Hieronder staat een lang verhaal, maar lees het alsjeblief toch even door aangezien ik geloof (en hoop) dat het voor veel mensen, ouder dan 25 jaar herkenbaar is.
Toen ik nog studeerde had ik het eigenlijk nooit druk. Veel tijd ging er in mijn studie niet zitten aangezien het me allemaal wel makkelijk af ging, ook zonder inzet haalde ik wel redelijke cijfers. Vriendinnen kwamen en gingen, soms alleen voor een avondje, soms voor wat langer. Vrienden zag ik elke dag op school of s avonds in de kroeg. Tijd vrijmaken om sociale contacten te onderhouden hoefde niet, het ging eigenlijk vanzelf. Iets waar ik echter wel altijd tijd voor vrijmaakte was gamen! Als ik een spel kocht dan speelde ik het ook uit, alles wilde ik zien! Alle sidequests, alle geheimen, alle bonussen. Meerdere verschillende eindes? Geen probleem, ik kreeg ze allemaal te zien!
Nu ben ik inmiddels al een aantal jaren afgestudeerd, ik werk en verdien een aardige boterham. Dit stelt mij in staat om maandelijks een aantal games te kopen. Het lijkt wel of er elke maand een aantal must-have titels uitkomen voor een van de gamessystemen die ik bezit (PS2, GC, PC en GBA SP). Aankopen stapelen zich hierdoor op in mijn boekenkast, sommige nooit uitgepakt. Ik betrap er mezelf op dat ik sommige games een paar dagen of een paar uur speel en vervolgens wegleg en de volgende pak. Het zijn allemaal games die uitstekende reviews hebben gekregen, dus aan de kwaliteit van de games ligt het niet.
Wanneer is de wijze hoe ik games speel zo verandert?
Ouder worden en de daarbij horende verantwoordelijkheid, het gebeurt nu eenmaal met iedereen. Je maakt de overstap van school naar werk en je carrière wordt opeens belangrijk. Terwijl ik studeerde kon ik echt reikhalzend uit zien naar een game, en als ik hem dan eindelijk in mijn handen had kon ik daadwerkelijk alles in mijn leven opzij zetten om die game te spelen. Wat een vrijheid was dat! Nu 4 jaar later is dit absoluut onmogelijk geworden. Ik verdien nu genoeg om een appartement te kunnen huren en in een leuke auto te kunnen rijden, verder heb ik de mogelijkheid om materiële zaken te kopen en reizen te maken waar ik tijdens mijn studententijd alleen maar over kon dromen. Daar tegenover staat dat het geld hiervoor verdiend moet worden, een 40-urige werkweek dus. Verder moet er thuis ook nog genoeg huishoudelijk werk gebeuren en (niet onbelangrijk) en ik moet genoeg aandacht schenken aan mijn inmiddels vaste vriendin. Ook contact met vrienden is opeens niet meer vanzelfsprekend, er moet tijd voor vrijgemaakt worden en afspraken moeten ingepland worden. Spelletjes lijken niet langer tijdsverblijf maar tijdsverspilling te zijn. Ik kon vroeger dagen achtereen spelletjes spelen, nu kost het me moeite om hier en daar een uurtje te vinden.
Echter, mijn liefde voor games is gebleven. Ik lees previews en reviews en ben zelf mod op het Games & Console forum of Fok!. Ik heb er alleen voor gekozen om games in korte etappes te spellen in plaats van in lange marathon sessies. De laatste games die ik echt heb uitgespeeld waren Final Fantasy X, Resident Evil, GTA3 en Jak en Dexter. Ook stelt mijn GBA SP mij nu in staat mijn reistijd nuttig te besteden! Er liggen echter nog genoeg games die ik nauwelijks heb aangeraakt, GTA:VC, Ratched & Clank, Eternal Darkness onder andere. Een spel als Kingdom Hearts wil ik nog heel graag ervaren maar ik weet nu al dat ik daar nooit genoeg tijd voor zal kunnen vrijmaken. Als ik een paar dagen een spel niet heb gespeeld is het sowieso altijd weer moeilijk om terug te keren in een gamewereld.
