Soms hoor je een nummer op een bepaalde plek en dan klopt het gewoon. Door die plek wordt het nummer bijzonderder en door het nummer wordt die plek bijzonderder.
Ik heb dat met:
- Screaming Trees - Shadow of the season. Ik kende het nummer al langer, maar sinds ik het draaide in de Schotse bergen, nadat ik moederziel alleen al een paar uur naar boven was geklauterd zonder iemand tegen te komen en mij enerzijds nogal alleen voelde, en anderzijds betoverd werd door de schoonheid van het landschap en de mist die boven de bergen hing, is het nooit meer hetzelfde geweest. Het is van zichzelf al zo'n melancholisch nummer, maar in deze setting bracht het nog meer teweeg dan anders. Telkens als ik het draai komen die bergen een beetje terug.
Ik wil het in dit topic nadrukkelijk NIET hebben over nummers die je doen herinneren aan een vakantieliefde in een Spaanse disco, of aan de begrafenis van iemand. Daar zijn al topics 'nummers die herinneringen oproepen' over, en dan gaat het over herinneringen aan mensen. Ik wil beschrijvingen van plaatsen, en de muziek die je de bijzonderheid van die plek nog meer deed beseffen.
Het zal wel niet echt storm gaan lopen in dit topic, maar dat hoeft ook niet.
You - Ten Sharp
in de bus op IJsland na een prachtige tocht van drie weken door de schitterende IJslandse natuur (rugzak+tentje) weer terug de 'beschaving' in. 
elke keer als ik dat nummer hoor, ben ik heel even niet hier, maar weer op IJsland. 
Ontopic: Ik heb niet echt zo'n nummers geloof ik. Wel nummers die ik vaak gedraaid heb tijdens het lezen van een boek...dan denk ik vaak aan dat boek als ik ze later weer hoor.
Alle GSM aanbiedingen overzichtelijk bij elkaar.
Zelfde geldt voor The Good Men - Give it up (1993)
Ik ging toen voor het eerst sinds 7 jaar met mn vader op vakantie en ik had een cassettebandjes met toen coole muziekjes. Net dat nummer draaide toen we over een grote brug over een enorm stuwmeer reden. Daar denk ik dus ook aan terug als ik dat nummer hoor.
quote:Nouja, "beklommen" en nouja, "apparatuur"
Op donderdag 6 februari 2003 00:17 schreef Lortnoc het volgende:
Even offtopic: Hoe kom je erbij om muziek te gaan draaien als je net een berg beklommen hebt? En waarom heb je die apparatuur dan überhaupt bij je?
Ik liep gewoon over paadjes omhoog en had af en toe even mijn handen nodig, en die discman zat gewoon in mijn rugzakje en die haalde ik er even uit op momenten dat ik daar zin in had.
Ontopic: op dezelfde vakantie zat ik eens de halve dag in mijn tentje omdat het echt TE hard regende om wat dan ook te gaan doen en de enige kroeg pas laat in de middag openging, en toen draaide ik Exit Music (for a film) van Radiohead. Tranen met tuiten! 
Ik kan helaas geen nummers bedenken die mij herinneren aan situaties of plaatsen waar ik juist bruiste van energie en levendigheid, dat komt omdat ik doorgaans bruis van energie en levendigheid op technofeesten en daar ken ik de nummers die ze draaien nooit 
Op een mooie zomerdag fietste ik van mijn huis naar een paar vrienden die op de campus va de universiteit woonden, door heen heleboel groen, met een paar flesjes bier en een jointje, met deze muziek (uitvoering Glenn Gould).
Dat klopte precies. Een moment van gelukzaligheid, dat kan ik niet te beschrijven.
Geluk zit hem soms in die kleine dingen.
Behalve dat ik graag een lightsaber zou willen hebben heb ik niks met die film, toch liet ik me willoos vangen door die georkestreerde bombast.
Het was 5 uur in de morgen, schemerdonker en in de verte zag ik de contouren van de rots voor me opdoemen.
Hij was groter dan ik me had voorgesteld en ik had me er veel van voorgesteld want ik had er een maandje of 10 over gedaan om er te komen.
Het was een betoverend einde van mijn reis, een film waardig.
quote:Hehe... ik kan het me wel voorstellen. Ik heb die LP hier ook nog liggen. 20 jaar geleden vond ik het fantastische muziek... heb er lang niet meer naar geluisterd.
Op donderdag 6 februari 2003 00:56 schreef PingPong het volgende:
Het klinkt allemaal heel fout maar onderweg naar Uluru (Ayers Rock) in Australië, juli vorig jaar, draaide de chauffeur van mijn tourbus de soundtrack van de allereerste Star Wars.
Behalve dat ik graag een lightsaber zou willen hebben heb ik niks met die film, toch liet ik me willoos vangen door die georkestreerde bombast.
Het was 5 uur in de morgen, schemerdonker en in de verte zag ik de contouren van de rots voor me opdoemen.
Hij was groter dan ik me had voorgesteld en ik had me er veel van voorgesteld want ik had er een maandje of 10 over gedaan om er te komen.
Het was een betoverend einde van mijn reis, een film waardig.
|
|
