Morgen nog maar even ergens anders halen dan..
quote:kan je het niet ergens online kopen?
Op maandag 23 december 2002 16:53 schreef Ole het volgende:
Verdorie... mijn winkel heeft geen shandy...Morgen nog maar even ergens anders halen dan..
quote:zal eens kijken.. helaas is mijn vaste internetsupermarkt net over de kop!
Op maandag 23 december 2002 16:54 schreef F1908 het volgende:[..]
kan je het niet ergens online kopen?
quote:Anders kom je toch gezellig naar de Shandy Bar
Op maandag 23 december 2002 16:58 schreef Ole het volgende:
Zal eens kijken.. helaas is mijn vaste internetsupermarkt net over de kop!
quote:bedankt voor deze nuttige bijdrage
Op maandag 23 december 2002 23:24 schreef Riva het volgende:[..]
quote:*nog steeds wachtend op verhaal van Haaahaha*
Op maandag 23 december 2002 16:28 schreef haaahaha het volgende:
Morgen gereed
*trekt een extra koel en overheerlijk flesje Shandy los*
quote:Kan je lang wachten
Op dinsdag 24 december 2002 13:52 schreef Miwe het volgende:[..]
*nog steeds wachtend op verhaal van Haaahaha*
[edit]
quote:
Op dinsdag 24 december 2002 08:39 schreef yvonne het volgende:
Hahaaa, geshandy in serieuze topics, 48 uur weg.
quote:Mwuahahahaahaaa: een Shandy-ban!!
Op dinsdag 24 december 2002 08:39 schreef yvonne het volgende:
Hahaaa, geshandy in serieuze topics, 48 uur weg.
Haknogniegezien
Edit: heeft ie wel mooi de tijd voor zijn verhaaltje
quote:Daarom, het moet wel wat voorstellen anders mag de permban wat mij betreft komen
Op dinsdag 24 december 2002 14:00 schreef Miwe het volgende:[..]
Mwuahahahaahaaa: een Shandy-ban!!
![]()
![]()
Haknogniegezien
Edit: heeft ie wel mooi de tijd voor zijn verhaaltje
quote:*kruipt alvast onder tafel*
Op dinsdag 24 december 2002 14:59 schreef dagwaarde het volgende:
* dagwaarde heeft per telegram vernomen dat haaahaha ZEKER terugkomt*
haaahaha
![]()
![]()
quote:* dagwaarde kijkt wat dáár gebeurt onder DIE tafel*
Op dinsdag 24 december 2002 15:04 schreef Miwe het volgende:[..]
*kruipt alvast onder tafel*
quote:Daar zit ik angstig te beven in afwachting van Haahaha's terugkeer, natuurlijk.
Op dinsdag 24 december 2002 15:06 schreef dagwaarde het volgende:[..]
* dagwaarde kijkt wat dáár gebeurt onder DIE tafel*
![]()
quote:sorry ik kreeg nét een belletje van Huub Stapel...
Op dinsdag 24 december 2002 15:16 schreef Miwe het volgende:[..]
Daar zit ik angstig te beven in afwachting van Haahaha's terugkeer, natuurlijk.
Wat dacht JIJ dan?
mja, ik denk 'ff checken wat je daar aan het doen was!'
maar goed, haaahaha is op 2e kerstochtend weer retour dus...
mooi!
*zet Tonny Eyk Un Homme Et Une Femme op en trekt een overheerlijk vers gekoeld fantastisch fruitig smakend flesje Shandy open met rocksteadycrew rietje*
Mijn liefde voor de warme deken die men in volksmond Shandy noemt, ontstond op mijn 12de levensjaar.
Wonend in een normaal rijtjes huis op de 12de verdieping hadden we een perfect uitzicht over de grote uitgestrekte landerijen van het dichtbevolkte Arnhem, alwaar ik dankzij de aangrenzende haven in contact kwam met de meest inheemse goederen welke uit alle 3 windrichtingen ons kleine landje binnen zeilden. Zo ook kwam ik op een dag in contact met het heerlijke goedje Shandy, wat in die tijd volgens de oudbelgische spelling nog met ch werd geschreven; Shandych.
Ik herinner me het nog als de dag van morgen, mijn eerste contact met Shandy.
Als klein 12 jarig lief strontvervelend kutkind mocht ik graag op de vrije woensdag middag tussen het lunch en 15 uur middagteeveematinee, graag op mijn stoere rode driewielertje rondrijden tussen de grote containerboten en stoere zeemannen in de plaatselijke jachthaven. De striemende wind samen met de merels en warme zon maakten het geheel compleet om mijn gedachten zover te laten gaan zoals het oog reikte; 50 meter tot de grote Shandy loods die al het zicht ontnam.
Nog nooit had ik in mijn kleine wereldje gehoord van het naar wat achteraf bleek goddelijke drankje Shandy. Daar zou snel een eind aan komen.
