Semi-Reeks: De Grote Drs.P Meet Deel 7 (5 april)

quote:

---

Op zaterdag 29 maart 2003 11:42 schreef I.R.Baboon het volgende:
Platen die Tijn moet instuderen:

Dodenrit (tekst beschikbaar)

Veerpont (tekst beschikbaar)

Knolraap, lof, schorseren en prei (tekst beschikbaar)

Keplingkepling (tekst beschikbaar)

Oost-Groningen (tekst beschikbaar)

Scheepvaartsberichten (tekst beschikbaar)

De commensaal (tekst beschikbaar)

Winschoterdiep (tekst beschikbaar)

Griekse Tango (tekst beschikbaar)

Sneker Cafe (tekst beschikbaar)

Markt (tekst beschikbaar)

De gezusters Karamazov (tekst + arrangementen beschikbaar)

Cafe Chantant (tekst beschikbaar)

Avontuur (tekst beschikbaar)

Grand Prix (tekst beschikbaar)

Een dagje uit (tekst beschikbaar)

Hier kan uw suggestie komen

---

Teksten, om uit te printen en mee te nemen:

Sneker Café

quote:

---

De inrichting is onbeschroomd ouderwets
De muren zijn dof, de gordijnen zijn flets
De dranken zijn goed, maar er is weinig keus
De gevel is niet pretentieus
Toch is het van oudsher hier dagelijks vol
Het speelde in talloze levens een rol
De insiders weten waarover ik spreek
Een dierbaar café-tje in Sneek.

Het stadje ligt in een agrarische streek
En staat dan ook gunstig bekend om zijn kweek
Met name de Sneek-week trekt zeer veel publiek
Toch leeft men er vrij onflegmatiek
Een nieuweling vindt er maar moeilijk contact
Totdat men hem kent en de achterdocht zakt
Dan hoort hij verhalen van vakman en leek
Omtrent een café-tje in Sneek.

Zo was er een meisje van zeventien jaar
Het enige kind van een houthandelaar
Dat eens in de Jura een onderdak zocht
Verdwaald als zij was op een tocht
Zij vond aan de bosrand een onbewoond huis
En voelde al aanstonds: hier is het niet pluis
Ze waagde een blik door het raam en wat bleek
Daar lag het skelet van een al jaren vermiste handelsreiziger in jarratels, knoopjes en galenterieën die in zijn jeugd een keer had gelogeerd bij zijn oom en tante in Bordeaux en daar hadden ze bijna precies dezelfde lampenkap als in een café-tje in Sneek.

Een jongen die aanleg voor boekhouden had
Zocht passend emplooi in een tropische stad
Hij kwam uit een bergdorp, was weinig gewend
En zeker geen amusement
Zijn spaarcenten waren al spoedig verbrast
En hij werd maatschappelijk onaangepast
Het schijn dat hij achter een speelhol bezweek
Aan bloedverlies als gevolg van een aantalmessteken hem met grote plotselingheid en kunde toegebracht door een voormalig muzikant die in zijn goede jaren nog eens had gespeeld op een groot tuinfeest ter gelegenheid van de inhuldiging van een vestiging van een Europese fabriek van glaswerken die veel leverde aan horeca-bedrijven onder andere aan een café-tje in Sneek.

U merkt nu wel hoe dit café-tje steeds weer
Van invloed is op het sociale verkeer
Hoe hier en daargunter, ja, zelfs overzee
Men stuit op dit Sneekse cafe
Het is onverklaarbaar en bijna occult
Een feit dat de wereld met huiver vervult
Ikzelf kwam bij voorbeeld in een apotheek
En zag daar een dame op leeftijd die een ongewone gelijkenis vertoonde met mijn oude tante Agatha, die ik nimmer zal vergeten aangezien zij beschikte over een tamme oester genaamd Luctor. Er was een zeer mooie verstandhouding tussen die twee, als zij 's avonds thuis kwam glimlachte hij haar toe en hij ging helemaal open en zij voerde hem dan zeewater en kleine zandkorreltjes en op een keer ging zij met vakantie naar Japan en daar dacht ze "Kom, laat ik voor Luctor eens een speelmakkertje meenemen. Dus ze kocht een plaatselijke oester en die doopte ze Emergo want ze meende dat de eigenlijke naam Mikemoto haar eigen oester Luctor niet zo vertrouwd in de oren zou klinken. Ze kwam dus weer thuis met Emergo en legde hem voorzichtig in het aquarium bij Luctor. En ze dacht "nu die twee zullen elkaar heel wat te vertellen hebben", het tegendeel was het geval want Emergo sprak geen woord Zeeuws, bovendien had hij een verdachte en voor andere oesters buitengewoon onthutsende gewoonte: hij bracht steeds maar parels voort. Tante Agatha zag de ene parel na de andere tevoorschijn komen, wat ze natuurlijk wel een alleraardigste bijkomstigheid vond, want ze kon zich nu voorzien van paarlen armbanden en paarlen halskettingen en paarlen tiara's en bakjes en schoteltjes en glazen en urnen vol met parels. Luctor daarentegen kwijnde weg, hij liet zijn kopje hangen, hij deed zich dicht, hij wilde niet meer eten, hij overleed. En tante Agatha was diepbedroefd, zij had Emergo, zij deed de parels van de hand en van de opbrengst kocht ze een café-tje in Sneek.

