Goede FOK!tijden, Slechte FOK!tijden.

<Ondertussen in de slaapkamer van FlyingFox>

FLYINGFOX: *geeuw*
ADDY: Hoi, je bent wakker <vertederd kijkt ze hem in de ogen>
FLYINGFOX: *au*, m'n hoofd.
ADDY: Heb je hoofdpijn?
FLYINGFOX: ssst, ja, de drank
ADDY: Zal ik een aspirientje voor je halen?
FLYINGFOX: ja, graag.

ADDY: Het lijkt net of ik gedroomd heb. Het was een rare nacht. Eerst die....het was zoooo verschrikkelijk! en toen jou
FLYINGFOX: Ja, ach...
ADDY: waarom doe je zo onverschillig? Dat is niet goed voor je. Ik ben ook eens een tijdje onverschillig geweest, dat niemand me interesseerde, maar dat is niet goed voor je.
FLYINGFOX: Nee, ik weet het, maar door gisteren kwam er weer vanalles naar boven toe.
ADDY: Hoe bedoel je?
FLYINGFOX: Nou, van vroeger.
ADDY: Wat dan...praat er maar over hoor. Ik kan goed luisteren.
FLYINGFOX: Ik ben vroeger gepest. We waren in de FOK-speeltuin. Het zal zo'n 15 jaar geleden zijn. Yvonne, Frenkie, Moonah, Semtex, Aernout, MikeyMo, Jerruh, Kampfhuys en Sizzler waren er ook.
ADDY: Ja, en toen...?
FLYINGFOX: Ze deden een spelletje...tikkertje geloof ik. Ik vroeg of ik mee mocht doen, maar ik mocht niet. En Semtex begon te zeggen dat ik stom was en anderen deden het na
ADDY: Ow, wat erruuuuug.
FLYINGFOX: Ja. Yvonne was de oudste, maar ze keek alleen maar. Ze deed niks. Ook niet toen Kampfhuys me een trap verkocht, daarna moest ik de schoenen van SEMTEX kussen en later heeft Sizzler me in de sloot geduwd. Daarna zijn ze hard weggerend.
ADDY: Stil maar! Wat een ROTstreek zeg!
FLYINGFOX: Ja, ik haatte Yvonne erom. Na al die jaren nog. Zij was de oudste en had beter moeten weten! Ze had iets kunnen doen.
ADDY: oh! Kinderen kunnen hard zijn. Ik weet het. Maar weet je wel zeker dat Yvonne het gezien heeft?
FLYINGFOX: Ze zat achter op het terras. Ik durf haast te zweren van wel. Maar ach, nu is ze dood...
ADDY: Ja.
<stilte>
ADDY: Vind je het erg?
FLYINGFOX <heel zachtjes met schorre stem>: Ik weet het niet.
<Flyingfox kruipt met z'n hoofd tegen haar borst aan. Zelfs Addy is er even stil van geworden>.

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 07-07-2003 01:56]

Is dat niet wat hard, R_ON...
Tss...tis maar soap

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 07-07-2003 02:15]

<Terug in de achtertuin van Xbros, waar Frenkie en MikeyMo nog steeds van achter de coniferen het gesprek staan af te luisteren tussen Semtex en Xbros>