Ik ben nu bezig met Zelda: WW en Metroid Prime, twee games die mijn hart sneller hebben laten kloppen en die ik hopelijk zal uitspelen (maar niet op 100%). Ik zal in elk geval games blijven spelen, zelfs al raak ik een conflict met het echte leven.
Mr. Zurkon doesn't need bolts, his currency is pain
Roy-O-Rama | Backlog | Wish-list
quote:Erg herkenbaar.. Maar het zullen ook periodes zijn, tenminste bij mij dan. De ene periode heb ik meer tijd als de ander en die vrije uurtjes kan je makkelijk opvullen met wat gegame. Sterkte iig
Spelletjes lijken niet langer tijdsverblijf maar tijdsverspilling te zijn. Ik kon vroeger dagen achtereen spelletjes spelen, nu kost het me moeite om hier en daar een uurtje te vinden.
Echter toen ik ouder werd (ben nu 28) is dat langzamerhand op de achtergrond verdwenen. Ik heb net zoals jij ontzettend weinig vrije tijd en de tijd die ik heb besteed ik liever aan mijn vriendin dan aan games. Maar mijn hart gaat ook nog steeds sneller kloppen van sommige games. Ik ben de trotse bezitter van een bloedjesnelle game-pc en van een PS2 en beide trekken inmiddels te veel stof in plaats van intensief gebruikt te worden.
Af en toe sleep ik mijn pc nog mee naar een LAN-party en dan ga ik ook helemaal los. Maar die goede gouwe oude tijd zal denk ik niet meer terugkomen. Misschien na mijn 65-ste, als ik weer tijd te veel heb. Ben alleen bang dat mijn vingers tegen die tijd het tempo niet meer aankunnen wat ik vroeger wel had.
Kortom, groot gemis.
[Dit bericht is gewijzigd door Legendary op 08-05-2003 11:28]
Ik moet er vooral heel erg voor oppassen dat ik mijn sociale leven niet aan de kant zet ten koste van het gamen. Heel af en toe denk ik zelfs op zaterdag als ik in de kroeg sta of er naar toe ga: "zal ik niet eens lekker gaan gamen......".
Met mijn vriendin gaat het wel. Als die er is doen we toch snel dingen samen en lonkt het gamen niet. Ben ik effe alleen dan staat mijn compu/PS2 me aan te staren.....
Ik denk dat je het vooral moet accepteren dat je minder tijd hebt als vroeger (wat heb ik een uren in Doom en Quake gestopt!) dus dat je je moet beperken qua spellen. Ik heb sinds december GTA:VC en die heb ik vandeweek zo'n beetje uitgespeeld (nog niet eens 100% maar iig wel alle missies, side missions en rampages). En je kunt je borst nog natmaken... eigen huis kost veel tijd (kozijnen schilderen, dakgoot leegmaken etc etc) en wat te denken van kinderen!
Overigens wel heel herkenbaar.
quote]Op donderdag 8 mei 2003 11:28 schreef Spyro_the_Dragon het volgende:
Ik lees het verhaal van mijn eigen leven......
... ik in de kroeg sta of er naar toe ga: "zal ik niet eens lekker gaan gamen......".
..... eigen huis kost veel tijd (kozijnen schilderen, dakgoot leegmaken etc etc) en wat te denken van kinderen!
[/quote]
Als je kinderen hebt wordt het kroeggaan ook minder, en het gamen helemaal ...(niet dat ik klaag overigens, zo'n klein kereltje wat 'pappa'roept als je thuiskoms is ook heerlijk)
quote:Spijker op zn kop met je lange verhaal
Op donderdag 8 mei 2003 11:19 schreef Strolie75 het volgende:
Ouder worden en gamenHieronder staat een lang verhaal,
Ik speelde vroeger ook alle spellen 'uit' voordat ik aan nieuwe begon.
