Niet dat ik hoop dat het weer goedkomt hoor, zo naief ben ik niet (sluit het niet uit). We kunnen nog heel goed met elkaar praten, en we zijn zowat soulmates aan het worden.
Hoe zijn jullie ervaringen met vriendschap na de liefde?
b.v. Hoe richt je het in? Hoe vaak spreken jullie elkaar 1 op 1?
of Hoe doe je het als een van de twee een nieuwe partner heeft?
Ik ben gewoon nieuwsgierig meer naar de praktische zaken.
Martijn
Dit was in het begin best wel moeilijk, omdat hij nog verliefd was...
Uiteindelijk zien we elkaar ongeveer 1 keer per week, maar het gaat nog steeds niet echt goed..ik wil heel graag vrienden blijven, maar hij probeert nog steeds om me terug te krijgen, maar dat wil ik gewoon niet en dat gaat ook niet gebeuren.
Maar als jij en je vriendin het allebei echt willen lukt het wel denk ik, als jullie tenminste allebei geen hoop meer hebben dat het goed komt, anders stel je elkaar alleen maar teleur.
Ik denk dat je elkaar ook niet te vaak moet zien, vooral in het begin niet, omdat dat voor allebei moeilijk is, later kun je het weer opbouwen...
Meer voor haar dan voor mij , achteraf gezien is dit zeker niet slim geweest.
OOk nu spreek ik haar nog zeer geregeld via icq.
Misschien klinkt het stom, maar voortaan zal het bij mij zijn ...Uit is uit .
En dat is nog steeds me beste maatje ..
We spreken elkaar best vaak..
Maar af en toe is er wel sprake van terug vallen in het verleden..
En heb je je momenten dat je zwak bent en iemand om je heen nodig heb..
Daar heb ik mijn ex dus voor die zal er altijd voor me zijn als het uit gaat met een ander vriendje..
Maar ik kan niet me gevoel voor een ander op de tafel gaan leggen ..
Want dat kwetst hem nog steeds..
En ja als hij een vriendin heb is er wel een klein beetje last van jaloerzie ..
Maar ik gun het hem en hij mij ook..
Moet er echt niet aan denken om vijanden te zijn met een jongen waar ik in het verleden lief en leed mee heb gedeelt...
Nieuwe liefdes, dat maakt uiteindelijk weinig uit. Al kun je soms wel goed met elkaar praten omdat je elkaar zo goed kent. Eigenlijk best wel grappig. Mijn ex praat altijd met me als ie problemen heeft met zijn vriendin. Ik ken haar ook en vind haar aardig. Omdat ik hem zo goed ken kan ik hem een hart onder de riem steken, maar ik kan bv ook tegen hem zeggen dat hij in bepaalde situaties niet altijd eerlijk is. Ik praat zelf niet zoveel over mijn 'nieuwe liefde' maar soms confronteert hij mij ook met mijn gedrag. Dus eigenlijk heel OK.
Vanmiddag gebeurde er iets heel moois. Ze kwam langs om te knuffelen, samen met een mooi gedicht, een paar cd's en een lange brief. Echt een fijn mens, had ik daarvoor nog weinig gezien.
Ik ben waakzaam voor verliefdheid van mij hoor! En als ze te ver gaat dan zeg ik ho es ff, hou je in.
En daarna nooooit meer.
Voorbeeld: Had ooit een meisje die ik na de verkering een jaar niet had gezien. Ik voelde niets meer voor haar en na dat jaar gingen we heel close met elkaar om. Ze kwam vaak bij mij met haar probleempjes. Gingen met z'n tweeen naar de stad wat drinken. Maar ik hield het lekker bij praten. Ben daarna nog naar haar verjaardag geweest. Ze wilde haar nieuwe auto laten zien. Ik moest die ook maar even van binnen zien. Daar zaten we in de auto en zij zat gewoon te wachten totdat ik actie ondernam.. niet dus.. je krijgt bij mij 1 kans en meer niet.
Daarna heb ik nooit meer wat van haar gehoord.
Nix vriendschap!
Ik heb nu een hele goeie vriendschap met mijn laatste ex. We spreken elkaar regelmatig en we zien elkaar minimaal 1 keer per maand. Haar nieuwe vriend zit er ook meestal bij maar hij ziet mij niet als een concurrent en daardoor vertrouwd hij ons ook als we met z'n tweetjes wat leuks gaan doen. En waarom zou hij ook? Het is toch uit?
Mijn ex is mijn beste vriendin en we delen alles met elkaar maar in het begin was het wel moeilijk.
