Vriendschap is een Illusie.

Ik dacht een aantal goede vrienden te hebben. Ik ken ze via een chatbox (ik weet het het is fout). Daar zit wel een nadeel aan, ze wonen allemaal erg verweg (ik woon zelf ook niet erg in het midden van het land)en dat houd in dat ik die 'vrienden' dus niet vaak zie. Nu kom ik zelf steeds minder op de bewuste chatbox, want ik heb ook nog andere dingen te doen. Ik heb dit vantevoren aangekondigd en onder andere gezegd dat ze me toch zullen vergeten, dat niemand me zou gaan missen, maar ze ontkende dat allemaal. Wat blijkt, ik heb gelijk kwam ik vandaag achter. Ik ben voor de gein eens ingelogd onder een andere naam en toen bleek er een feest aan de gang te zijn (waarbij er uiteraard een computer in de buurt stond die toevallig ook nog eens online was). Normaliter krijg ik de aankondigingen voor dit soort gelegenheden altijd ver vantevoren per mail, maar van dit feest wist ik helemaal niets af. Ik heb me stil gehouden. Iemand vroeg ook of ik er was. 'Nee natuurlijk' en uit antwoorden lieten ze blijken dat ze er eerder blij om waren dat ik er niet was dat dat ze me misten. Ook heb ik de weken daarvoor wel eens geprobeerd contact met een aantal mensen te leggen via Mail of ICQ en toen kreeg ik al het vermoeden dat ze me nietmeer mochten. Ik stond nietmeer op een aantal mensen hun visiblelist, ik kreeg steeds meer bottere en kortere antwoorden terug, of ik werd midden in een 'gesprek' genegeerd. Eigenlijk is dat het hele probleem niet. Ik zit meer met het feit dat ik dit moment al lang vantevoren heb aangekondigd dat het zou gaan gebeuen, ik wist het gewoon, ik voelde het. Het komt me immers altijd voor. Ik ben gewoon niet zo'n goede vriendenmaker. Dat werd steeds maar weer ontkent door iedereen en dat is het allerergste dat die mensne niet gewoon eerlijk zijn, maar er zo omheen draaien dat het net nog lijkt of er niets aan de hand is en of ze me nog mogen enzo. Ik weet imiddels wel beter. Een aantal mensen kan van mij apart vastzitten op de wc vor de rest van hun leven. Gelukkig is dit niet bij iedereen zo het geval, maar ik vraag we wel steeds meer af wat nou echte vrienden zijn en waar ik ze aan kan herkennen. Ik verdwijn gewoon wel weer uit hun leven, als het hun toch niet boeit en ik ga lekker verder leven 'Who needs friends anyway'