SEMTEX: Er is nog iets wat ik je moet vertellen...
XBROS: Wat dan?
SEMTEX: Er zat vanochtend een briefje in m'n jaszak.
XBROS: Wat stond erop?
SEMTEX: Hier lees maar
<Xbros leest het briefje hardop voor:>
"Ik heb het je zien doen! Kom vanmiddag om 15:00 naar de Bibliotheek in de stad. Alleen."
XBROS: Wie zou het geschreven kunnen hebben?
SEMTEX: Ik heb geen idee, maar ik ga er heen. Ik wil weten van wie dit komt en wat hij weet.
XBROS: Hij? of zij? Waarom ga je nou niet gewoon naar de politie en biecht je op wat je gedaan hebt. Dat maakt het er allemaal een stuk eenvoudiger op.
SEMTEX: Dat kan niet! Wat denk je nou! Iedereen heeft gezien hoe close jij en Yvonne waren die avond en als ze er achter komen dat wij...zullen ze me zeker verdenken.
XBROS: Ja, maar van ons hoeft niemand ooit achter te komen. Bovendien verdenken ze je niet, maar Levensgenieter. Ironische die naam, Levensgenieter, voor iemand die tot z'n nek toe in de problemen zit.
SEMTEX: Ik vind het nu geen tijd om je daar mee bezig te houden <vermanend>
XBROS: <fronts> Wat wil je doen dan?
SEMTEX: Misschien is het beter als we elkaar een tijdje niet zien.
XBROS: Meen je dat echt?
SEMTEX: We hebben geen keus.
XBROS: Ik denk dat je gelijk hebt.. Ik zal je missen.
SEMTEX: Ik jou ook <koel en gereserveerd>.
XBROS: Wanneer zie ik je weer?
SEMTEX: Ik neem wel contact met je op. Probeer me niet te bereiken!
XBROS: Dag lieverd.
<Een innig afscheid volgt. Beseffend dat dit voorlopig de laatste keer is dat ze elkaar zien>.

MikeyMo <fluisterend>: Wat doen we nu?
Frenkie: Volg haar, dan houd ik me bezig met Xbros.
MikeyMo: ok. We spreken elkaar later vanmiddag.
Frenkie: Succes. Ga. Nu.

Later meer...

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 08-07-2003 01:34]

Het is 's morgens 10:15 als SCH achter z'n mahoniehouten bureau zit. Hij heeft z'n ochtendjas nog aan , naast zich staat een mok warme koffie (zwart). SCH is diep in gedachte verzonken.
Hij pakt een sleuteltje en trekt een afgesloten bureaulade open. Daaruit haalt hij een inmiddels vergeelde krant. Op de derde pagina, rechtsonderin, staat een klein artikel omcirkeld. De titel ervan luidt: "boomstam wordt machinist fataal".
SCH leest het artikel nog eens door en zwart/wit-beelden komen boven van het voorjaar van 1983. Samen met Ryan3 - toen nog een 'rooie rakker', iets waar hij tegenwoordig liever niet aan herinnerd wenste te worden, terwijl hij (SCH) z'n linkse roots altijd trouw was gebleven - hadden een actiedag georganiseerd tegen de vercommercialisering van de maatschappij. Met een groepje andere radicalen hadden ze een goederentrein, bij wijze van statement, de pas af willen snijden, en om die reden een boomstam op de rails gelegd, maar het had fatale gevolgen gehad voor de machinist, hetgeen nooit hun bedoeling was geweest. 20 mei bleef een zwarte bladzijde uit de levensgeschiedenis van hem en Ryan3. Ze hadden afgesproken er nooit meer met iemand over te praten zelfs niet met elkaar. Het beste was alles zo snel mogelijk te vergeten; de machinist was dood en hun daad konden ze toch niet meer terugdraaien. De autoriteiten hadden relatief weinig aandacht gehad, want die wisten niet beter dan dat het ging om een omgevallen boom die op het spoor was terechtgekomen. Het was in de doofpot verdwenen tot een half jaartje terug. In een dronken bui had SCH het één en ander opgebiecht aan Yvonne. Sindsdien was de ellende begonnen. Met z'n verjaardag had Yvonne hem een modeltrein cadeau gedaan en gisterenavond - een paar uur voor haar dood - had ze nog gezegd: 'alles komt een keer uit, SCH.' Die opmerking had hem beslist bang gemaakt. Ach, hij moest er maar niet maar aan denken het is nu allemaal voorbij. Hij ruimt z'n spullen zorgvuldig op en loopt naar de boekenkast. Achter de encyclopedieen haalt hij een videoband tevoorschijn. Op het etiketje staat te lezen: 'Survival of the Gays- deel 3'. De band verdwijnt in de video, de tv gaat aan. Hij gaat gemakkelijk op de bank zitten en knoopt z'n ochtendjas een stukje los...