---

quote:

---

En thans, broeders en zusters, willen wij gezamenlijk zingen,
dat heerlijke lied: Knolraap en lof, schorseneren en prei,
op bladzijde vijfentachtig van onze bundel.

Rampen bedreigen het menselijk leven
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Waar zijn geloof, hoop en liefde gebleven
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Gif in de bodem, lawaaiige buren
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Buien en lagere temperaturen
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Libanon, El Salvador, Suriname
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Weekbladenroddel en etherreclame
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Degeneratie en makelaardij
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Heel onze wereld wordt één woestenij
Knolraap en lof, schorseneren en prei (halleluja)

Dalende omzet en stijgende lasten
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Liegen, bedriegen, oneerbaar betasten
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Vuil en verval en terreur in de straten
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Popidioten en voetbalfanaten
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Kwalijke ziekten en vieze gezwellen
Knolraap en lof, schorseneren en prei

U hoef ik zeker wel niets te vertellen
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Duistere driften en afgoderij
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Wie zal ons redden, wie maakt ons weer vrij
Knolraap en lof, schorseneren en prei (prijs de Heer)

Overal zien wij ze groeien, de horden
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Mensen die steeds minder menselijk worden
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Mensen die jengelen, mensen die bulken
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Mensen die lasteren en schimpen en pulken
Knolraap en lof, schorseneren en prei (halleluja)

Mensen, gespeend van gevoel en geweten
Knolraap en lof, schorseneren en prei (prijs de Heer)

En wat die mensen niet allemaal eten
Knolraap en lof, schorseneren en prei

Nooit meer, nooit meer keert het getij
Knolraap en lof, schorseneren en prei

En zet u dit er dan ook nog maar bij
{langzaam:} Knolraap en lof, schorseneren en prei

Knolraap en lof, schorseneren en prei
Knolraap en lof, schorseneren en prei
Knolraap en lof, schorseneren en prei

---

quote:

---

Verleden week bezocht ik voor de eerste maal mijn bovenbuur
Het had te maken met lekkage naar ik meen of huur
Er hing een levensecht portretje van een cirkel aan de muur
En hij ontpopte zich als vreemde en ascetische figuur
Die zich in leven hield met brokjes en augurken in zuur
Het schikt me slecht, ik moet veel werk verrichten sprak hij overstuur
Ik heb al jaren een obsessie en die geeft me rust nog duur
Daar ik verslaafd ben aan de cirkelkwadratuur

Als men de omtrek van een cirkel, zo begon hij zijn verhaal
Gaat delen door de doorsnee, uiteraard is die twee keer de straal
Dan komt er een quotiënt, ja mag ik even stilte in de zaal
Vaak zegt men 22/7 maar dat is te globaal
In feite is het 2pir en dat is lang niet zo banaal
Het blijkt dat pi irrationeel is en daarbij trancentaal
En een computer heeft het uitgerekend, is dat niet geniaal
Tot in de weet ik veel hoeveelste decimaal

Ja deze pi dat staat te lezen in de encyclopedie
Is eeuwenoud en wetenschappelijk en Grieks en vol magie
Als ik zo pieker over pi spreekt u wellicht van een manie
Maar zijn wij allen niet neuro-, fana-, roman- of mystici
Een ander heeft een kolibrie, een relikwie of een fobie
Maar ik verdiep me onophoudelijk en zonder compromis
In dit unieke en verheven wonder der planimetrie
Ik zoek het antwoord op het grote raadsel pi

Na deze woorden onderbrak hij spastisch hijgend zijn gepraat
En er verscheen een onrustbarend kleurenspel op zijn gelaat
Dus ik begon al rond te kijken naar een zuurstofapparaat
Maar hij bedaarde en hervatte zijn verhandeling kordaat
Er is een andere formule die is ook niet van de straat
De oppervlakte van een cirkel is immers pi x r2
En om de waarde van die pi nu eens te zien in vol ornaat
Dat is wat mij als ideaal voor ogen staat

Aldus weet ik 3,14159265
Etcetera, etcetera, ja het heeft heel wat om het lijf
Zodat ik elke morgen na het opstaan eventjes verstijf
Bij de gedachte aan de eindeloosheid van dit tijdverdrijf
Waarna ik mij toch altijd weer verman en in m'n ogen wrijf
Ik grijp de rekenlineaal, maar ook wel eens de rekenschijf
Ik zet me neer en calculeer en schrijf en calculeer en schrijf
En ik zal blijven zoeken tot ik er in blijf.

