quote:Nu ik dit lees, herinner ik me nog iets wat me ooit geleerd is. Kinderen die pesten, doen dat vaak omdat ze zelf heel erg onzeker zijn en naar buiten toe willen ze dat niet laten merken, maar dat slaat door naar de verkeerde kant en ze gaan dus pesten.
Op donderdag 26 juni 2003 15:09 schreef Funny het volgende:[..]
je mag natuurlijk niet generaliseren, maar het zegt genoeg dat de 3 kinderen dezelfde moeder hebben, maar alle 3 een andere vader...
Het komt dan ook regelmatig voor dat mensen die eerst gepest werden later zelf gaan pesten (zie Drac, op de ene plek gepest worden en op de andere plek zelf pesten).
quote:Ik las de eerste alinea en wou ook naar Drac verwijzen
Op donderdag 26 juni 2003 15:15 schreef Semoi het volgende:Nu ik dit lees, herinner ik me nog iets wat me ooit geleerd is. Kinderen die pesten, doen dat vaak omdat ze zelf heel erg onzeker zijn en naar buiten toe willen ze dat niet laten merken, maar dat slaat door naar de verkeerde kant en ze gaan dus pesten.
Het komt dan ook regelmatig voor dat mensen die eerst gepest werden later zelf gaan pesten (zie Drac, op de ene plek gepest worden en op de andere plek zelf pesten).
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Maar dat is natuurlijk alleen een korte-termijn-oplossing. Want de kans is groot dat ze een ander slachtoffer zoeken. De school zou een anti-pestprotocol moeten hebben. Pesten is niet het probleem van één kind, maar van de hele school! Neem eens een kijkje in de archieven van Ouders Online (www.ouders.nl), daar kun je ook een heleboel nuttige info vinden, onder meer over pestprotocols. Succes!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Hmm.. Apart.. Bij mij heeft juist die gedragsverandering heel erg geholpen. Al moet ik zeggen dat bij mij de school erg slecht meewerkte. Ik kreeg wel vrij om naar het RIAGG te gaan enzo, maar verder deden ze eigenlijk niks. Ja, me valse hoop geven. Ik moest maar eens van me afbijten en ze zouden dat dan door de vingers zien. Dus ik was een keer vol zelfvertrouwen, werd gepest, beet van me af en toen mocht ik ook spontaan nablijven. Dus misschien ben ik daardoor wel heel erg gericht op die gedragsverandering, juist omdat dat het enige is wat mij heeft geholpen.
Op donderdag 26 juni 2003 15:10 schreef sombie het volgende:[..]
In die onderzoeken is juist gekeken naar verhalen van mensen die gepest zijn. En steeds weer is gebleken dat het niet voldoende is om alleen 'iets aan de gepeste te doen' (therapie of andere school e.d.). Het is van groot belang dat echt al die partijen erbij betrokken zijn. En dan heb ik het niet over een praatje voor de klas maar echt met de hele klas werken aan dit thema, erover praten, inlevingsspellen, enz. Er is heel veel materiaal ontwikkeld om hier als school en leerkracht mee aan de slag te gaan. Een school is ook verplicht om dit te doen. Als ze het niet doen, kun je naar een bestuur stappen of een klachtencommissie. Op die site staat, als ik me niet vergis, uitgelegd hoe dat werkt. Naar mijn mening is dat de enige manier om er echt iets aan te doen.
Hierdoor heb ik waarschijnlijk ook de mening dat er altijd pesters zullen blijven, wat er ook gedaan wordt.
quote:Wie heeft jouw gevraagd om iets uit mijn hoofd voor te lezen ??
Op donderdag 26 juni 2003 15:25 schreef Semoi het volgende:Hmm.. Apart.. Bij mij heeft juist die gedragsverandering heel erg geholpen. Al moet ik zeggen dat bij mij de school erg slecht meewerkte. Ik kreeg wel vrij om naar het RIAGG te gaan enzo, maar verder deden ze eigenlijk niks. Ja, me valse hoop geven. Ik moest maar eens van me afbijten en ze zouden dat dan door de vingers zien. Dus ik was een keer vol zelfvertrouwen, werd gepest, beet van me af en toen mocht ik ook spontaan nablijven. Dus misschien ben ik daardoor wel heel erg gericht op die gedragsverandering, juist omdat dat het enige is wat mij heeft geholpen.
