Vandaag 30 juni heb ik mijn vader naar Schiphol gebracht helaas een enkele reis. Hij gaat nu voorgoed naar Amerika toe. In september gaat ie daar trouwen.
Aan de ene kant vind ik het super leuk ook voor hem dat hij nu in Amerika woont, maar toch is ie zo ver weg.
Hij woont nu in de staat Iowa in het plaatsje Cedar Rapids vlakbij Iowa City en 4 uur met de auto bij Chicago vandaan. Hij is van plan om over 2 jaar richting Miami of Florida te verhuizen 
Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt dat een van je ouders ging emigreren?
Leuk vond ik het niet vannochtend op Schiphol moest toch een paar slikken.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:thnx
Op maandag 30 juni 2003 20:20 schreef Lois het volgende:
Ik was al bezig met vader maar pa is ook goed hoor.
quote:nu nog mensen die on-topic gaan.
Op maandag 30 juni 2003 20:21 schreef Strolie75 het volgende:
2 modjes tegelijk, wat een service!
.
quote:Ik. Mijn vader gaat dit jaar ook verhuizen naar de states omdat ie een vriendin heeft die nu hier woont maar terug wil. Ik vind het totaal niet erg. Als ie maar gelukkig is. (niet dat ik me dat kan voorstellen moet die ongelooflijke patriotistische trut van em, maar goed)
Op maandag 30 juni 2003 20:19 schreef Razor21 het volgende:
Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt dat een van je ouders ging emigreren?
quote:Ja begin jij?
Op maandag 30 juni 2003 20:22 schreef boebiedoe het volgende:[..]
nu nog mensen die on-topic gaan.
TS lijkt mij erg rot... Veel succes ermee.
quote:Hij ging ongeveer 4 a 5 keer per jaar. Maar op een gegeven moment is dat ook niet meer te betalen. Inderdaad kan hem altijd bezoeken maar is nu helaas niet zo dat ik even naar hem toe kan om ff een biertje te drinken. Ben vorige maand ook naar Amerika geweest met hem en mijn zus en zwager was super. Nu gaan we in elk geval in September weer
Op maandag 30 juni 2003 20:25 schreef Ryan3 het volgende:
Hoor je toch redelijk vaak van die stunts. Mijn moeder kwam een tijdje geleden ook met zo'n verhaal. Vrouw van zoon van vriendin van m'n moeder. Zomaar de kuierlatten aangetrokken en naar een man gegaan in de VS. Je zegt dat je vader op en neer reisde van Nederland naar VS? Wat moet ik me daar bij voorstellen? 1 x per maand of zo? Anyway, het is te hopen dat je dad zich kan aanpassen daar in de VS. Zo makkelijk lijkt me dat ook niet. En voor jou: hij is toch niet weg, je kunt hem toch altijd bezoeken?
quote:Niet meegemaakt maar: ga je bij zijn bruiloft zijn?
Op maandag 30 juni 2003 20:19 schreef Razor21 het volgende:
Vandaag een trieste dag voor mij en mijn zus. Mijn ouders zijn al 3 jaar gescheiden, mijn vader had een vrouw ontmoet in Amerika. Maar hij kon moelijk op en neer blijven vliegen naar de States.Vandaag 30 juni heb ik mijn vader naar Schiphol gebracht helaas een enkele reis. Hij gaat nu voorgoed naar Amerika toe. In september gaat ie daar trouwen.
Aan de ene kant vind ik het super leuk ook voor hem dat hij nu in Amerika woont, maar toch is ie zo ver weg.
Hij woont nu in de staat Iowa in het plaatsje Cedar Rapids vlakbij Iowa City en 4 uur met de auto bij Chicago vandaan. Hij is van plan om over 2 jaar richting Miami of Florida te verhuizen
Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt dat een van je ouders ging emigreren?Leuk vond ik het niet vannochtend op Schiphol moest toch een paar slikken.
quote:Yep van zijn airmiles mocht zijn pas hebben hij had bijna 15000 punten en voor 13000 punten en 200 Euro geloof ik zit ik al in Chicago zag ik.