---

quote:

---

We rijden met de trojka door 't eindeloze woud
Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud
De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw
't Is avond in Siberië, en nergens is een leeuw

We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong
Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein
Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn

We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond:
Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond

Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel
Het is een hele massa en ze lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij ons in
Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin

De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien

Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek
Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen heel wat af
Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf

Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst
't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst
Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald
Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt

We doen heel onbekommerd en we zingen continu
Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw
"Wie moet er aan geloven," vraag ik, "toe, bedenk eens gauw"

"Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool"
"Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!"
"En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt"
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt

Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet
Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij
Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid
Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom
Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom

Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd
De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf
Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf

Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan
En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan
Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos
Nog tweeënvijftig werst en daar was laatst een meisje loos

Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust
Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel
Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel

Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet
En als 't even mee wil zitten halen we het net
Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep
Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep

Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech
Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"

(Trojka hier, trojka daar)
Ja, je ziet er veel dit jaar
(Trojka hier, trojka daar)
Overal zit paardehaar
(Trojka hier, trojka daar)
Steeds uit voorraad leverbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Zachtjes snort de samovaar
(Trojka hier, trojka daar)
Met een Slavisch handgebaar
(Trojka hier, trojka daar)
Doe het zelf met naald en schaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is dat nu niet wonderbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Twee halfom en een tartaar
(Trojka hier, trojka daar)
Een liefdadigheidsbazaar
(Trojka hier, trojka daar)
Hulde aan het gouden paar
(Trojka hier, trojka daar)
Foei hoe suffend staat gij daar
(Trojka hier, trojka daar)
Moeder is de koffie klaar
(Trojka hier, trojka daar)
Kijk daar loopt een adelaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is hier ook een abattoir
(Trojka hier, trojka daar)
Basgitaar en klapsigaar
(Trojka hier, trojka daar)
Flinkgebouwde weduwnaar
(Trojka hier, trojka daar)
Leve onze goede Tsaar!

---

quote:

---

We zijn hier aan de oever van een machtige rivier
De andere oever is daarginds, en deze hier is hier
De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland
En dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goed
Want dit is van belang als u oversteken moet
Dat zou nog best eens kunnen, want er is hier veel verkeer
En daarom vaar ik steeds maar vice versa heen en weer

Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer

Ik breng de mensen heen, ik breng anderen weer terug
Mijn pont is als het ware ongeveer een soort van brug
En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom
Dat kon hij blijven liggen, zei me laatst een econoom
Maar dat zou dan weer lastig zijn voor het rivierverkeer
Zodoende is de pont dus kort en gaat hij heen en weer
Dan vaart hij uit, dan legt hij aan, dan hij steekt hij weer van wal
En ondertussen klinkt langs berg en dal mijn hoorngeschal

Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer

En als de pont dan weer zijn weg zoekt door het ruime sop
Dan komen er werktuiglijk gedachten bij me op
Zo denk ik dikwijls over het geheim van het bestaan
En dat ik op de wereld ben om heen en weer te gaan
Wij zien hier voor ons oog een onverbiddelijke wet
Want ik als ik niet de veerman was, dan was een ander het
En zulke bedenksels heb ik nu de hele dag
Soms met een zucht van weemoed, dan weer met een holle lach
(Hahahahahaha)

Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer (Heen en weer)
Heen en weer (Heen en weer)
Heen en weer (Heen en weer)
Heen en weer (Heen en weer)
Heen en weer (Heen en weer)
Heen en weer (Heen en weer)
De boot is vol!
(Heen en weer, heen en weer)
Ik zeg: "De boot is vol!"
(Heen en weer, heen en weer)
Stap niet de boot, hij is vol!
(Heen en weer, heen en weer)
Blijf aan de wal, meneer, u ziet toch dat de boot vol is!
(Heen en weer, heen en weer)
Toe nou mensen, kom toch niet in deze volle boot!
(Heen en weer, heen en weer)
Ga nou weg mensen, dat loopt nog verkeerd af
(Heen en weer, heen en weer)
Wees nou verstandig mensen!
(Boem!) (Geluid van zinkende boot)

---

quote:

---

Tante Constance en tante Mathilde
woonden eendrachtig en knus bij elkaar
Eén was hardhorend de andere brilde.
In doorsnee waren zij 70 jaar.

In Overveen telde zij hun jaren bijeen,
niet meer zo koket als voorheen,
maar nog altijd flink ter been

Terwijl de kater sliep en de pendule liep
en de kanarie sprak: tjiep tjiep tjiep tjiep

Tante Constance en tante Mathilde
erfde de kleren van tante Helin,
waardoor ineens hun gehechtheid verkilde,
want van elk soort japon was er maar één.

Er werd getwist en naar provocaties gevist
en er werden dingen vermist,
waar de ander meer van wist.