Ik heb altijd zelf de pesters veranderd... misschien niet op de goeie manier, maar wel altijd met medeweten van docenten en ouders, en beide hebben er nooit moeite mee gehad en alleen maar aangemoedigd (waar ik enorm blij mee was toendertijd, en nu nog)
Tot en met zeg maar groep 5 kon ik altijd vrij goed opschieten met het overgrote deel van de klas, maar door een stel anderen werd ik gepest. Al vanaf groep 2 volgens mij. Daarbij heb ik zelf de pesters laten ophouden door hun te pesten. Met vrienden hun negeren en afzeiken en ik heb er in groep 2 al bij iemand een tand uitgeslagen....
Goed? wie weet, misschien niet, misschien wel, ik weet in ieder geval dat het wel geeft geholpen. Misschien dat het bij een meisje minder toepasbaar is, maar zoals eerder gepost heeft een vrouwelijk persoon op haar 2'e vmbo/mavo (het is al een paar pagina's terug, sorry voor de onpersoonlijkheid 
) ook iemand teruggepakt. Ik heb meerdere malen last gehad van dit soort praktijken... maar tussen groep 5,6 en 8 werd ik totaal niet gepest. O.a. omdat ik toen een andere klas had (we moesten naar een dependance van de school, was algemeen), maar ook de ex-pesters had ik geen moeite meer mee.
Bij de wisseling naar de middelbare school was het weer raak.
Weer gepest, en was er ook weer vrij snel vanaf... zelfde methode... negeer wat de pesters zeggen en pest ze keihard terug, laat ze voelen wat ze zelf doen. Niks zo confronterend voor die kindertjes dan simpelweg de confrontatie met wat ze doen. Ik heb altijd de afdelingsleider laten weten dat ik enig gepest/gekloot naar mij of anderen niet tolereer en gewoon keihard aanpak. Ooit in de gang noemde zo'n medescholier me zelfs "shit, je bent net de terminator man, idioot" (dit kwam omdat iemand het nodig vond keihard tegen m'n scheenbeen aan te trappen en daarna een relletje te stichten, heb em toen met z'n rug in de kapstop gegooid... volgens mij kwam dat aan..). Maar het punt is: ook hier heb ik nooit meer iets van gehoord...
Waar het op neer komt is dat pesters de helft van het probleem zijn, zoals eerder gezegd. De andere helft is assertiviteit en reactie van de gepeste. Ik heb nu al jaren nergens meer last van, en das een goed punt. Ik weet wel dat bepaalde groepen het nog wel op me gemunt hebben, mede omdat ik gewoon open uitkom voor het feit dat ik een nerd ben, een bril heb, dat fijn vind, en zo wil houden. Goed, wel een nerd met een sociaal leven, maar toch, een nerd. En daar hebben ze het niet op... Maar puur door ze gewoon angst aan te jagen durven ze niet eens.
Ik geef wel openlijk toe dat dit deels door m'n lichaamsbouw komt, en niet alleen uitstraling, maar ik denk dat je er zo wel iets tegen kunt doen funny...
quote:Generaliseren mag, het nadeel is echter dat generaliseren niet kan. Je krijgt dan meteen alle uitzonderingen te horen. (Zoals ook nu
Op donderdag 26 juni 2003 15:09 schreef Funny het volgende:[..]
je mag natuurlijk niet generaliseren, maar het zegt genoeg dat de 3 kinderen dezelfde moeder hebben, maar alle 3 een andere vader...
) Het hang voor een groot deel van de moeder af, of die echt voor haar kinderen kiest, of er 'sleutel kinderen' van maakt omdat ze liever naar een 'leuke vent' zoekt.Een vriendin van me heeft 5 kinderen van 4 vaders. Zij is er echter altijd voor haar kinderen en de kinderen staan op de 1e plaats bij haar. Je geeft er 1 een kleurboek en ze gaan er met z'n 5-en gemoedelijk in kleuren.