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 09-07-2003 09:53]

<Semtex is inmiddels vertrokken bij Xbros en gaat te voet verder>

<Semtex loopt door verschillende zijstraten en MikeyMo volgt van een afstandje>
MIKEYMO: Waar gaat dat mens in godsnaam heen?
<Eindelijk naderen ze het centrum en Semtex neemt plaats op een terrasje en bestelt een lipton ice>
<MikeyMo kijkt op z'n horloge>
MIKEYMO: Mooi, dat geeft mij net de gelegenheid om wat anders te doen.
<MikeyMo loopt een straatje verder en stapt feestwinkel 'Altijd plezier' binnen. 20 minuten later stapt een onbekende man met een klein zwart snorretje, pikzwart haar en een driedelig pak naar buiten. De man gaat naast Semtex op het terras zitten en slaat de krant open, nadat hij een koffie heeft besteld. Als de ober met de rekening komt is een licht gebrom achter de krant te horen. Het is inmiddels half 12 geworden en Semtex gaat verder. Voor de deftige man is het ook tijd om verder te gaan. Semtex blijft minstens een half uur in de Douglas. Daarna volgt: de H&M, The Fashionshop, Van Bree, Wo_Man@Work, Manfield, De Bijenkorf, She en tig andere winkels waarvan MikeyMo het bestaan niet eens wist. Voor MikeyMo is zo'n achtervolging na een tijdje toch minder spannend dan hij in eerste instantie dacht. Hij raakt eerder verveeld van al dat lange wachten en slenteren, pff. Om tien voor 3 stapt Semtex de bibliotheek binnen en snuffelt vooraan wat rond in de kasten. Opeens roept een vrouwenstem haar.>

....: Psst, hierheen.
SEMTEX: Wel heb ik ooit...Heb jij mij dat briefje gestuurd?
SCHATJE: Dat had je niet verwacht, hè?
<Semtex direct op haar hoede>
SEMTEX: Wat moet je van me? Waar s-l-a-a-t dit op? Ik dacht dat wij vriendinnen waren?
SCHATJE: Ik heb je nooit gemogen, maar je merkt het niet eens, met je arrogante houding. Je bent totaal blind voor je omgeving.
SEMTEX <geschokt> Oh!
SCHATJE: Ik heb wel gehoord hoe je met Yvonne stond ruzie te maken op de toiletten.
SEMTEX: Nou en? Wat zegt dat?
SCHATJE: En hoe je later een pilletje in haar wijn deed...
SEMTEX: Je kunt niks bewijzen.
SCHATJE: De politie zal dit toch erg interessante informatie vinden. Een paar uur voor de moord heb je nog ruzie met haar en later dat pilletje... Wie weet heb je later de trekker ook wel overgehaald...
SEMTEX <hooghartig>: Guh
SCHATJE: Dat maakt het er voor jou niet rooskleuriger op, maar ik kan m'n mond houden.
SEMTEX: Wat moet je van me?
SCHATJE: Misschien kunnen we een zekere schikking treffen.
SEMTEX: Over m'n lijk! Je hebt geen poot om op te staan!
SCHATJE: Misschien moet je er nog maar eens rustig over nadenken. Je bent nu waarschijnlijk een beetje overstuur, lieverd.
SEMTEX: Vuile gore trut!
<Semtex grijpt haar bij de haren en trekt.>
SEMTEX: Dit zet ik je betaald.
<Schatje krabt haar in het gezicht.>
SCHATJE: Try me.
SEMTEX: Ontvang eerst deze maar.
<Semtex geeft een trap.>
<Schatje geeft een krijs en begint ook haren te trekken.>
SEMTEX: Vuile slet!
<Ze vallen op elkaar. Rollenbollend gaan ze de bibliotheek door. Semtex deelt de ultieme slag uit. Met de vlakke hand recht in het gezicht van Schatje.
SEMTEX: Doe dit nooit weer, Schatje
<Schatje bonkt met haar hoofd tegen de punt van een boekenkast. Er stromen druppels bloed op het tapijt>

FRENKIE: En? Heeft jou deze dag nog iets opgeleverd?
MIKEYMO: Het was een bijzonder enerverende middag.
FRENKIE: Wat dan...vertel
<MikeyMo vertelt in geuren en kleuren wat hij in de bibliotheek gezien heeft>
FRENKIE: Maar hoe is het afgelopen dan?
MIKEYMO: Schatje is naar de eerste hulp gegaan en kwam met een witte band om haar hoofd naar buiten, dus zal wel niks ernstigs zijn.En jij?
FRENKIE: Oh, ik kreeg natuurlijk niet echt veel los uit Xbros. Alleen dit: Wist jij dat Cartwomen ook nog op het feestje was?
MIKEYMO: Nee, ik heb haar na drieen niet meer gezien geloof ik.
FRENKIE: Dat kan kloppen, want het schijnt dat ze lange tijd in de keuken heeft gezeten. Xbros heeft haar gezien toen hij de bitterballen uit het vet ging halen. Ze zat in een hoekje te huilen.
MIKEYMO: Oh...
FRENKIE: Xbros heeft haar nog gevraagd wat er aan de hand was, maar ze reageerde nogal bot en moest niks weten van een schouder om op uit te huilen.
MIKEYMO: En verder?
FRENKIE: Verder heeft hij CartWoman helemaal niet meer gezien. Ook niet na de moord.
MIKEYMO: Enigszins raar.
FRENKIE: Ik ga morgen eens met haar praten.
MIKEYMO: Goed plan.
<De telefoon van Mikey gaat over>
MIKEYMO: Ja?
....<een stem fluisterend aan de andere kant van de lijn> Ga praten met Breuls. Hij weet 't.
<tututututututut>
FRENKIE: Wie was dat?
MIKEYMO: Ik dacht een vrouw.
<MikeyMo herhaalt wat ze zei en vervolgt:>
Dan ga ik morgen eens met Breuls praten. Wat vreemd, hij was niet eens op het feestje aanwezig.
FRENKIE: Misschien gewoon iemand die interessant wil doen. Ik zou me er niet te veel van voorstellen.
MIKEYMO: Misschien heb je gelijk, maar je kunt nooit weten.

<De volgende dag om 14.33 belt Frenkie aan bij CartWoman>
FRENKIE: Hoi Cartwoman
<smak, smak, smak>
CARTWOWAN: Hoi
FRENKIE: Ik kwam met je praten over de avond van de moord.
CARTWOMAN: Ach, wat valt er nog te bespreken? Die halve gare Levensgenieter heeft het toch gedaan en verder wil ik er niet meer aan denken.
FRENKIE: Misschien. De politie heeft 'm in ieder geval gisteren vrij moeten laten door gebrek aan bewijs.
CARTWOMAN: Idioten bij de politie. Iedereen weet dat er bij Levensgenieter een steekje los zit. Dat ze zo iemand laten gaan. Onbegrijpelijk.
FRENKIE: Je bent er nogal erg zeker van, he?
CARTWOMAN: Tja, wie moet het anders zijn?
FRENKIE: Jij! <hahahaha>
CARTWOMAN: Ik vind dit niet iets om grappen over te maken. Sorry.
FRENKIE: Sorry. Je hebt gelijk. We kennen elkaar al lang, veel meegemaakt.
CARTWOMAN: Ja, hoezo?
FRENKIE: Een aantal mensen hebben gezien dat je die avond nogal overstuur was. Ik vind het niks voor jou.
CARTWOMAN: Ok, maar beloof me dat je dit nooit, nooit, nooit met iemand bespreekt.
FRENKIE: Ok. Promise. <tuf tussen 2 vingers>
CARTWOMAN: Kun je niet voor 1 keer serieus zijn?
<Opnieuw moet Frenkie zich verontschuldigen>
CARTWOMAN: Ik ben zwanger!
FRENKIE: My god!, maar ik...hoe...wie is de vader?
<De telefoon van Frenkie gaat af. Frenkie excuseert zich en neemt op>
FRENKIE: Ja?
MIKEYMO: Ja, hier met MikeyMo. We zijn te laat. Breuls is dood.
<Voor de 2e keer moet de anders altijd zo luchtige Frenkie moeite doen z'n gewone attitude terug te krijgen>
FRENKIE: Huh...WAT? Dood? Hoe?
MIKEYMO: Vermoord. Mes in z'n rug.
FRENKIE: Ik kom direct naar je toe. Waar zit je?
MIKEYMO: Nog bij Breuls thuis.
FRENKIE: Duizendmaal sorry, maar ik MOET direct weg.
CARTWOMAN: Maar de vader...
<Dat laatste kan Frenkie niet meer verstaan>