Terwijl de kater sliep en de pendule liep
en de kanarie sprak: tjiep tjiep tjiep tjiep

Op een zekere dag maakte tante Mathilde
akelig lachend de koffie gereed.
Daar zij haar zuster vergiftigen wilde,
die in haar eentje een wandeling deed.

Met terpentijn en een snufje ratenvenijn
en gesloten keukengordijn,
moest het wel uitvoerbaar zijn

Terwijl de kater sliep en de pendule liep
en de kanarie sprak: tjiep tjiep tjiep tjiep

Toen nu de koffie tot stand was gekomen,
wou zij eens proeven en nam zij een slok.
Zij had de juiste verhouding genomen,
want tante Mathilde viel neer als een blok.

Sedert die tijd droeg tante Constance
in eenzaamheid de japonnen
die tot haar spijt tot een drama hadden geleid.

Terwijl de kater sliep en de pendule liep
en de kanarie sprak: tjiep tjiep tjiep tjiep

---

quote:

---

En nu ga ik u iets hartsverscheurends vertellen aangaande een zekere Miep
Zij was negentien jaar en ze woonde op kamers gelegen aan 't Winschoterdiep
Dit verhaal waarmee ik alle literatuur van het tafelblad zwiep
Combineert de gevoelige Miep met het waterbouwtechnische Winschoterdiep

Zij vervulde een taak in de bibliotheek of zoals zij het noemde de bieb
En passeerde daardoor zowel heen als terug het romantische Winschoterdiep
Maar ook tijdens het weekend gebeurde het dikwijls dat zij langs de waterkant liep
Maar ook tijdens het weekend gebeurde het dikwijls dat zij langs de waterkant liep

Dus de kant van het water dat ik u al noemde, te weten het Winschoterdiep
Op een heerlijke zaterdagavond in juni vol geuren en vogelgepiep
Was ze weer eens alleen aan de wandel gegaan langs het lieflijke Winschoterdiep
Even later verscheen op hetzelfde traject een wellustige man in een jeep

En zijn blijk viel meteen op de aaibare Miep langs naast het vloeibare Winschoterdiep
Dus hij remde en groette waarbij hij in haar een onstuimige drang wakker riep
Daarna stapte hij uit de hij kwam op haar toe, het was stil aan het Winschoterdiep
Deze stilte kwam beiden bijzonder van pas, aangezien de gelegenheid schiep

Dus ze strekten zich uit in het welige gras bij het ondiepe Winschoterdiep
Wat ze deden dat is mij helaas niet bekend, want de deden dit het in het geniep
En het schemerde erg en het werd ook wat koel door het vochtige Winschoterdiep
Maar in elk geval kwam ze weer thuis en de volgende dag werd ze wakker met griep

En u weet hoe gevaarlijk dat is als je 't krijgt van het lokkende Winschoterdiep
Dus de koorts liep maar op en de polsslag werd sneller, kortom ze was ziek als een iep
En al ijlend beleefde ze weer dat gedoe aan het klotsende Winschoterdiep
Hu, het spreekt wel vanzelf in zo'n tragische tekst dat het meisje tenslotte ontsliep

Op dat ogenblik reed de wellustige man met zijn jeep lang de Kralingse plas
En misschien vindt u deze geschiedenis wel overbodig en stereotiep
Maar zij werpt toch een licht op de uiterst merkwaardige rol van het Winschoterdiep

Tot besluit wil ik u dan ook opwekken tot een geestdriftig hoera en hiep hiep
Ten behoeve van dit voor scheepsvaart zo belangrijke Winschoterdiep

---

quote:

---

GRAND PRIX
Drs. P

Wat dacht je van dit plekje? Dit plekje lijkt me fijn.
Jawel, dit plekje zal het meest geschikte plekje zijn.
Hier zit je in de schaduw en lekker uit de wind.
Zeg, stil eens even. Luister! Ik geloof dat het begint.

Vroem! Vroem! Vroem! Vroem!
Voor de prijzen en de roem.
Stuur! Stuur! Stuur!
Anders sla je een figuur.
Schakel! Schakel! Schakel! Schakel!
Elke keer weer een mirakel!
Snel! Snel! Snel!
Haal je t niet of haal je t wel?

Ik wou nog wel een broodje met ham of cervelaat.
De ham is op! O, kijk! Das nummer veertien die daar gaat!
En deze? Ligt ie achter? Of juist een ronde voor?
Wat is dat reuzespannend! En het gaat maar altijd door.

Gier! Gier! Gier! Gier!
Wat een rotwind staat er hier.
Draai! Draai! Draai!
Let maar niet op het lawaai.
Verder! Verder! Verder! Verder!
Want de Here is mijn herder.
Scheur! Scheur! Scheur!
Gaat de kranige chauffeur.

