Nogsteeds die vriendin

een tijdje geleden heb ik hier al een paar topics over geopent. Ik zal nog even een kleine samenvatting geven: er was iemand in mijn leven waar ik het erg (bijzonder) goed mee kon vinden. We waren erg goeie vrienden, gingen er intensief met elkaar om, en het was harttsikke gezellig. Toch ging het fout, op een dag besloot zij (blijkbaar) dat het genoeg was, en heeft ze me op een ontzettend gemene manier laten vallen (hoe precies vertel ik liever niet, maar neem van mij aan dat het erg moeilijk is om iemand dieper te kwetsen dat dat ze bij mij gedaan heeft).

Hierdoor ben ik ontzettend met mezelf in de knoop geraakt en heb ik al m'n zelfvertrouwen/respect verloren. Langzamerhand ben ik toch weer opgekrabbelt, waarna er een hoop duidelijker voor mij is geworden. Oppeens zag ik dat ik niet diegene was die fout bezig was (zoals ze beweerde) dat ik niet diegene was die problemen maakte enz enz. Met andere woorden, alle verwijten die ik op me af geslingert kreeg van haar, sloegen niet op mij maar op haarzelf. Hierdoor ben ik zo ontzettend kwaad geworden (begrijpelijk lijkt mij) helemaal omdat ze wist dat ik het er erg moeilijk mee had, en omdat ze ontzettend goed wist wat ze aan het doen was. Ze heeft me dus moedwillig helemaal neergehaald.

Toch heb ik haar verschillende keren mogelijkheden gegeven om tot een gesprek te komen, maar deze geen van deze mogelijkheden heeft ze aangegrepen. Blijkbaar wil ze dus niet dat we alles uitpraten. Met als gevolg dat er een hoop onbegrip is. Blijkbaar was dit alles voor haar nog niet erg genoeg, want op het moment is ze aan mijn huisgenoten (ja, ook zij is een huisgenote van me) een ontzettend zielig verhaal aan het vertellen, met als gevolg dat iedereen nu "tegen" mij is.

Lekker dus, ik heb nu in mijn huis 6 mensen die kwaad op me zijn, niet de moeite nemen mijn kant van het verhaal te horen (ik heb geen idee wat voor verhaal zij verteld, maar het komt niet eens in de buurt van de waarheid) en dus ben ik niet echt graag thuis.

Dit alles neemt op het moment aardig mijn leven in beslag. Ik baal er ontzettend van dat ik zo onrechtvaardig behandelt wordt, ik vind het onbegrijpelijk dat iemand het durft iemand zo te behandelen zoals zij heeft gedaan (ja, het heeft me echt heel heel heel diep geraakt). En ik verbaas me erover dat mensen die ik al 3 jaar ken (zij woont pas 6 maanden bij ons) mij zo makkelijk laten vallen, en zo makkelijk een zielig verhaaltje geloven.

Maar bovenal wil ik van deze situatie af! Alleen daar ligt het probleem, ik heb geen idee hoe. Uitpraten kan niet meer, ik heb haar meer dan genoeg kansen gegeven hiervoor, en nu is mijn geloof hierin op. Verhuizen gaat ook niet bepaald makkelijk, een kamer vinden is niet de eenvoudigste opgave. Praten met huisgenoten lost ook niets op, naast dat ze me niet (willen) geloven, draai je zo om het probleem heen.

quote:

---

Op woensdag 01 mei 2002 11:14 schreef BBun het volgende:
Alles opschrijven, een brief van maken aan al je huisgenoten, en even een tijdje bij je ouders gaan slapen.

---

Dat is wel een goed plan ja.... Alleen bij m'n ouders slapen gaat niet lukken, die wonen in het oosten, en ik werk in het midden...

Maar tnx, ik ga even flink tikken.