekozen om een lichamelijk zeer zware taak uit te voeren. God had namelijk een goed plan. Hij ging de wereld verzuipen.
Toch wilde God nog wel iets bewaren om naar te kijken op aarde, nadat het Grote Verzuipings Plan zijn vruchten had afgeworpen. Tegen Noach zei hij daarom Noach, zet je lichamelijke klachten maar even een tijdje opzij, je gaat namelijk een leuke, waterdichte boot bouwen van drie verdiepingen hoog, die zo gigantisch is dat jij en je gezin, alle diersoorten ter wereld in veelvoud en voldoende voedsel voor iedereen voor een jaar erin kunnen. Noach moet verschrikkelijk gebaald hebben.
Na al die lichamelijke inspanning moest Noach na vele jaren, toen zijn boot eindelijk af was, vermoedelijk zijn eigen boot ingedragen worden door zijn zonen, daar zijn lichaam waarschijnlijk totaal versleten was door het bouwen van die kutboot. Iedereen was binnen en God deed de deur snel op slot.
Het eerste deel van het plan van God was goed gelukt. Nu zette hij het tweede gedeelte van zijn ingenieuze plan in werking. Hij knipte in zijn vingers en het begon 40 dagen en nachten te regenen totdat de volledige aarde onder water stond, inclusief de hoogste bergen. Het plan van God had zijn uitwerking, het was tot nu toe goed gelukt.
Nu alles onder water stond en alles kapot en dood was, had God best zin om het water weer te laten verdwijnen. Het water van de vloed zakte, totdat de boot vijf maanden later op de hoogste bergtop ter wereld rustte. Noach was net een duif aan het voeren, schrok zich de tering van de klap die de landing veroorzaakte en liet in paniek de betreffende duif ontsnappen, die, tot Noachs geruststelling, al spoedig weer met een olijvenblad terugkwam. Zo kwam Noach er bij toeval achter dat het weer droog was op aarde. Na bijna een jaar in de boot gewoond te hebben, konden ze de boot eindelijk weer verlaten.

Dit is het droevige verhaal van enkele van de traumatische jaren uit het leven van Noach, een man die nooit meer hetzelfde zou zijn, al was het alleen maar door die rolstoel. Dat Noach een kuttijd achter de rug heeft, moge duidelijk zijn, echter gaan de oorzaken hiervan veel verder dan het bouwen van die enorme boot.
Noach moet naast het bouwen van zijn boot een dagtaak gehad hebben aan het als een gek alle diersoorten ter wereld zo ver te krijgen om vanuit alle mogelijke hoeken naar zijn land te komen en daar in een grote, houten boot te stappen. Toen de boot af was, zal het Noach nog vele jaren gekost hebben om al die diersoorten bijeen te krijgen.
Je zou verwachten dat Noach lekker kon uitrusten toen het buiten aan het regenen was, en hij geen kant op kon in zijn boot. Echter mag de voedertaak die Noach had gedurende de grote overstroming niet onderschat worden. Al die duizenden beesten wilden dagelijks eten, en Noach deelde actief uit.
Eindelijk was het zover, toen het water weer ging zakken en Noach met zijn boot op de hoogste bergtop ter wereld landde. De hoogste bergtop ter wereld, zoals u allen weet, is de Mount Everest, 8848 meter hoog. Een ongunstiger plek had Noach niet kunnen kiezen. Het feit dat de aarde droog was, was op zich verheugend, echter had Noach een grote, problematische verantwoordelijkheid. Ik bedoel: zit je daar bovenop de Mount Everest, met olifanten, gnoes, beren, tijgers, walvissen, muggen en walrussen. Krijg die beesten dan maar weer eens in hun natuurlijke leefomgeving terug.
Noach moest haast maken. Bij een temperatuur van ver onder nul, zoals die op de top van de Mount Everest geldt, overleven tropische diersoorten niet lang. Met zijn rugzak vol tijgers en leeuwen, giraffes, bevers en zebras, verliet hij de top en rende hij snel naar beneden. Toen hij beneden was, ging hij snel weer naar boven om de volgende lading te halen en dit totdat álle dieren beneden waren. U begrijpt, steeds 9 kilometer omlaag en weer omhoog is extreem voor een oude man als Noach. Hoogst vermoedelijk heeft het Noach nog weer eens jaren gekost voordat alle dieren weer op hun plaats waren.
Gods plan was goed gelukt, iedereen en alles was kapot, alleen een select groepje leefde nog. Allicht zal Noach meer dan eens gedacht hebben om ermee te kappen het Plan te helpen uitvoeren, maar vreemd genoeg wist hij zichzelf keer op keer te motiveren. Zo kun je Noach zien als een doorzetter, die niet rust voor hij het beoogde doel heeft bereikt, echter heeft Noach in mijn optiek slechts slaafs geluisterd. Een naar mijn mening onomstotelijk bewijs van een uiterst zwakke persoonlijkheid.
Zoals u weet was Noach aan het begin van dit verhaal al een oude man. Het volledige verloop van zijn taken zal Noach ruim 25 jaar gekost hebben. Aan het eind van het verhaal is Noach dus hoogbejaard, getraumatiseerd, lichamelijk letterlijk kapot en volrijp voor het gesticht. Noach zal wel intens verlangd hebben naar de verlossing die de dood hem zou brengen. Helaas daarentegen werd Noachs sterven lang uitgesteld, waarschijnlijk als gemeende beloning van God voor zijn slaafse gedrag. Als we het verhaal uit De Bijbel mogen geloven (en gezien wij er bij aanvang van zijn uitgegaan dat alle verhalen waarheid zijn, geloven we De Bijbel bij deze dan ook) stierf Noach pas 350 jaar na de uitvoering van het Grote Verzuipings Plan. Dat zijn 350 lange, pijnlijke jaren, waarin al Noachs vrienden stierven, hij eenzaam en verlaten zijn tijd uitzat, ondertussen hevige pijnen ondergaand, veroorzaakt door de 25 meest drastische jaren uit zijn leven.

Na al dit geweld van woorden, moet men toch denken, waar is de moraal? Nou, Noach wist het wel. Noach heeft er goed over nagedacht en formuleerde zijn van levenservaring sprekende moraal van het verhaal als volgt:

"vertrouw niet gelijk op God, betrek ook de eigen ratio bij het nemen van beslissingen. Dit kan in gevallen zoals hierboven beschreven veel levensvreugde opleveren, veel levensleed voorkomen en het ziekenfondspakket door toedoen van chronische reumaklachten op afstand houden"

dus kijk eens gerust op www.cu2.nl/frankzinnig om te kijken of dit verhaal geschikt is daar geplaatst te worden, schaam je niet en laat me weten wat je vindt!

Frankzinnig

[Dit bericht is gewijzigd door Frankzinnig op 21-08-2003 15:28]

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:35 schreef Swami_Twelvinchalami het volgende:
De gemiddelde CU2-er is 14 jaar.
Die haakt na de eerste drie woordjes al af.

Ik ben 21 jaar.
Ik haakte na de eerste zes woordjes al af.

---

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:38 schreef Swami_Twelvinchalami het volgende:
Ik heb dat laatste deel nét weggehaald.
Ik heb het namelijk wel gelezen, ik vind het ook een goede tekst.

Wat ik bedoel te zeggen, is dat volgens mij niemand daar de moeite zal nemen om het te lezen. Beetje verspilde moeite dus.

---