Hé, kijk nou toch eens even. Das net als in t begin.
Daar heb je nummer elf en vlak daarachter nummer twin
O, kijk daar nou dan toch eens even. Dat is weer nummer vijf.
Wat is dat reuzespannend! Wat een heerlijk tijdverdrijf.

Krak! Krak! Krak! Krak!
Jezus, mijn versnellingsbak!
Flits! Flits! Flits!
Even stoppen bij de pits.
Wachten! Wachten! Wachten! Wachten!
En het personeel maar jachten.
Vlug! Vlug! Vlug!
Dan weer in de baan terug.

Zeg, wil je soms een appel? Ja, graag. En ook een mes.
Die schillen zijn bespoten, dus Daar heb je nummer zes!
En dat is nummer achttien. Ligt deze nou aan kop?
Wat is dat reuzespannend! En het houdt nog lang niet op.

Zoef! Zoef! Zoef! Zoef!
Daar passeert hij mij, die boef.
Rond! Rond! Rond!
Als ik maar een gaatje vond.
Jakker! Jakker! Jakker! Jakker!
In t publiek, die arme stakker.
Slik! Slik! Slik!
Toch maar liever hij dan ik.

Wat vind ik in mn oorschelp. Verdomme, t is een mier.
Toe! Let nou even op de race. Daar heb je nummer vier.
Oei! Oei! Die nummer negen vloog bij uit de baan.
Wat is dat reuzespannend! En er komt geen einde aan.

Jaag! Jaag! Jaag! Jaag!
Met je hersens in je maag.
Voort! Voort! Voort!
Reed de koning door de poort.
Listig! Listig! Listig! Listig!
Neem die bocht niet al te kwistig.
Hort! Hort! Hort!
Voor de mooie autosport.

Totdat er iemand aan de finish met een krans omlauwerd wordt.
Het was weer reuzespannend, maar het duurde veel te kort.

---

quote:

---

Een ruige westenwind laveerde langs de haven
De zondagmorgenstraat was leeg en lusteloos
De schepen leken meer op stalen massagraven
Dan op de fraaie platen in de reisbureaus

Cafébezoekers zaten achter grote bellen
In half ontwaakte huizen schreeuwden radios
Op de etages van lichtzinnige hotellen
Weerklonk nog hier en daar het gepiep van lits-jumeaux

Terwijl de buurt zich lekker warm had opgesloten
Stond op de keien buiten een verdwaalde roos
Ze keek haar ogen uit op al die grote boten
Ze had die nooit gezien en vond ze grandioos

Waar zij vandaan kwam waren helemaal geen schepen
En al het water was onzichtbaar door het kroos
En mannen die haar diepe hunkering begrepen
Die waren even dun gezaaid als faraos

In een lokaal met vierendertig kinderzieltjes
Bleek zij als onderwijzeres zo hopeloos
Dat op een dag zij haar leerplichtige schlemieltjes
Abrupt verliet en met een bus de vrijheid koos

De ware schuld aan die kwaadwillige verdwijning
Lag bij de sterk vergeelde dichter Willem Kloos
De zee, de zee klotst voort in eindeloze deining
De deining van dat metrum vond ze eindeloos

Ze zag zichzelf in een uitbundig zonnegloren
Met wind omspeelde haren aan de reling staan
Het schip voor statig langs de Azoren
En vele golven golven op de oceaan

Ze werd omstuwd door hooggeplaatste schepelingen
En ook door knappe of beroemde passagiers
Maar zij gedroeg zich heel gewoon in deze kringen
Ze hief haar glas op en dan zei ze lachend: Cheers!

Maar s nachts als honderdduizend sterren naar haar keken
En als de adem van de tropen haar omgaf
Dan kon haar hart van zoete weemoed bijna breken
En ze verlangde naar een eerlijk zeemansgraf

Een ruige westenwind laveerde langs de haven
En langs de wallenkant laveerde een matroos
Terwijl zij zich aan haar visioenen stond te laven
Kwam hij eraan gekoerst, verhit en laveloos

Ze voelde plots twee handen in haar lichaam happen
Ze hoorde domper zeggen: Ga je lekker, doos?
En toen ze in paniek naar hem begon te trappen
Was hij verbaasd en ook meteen geweldig boos

Men kan van alles in een haven rond zien drijven
Een halve plank, een krant, een pet, een lege doos
En andere dingen, hier niet nader te omschrijven
En nu en dan het lichaam van een meisje loos

---

quote:

---

Dit is een tijd van boos gerucht,
van duivelswerk en grove klucht,
van zwarte pest en rode sneeuw.
Kortom dit is een Middeleeuw.

Mijn naam is Plinko wel bekend
en met mijn tokkelinstrument
reis is als minstraal door het land,
bij wijze van orale krant.

Ons werelddeel beleeft vandaag,
naar ik verneem, een Hunnenplaag.
De onzen stellen zich te weer,
maar de Hunnen winnen keer op keer.