Maar inderdaad, er zijn veel gevallen waarbij het in zulke situaties mis gaat.
Het probleem ligt niet bij de persters, het probleem ligt bij je dochter.
quote:hoi leuk dat je medenkt maar zou je zo vriendelijk zijn om ff te lezen het is een lang stuk en het is al een paar keer gezegt.. bvd..
Op donderdag 26 juni 2003 15:36 schreef CoReTeX het volgende:
Zorg dat je kind wat meer eigenwaarde/zelfvertrouwen krijgt. Pest problemen komen namelijk altijd door dat een persoon een negatief zelfbeeld heeft en dit laat merken aan de omgeving, vervolgens zien die kinder/pesters dat en gaan ze haar dooram pesten.Het probleem ligt niet bij de persters, het probleem ligt bij je dochter.
quote:
Op donderdag 26 juni 2003 14:53 schreef Zebigboss het volgende:
hmm zo'n therapie bij de riaag is niet zo eng als dat ie effectief is hoor..
ik vondt het ernaartoe gaan nog het meest enge ennuh als ik daar was was het heel gezellig..en boven alles je krijgt je eigenwaarde terug en dan treed je weer vol energy de wereld in
quote:We hebben dus aardig hetzelfde meegemaakt. Ik had ook al willen reageren op die bovenste post van je, maar daar kwamen die andere posts van mij tussendoor. Wat je beschrijft in je die post deed mij ook al denken aan mijn ervaringen. Zo'n groeps therapie doet zoveel goeds met jezelf. Dat is al een reden op zich om iemand die gepest wordt daar naartoe te laten gaan.
Op donderdag 26 juni 2003 15:29 schreef Zebigboss het volgende:[..]
Wie heeft jouw gevraagd om iets uit mijn hoofd voor te lezen ??
Allereerst vind ik het natuurlijk erg rot voor je dochter dat ze gepest wordt op school.
Ik heb delen van het topic doorgelezen maar niet alles. Je hebt er goed aangedaan om dit kenbaar te maken bij de juffrouw van jouw dochter. Echter jij denkt dat ze het verkeerd aanpakt, maar dat hoeft per definitie niet zo te zijn.
Vaak gedragen kinderen zich op school anders dan thuis. Ik wil je dan ook adviseren om eens goed met je dochter te praten. Waarom wordt ze gepest? Wat deed zij waardoor de kinderen haar begonnen te pesten? OF deed ze juist niets? Maar praat in ieder geval met haar om te kijken of je door haar antwoorden iets wijzer wordt. Een kind wordt niet zomaar gepest!
Op school zijn er vaak pestprojecten aanwezig. Ga eens na of er zo''n project is, het gebruik daarvan is zeker effectief.
Voordat een school overgaat om de ouders te adviseren om een kind op gedragstherapie te doen, moet de school eerst grondig onderzoek doen. Deze verwijzing van de school zal dus wel op iets gebaseerd zijn. Vraag dus een gesprek aan met de intern begeleider, zodat hij of zij precies uit kan leggen wat de beweegredenen van hun zijn.
Ouders willen vaak niet inzien dat er iets mis is met hun kind. LET OP: ik zeg dus niet dat er iets is mis met je dochter, want ik ken haar nie. Maar zoals ik al zei, zo'n advies wordt niet voor niets gegeven. Dus ga na waarom ze dat geven. Misschien is er wel iets aan de hand met haar gedrag?
En wat betreft die pesters, die worden doormiddel van dat project aangepakt.
Ik hoop dat je iets aan mijn antwoord hebt.
quote:
Op donderdag 26 juni 2003 15:40 schreef Semoi het volgende:We hebben dus aardig hetzelfde meegemaakt. Ik had ook al willen reageren op die bovenste post van je, maar daar kwamen die andere posts van mij tussendoor. Wat je beschrijft in je die post deed mij ook al denken aan mijn ervaringen. Zo'n groeps therapie doet zoveel goeds met jezelf. Dat is al een reden op zich om iemand die gepest wordt daar naartoe te laten gaan.