Elke woensdagmiddag als ik met mijn driewielertje de plaatselijke jachthaven terroriseerde, zag ik de stoere mannen met hun enorme vorkheftrucken de zwaar afgeladen roeiboten leeghalen, en de palletjes met de kleine flesjes met het gouddoorschijnende sap op de kade zetten. De stralen van de laaghangende heerlijk warme zon welke werden gefilterd door de flesjes met het uitdagende goudbruine sap, deden mijn gezicht strelen zoals alleen Shandy dat kan doen.
Mijn emotionele erectie was niet meer te houden. Ik moest weten wat dit fantastisch gouddoorschijnende sap was, waar het naar smaakte. Ik besloot de brutale ontdekkingssandalen aan te trekken, en in een opgemerkt ogenblik een kratje van dit nog onbekende doch erg begeerlijke sap meester te maken.
Ik flikkerde met een sierlijke beweging een kratje met 12 klinkende flesjes in mijn driewielerdieplader, welke ik net 2 dagen daarvoor als driewieler add-on op mijn verjaardag had gekregen en driewielerde snel op mijn verlaagde driewieler weg.
Zo snel als mijn kleine gesandaalde beentjes konden, trapte ik op mijn driewieler de lege uitgestrekte en onbekende wereld in, snel weg van de jachthaven. Met mijn kleine hartje kloppende in mijn keel en de wild klinkende flesjes achterop mijn driewieler, maakte het gevoel van overwinning zich meester van het angstgevoel, waardoor mijn emotionele erectie zich verplaatste naar een lichamelijke. Aangezien dat het trappen op mijn niet ergonomische driewieler erg verhinderde, besloot ik in de schaduw van een oude verlaten boom uit te rusten.
Nog met het hart kloppende in mijn keel, en met het nog trotse gevoel van deze overwinning, besloot ik de ontdekkingstocht naar het goddelijk goudbruine goedje te ondernemen. Van alle opwinding een klein windje latend trok ik een klinkend flesje uit het kratje. Het gevoel van overwinning maakte plaats voor deceptie; van een flessenopener had ik in mijn korte leventje nog nooit gehoord. Wat te doen?
Op het randje van rationeel en paniek zag ik in mijn ooghoeken het ijzer van het riempje van mijn linkersandaal.
Zoals een wiskundige bij 1 + 1 als conclusie de waarde 2 heeft, zag ik in dit riempje mijn redding. Ik liet geen moment voorbijgaan en trok mijn sandaal uit en zette het dopje van het flesje Shandy onder het riempje, en trok met een ferme beweging het dopje los. Met een sissend geluid zoals je alleen hoort als je op een ijskoude dag in je broek urineert om jezelf op te warmen, maakte het dopje zich los van het flesje. Mijn dag kon niet meer kapot, mijn sandalen riempje blijkbaar wel.
Door het harde fietsen was het goudebruine goddelijke sap in het kleine flesje lichtelijk geschud, waardoor er wat rijkelijk goudbruin sap over het flessenmondje over mijn handen verloren ging. Een rijkelijk aroma als de zware geur na een fikse drietpartij vulde de lucht om me heen en liet me opgaan in extase. Half hallicunerend van deze heerlijke geur zette ik het flesje aan mijn mond, en liet wat van dit goddelijke door de zon gewarmde sap mijn mond inlopen. Het goddelijke sap wat fruitig doch bruisend mijn mond vulde gaf me het gevoel te willen zweven in de wereld die genieten heet. Nog nooit had ik zoiets in mijn prille leventje geproefd, nog nooit had ik zon emotionele gebeurtenis mogen meemaken; een ontmaagding op culinear gebied.
Ik besloot mijn kleine leventje te wijden aan dit goddelijke drankje.
Gingen mijn vriendjes s middags knikkeren, ik poetste slechts gekleed in een flesje Shandy mijn lege Shandy flesjes. Gingen mijn vrienden naar de bar, ik als inmiddels 18 jarige Henny Stoel liefhebbende jongeman ging naar mijn eigen Shandy Bar, een oude schuur met enkele versleten doch zeer comfortabele tuinstoelen, ruitjes gordijnen en stuk of 34 Henny Stoel posters aan de muur. Shandy had mijn leven voorgoed veranderd.
quote:en zo hoort het
Op donderdag 26 december 2002 13:56 schreef haaahaha het volgende:
Shandy*zet Tonny Eyk Un Homme Et Une Femme op en trekt een overheerlijk vers gekoeld fantastisch fruitig smakend flesje Shandy open met rocksteadycrew rietje*
Mijn liefde voor de warme deken die men in volksmond Shandy noemt, ontstond op mijn 12de levensjaar.
Wonend in een normaal rijtjes huis op de 12de verdieping hadden we een perfect uitzicht over de grote uitgestrekte landerijen van het dichtbevolkte Arnhem, alwaar ik dankzij de aangrenzende haven in contact kwam met de meest inheemse goederen welke uit alle 3 windrichtingen ons kleine landje binnen zeilden. Zo ook kwam ik op een dag in contact met het heerlijke goedje Shandy, wat in die tijd volgens de oudbelgische spelling nog met ch werd geschreven; Shandych.Ik herinner me het nog als de dag van morgen, mijn eerste contact met Shandy.