Je moet dan gewoon wat afstand nemen van elkaar en als jullie alletwee jullie gevoelens op een rijtje gezet hebben kan er altijd een vriendschap uit overblijven.
Want je was toen je de relatie had toch ook vrienden? Zie het als hetzelfde alleen zonder het kussen etc.
Suuk6
het is wel moeilijk als 1 van de 2 nog gevoelens koestert die de ander niet deelt...
maar anders geen probleem volgens mij
eigenlijk is ze nooit echt mijn vriendin geweest, maar toch...
ik heb haar al heel erg lang niet meer gesproken... maar aangezien ik vrij snel over het feit heenwas dat we nix KONDEN beginnen duurde het nieteens zo heel erg lang (ruim 3 maanden) voor ik mijn vriendin leerde kennen...
alleen dit kon mijn 'ex' niet zo waarderen... ze was niet over mij heen... en ze was niet erg tactvol, dus ik heb er geen echte vriendenrelatie aan overgehouden.
quote:kan best hoor
Op 18 maart 2001 00:53 schreef hunnybeezzz het volgende:
vriendschap met je ex, werkt niet
maar dan moet je er beide aan werken...
quote:ik heb dus 8 maanden met een heel aardig meisje gehad, was heel serieus, heel leuk ook, maja toen maakte ze het uit....
Op 16 maart 2001 17:57 schreef Martijn- het volgende:
Hoe zijn jullie ervaringen met vriendschap na de liefde?
vond ik vet klote... na 3 maanden was ik dr eindelijk zo goed als overheen....
we waren een tijdje, n paar weken ofzo, gewone vrienden, zonder x-tra gevoelens, het ging hardstikke goed...
maar na een paar weken verwaterde het contact tussen ons twee een beetje... toen ik dat merkte baalde ik hier van, en probeerde er wat aan te doen... jammer genoeg werkte dit niet...
na een tijdje gaf ik het op.. het had, naar mijn gevoel, geen zin om moeite te doen.
toen begon een vriend van mij grappen te maken over mn ex. die grappen waren op het begin onschuldig, en eigelijk best grappig...
mn ex vond die grappen alleen niet leuk (omdat ze over haar gingen..)
naar mijn mening vatte ze het iets te serieus op. ook reageerde ze het af op mij. ze werd boos op mij, omdat een vriend van mij lullig deed.
nu denkt/dacht ze dat ik die vriend op haar 'af had gestuurd' om haar te pesten en haar het leven zuur te maken. dat is helemaal niet waar.
na een tijdje werden de grappen steeds minder leuk en heb ik tegen die vriend gezegt dat hij er maar mee moest stoppen.
mn ex bleef boos op mij, en wil me nu nooit meer spreken...
ik heb nu ook niet echt behoefte om haar te spreken, omdat ze op zo boos tegen mij doet.
toch vind ik het wel jammer dan onze vriendschap over is. die vriendschap was alleen al over voor die vriend van mij begon te klieren... ik weet alleen niet of mijn ex dat ziet...
als mn ex gewoon 'normaal' (maja.. wat is normaal) zou doen, zou ik een gewone vriendschap hardstikke leuk vinden.
hmnvz... ik dwaal een beetje boel af...
k denk dat ik gewoon even mijn verhaal kwijt moest
quote:als eerste, heel veel sterkte met je liefdesverdriet, Martijn-
Op 16 maart 2001 17:57 schreef Martijn- het volgende:
b.v. Hoe richt je het in? Hoe vaak spreken jullie elkaar 1 op 1?
het beste is om elkaar even een tijdje niet( of nauwelijks) te spreken/zien, zodat jij even goed de tijd hebt om er bovenop te komen. als jij haar blijft zien als je haar nog leuk vind, zal een goede, normale vriendschap niet kunnen ontstaan.
probeer er dus eerst even over heen te komen. als je denkt dat je over haar heen bent, bouw dan het contact langzaam op. eerst alleen emailen/bellen/ICQen, en soms samen even naar de stad ofzo, en zo steeds vaker. als je merkt dat het goed gaat en de verliefde gevoelns weg blijven.. dan is t goed en dan kun je weer een goede vriendschap opbouwen.
quote:als het snel nadat het uit is gegaan gebeurt (zoals bij mij... 2 weken nadat het uit was had mijn ex al een nieuw vriendje) is er eigelijk niet veel aan te doen... alleen balen. ik zou er iig niet te veel aan denken dan. het is mogelijk dat het dan iets langer duurt voor je over haar heen bent, maar that's it.
Op 16 maart 2001 17:57 schreef Martijn- het volgende:
of Hoe doe je het als een van de twee een nieuwe partner heeft?
als ze een nieuwe vriend krijgt als jij al over haar heen bent en jullie gewoon vrienden zijn, dan is er nix ergs aan, en kun je gewoon blij voor haar zijn.
quote:hmnvz... ik hoop dat je hier wat aan hebt gehad? en zo niet... naja, dan niet
Op 16 maart 2001 17:57 schreef Martijn- het volgende:Ik ben gewoon nieuwsgierig meer naar de praktische zaken.
dan heb ik iig ook ff mn verhaal kwijt gekuntheel veel sterte!
-iroQuai-
quote:Een ex van me is nu m'n beste maatje, ik kan echt alles tegen haar vertellen en dat doe ik ook, en dat geldt eveneens ook voor haar.
Op 18 maart 2001 00:53 schreef hunnybeezzz het volgende:
vriendschap met je ex, werkt niet
wat ik hiermee wil zeggen is dat exen de ideale personen zijn om een goede vriendschap mee op te bouwen, vooral omdat je deze persoon al kent maar ook omdat je deze persoon meestal ook vertrouwd.
quote:je HOEFT er ook niet op in te gaan....
Op 18 maart 2001 16:04 schreef hunnybeezzz het volgende:
En laat ik hier maar verder niet op in gaanblijf bij me standpunt
ik dacht alleen ik meld het even
Snappen jullie het nog? haha vrouwen zijn rare wezens.
In ieder geval denk ik dat de vriendschap wel goed blijft, we blijven gewoon open tegen elkaar, afgesproken dat we niet meer zouden seksen (tja gebeurde afgelopen zondag spontaan).
I'm too selfish to be strong
Am I too old
To allow my adolescence to go on
quote:Je raakt mij niet kwijt hoor als maatje! ij promise! Al klinkt dat nu misschien niet helemaal zoals het zou moeten....
Op 20 maart 2001 20:45 schreef Yvet het volgende:
Ik hoop dat ik m'n beste maatje niet kwijt raak.
XXX
quote:mjaaa maar vond 't beetje raar. Diegene die dit topic maakte vroeg om een mening over ervaringen met vriendschap na relatie
Op 20 maart 2001 12:14 schreef iroQuai het volgende:
je HOEFT er ook niet op in te gaan....ik dacht alleen ik meld het even
hoef je niet gelijk mij er weer bij te betrekken, met een overduidelijke mening van jouw kant waarbij je eigenlijk om reactie van mij vraagt
ja ben nog steeds dezelfde zeikerd als eerst 
Dat was kut ja, en het greep me ook wel erg aan, maar aan de andere kant kwam haar reactie op een moment dat ik er al net overheen was, en ketste het grotendeels af - als je begrijpt wat ik bedoel. Het was als een gigantische komeet die met enorme snelheid op me afkwam, maar me schampte en weer verderschoot. Ik heb haar nooit meer gesproken en we ontwijken elkaar ook als we elkaar zien (is misschien 3 minuten per jaar als ik het optel), dat wel.
Ik vergeleek het met een wond die geheeld moet worden. Toen we het uitmaakten hebben we er een pleister op geplakt. Ik wilde echter zo graag dat het zou helen dat ik telkens net te vroeg de pleister optilde om te kijken hoe ver het was. En precies - daarmee trek je de boel weer open en moet het opnieuw beginnen. En dat wordt alleen maar erger. Je wilt zo graag dat het over is, dat die pleister weg is, maar dat kutding zit er nog steeds en blijft er maar zitten. En het is natuurlijk zo dat zo lang als jij er aan denkt, die pleister er never nooit niet af zal vallen. Zolang als jij wilt dat het heelt, heelt het niet. Pleisters zijn van die krengen die je op een gegeven moment moet vergeten. De hele wond moet je vergeten. Er niet meer aan denken. En op een gegeven moment denk je er eens aan terug en denk je "verrek?! Hij is weg" - en dan is dat al een week geleden gebeurd zonder dat je er erg in had.
En pas dan kan je vrienden worden. Niet eerder.
Overigens heb je wonden en wonden. Bij sommige relaties moet er gewoon iets botweg worden geamputeerd, bij andere doet een zalfje al wonderen. Niet alles is hetzelfde, en wie hier zegt dat het altijd mogelijk is, of dat het altijd onmogelijk is, maakt het zichzelf met die starheid alleen maar moeilijk.
|
|