Nu heb ik al een stuk of 4 spellen liggen waar ik nog niet verder dan de eerste paar levels ben gekomen en ook geen tijd meer heb om er uren aan 1 stuk voor te gaan zitten
erg jammer, je koopt een spel en na een paar uurtjes/missions/levels eindigt ie in de kast en koop je maar weer wat nieuws....
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Je bent 30, je komt de deur niet meer uit, je bent vrijgezel en je komt van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat niet meer buiten de deur of achter je pc vandaan. Je ziet nog witter dan een nieuw laken.
En je sterft eenzaam en alleen met je ps2 in je armen geklemd.
Niet echt rooskleurig vooruitzicht, toch? Dus je moet wel aandacht besteden aan je sociale leven.
[Dit bericht is gewijzigd door Legendary op 08-05-2003 11:33]
quote:Toch ken ik er verschillende
Op donderdag 8 mei 2003 11:32 schreef Legendary het volgende:
..
Je bent 30, je komt de deur niet meer uit, je bent vrijgezel en je zit van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat niet meer buiten de deur of achter je pc vandaan. Je ziet nog witter dan een nieuw laken....
... het enige leven wat zij hebben is dat in de Download folder (Life.exe)
quote:Nee, maar dit is weer het andere uiterste denk ik...
Op donderdag 8 mei 2003 11:32 schreef Legendary het volgende:
Ik denk dat iedereen het inderdaad wel een beetje zo ervaart, maar het is wel de juiste manier. Anders zou het toch ook niet normaal zijn. Stel je nou eens het volgende voor:Je bent 30, je komt de deur niet meer uit, je bent vrijgezel en je zit van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat niet meer buiten de deur of achter je pc vandaan. Je ziet nog witter dan een nieuw laken.
En je sterft eenzaam en alleen met je ps2 in je armen geklemd.
Niet echt rooskleurig vooruitzicht, toch? Dus je moet wel aandacht besteden aan je sociale leven.
quote:Dat heb ik ook, terwijl ik in principe tijd zat heb
Op donderdag 8 mei 2003 11:32 schreef vosss het volgende:[..]
Spijker op zn kop met je lange verhaal
Ik speelde vroeger ook alle spellen 'uit' voordat ik aan nieuwe begon.
Nu heb ik al een stuk of 4 spellen liggen waar ik nog niet verder dan de eerste paar levels ben gekomen en ook geen tijd meer heb om er uren aan 1 stuk voor te gaan zittenerg jammer, je koopt een spel en na een paar uurtjes/missions/levels eindigt ie in de kast en koop je maar weer wat nieuws....
Mr. Zurkon doesn't need bolts, his currency is pain
Roy-O-Rama | Backlog | Wish-list
BTW Ik ben 24, studerend maar toch vrij druk bezig (afstuderen)
Onze leider zei doe niet zo dom - En vertel het de wereld nooit - Beneden staat de vodka klaar
quote:Ik herken het helemaal. Dat laatste zelfs letterlijk. Ik heb sinds zondag een GC met die 2 games en ik heb er nog geen 2 uur aan besteed.
Op donderdag 8 mei 2003 11:19 schreef Strolie75 het volgende:
Ouder worden en gamen
Ik ben nu bezig met Zelda: WW en Metroid Prime, twee games die mijn hart sneller hebben laten kloppen en die ik hopelijk zal uitspelen (maar niet op 100%).
Ik weet van te voren dat ik er eigenlijk te weinig mee speel om de aanschaf te rechtvaardigen, maar toch... Ze zijn zo mooi en leuk.
Ik koop ook steeds de verkeerde games. Ik moet eigenlijk spellen kopen waar je even 10 minuten zoet mee kan zijn en 'm dan weg kan leggen en de volgende dag weer even 10 minuten.
quote:Dat is ook iets wat ik herken. Vroeger was ik meesterlijk in online Quake. Niemand kon aan mij tippen. Tegenwoordig op die paar LAN-parties die ik bezoek rule ik ook met UT, maar als ik een enkele keer online UT of UT2003 speel lig ik binnen twee seconden hartstikke dood op de grond.
