Alleen dit keer was het eigenlijk allemaal anders, ik dacht eindelijk ruim 2 maanden terug hèt vriendje gevonden te hebben met wie ik eigenlijk nog wel n hele tijd zou willen delen. Alleen was hij naar Parijs geweest afgelopen week en is daar na gaan denken en is er achter gekomen dat zijn gevoel voor mij niet meer zo was zoals hij eigenlijk wilde dat het was. Vanuit Parijs had ik al niks van hem gehoord, ik heb wel een kaartje gehad enzow, maar smsjes ed. lagen erg stil. Misschien had ik het aan de hand van dat al wel wat aan kunnen zien komen, maar ja, liefde maakt blind zeggen ze altijd. Afgelopen donderdag had ik em eventjes gebeld toen hij net terug was en dat was ook allemaal wel snel, maar dat kon ik dan wel weer begrijpen, hij was net thuis ensow... Vrijdag had ik em 2 smsjes gestuurd, maar niks op terug gekregen en zaterdag hoorde ik ook niks... Gisteren was daar dan de duidelijkheid, zijn gevoelens waren niet meer zoals hij dat wilde, in Parijs had hij er veel met vriendinnen over gepraat ed. en hij wilde mij niet voor de gek houden door me een beetje aant lijntje te houden...
Heel vreemd, maar nog nooit heb ik liefdesverdriet gehad, als een meisje het handjes-vasthouden uitmaakte dan vond ik dat wel vervelend, maarja, dat was meer omdat ik me dan denk ik niet meer kon verbergen onder mijn hetero-schild. Nu is het echt de eerste keer dat het me zo raakt, het is een nieuw gevoel, allemaal erg vreemd...
Waarom zet ik dit eigenlijk hier neer? Geen idee... Ik schrijf het maar een beetje van me af...
* KrnKje zou soms wel willen dat ie jongetjes niet liever vond dan meisjes, dan was het volgens mij een stuk makkelijker...
quote:Ik denk het toch niet hoor! Of is verliefd zijn als homo dan anders verliefd zijn als hetero? Ik weet zeker dat ik er ook kapot van zou zijn als mijn vriendje het uit zou maken hoor!
* KrnKje zou soms wel willen dat ie jongetjes niet liever vond dan meisjes, dan was het volgens mij een stuk makkelijker...
Sterkte iig!
Loesje
Australie is veel te leuk! En tijd gaat veel te snel....
quote:Geen idee eigenlijk... Ik ken écht verliefd zijn alleen maar van 1 kant, die andere kant was meer omdat het zo hoorde... Maar ik was er gisteren in ieder geval nogal kapot van, maar het begint zo langzamerhand een beetje tot me door te dringen...
Op maandag 21 oktober 2002 14:04 schreef Jipje het volgende:Ik denk het toch niet hoor! Of is verliefd zijn als homo dan anders verliefd zijn als hetero? Ik weet zeker dat ik er ook kapot van zou zijn als mijn vriendje het uit zou maken hoor!
Sterkte iig!
En of je nou homo bent of niet, verliefdheid is een gevoel dat menselijk is. Net zoals liefdes*verdriet*..
De Rukkers van het Zuiden!
Helaas is liefde zo'n ontzettend moeilijk iets 
Je komt er wel overheen. En ach.. als hetero zijnde zal liefdesverdriet echt niet makkelijker zijn hoor. Wees gewoon wie je bent, en volg je hart.
Ik maak op het moment bijna precies hetzelfde mee.. Alleen ik ben dan hetero en heb een vriendIN (nog.. ) Ze is afgelopen week naar Rome geweest, en is nou is ze ook aan het nadenken geslagen.. Ze kwam terug en meteen kreeg ik te horen dat ze het niet meer zeker wist tussen ons, dat ze een paar dagen wilde nadenken.. En ondertussen.. ondertussen loop ik mezelf helemaal gek te maken, in de hoop dat het toch nog goedkomt.. Het kwam echt zo plotseling
Vanavond ga ik naar dr toe, en wil nou es eindelijk duidelijkheid hebben.. Wish me luck.............
|
|