'k zit echt breed grijnzend dit te lezen.. blijft leuk dat soort jeugd ervaringen... sorry voor de offtopic
Ik denk dat ze zoiets hebben van: over een weekje is het vakantie, dus daarna zal het wel afgelopen zijn.
Zelf weet ik nu ook niet meer wat nu te doen eigenlijk. Even afwachten hoe het gaat de komende week.
In ieder geval zijn de ouders van die meelopertjes nu ook ingelicht en schrokken daar wel van. Ze wisten dus niet wat er aan de hand was. Misschien dat dit wel dan scheelt.
quote:Ja en hier nog eentje, ik ben zelf vroeger het pispaaltje geweest op de lagere school en de mavo. En het enigste wat ik mij kan herinneren wat hielp is dat ik als kind zijnde toen eens diegene hard aan haar haren heb getrokken in het midden van al die anderen, ik heb haar echt letterlijk alle hoeken van het schoolplein laten zien door haar met haar haren rond te slingeren. Ik ben toen ook nooit echt meer op die school gepest. Aanspreken van leraren heeft niet veel zin, want wat kunnen zij nou doen.
Op donderdag 26 juni 2003 13:03 schreef Semoi het volgende:[..]
Het is gewoon belangrijk dat je je kind leert er mee om te gaan en dat je je kind leert dat hij/zij zich daar niks van aan moet trekken. Doe je kind desnoods op een vechtsport voor het zelfvertrouwen zodat hij/zij eens een keer een klap uit kan delen. Dat werkt veel beter dan ervoor zorgen dat de pester straf krijgt.
Het kind moet leren om voor zichzelf op te komen, en ja je kunt zeggen wat je wilt over kinderen die dus zelf pesten, maar dat heeft weinig zin want jij bent de ouder daar niet van. Dus zul je moeten zorgen dat je wat met je eigen kind gaat doen.
Mijn moeder heeft trouwens ook nog eens een van die rotjongens een paar meppen verkocht, die zag ik ook nooit meer terug daarna. Dat is natuurlijk niet helemaal zoals het hoort. Maar goed het hielp toen wel.
Pesters zijn net als ratten, ze durven alleen maar de zwakste of de minst weerbaarste uit de groep aan te pakken...
Zelf ben ik van groep 3 tot en met groep 8 gepest, en dat gaat je als kind niet in de koude kleren zitten. Op een gegeven moment is het je allemaal wel genoeg.. Zelf durfde ik niet te slaan, terug te pesten of iets anders... Ik vind het echt heel vervelend voor je kind, maar als ik jou was zou ik altijd voor dr klaarstaan, dr leren naar de goede kanten van t leven laten kijken. en ze natuurlijk vertellen dat ze de liefste en aardigste dochter van allemaal is.. Nogmaals, ik keur het ABSOLUUT niet goed, maar zelfvertrouwen kun je nu eenmaal NIET bij de supermarkt kopen... Zelfvertrouwen groeit.. ik ben altijd de kleinste van de klas geweest, ik ben nu 1.86... heb succes, school gaat goed etc.
Onthou een ding.. mensen pesten om hun eigen zwakheden niet te laten zien/te verbergen... ik heb trouwens nog nooit een liliputter gezien die een grote neger van 2.10 m uitschold en begon te pesten...
succes en sterkte!
quote:zet je kind op veel vereningen.. laat dr met een frisse start beginnen.. dan zal je zien dat het het volgende schooljaar stukken beter gaat...
Op vrijdag 27 juni 2003 09:32 schreef Funny het volgende:
Nou, mijn vrouw is gisterenmiddag bij de juf op visite geweest, maar heeft niet de indruk gekregen dat er daadwerkelijk iets aan gedaan gaat worden.
Ik denk dat ze zoiets hebben van: over een weekje is het vakantie, dus daarna zal het wel afgelopen zijn.
Zelf weet ik nu ook niet meer wat nu te doen eigenlijk. Even afwachten hoe het gaat de komende week.
In ieder geval zijn de ouders van die meelopertjes nu ook ingelicht en schrokken daar wel van. Ze wisten dus niet wat er aan de hand was. Misschien dat dit wel dan scheelt.