<Die dag en avond gebeuren er ook nog hele andere dingen...>

<Het is half 1 's middags als MvdLubbe uit bed stapt en een ochtendjas aantrekt. Vervolgens loopt hij naar de badkamer waar hij zichzelf goedkeurend in de spiegel bekijkt. Daarna loopt hij naar beneden voor een vers bakje Senseo koffie en om z'n krantje te lezen. Je moet immers niks overhaasten op een zonnige vrije dag.
Als hij aan de koffie zit bekijkt hij de post: rekening, nog een rekening, een blauwe envelop, ABN-AMRO en een envelop met handgeschreven - in blokletters - zijn naam en adres, maar zonder afzender. Laatstgenoemde lijkt hem het meest interessant, aangezien hij de andere post liever niet had gekregen, en scheurt 'm open. Het volgende is getypt te lezen:

ZIE JE VANAVOND OM 20:30 IN HOTEL/BISTRO "BELLE" (net buiten het centrum). -x- Niemand weet, Niemand weet dat ik ...... heet.

Wat is dit nou? MvdLubbe voelt zich gevleid door deze post en er mag rustig gezegd worden dat het z'n ego streelt.
De andere post laat hij voor wat het is en begint aan z'n krantje. Later leest hij nog snel de krantenkoppen en begint aan het ochtendritueel (douchen, aankleden, scheren e.d), hetgeen lange tijd in beslag neemt.
----- ----- -----

Het is 20:20 als aan een tafeltje, in hotel/bistro 'Belle' een goed verzorgde jongeman heeft plaatsgenomen. Van z'n gezicht valt spanning af te lezen. Eindelijk heeft hij toch de stoute schoenen aangedaan... Ondertussen kijkt hij gespannen naar de deur. Echter om half 9 verschijnt niet de persoon waar hij op zit te wachten, ook niet om 20:35, niet om 20:40, niet om 20:45, maar om 20:50 is het prijs. Eindelijk ziet hij daar MvdLubbe staan. Deze kijkt rond en ziet Jerruh zitten.

MvdLUBBE: Hoi, jij hier?
JERRUH: Ja.
MvdLUBBE: Ik heb een date.
JERRUH: Met mij
MvdLUBBE: Met jou? Hahahahaha
JERRUH: Ja.
MvdLUBBE: Nou goed. Ik wil best een hapje met je eten.
<Als ze besteld hebben komt de moord ter sprake>
JERRUH: Raar he, dat ze er niet meer is.
MvdLUBBE: Wie? Yvonne? Tja.
JERRUH: We zullen haar missen op FOK.
MvdLUBBE: Zeker. Ze was altijd zeer prominent aanwezig.
JERRUH: Yvonne is...was lief.
<Na het dessert>
MvdLUBBE: Maar je bent dus verliefd op mij?
JERRUH: Ja, je hebt m'n hart gestolen en daarom heb ik deze meegenomen.
<Jerruh laat onder tafel een stel handboeien zien>
MvdLUBBE: Ow, interessant.
JERRUH: Je weet dat harten stelen verboden is en daarom moet ik je in de boeien slaan. Ga je mee? Ik heb hier een kamer gereserveerd.
MvdLUBBE: Ok, voor een experiment ben ik altijd te vinden. Dan komt dat glijmiddel vanavond dus toch nog goed van pas.
<Jerruh rekent af en samen verlaten ze de bistro richting hotelkamer>.

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 17-07-2003 00:14]

Heb je geen MSN of email DaMart, zodat je mee kunt schrijven en bedenken?

(voeg mij maar toe ofzo als je wilt)