Op maandag 30 juni 2003 20:30 schreef Nembrionic het volgende:[..]
Niet meegemaakt maar: ga je bij zijn bruiloft zijn?
quote:Nou, je komt iig vaker in de VS dan ik, de komende tijd. Ook leuk toch?
Op maandag 30 juni 2003 20:29 schreef Razor21 het volgende:[..]
Hij ging ongeveer 4 a 5 keer per jaar. Maar op een gegeven moment is dat ook niet meer te betalen. Inderdaad kan hem altijd bezoeken maar is nu helaas niet zo dat ik even naar hem toe kan om ff een biertje te drinken. Ben vorige maand ook naar Amerika geweest met hem en mijn zus en zwager was super. Nu gaan we in elk geval in September weer
In Nederland waren er gewoon niet de carrièrekansen die hij in Amerika wel kon krijgen. En hij heeft het daar nu ook wel een beetje gemaakt.
Aan de ene kant jammer, maar het is niet zo dat ik hem nu minder zie dan vroeger. Maar goed, dat is met je vader natuurlijk wel anders...
Nu is het jammer, maar wie weet pakt het allemaal goed uit en krijg je de gelegenheid er zelf ook regelmatig te vertoeven.
Als zijn nieuwe vrouw hem gelukkig kan maken is er niets dat je er aan kunt doen, toch?
Zeker opzoeken als je in de buurt bent.
What a day for a daydream.
quote:Geldt zelf weggaan ook? Ik ben namelijk naar de VS ge-emigreerd en liet niet alleen mijn vader achter, maar ook mijn moeder, broertje, zusje, ooms, tantes, oma's, neven, nichten, vrienden, vriendinnen, en een heel land
Op maandag 30 juni 2003 20:19 schreef Razor21 het volgende:Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt dat een van je ouders ging emigreren?
Ik ervaar het dus van de andere zijde, en ik mis mijn familie dan ook best wel af en toe.quote:Ik heb gewoon gejankt op Schiphol, daar durf ik best voor uit te komen
Leuk vond ik het niet vannochtend op Schiphol moest toch een paar slikken.
Maar ja, de beslissing was genomen en het moment van afscheid breekt natuurlijk vanzelf een keer aan. Mijn ouders vonden het natuurlijk ook niet leuk, maar ik was inmiddels getrouwd, woonde op het moment van emigreren al 4 jaar met haar samen in Nederland, en het was nu eens tijd om ons eens in haar land te vestigen.....Ik zit dus in Orange, CA. Mijn ouders komen in September op bezoek.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
of hij moet met een of andere rijke hollywood muts trouwen 
Anyway, je hebt nu iig een erg leuk vakantie adres, en het is helemaal niet raar dat je een beetje emotioneel werd hoor
Maar toch ben ik wel heel erg blij dat ze weer terug zijn.
quote:Niet één, maar beide ouders zijn (4 jaar geleden) naar Aruba vertrokken. Woonde toen al op mezelf en maar ik had de mogelijkheid om mee te gaan. Toen voor gekozen om dat niet te doen. Afscheid viel me heel zwaar, maar gelukkig had (en heb) ik een hele lieve vriendin die me goed heeft opgevangen.
Op maandag 30 juni 2003 20:19 schreef Razor21 het volgende:
Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt dat een van je ouders ging emigreren?Leuk vond ik het niet vannochtend op Schiphol moest toch een paar slikken.
Is best wel een moeilijke periode geweest voor me. Achteraf gezien is het heel goed geweest voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ben (noodgedwongen) een stuk zelfstandiger geworden. En voor mijn ouders is (qua gezondheid) het ook beter. Niet dat stressige bestaan meer. Ze hebben het heel erg relaxed daar (kast van een huis+megatuin, jeep, speedboot, honden, duiklocaties, enz enz). Ook is het heerlijk om naar toe te gaan op vakantie.
...maar ik mis ze nog steeds behoorlijk. We bellen/faxen/e-mailen en chatten wel regelmatig en ongeveer 1x per jaar zoeken we elkaar op (zij naar Nederland of ik naar Aruba).
TS: veel sterkte de komende tijd en hou contact met je Pa.
|
|