Keplinkepling, Keplinkepling vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplong, keplonkeplong met welbesneerde tong

De winter kan hier ijzig zijn,
ik ga dan dikwijls naar het plein,
waar ik mij koester in de gloed,
die ketters branden reuze goed.

Een edelvrouw had zich ontkleed
en vroeg de arts waaraan zij leed,
hij keek en sprak meedogenloos,
bij Lo aan kuisheidsgordelroos.

Er is al vaak in Rotterdam
gesidderd als de Noorman kwam,
hij is ontuchtig, wreed en slecht
en men verstaat niet wat hij zegt.

Keplinkepling, Keplinkepling vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplong, keplonkeplong met welbesneerde tong

Een Florentijn had kaart gespeeld
en is daarom gevierendeeld,
maar dat bedorf nog niet de pret,
nu speelt hij met zichzelf kwartet.

Er is Kortrijk naar men zegt
een heen en weer wolf neergelegd.
In dagelijks leven moet dit beest
een veerpontschipper zijn geweest.

Ik was een dagje in Rouen
en trof zo waar Jeanne dArc daaraan,
·die zich niet erg beleeft gedroeg
toen ik haar om een vuurtje vroeg.

Keplinkepling, Keplinkepling vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplong, keplonkeplong met welbesneerde tong

Keplinkepling, keplonkeplong, vandaar dat ik mijn verzen zong
Keplonkeplong, keplinkepling, met welbesnaarde ting.

---

quote:

---

Het land is vlak, de lucht bewolkt, althans in 't algemeen
Een koppig mensenras bevolkt het afgegraven veen
En wat betreeft de nijverheid in deze barre streek
Ik hoop niet dat u mij verwijt dat ik vrijmoedig spreek
Dat gaat met strokarton, dat gaat met strokarton
Gewoonlijk in de schuur maar bij mooi weer op het gazon
Een nijverheid die na 1870 begon
Ik heb het uit de allerbeste bron

En als u in Oost-Groningen eens met de mensen praat
In hun bescheiden woningen of anders maar op straat
Dan onderkent u gauw genoeg hoe men hier leeft en lijdt
Hoe men bijvoorbeeld 's morgens vroeg gezamenlijk ontbijt
Dat gaat met strokarton, dat gaat met strokarton
In hardgebakken reepjes of gesnipperd in bouillon
Het kon geen kwaad als u zich daar eens even op bezon

Ik heb het uit de allerbeste bron

Hier geldt een zedenleer waaraan men grote waarde hecht
En wie een misstap heeft begaan wordt onverwijld berecht
Dat gaat met strokarton, dat gaat met strokarton
Behalve Tweede Paasdag dan gebruikt men een kanon
Ja,Ja die fiere veenbwoners die kennen geen pardon.
Ik heb het uit de allerbeste bron

Maar ook bedrijft men spel en sport, begrijp me niet verkeerd
Het kan erg leuk zijn en er wordt vrij veel gemusiceerd
Dat gaat met strokarton, dat gaat met strokarton
Als klinkt het niet zo melodieus als een accordeon
De burgemeester luistert meestal op zijn voorbalkon
Ik heb het uit de allerbeste bron

't Is verder nuttig dat u weet in welk een vol ornaat
Men daar nog wordt gekleed wanneer men trouwen gaat
Dat gaat met strokarton, dat gaat met strokarton
Voor de geklede jas en de gestreepte pantalon
Natuurlijk wel een beetje dunner voor de bruidsjapon
Ik heb het uit de allerbeste bron

Soms wordt er in het veengebied een eeuwfeest aangericht
Waarbij dan iedereen geniet, een kostelijk gezicht
Dat gaat met feestgedruis, dat gaat met feestgedruis
U dacht misschien met strokarton, maar neen, u bent abuis
Dat gaat gewoon met feestgedruis, de jubelzang incluis
Al hebben ze wel strokarton in huis

---

quote:

---

CAFÉ CHANTANT
Drs. P

Waar honderden sigaren
De atmosfeer bezwaren
Waar obers bij de pinken
De rekenkunst verminken
Waar dartele komieken
Hun kletsverhaal fabrieken
En waar een nette vrouw
Zich nooit vertonen zou

In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar krijgt u bij uw wijntje
Een treintje en refreintje
In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar heeft men voor een prik
Den helen avond schik

Waar dames die zich verven
De jongelui verderven
Ofwel met blote kuiten
Onkiese liedjes uiten
Waarbij ze vlijtig spieden
Naar welgestelde lieden
Terwijl het huisorkest
Uw trommelvlies verpest

In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar geven vrouwen graag lucht
Aan wuftheid en behaagzucht
In het Café Chantant, Café Chantant,
Is iedereen verzot
Op kunst en zingenot

Waar hoogbejaarde grappen
De aandacht doen verslappen
Doch benen hoog geheven
De aandacht doen herleven
Waar poezele contouren
Het kennersoog ontroeren
Waar het geweten zwijgt
En waar de bloeddruk stijgt

In het Café Chantant, Café Chantant,
Waar vrouwelijke schoonheid
Tot mannelijk vertoon leidt
In het Café Chantant, Café Chantant,
Vergeet men menigmaal
Het nut van de moraal

---

quote:

---

Ik jammer en ik sidder
Nu mij te binnen schiet
Hoe indertijd een ridder
Zijn veilig slot verliet
Waarschijnlijk kent u dit verhaal nog niet

Hij had een prettig leven
Maar zag als zijn taak
Om tussendoor nog even
Te jagen op een draak
Een veel beoefend ridderlijk vermaak

De meeste draken waren
Inmiddels omgebracht
En om t milieu te sparen
Was daar iets op bedacht
De ridder wist dit niet en ging op jacht

Met saâmgeklemde kaken
Bereikte hij alras
Het woongebied der draken
En toen vernam hij pas
Dat dit nu een beschermde diersoort was

Die smart viel nog te dragen
Maar t is een droeve zaak
Dat hij die niet mocht jagen
Ten prooi viel aan de wraak
Van een perverse ouderloze draak

Al ben ik niet zon drammer
Dit doet mij veel verdriet
Ik sidder en ik jammer
Want ik bedenk subiet
Hoe t komt dat men zo weinig ridders ziet

---

quote:

---

Dames en heren, ik heb een sterk verhaal
Dat moet u noteren, dat raakt u allemaal
Het zal u bewijzen hoe u zich kan verzetten
Tegen de prijzen, en tegen het kapitaal
Wat ze proberen om klanten op te doen
Dames en heren, dat strijdt met elk fatsoen
Echter het blijkt uit pijnstriemende coupletten
Wat u bereikt als een machtig legioen

Het is allemaal begonnen met een boodschap die ik deed
Laat ik eerst vertellen dat ik dikwijls appels eet
En die appels haal ik dan
Gewoonlijk bij de groenteman
Waar ik altijd mooie verse appels vinden kan
Een keer vond ik hem gesloten met een briefje op de deur
Wel ik kan u zeggen: ik was erg uit mijn humeur
Maar ik was nu toch al buiten en ondanks een lichte kou
Ging ik naar de markt omdat ik appels hebben wou
Op de markt, ik hoorde dat tenminste van de radio
Was een ruime keuze en je kreeg het haast cadeau
En het moest er levendig en kleurrijk en gezellig zijn
Met die echte typen en die Amsterdamse gein
Goed ik kwam dan op die markt en ja hoor, men verkocht er fruit
Dus ik stopte bij zon kraam en zocht er appels uit
Anderhalve gulden voor een kilo was het en u weet
Dat één gulden vijftig op de markt een daalder heet
Dus ik gaf de man een gulden maar ik kreeg mijn appels niet
En ik zei: geef op die appels, woekeraar, bandiet
Ik gaf jou een daalder en ik haal er de politie bij
En hij zei: Dat was een gulden, wou je wat van mij?
Nu er stonden even later heel wat klanten om me heen
En die riepen: ja hij heeft gelijk het is gemeen
Want wij hebben hier natuurlijk allemaal te veel betaald
Mooi dat dat nou eindelijk eens wordt teruggehaald
Kramen werden platgelopen, kooplui gingen ook omver
Etenswaar en kledingstukken vlogen her en der
Hier verrees een barricade, elders werd een brand gesticht
De politie machteloos en het verkeer ontwricht
Kranten konden niet verschijnen, alle zenders vielen uit
Treinen die rayeerden, in het leger werd gemuit
Schoolgebouwen opgeblazen, bloedvergieten overal
Vragen in de kamer en het kabinet ten val
Burgeroorlog, anarchie, loyale troepen, nieuw bestel
Onder leiding van een energieke kolonel
En van hogerhand werd door de radio meteen verklaard:
Op de markt is uw gulden een gulden waard

---

quote:

---

De Commensaal:

We hebben nu al sinds een maand of zeven
Een man die in de achterkamer woont
Je kunt met commensalen veel beleven
Maar zoiets is beslist nog nooit vertoond

Er ligt alweer een juffrouw in het trapportaal
Die onnatuurlijk om het leven is gekomen
Mn vader zegt: dat heb je van die commensaal
Had jij die stiekemerd maar nooit in huis genomen
Maar moeder zegt: maar Jan, het is zon keurig nette man
Zo rustig en beleefd, en die nooit wat beschadigd heeft
Maar ja, daar ligt die juffrouw in het trapportaal
Nu kun je zeggen wat je wilt, maar zoiets is toch niet normaal

De huur betaalt ie steenvast alle weken
Toch hadden we hem liever niet gehad
Bij ons wordt anders niet zo nauw gekeken
Met commensalen heb je altijd wat

