Waar therapie voor borderline

Dat gaat via arts en die verwijzen je door naar een instantie , daar kijken ze wat de beste therapie voor een persoon is , omdat de behandeling ook per persoon verschilt .
Er is een Linehan therapie maar bij wilde ze dat juist voorkomen en hebben ze meer structuurtherapie gegeven waar niet alleen borderline maar ook andere problemen werden behandeld . Veel succes.

Reageer ontopic of niet. Sim-pel.

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 16-03-2003 19:33]

Eerst een diagnose krijgen lijkt mij, dus via huisarts laten doorverwijzen naar RIAGG of psycholoog. Die stellen dan een diagnose en behandelplan op, en bekijken of medicatie nodig is.

Tis niet echt een makkelijke stoornis die 1-2-3 hop behandelbaar is (wat ik ervan weet dan).

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:29 schreef KippKoRN1 het volgende:

[..]

Ik weet niet of ze wel zoveel zin heeft om langs een arts te gaan hiervoor aangezien ze er best veel moeite mee heeft. Dus vroeg ik me af of er dan ook andere manieren zijn om therapie te krijgen hiervoor en zo ja waar

---

Hoe weet ze dan dat ze borderline heeft?? Je kunt niet zomaar een boekje lezen en denken: Dat heb ik! En dan verwachten dat je zomaar een therapie vindt.

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:31 schreef Syrena het volgende:
Eerst een diagnose krijgen lijkt mij, dus via huisarts laten doorverwijzen naar RIAGG of psycholoog. Die stellen dan een diagnose en behandelplan op, en bekijken of medicatie nodig is.

Tis niet echt een makkelijke stoornis die 1-2-3 hop behandelbaar is (wat ik ervan weet dan).

---

diagnose? dat dede ze bij mij niet maar k hoefde ook geen pillen ofzo te slikke (niet dat ik dat anders zou doen) k weet trouwens nog steeds niet wat ze d88 dat mijn stoornis is/was

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:34 schreef Demon-X het volgende:

[..]

diagnose? dat dede ze bij mij niet maar k hoefde ook geen pillen ofzo te slikke (niet dat ik dat anders zou doen) k weet trouwens nog steeds niet wat ze d88 dat mijn stoornis is/was

---

*hahaha* Ja soms zijn mensen zo door mekaar daar valt geen label op te plakken !! Neeee, flauw geintje. Het kan net zo goed zijn dat je een bi-polaire bladibla had, of dat ze je met gesprekken konden helpen.
Maar je voelt je nu weer beter toch?

-edit- door mezelf

[Dit bericht is gewijzigd door Orac op 16-03-2003 19:41]

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:33 schreef Syrena het volgende:

[..]

Hoe weet ze dan dat ze borderline heeft?? Je kunt niet zomaar een boekje lezen en denken: Dat heb ik! En dan verwachten dat je zomaar een therapie vindt.

---

Hmmm... Borderliners wel hoor
Die zijn namelijk al
Eén advies uit eigen ervaring : wegwezen!

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:40 schreef systemlord het volgende:

[..]

Hmmm... Borderliners wel hoor
Die zijn namelijk al
Eén advies uit eigen ervaring : wegwezen!

---

Lekker makkelijk ipv wat moeite erin te steken.
Door mensen zoals jij die ervoor "vluchten" worden mensen alleen nog maar onzekerder van zichzelf? Onwetendheid is een zegen..toch?

Tja, het klinkt allemaal zeer moeilijk. Vooral omdat ze al eerder met die therapie gekapt is.

Het is heel fijn dat je haar wilt helpen, maar ik vrees dat het boven je macht gaat. Als ze haar in die instelling niet konden helpen...

Bedenk ajb vantevoren goed waar JOUW grenzen liggen, in de zin van: ik wil je wel helpen, MAAR dan wel via huisarts e.d. en probeer je daar ook aan te houden. Anders wordt je gemakkelijk meegesleept in allerlei ellende (hoeft niet, maar zit er dik in).

Pzzzttt, kijk eens op deze site, is in elk geval een lotgenotencontactgroep !!

http://www.labyrint-in-perspectief.nl/doelgroepen6.html

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:40 schreef systemlord het volgende:

[..]

Hmmm... Borderliners wel hoor
Die zijn namelijk al
Eén advies uit eigen ervaring : wegwezen!

---

Je kunt best je mening geven, maar dan wel onderbouwd en met respect.
En anders: wegwezen!

Mag nu even zeggen hoe het op mij overkomt , ze wil de boel aan jou overlaten en er zelf niet te veel moeite voor moeten doen .Dat is wel heel makkelijk . Ik zal nu alvast zeggen dat ze alleen via de arts hulp kan krijgen en niet via jou .
Ten tweede , laat haar dingen zelf opknappen en niet via jou doen , borderliners hebben moeite met afstand/nabijheid en zal ze van jou afhankelijk worden .
Ten tweede als ze al weg is gestuurd wegens toneelspelen , dan heeft ze zelf niet veel moeite in gestoken wil je omgaan met Borderline zodat het draaglijker word zul je dingen moeten aangaan hoe moeilijk ze ook lijken .

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:43 schreef Orac het volgende:

[..]

Lekker makkelijk ipv wat moeite erin te steken.
Door mensen zoals jij die ervoor "vluchten" worden mensen alleen nog maar onzekerder van zichzelf? Onwetendheid is een zegen..toch?

---

' Wat ' moeite?
Of je hebt niemand in je directe omgeving (dag in dag uit) met borderline, of je hebt het zelf.
In het laatste geval, schenk ik geen 'aandacht' meer aan je.