Op donderdag 8 mei 2003 11:33 schreef Strolie75 het volgende:
Daarom trekt mij het hele online gamen eerlijk gezegd ook niet. Ik speelde vroeger redelijk veel Counterstrike en was op een gegeven moment zelf niet onverdienstelijk actief in een clan. Maar het kostte zoveel tijd om genoeg skills te ontwikkelen om competitief deel te kunnen nemen. Ik ben bang als ik nu weer CS, UT of soortgelijke games online ga spelen ik net zo goed een skin kan gebruiken met een groot doelwit. Tijd genoeg ervaring op te doen en skills te ontwikkelen heb ik gewoon niet. En dan heb ik het nog niet eens over MMORPGs als Final Fantasy XI.
De skills die je nodig hebt krijg je alleen inderdaad maar door elke avond uren lang te gamen en te gamen. Inderdaad je kan beter een skin met een roos op je voorhoofd nemen, want echt goed zul je nooit meer worden.
Triest........begin bijna het gevoel te krijgen om de dichstbijzijnde brug op te zoeken en er van af te springen.
Die goede oude tijd..............(toen je nog quake goed kon spelen met een toetsenbord en zonder muis en alsnog kon roeleren.)
quote:Dit is nou waarom ik juist wel graag online games speel. Geen verhaal, geen lange intro en ingewikkelde karakterplotten. Gewoon je wapens oppakken en naar het slagveld rennen, game on!
Op donderdag 8 mei 2003 11:33 schreef Strolie75 het volgende:
Daarom trekt mij het hele online gamen eerlijk gezegd ook niet.
hij kan dag en nacht gaan gamen tot 4 uur 's nachts als het moet.
zelfs als het buiten prachtig weer is gaat ie leiver gamen dan een tarrasje pakken...
ik laat het maar zo ruzie daarover maken heeft geen zin... hij kiest toch voor zijn x boxen dan gaat het een week goed en daarna is ie weer de hele tijd aan het gamen...
trouwens sinds ie een fultime baan en een goed salaris heeft is het natuurlijk erger geworden.
toen pas had ie geld om alle games en bijbehorende te kopen...
[Dit bericht is gewijzigd door Strolie75 op 08-05-2003 11:43]
)!En met de aanschaf van mijn XBOX is het gamen voor mij weer helemaal terug. Mijn vrouw en ik hebben hele weekenden tot 's-nachts 4-5 uur samen Halo Co-op gespeeld en uitgespeeld! We rallyen samen, spelen allebij Moto GP, geweldig dus.. het is fijn als je dat samen kan doen! Natuurlijk heb ik er niet altijd tijd voor en ook ik koop meer spellend an ik speel, maar spelen blijf ik, ik denk tot aan mijn sterfdag!
[Dit bericht is gewijzigd door WefDiNaini op 08-05-2003 11:45]
Het is net als een film, als de reclame er tussendoor komt verlies je de zin om verder te kijken.
En dan dat MUD-den..... daar heb ik aardig wat studiepuntjes aan opgeofferd.. 
Anyway, langzamerhand is dat er uit gesleten. In het laatste jaar van m'n studie heb ik een half jaar in hetbuitenland gewerkt. In die tijd geen enkele game gedaan. Toen ik terugkwam kwam ik ook in die situatie die jij schetste: dat je sociale contacten ineens ingepland moeten worden. Toen is het gamen eik helemaal verdwenen.
Laten we even serieus en ontopic verder discussieren!
Nu koop ik voornamelijk alleen wat ik echt cool vind en wat toppers zijn. Dat zijn dan ook de games waar ik voor ga zitten om alles te halen en uit te spelen. Denk aan RE, FF, MP, ZWW, GTA etc etc. Soms betrap ik me er nog op om een wat mindere titel te kopen puur uit nieuwsgierigheid en wat ik uiteindelijk niet game. Ik noem een XboxLive, (vond online gamen tegenvallen) Herdy Gerdy bv etc etc.
Tijd aan de andere kant moet je wel steeds meer maken ja. Helemaal nu ik tegenwoordig wat meer fok als vroeger Maar s' avonds onder het genot van een rood wijntje van 00:00 tot 01:30 ff games lukt tot nu toe nog altijd wel 
Ik kan me er gewoon niet helemaal meer toe zetten om alles aan de kant te zetten en te gamen. Op een of andere manier is de magie er een beetje af, terwijl toch echt beter zijn. Vreemd verschijnsel.
quote:Niet generaliserend bedoelt, maar vrouwens snappen dit meestal niet. Vrouwen geven meer prioriteit aan sociale contacten en dergelijke. Terwijl mannen misschien nog steeds de behoefte hebben om zichzelf te bewijzen. Ik krijg meestal een enorme kick als ik met UT bovenaan eindig met een partij kills waar iedereen jaloers op is. Die kick is verschrikkelijk verslavend. Als ik dan op dat moment moet kiezen of UT of op een terras zitten en een biertje te happen. Dan kan dat biertje wel effe wachten.
Op donderdag 8 mei 2003 11:39 schreef drea het volgende:
je bent net mijn vriend...
hij kan dag en nacht gaan gamen tot 4 uur 's nachts als het moet.
zelfs als het buiten prachtig weer is gaat ie leiver gamen dan een tarrasje pakken...
ik laat het maar zo ruzie daarover maken heeft geen zin... hij kiest toch voor zijn x boxen dan gaat het een week goed en daarna is ie weer de hele tijd aan het gamen...trouwens sinds ie een fultime baan en een goed salaris heeft is het natuurlijk erger geworden.
toen pas had ie geld om alle games en bijbehorende te kopen...
Vroeger kon ik uren achter elkaar gamen, ik heb nu nog steeds aardig wat vrije tijd (op doordeweekse avonden) maar kan het gewoon niet meer opbrengen om een hele avond te gamen. (woon op mezelf, vrijgezel )
Wat ik ook heb, is dat ik spellen als Metroid Prime bv. gewoon geen fuck meer aan vind. Niet omdat het een slecht spel is, maar wel omdat je er weer ZOveel aandacht aan moet besteden, dat mijn interesse vaak na een uurtje weg is.
Speel nu liever gewoon een pick-up-and-play game als bv. Super Monkey Ball of Amped, niet nadenken, gewoon effe een half uurtje lol.
Verder lees ik net als jij Strollie, ook alle (p)reviews op het net, en betrap ik mezelf er ook nog steeds op om met een hype mee te gaan. (Metroid Prime weer, ik wist vantevoren eigenlijk al dat ik het spel never nooit uit zou spelen, maar als ik dan alle ervaringen op bv. Fok! lees, dan MOET ik m kopen, en dan blijkt het dus achteraf weer voor jan lul geweest te zijn.)
Ik probeer mezelf nu op dit punt ook te verbeteren, en dat begint te lukken aangezien ik Zelda bv. niet gekocht heb, en ook niet zal kopen.
Aan de andere kant, strategie-spellen op de PC, een Championship Manager 4, of zelfs een HALO op de XBox, speel ik weer WEL graag, en dat wil ook nog weleens uren achter elkaar zijn...
.Ik herken mezelf er ook wel in.. ben nu 27 jaar.
Vroeger gamede ik bijna alles wel, na school, na krantenwijk, na huiswerk, hup gamen. De spellen waren toen aanzienelijk minder van kwaliteit en toch zoveel mogelijk uit spelen.
Nu begint de maatschappij aan je te trekken, je hebt een baan, verantwoording omtrent huishouden, auto, kopzorgen om zaken, en dan wil je ook nog je sociale contacten op peil houden.
Gamen word op een minder plekje gezet op die manier, en het voelt als flauwekul om te gaan gamen.
Toch... ik game om even te relaxen, ff alles op nul zetten, ff naar mezelf toe. Tijd voor jezelf nemen is af en toe gewoon noodzakelijk, en of je dat nou doet met sport of gamen.. beide werkt
|
|