Nou ligt er weer een juffrouw in het trapportaal
Die op afschuwelijke manier is overleden
Mn moeder zegt: maak jullie toch niet zon schandaal
Want iedereen heeft zo zn eigenaardigheden
Maar vader neemt het niet, Hij zegt: dat is de vijfde griet
Wat heb ik aan die gein, dat kost maar zeep en terpentijn
t is geen gezicht, zon juffrouw in het trapportaal
en vrijheid, blijheid, daar niet van, maar dit is toch niet normaal

Als iemand eens een dame wil ontvangen
Dan is er in principe geen bezwaar
Maar niemand het uiterste verlangen
Wij maken van ons huis geen abattoir
Dr ligt weer net zon juffrouw in het trapportaal
En alle mensen komen thuis met rode schoenen
En Coba moppert want de loper wordt zo schraal
Als zij hem elke keer maar weer opnieuw moet boenen
Er wordt in onze buurt al veel gegiecheld en gegluurd
Dat krijg je met zon vent al sta je nog zo goed bekend
Hij moet maar weg al is t een goede commensaal
Zon juffrouw hoort in het kanaal maar niet bij ons in t trapportaal.

Een fijne dag.

De achtste mei jongstleden maakten wij een mooie tocht,
Die reuzeleuk verlopen is en die er wezen mocht.
De hele calculatie ging die morgen al vroeg op pad,
Behalve juffrouw Aalders die een keelaandoening had.

We waren dus met 34 mensen welgeteld,
Er was voor de gelegenheid een mooie bus besteld.
We waren mooi op tijd en vertrokken dan ook stipt,
Nadat de fotograaf ons nog even had geknipt.

De weergoden waren ons ogenschijnlijk goed gezind,
Een stralende hemel en niet zo erg veel wind.
Nog voor we het weten hebben wij een flink stunk afgelegd,
En komen we aldus in een natuurgebied terecht.

De reis wordt bij een waterval een ogenblik gestaakt,
En hier een mooie foto door de fotograaf gemaakt.
Wat is dat alles vredig in die prachtige natuur,
En evenlater koffie in een echt antieke schuur.

En stappen wij daarna met frisse moed en zeer gesterkt,
Weer in want er moet dan nog heel wat worden afgelegd.
Een kostelijk voorval had zich daarvoor nog voorgedaan,
Toen juffrouw de Wit bijna haar tas had laten staan.

En dan komt de verassing die voor ons in petto zat,
We mogen allen even lopen langs Het Heksenpad.
Het is toch maar wat eng en daarom gaan we dan ook vlug,
Nadat een foto was genomen naar De Hoge Brug.

Dat is een prachtig restaurant en hier wordt uigestapt,
En vol van onze avonturen gretig toegehapt.
En worden aan de lunch vereeuwigd door de fotograaf,
En spoedig weer op weg naar het beroemde...

Maar wacht er is iets aan de hand,
De oude juffrouw Vanderbulk is wagenziek!

Toe waarschuw de chauffeur er op,
En zeg hem dat hij stoppen moet.
Een dame is niet goed,
He wat vervelend dat gezeur nou!

Wie heeft hier soms een oude krant?
Mag ik hem hebben want de toestand is kritiek.
Kan er geen raampje open?
Dat komt van al die bessenvla.

He toe meneer, nou ja.
'T is jammer dat het zo moest lopen.
De bus staat nu tenminste stil.
Als jij nou even helpen wil.

En zonder af te slaan op het gekokhals en gekerm,
Legt men de oude juffrouw Vanderbulk voorzichtig in de berm.
Dan hebben de heren hun plaatsje al weer opgezocht.
En fluts gaat het verder op onze mooie tocht.

We strijken op een hoge heuvel neer op een terras,
En komt een kopje thee of koele dronk hier goed van pas.
Wij hebben op dit punt een onvergetelijk gezicht,
Terwijl van hier de grens van Duitsland in de verte ligt.

Natuurlijk worden wij hier fotografisch vastgelegd,
Hij doet het reuzehandig dat mag ook wel eens gezegd.
In snelle vaart gaat het dan huis toe door ons mooie land,
En heeft Deheer Van Mechelen de lachers op zijn hand.

De vrolijke stemming vermaakt ons allen opperbest,
Er wordt zelfs gezongen, al is er geen orkest.

We zouden nog een pletterij bezoeken onderweg,
Maar het was dus zo dat er een staking was, dat was dus pech.
En zonder oponthoudt brengt onze kranige chauffeur,
Ons keurig, wel wat moe, maar zeer voldaan weer voor deur.

Zo eindigt dan een dag die grote indruk achterlaat.
Waarover in de toekomst nog lang zal worden nagepraat.
Kortom, het was een heerlijke en goedgeslaagde dag,
Zoals misschien gebleken is, uit mijn beknopt verslag.

---