Er gaat geen dag voorbij, dat ik zou willen dat ik niet wist wat borderline was, dus onwetendheid is in deze een luxe!

Heb ff haar verhaal gelezen, herken er wel veel in, mn. het misbruik, al was ik dan geen 14-15 maar 19-20. Mijn ouders weten hier ook mooi niks van, ze zouden door het lint gaan denk ik. Verder heb ik ook veel depressieve periodes gehad, maar ben ik hier mede dankzij eindeloze gesprekken met mijn moeder, vader en beste vriendin steeds uitgekomen. Toen ik op de uni een prescriptie moest schrijven heb ik echt een hele erge gehad, janken, niet uit bed komen, zo down voelen. Maar de prescriptie kwam af (een ACHT!) en de dikke vette dip verdween godzijdank.

Ik merk aan mezelf dat ik veel regelmaat nodig heb, en dan weken achtereen thuis zitten voor mij absoluut heel verkeerd is. Maar dat geldt dus voor mij

Voor je vriendin nog 1 goeie tip (kreeg ik van een collega van mij, haar dochter is opgenomen geweest in een psych. inr. na zelfmoordpoging, ook diagnose borderline) zoek net zo lang naar een psycholoog tot je er 1 hebt waar je je goed bij voelt! Al moet je tien mensen langs, gewoon doen. Sommige mensen liggen je gewoon beter dan andere!!

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 19:58 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Mag nu even zeggen hoe het op mij overkomt , ze wil de boel aan jou overlaten en er zelf niet te veel moeite voor moeten doen .Dat is wel heel makkelijk . Ik zal nu alvast zeggen dat ze alleen via de arts hulp kan krijgen en niet via jou .
Ten tweede , laat haar dingen zelf opknappen en niet via jou doen , borderliners hebben moeite met afstand/nabijheid en zal ze van jou afhankelijk worden .
Ten tweede als ze al weg is gestuurd wegens toneelspelen , dan heeft ze zelf niet veel moeite in gestoken wil je omgaan met Borderline zodat het draaglijker word zul je dingen moeten aangaan hoe moeilijk ze ook lijken .

---

kgaat der zelf ook ff op reageren (vriendin van KippKoRN1 voor degene die dat nog niet doorhadden)... Toen ik bij de Rijngeest Groep zat zat ik daar altijd zo (nep-)vrolijk te zijn dat ze serieus dachten dat het goed met me ging (dat was wel een iets betere periode, maar toen (een jaar geleden ofzo, iets meer) wilde ik inderdaad geen hulp, nu wel), dus mocht ik weg. Maar in werkelijkheid blijkt dus dat het helemaal niet goed gaat en sinds een tijdje gaat het weer heel slecht, en nu zit ik er serieus over te denken om weer hulp te zoeken. Alleen niet via dezelfde instantie als waar ik toen zat, omdat ik die mensen echt totaal niet mag, ze namen me ook niet erg serieus in dingen die ik zei enzo. Daarom ben ik nu ook bang om zelf hulp te zoeken, omdat ik zelf neit durf te zeggen dat ik diegene niet mag en een ander wil dus dan wordt het weer hetzelfde als toen. Daar ben ik zo bang voor. En daarom heb ik aan KippKoRN gevraagd of hij me wil helpen, omdat ik het zelf echt niet durf en dan weet ik van mezelf dak er ook helemaal nix aan doe en dat het gewoon zo door blijft gaan als het nu gaat.....

Ok nu snap ik het vandaar . Ik denk toch echt waarschijnlijk dat alleen de reguliere weg mogelijk is , juist ook omdat ze moeten zien welke gradatie Borderline je hebt , daardoor zul je wel eerst inviduele gesprekken hebben maar als je aangeeft dat je zoiets hebt van ik heb nu intensievere hulp nodig dan zullen ze dat alleen waarderen en wees dus ook eerlijk over vanalles , want daaruit kunnen ze de geschikte therapie voor je bepalen . Kijk ze kunnen je alleen behandelen als ze zoveel mogelijk info over je hebben en je er zelf ook volledig achterstaat en voornamelijk volhoud , want soms is het heel confronterend en zou je het liefste op willen geven , dan is het juist belangrijk dat je volhoud, omdat je het op dat vlak waarschijnlijk het hardst nodig hebt.

quote:

---

Op zondag 16 maart 2003 21:01 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
*knip*

Kijk ze kunnen je alleen behandelen als ze zoveel mogelijk info over je hebben en je er zelf ook volledig achterstaat en voornamelijk volhoud , want soms is het heel confronterend en zou je het liefste op willen geven , dan is het juist belangrijk dat je volhoud, omdat je het op dat vlak waarschijnlijk het hardst nodig hebt.

---

mja, en dat vind ik ook zow moeilijk... vind het nu helemaal moeilijk om nu WEER de eerste stap te gaan nemen (die ik het moeilijkst vind), en ik weet al helemaal niet waar ik moet beginnen. Vorige keer ben ik via de vertrouwenspersoon op school (die leraar is nu geen vertrouwenspersoon meer, er zijn nu 2 leraressen vertrouwenspersoon die ik allebei niet erg mag, maar met die leraar praat ik af en toe nog een beetje) bij bureau jeugdzorg gekomen, en die hebben me toen met spoed (vanwege een aantal woede-uitbarstingen tegenover me ouders en zelfmoordpogingen) doorverwezen naar Rijngeest Groep GGZ, waar ik dus zo kut geholpen ben.

Weet je als je eenmaal de eerste stap hebt gedaan valt het vaak best mee , de eerste stap is het moeilijkst maar als het je helpt dan is het het waard toch

ja dat wel... ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen... en waar ik durf te beginnen