Ik was in die tijd een van de grootsten van de klas en ook nog best wel slim in vergelijking met de rest. Maar zelfvertrouwen was er niet echt. Ik heb alles toen over me heen laten komen. Mijn ouders hebben wel met de leraar gepraat, maar als die weer met de pesters gingen praten had ik de dag erna iedereen op mijn kop. Het ging soms best wel goed als ik wat optrok met wat meisjes uit mijn klas. Maar echt goed contact had ik daar niet mee. Ook omdat ik na groep 5 van basisschool ben gewisseld. Samen met een paar bullebakken (sluiting van de eerste basisschool).
Praten hielp niet en maakte het vaak erger. De ouders dachten dat hun kinderen zoiets niet deden en lieten het maar gaan. Mijn ouders konden er ook niet veel aan doen.
Persoonlijk de pesters gaan benaderen is ook niet goed. Dan krijgt het kind het vaak later toch weer terug.
De beste manier om te zorgen dat je kind minder gepest wordt, is zorgen dat ze zelfvertrouwen krijgt, gewoon met een recht rug tussen die kinderen door loopt, en vooral vriendinnetjes heeft waar ze vaak mee kan optrekken. Als ze namelijk in een groepje speelt zullen ze minder snel een iemand daar uitpikken en gaan pesten. En de pesters kun je vaak niet veranderen. Het zit in hen om mensen te pesten die daar 'goed' reageren. Je dochter doet in principe niks fout, maar ze reageert zo op het pesten dat het leuk blijft voor de anderen om te pesten. Als ze zich er minder van aantrekt. En daarnaast nog wat zelfvertrouwen krijgt zal dat best wel schelen.
Daarnaast denk ik dat de pesters na de vakantie gewoon weer de zwakste uit de groep eruit pakken. Als je dochter na de vakantie wat steviger in haar schoenen staat zal ze er niet uitgepikt worden.
Aan de pesters is helaas weinig te doen. Die hebben een extremere aanpak nodig om ze op te laten houden. Dat heeft vaak te maken met familie omstandigheden en dat gedrag zit er echt ingebakken. Dat wordt vaak wel minder later. Zeker bij de meelopers.
Tsja, Ik hoop voor je dochter dat het na de vakantie beter is. En dat ze misschien in de zomervakantie met wat meisjes uit haar klas lekker kan spelen en een goede band opbouwen. Zodat ze volgend jaar in een groepje kan beginnen. Samen staan ze altijd sterker...
Ook heeft ze op school wel wat vriendinnetjes, maar om een of andere reden mag ze ook niet altijd met hun meedoen, omdat de pot gesloten is ofzoiets. Dan gaat ze maar in haar eentje spelen.
Helaas kan ze in de vakantie geen sterke band met andere meisjes opbouwen, omdat ze heel de zomervakantie in italie zit.
Als jeugdhulpverlener heb ik vaak te maken met gepeste kinderen en ik leer ze altijd om de baas te worden in zo'n pestsituatie.
Niets is erger voor een kind om in een slachtofferrol te blijven hangen. Sommige ouders doen dat nu eenmaal( en dat is heel menselijk, want niets is erger dan een kind ongelukkig te zien) en hierdoor blijft hun kind erg kwetsbaar en gevoelig. Zij moeten leren om controle te krijgen en niet afhankelijk te zijn van een reactie van een ander. Als je het erbij laat zitten en verwacht dat anderen hun gedrag veranderen zal de kans groot zijn dat kinderen later bang worden voor de reacties van anderen, omdat ze zo afhankelijk zijn van gedrag van anderen.
Pesters zijn verantwoordelijk, want zij pesten. Maar gepeste kinderen laten zich pesten. En dat laatste moet je veranderen door ze ander gedrag aan te leren. Kwetsbare kinderen moeten weerbaar worden en assertiever. Geen pestgedrag negeren, maar leren om er wat van te zeggen. Zo nemen ze het heft in handen en hebben ze controle over de situatie.
Jij schreef dat je dochter de neiging heeft om zich overal mee te bemoeien. Het tijdelijke pesten van die meisjes ( het niet mee laten doen ) kan even nodig om jouw dochter weer even op de plaats te zetten. Je kan het met haar over haar aandeel in het geheel hebben ( het bemoeizuchtige ) en w.s. zal het na de vakantie wellicht beter gaan
Misschien maak jij het als ouder wel groter dan het is. Dus ik zal er niet zo bovenop zitten als ik jouw was. Waarschijnlijk maak je het alleen maar erger.
Haar gedrag zodanig veranderen dat ze anders met de pesters om gaat, vind ik op zich een prima idee.
Maar eerst wil ik kijken hoe het na de vakantie gaat. 6 weken die pesters niet zien wil ook wel helpen denk ik.
Aan de ene kant zeg ik in overleg gaan met school, maar aan de andere kant weet ik dat dat het probleem ook vele malen kan verergeren.
Ook is de school niet overal bij, net zoals jij niet overal bij bent, je dochter zal toch eens van het terrein van school af moeten en dan heeft de school totaal geen invloed meer....
Je kan dus wel in overleg gaan met de school, maar hoedt je ervoor dat het niet persoonlijk gaat worden, als ze er wat aan willen doen kunnen ze beter het pest fenomeen algemeen aanpakken en niet persoonlijk.
Zodra het persoonlijk word, een paar bij hun oren gepakt worden omdat ze jouw dochter pesten dan is de kans levensgroot dat je dochter last gaat krijgen van wraakactie's en er zijn altijd dingen die je kan doen zonder dat de school daar wat aan kan doen, neem bv negeren, ze kan doodgezwegen worden, dat is echt niet leuk...
Of ze wachten tot na school en dan zijn de rapen gaar...
Er word gezegd gedragstherapie voor je dochter en jij bent het daar niet mee ens.
Heb je aan de school gevraagd WAAROM hun gedragstherapie adviseren?
Bedenk je dat er een heel groot verschil kan zitten in gedrag thuis in een beschermde omgeving en gedrag buiten, buiten het beschermde kringetje.
Kan het niet zo zijn dat je dochter misschien thuis wel genoeg zelfvertrouwen heeft en weerbaarheid heeft, maar dat buitenshuis niet heeft?
Die gedragstherapie kan geen kwaad, het geeft je dochter meer weerbaarheid en meer zelfvertrouwen, het is geen stempel opgedrukt krijgen, het is geen dader maken van haar, het is om haar te leren zich te beschermen tegen dit soort dingen, want hoe je het ook wend of keert, hoe streng de school er ook op is, dit kan je niet helemal verkomen, daarom is het zo belangerijk om gepeste kinderen zekerheid en weerbaarheid te geven.
Dit zorgt er ook voor dat het gebeurde niet vast gaat zitten, het helpt het kind het gebeurde te verwerken zodat het niet een leven lang blijft achtervolgen.
Ga je iig niet ertussen gooien, met ouder van pesters praten kan als het echt uit de hand loopt, maar denk erom dat je het aardig houdt, lekker bakkie koffie, gebakje erbij en geen verwijten, ook ouders van pesters zitten vaak met de handen in het haar omdat ze niet weten wat eraan te moeten doen.
Je vind gezamelijk geen oplossing als je elkaar gaat verwijten, als je hun kinderen rotkinderen noemt, want dan luisterd niemand meer...
Bemoei je niet met de kinderen zelf, je ermee bemoeien, ertussen springen, op kinderen schelden, zo je kind proberen te beschermen staat garant voor extra veel pesten, dan pas word het echt leuk, een hysterische moeder ertussen
Je geeft dan een gigantische impuls voor het pesten die nog maar heel erg moeilijk weg te halen is, kinderen die gepest worden met ouders die zich ermee bemoeien worden langer en heftiger gepest, het gaat dan vanzelf nog een graadje erger en is vele malen moeilijker aan te pakken.
Het enige wat je nog een beetje in de hand hebt is je eigen dochter, daar zal je dus moeten beginnen, evt met overleg met school dat er een project word opgestart wbt pesten en de gevolgen daarvan wat dan de pesters wat besef bij brengt over wat ze eigenlijk doen.
quote:Helder verhaal Erodome. Bedankt hiervoor.
Op vrijdag 27 juni 2003 14:55 schreef erodome het volgende:
Pfffffff is lastig hoor....Aan de ene kant zeg ik in overleg gaan met school, maar aan de andere kant weet ik dat dat het probleem ook vele malen kan verergeren.
Ook is de school niet overal bij, net zoals jij niet overal bij bent, je dochter zal toch eens van het terrein van school af moeten en dan heeft de school totaal geen invloed meer....
Je kan dus wel in overleg gaan met de school, maar hoedt je ervoor dat het niet persoonlijk gaat worden, als ze er wat aan willen doen kunnen ze beter het pest fenomeen algemeen aanpakken en niet persoonlijk.
Zodra het persoonlijk word, een paar bij hun oren gepakt worden omdat ze jouw dochter pesten dan is de kans levensgroot dat je dochter last gaat krijgen van wraakactie's en er zijn altijd dingen die je kan doen zonder dat de school daar wat aan kan doen, neem bv negeren, ze kan doodgezwegen worden, dat is echt niet leuk...
Of ze wachten tot na school en dan zijn de rapen gaar...Er word gezegd gedragstherapie voor je dochter en jij bent het daar niet mee ens.
Heb je aan de school gevraagd WAAROM hun gedragstherapie adviseren?
Bedenk je dat er een heel groot verschil kan zitten in gedrag thuis in een beschermde omgeving en gedrag buiten, buiten het beschermde kringetje.
Kan het niet zo zijn dat je dochter misschien thuis wel genoeg zelfvertrouwen heeft en weerbaarheid heeft, maar dat buitenshuis niet heeft?Die gedragstherapie kan geen kwaad, het geeft je dochter meer weerbaarheid en meer zelfvertrouwen, het is geen stempel opgedrukt krijgen, het is geen dader maken van haar, het is om haar te leren zich te beschermen tegen dit soort dingen, want hoe je het ook wend of keert, hoe streng de school er ook op is, dit kan je niet helemal verkomen, daarom is het zo belangerijk om gepeste kinderen zekerheid en weerbaarheid te geven.
Dit zorgt er ook voor dat het gebeurde niet vast gaat zitten, het helpt het kind het gebeurde te verwerken zodat het niet een leven lang blijft achtervolgen.
Ga je iig niet ertussen gooien, met ouder van pesters praten kan als het echt uit de hand loopt, maar denk erom dat je het aardig houdt, lekker bakkie koffie, gebakje erbij en geen verwijten, ook ouders van pesters zitten vaak met de handen in het haar omdat ze niet weten wat eraan te moeten doen.
Je vind gezamelijk geen oplossing als je elkaar gaat verwijten, als je hun kinderen rotkinderen noemt, want dan luisterd niemand meer...Bemoei je niet met de kinderen zelf, je ermee bemoeien, ertussen springen, op kinderen schelden, zo je kind proberen te beschermen staat garant voor extra veel pesten, dan pas word het echt leuk, een hysterische moeder ertussen
Je geeft dan een gigantische impuls voor het pesten die nog maar heel erg moeilijk weg te halen is, kinderen die gepest worden met ouders die zich ermee bemoeien worden langer en heftiger gepest, het gaat dan vanzelf nog een graadje erger en is vele malen moeilijker aan te pakken.Het enige wat je nog een beetje in de hand hebt is je eigen dochter, daar zal je dus moeten beginnen, evt met overleg met school dat er een project word opgestart wbt pesten en de gevolgen daarvan wat dan de pesters wat besef bij brengt over wat ze eigenlijk doen.
Het is alleen zo moeilijk om je er als ouder zijnde niet mee te bemoeien. het liefst zou je inderdaad die pesters een draai om hun oren verkopen, alleen denk ik inderdaad dat je het alleen maar erger maakt. In ieder geval voor mijn dochter.
Dat gedragstherapie zou helpen, dat denk ik ook. Niet zozeer om haar gedrag te veranderen, maar meer om op een andere manier met die pesters om te gaan. Het is in ieder geval het proberen waard....
Ook, zoals al velen zeiden, met de ouders van het kind/de kinderen die haar pesten gaan praten. Zijn dat ouders waarmee echt niet te praten valt wordt het echter moeilijker.
Zo was ik eigenlijk altijd redelijk zelfverzekerd over mijzelf, maar toen ik in de brugklas kwam veranderede mijn houding tov die kinderen ook helemaal. In het begin ging het goed, maar in de loop van het jaar werd ik steeds onzekerder gemaakt waardoor ik mij niet meer thuis voelde in de klas, en uiteindelijk genegeerd werd. Mijn moeder had mij ook als advies gegeven gewoon niet op opmerkingen die zij maakten in te gaan: MAAR dat was een fout advies, want daardoor verweerde ik mij dus niet en kwam ik alleen maar onzeker over. Ook had mijn moeder op een gegeven moment de leraar op de hoogte gesteld: IK BEN ZO KWAAD OP DIE MAN GEWEEST -->> ging hij ten overstaan van de hele klas vertellen dat ik mij niet fijn voelde in de klas omdat ik door een aantal gepest werd!!! Nou, dan krijg je dus echt een stempel op je gedrukt zeg!!! Mijn moeder was ook ten einde raad en heeft toen ook een meisje uit mijn klas opgebeld wat ook bij mij op de basisschool had gezeten en nu bij 'het groepje' hoorde... ik wilde het niet maar mijn moeder was zo kwaad!!! Nou, ik kon natuurlijk wel raden dat dit verhaal door de hele klas was gegeaan. Halverwege dat jaar heb ik toen samen met mijn moeder besloten naar een andere school te gaan. Dit zodat ik een nieuwe start kon maken,... en ook omdat ik het gevoel had dat het met deze klas nooit meer goed zou komen (die kinderen hadden toch een bepaald beeld van mij en ik van hun, en dat zou er altijd tussen blijven staan... hoe asserief ik ook opeens zou worden zegmaar). Er kwam net voordat ik wegging een nieuw meisje in de klas waar ik het wel goed mee kon vinden... maar ik had mijn besluit al gemaakt, en ik had ook het idee dat het hoe dan ook niet goed kon komen met de rest. Ik ben zonder het ook maar iemand in de klas te zeggen na de kerstvakantie nooit meer teruggekomen!
Op de nieuwe school heb ik gewoon gezegd dat het niet goed ging met mijn cijfers ed op die andere school en dat ik hier een nieuwe start wilde maken. Het ging meteen redelijk goed,... na een half jaar was ik best populair
Als het bij jullie dochter niet allemaal zo pril was, dan zou ik aangeraden hebben om haar juist bij de start van het nieuwe schooljaar naar een nieuwe school te laten gaan. Het zou dan ook in de klas niet duidelijk gezegd moeten worden waarom ze weggaat en in haar nieuwe klas niet waarom ze is weggegaan: dr ouders vonden de vorige school niet zo goed qua leerstof ofzo. En dan zou het ook nog niet zo gek zijn om inderdaad in de zomervakantie of in de beginweken van het nieuwe schooljaar een assertiviteitscursus te doen, om te voorkomen dat het nogmaals gebeurd.
Ik had al reacties gehoord van mensen die dit geen goed idee vinden, maar ik snap dat niet helemaal. Ik weet namelijk (acheraf gezien) ook dat er twee meisjes (onafhankelijk van elkaar) nieuw in onze klas kwamen op de basisschool omdat ze op hun vorige school werden gepest. Bij ons in de klas waren ze juist erg geliefd/populair. Die hadden dus ook de kans om een nieuw leven op te bouwen in de nieuwe klas.
Zo te horen heeft de dochter van Funny ook niet een hele leuke klas: niet echt kinderen die voor haar echt de moeite waard zijn om daar te blijven (die vriendinnetjes willen namelijk ook niet altijd met haar spelen en laten haar ook maar gewoon alleen spelen). Misschien komt ze in een nieuwe klas met een andere combinatie aan kinderen veel meer tot haar recht. Desnoods kiezen jullie een school uit die in een aangrenzend dorp ligt en waar de kinderen op die school niet snel contact hebben met kinderen van haar oude school.
Tot zover mijn bijdrage
|
|