Als klein 12 jarig lief strontvervelend kutkind mocht ik graag op de vrije woensdag middag tussen het lunch en 15 uur middagteeveematinee, graag op mijn stoere rode driewielertje rondrijden tussen de grote containerboten en stoere zeemannen in de plaatselijke jachthaven. De striemende wind samen met de merels en warme zon maakten het geheel compleet om mijn gedachten zover te laten gaan zoals het oog reikte; 50 meter tot de grote Shandy loods die al het zicht ontnam.Nog nooit had ik in mijn kleine wereldje gehoord van het naar wat achteraf bleek goddelijke drankje Shandy. Daar zou snel een eind aan komen.
Elke woensdagmiddag als ik met mijn driewielertje de plaatselijke jachthaven terroriseerde, zag ik de stoere mannen met hun enorme vorkheftrucken de zwaar afgeladen roeiboten leeghalen, en de palletjes met de kleine flesjes met het gouddoorschijnende sap op de kade zetten. De stralen van de laaghangende heerlijk warme zon welke werden gefilterd door de flesjes met het uitdagende goudbruine sap, deden mijn gezicht strelen zoals alleen Shandy dat kan doen.
Mijn emotionele erectie was niet meer te houden. Ik moest weten wat dit fantastisch gouddoorschijnende sap was, waar het naar smaakte. Ik besloot de brutale ontdekkingssandalen aan te trekken, en in een opgemerkt ogenblik een kratje van dit nog onbekende doch erg begeerlijke sap meester te maken.
Ik flikkerde met een sierlijke beweging een kratje met 12 klinkende flesjes in mijn driewielerdieplader, welke ik net 2 dagen daarvoor als driewieler add-on op mijn verjaardag had gekregen en driewielerde snel op mijn verlaagde driewieler weg.Zo snel als mijn kleine gesandaalde beentjes konden, trapte ik op mijn driewieler de lege uitgestrekte en onbekende wereld in, snel weg van de jachthaven. Met mijn kleine hartje kloppende in mijn keel en de wild klinkende flesjes achterop mijn driewieler, maakte het gevoel van overwinning zich meester van het angstgevoel, waardoor mijn emotionele erectie zich verplaatste naar een lichamelijke. Aangezien dat het trappen op mijn niet ergonomische driewieler erg verhinderde, besloot ik in de schaduw van een oude verlaten boom uit te rusten.
Nog met het hart kloppende in mijn keel, en met het nog trotse gevoel van deze overwinning, besloot ik de ontdekkingstocht naar het goddelijk goudbruine goedje te ondernemen. Van alle opwinding een klein windje latend trok ik een klinkend flesje uit het kratje. Het gevoel van overwinning maakte plaats voor deceptie; van een flessenopener had ik in mijn korte leventje nog nooit gehoord. Wat te doen?
Op het randje van rationeel en paniek zag ik in mijn ooghoeken het ijzer van het riempje van mijn linkersandaal.
Zoals een wiskundige bij 1 + 1 als conclusie de waarde 2 heeft, zag ik in dit riempje mijn redding. Ik liet geen moment voorbijgaan en trok mijn sandaal uit en zette het dopje van het flesje Shandy onder het riempje, en trok met een ferme beweging het dopje los. Met een sissend geluid zoals je alleen hoort als je op een ijskoude dag in je broek urineert om jezelf op te warmen, maakte het dopje zich los van het flesje. Mijn dag kon niet meer kapot, mijn sandalen riempje blijkbaar wel.Door het harde fietsen was het goudebruine goddelijke sap in het kleine flesje lichtelijk geschud, waardoor er wat rijkelijk goudbruin sap over het flessenmondje over mijn handen verloren ging. Een rijkelijk aroma als de zware geur na een fikse drietpartij vulde de lucht om me heen en liet me opgaan in extase. Half hallicunerend van deze heerlijke geur zette ik het flesje aan mijn mond, en liet wat van dit goddelijke door de zon gewarmde sap mijn mond inlopen. Het goddelijke sap wat fruitig doch bruisend mijn mond vulde gaf me het gevoel te willen zweven in de wereld die genieten heet. Nog nooit had ik zoiets in mijn prille leventje geproefd, nog nooit had ik zon emotionele gebeurtenis mogen meemaken; een ontmaagding op culinear gebied.
Ik besloot mijn kleine leventje te wijden aan dit goddelijke drankje.
Gingen mijn vriendjes s middags knikkeren, ik poetste slechts gekleed in een flesje Shandy mijn lege Shandy flesjes. Gingen mijn vrienden naar de bar, ik als inmiddels 18 jarige Henny Stoel liefhebbende jongeman ging naar mijn eigen Shandy Bar, een oude schuur met enkele versleten doch zeer comfortabele tuinstoelen, ruitjes gordijnen en stuk of 34 Henny Stoel posters aan de muur. Shandy had mijn leven voorgoed veranderd.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |