quote:Geldt dit ook voor alle andere Fok!kers?
Op woensdag 01 mei 2002 01:29 schreef aa_koch het volgende:
En als jij nog zieliger bent dan ik, krijg je van mij een biertje.
Want dan ben je ongetwijfeld een enorme berg geld kwijt. 
quote:Ik heb er geen woorden voor
Op woensdag 01 mei 2002 01:44 schreef webfreak het volgende:
da's inderdaad ERG treurig
I mean, ik ga ook gewoon Vrolijk Verder Al ist soms moeilijk, maar ik ga het wel.. en ik zeg altijd maar weer.. : Always look on the Other Side of life!
quote:Kreeg ik dan ook maar zoveel betaald etc als soap/film sterren
Op woensdag 01 mei 2002 01:46 schreef webfreak het volgende:
zoveel trieste gebeurtenissen hoor je normaal alleen in films/trieste soaps
quote:ah, jij bent tenminste een doorzetter
Op woensdag 01 mei 2002 01:45 schreef NFA-DK het volgende:
maar 1 ding.. duz nu geen medelijden gezeik etc, want daar heb ik echt een hekel aan.. kijk de 1ne heeft gewoon een wat makkelijker leven als de ander.. nah wees dan blij..
.ik weet niet of ik zoiets allemaal zou kunnen bevatten als MIJ 't zou overkomen..
Ik ben vaker in benarde posities geweest, maar dat loopt altijd minder erg af dat ik vantevoren verwacht.
En als ik dan dat verhaal van jou lees, ik mag van geluk spreken
[Dit bericht is gewijzigd door webfreak op 01-05-2002 01:48]
quote:Uhm ff 1 ding.. het 1ne probleem is niet erger dan het andere.. jouw probleem kan voor jou net zo zwaar zijn als mijn problemen voor mij waren.. er is geen weegschaal voor sh*t
Op woensdag 01 mei 2002 01:46 schreef Stonehead het volgende:
wat 'n ellende bij mekaar allemaal.. zo ga ik me nog schamen voor m'n eigen liefdesproblemen..
[Dit bericht is gewijzigd door aa_koch op 01-05-2002 01:54]
quote:
Op woensdag 01 mei 2002 01:53 schreef aa_koch het volgende:
Nou, nou... dat duurt nogal. Of je bent aan het overdrijven, of je ligt allang op bed en lacht je dubbel dat een eikel zoals ik nu nog steeds zit te wachten op je reactie. (Maar ik heb een DVD'tje zitten kijken, dus je hebt pech.)
Maareh... ik moet nog wat dingen doen, dus ik kijk morgen nog wel effe, en dan zie ik wel of het een biertje waard is. Doe je niet teveel je best, anders voel ik me straks nog genoodzaakt je twee rondjes te geven.
Heb je de 354 reacties hierboven wel gezien?
quote:wtf?
Op woensdag 01 mei 2002 01:53 schreef aa_koch het volgende:
Nou, nou... dat duurt nogal. Of je bent aan het overdrijven, of je ligt allang op bed en lacht je dubbel dat een eikel zoals ik nu nog steeds zit te wachten op je reactie. (Maar ik heb een DVD'tje zitten kijken, dus je hebt pech.Maareh... ik moet nog wat dingen doen, dus ik kijk morgen nog wel effe, en dan zie ik wel of het een biertje waard is. Doe je niet teveel je best, anders voel ik me straks nog genoodzaakt je twee rondjes te geven.
NFA-DK: Sorry van daarboven, hoor. Dat was echt de bedoeling niet.
/edit
Nu ga ik hier maar verder, anders denken jullie helemaal dat ik een klootzak ben. 
In ieder geval... tsja, vergeleken met wat jij hebt meegemaakt, zijn mijn problemen slechts een "bump in the road" en durf ik eigenlijk nog maar weinig te zeggen. Ik heb zelf eigenlijk nog nooit iets echt ernstigs meegemaakt, zoals het verlies van een goede vriend of een familielid aan een ziekte of ongeval, dus wat dat betreft heb ik weinig te klagen. Ik kan eerlijk gezegd ook niet begrijpen dat jij "er nog zin in hebt", na alles wat er al gebeurd is. Respect hoor.
Ik weet alleen niet of ik je een biertje durf aan te bieden, na wat je net verteld hebt. Ik bedoel, ik wil je niet opnieuw in de problemen brengen...
[Dit bericht is gewijzigd door aa_koch op 01-05-2002 02:05]
quote:Nah boeit niet.. is al goed...
Op woensdag 01 mei 2002 01:58 schreef aa_koch het volgende:
Ja, sorry... ik had het al getypt, maar niet verzonden. Toen iets anders gaan doen, en toen ik terugkwam alsnog ingevoerd. Dat was niet de bedoeling... sorry.NFA-DK: Sorry van daarboven, hoor. Dat was echt de bedoeling niet.
) van m'n woord, dus zeg maar wat je wilt en waar het naartoe moet, dan zorg ik er wel voor. Stuur maar een mailtje of zo [aa_koch@mail.com], want anders vallen ze je allemaal lastig... In ieder geval: Good night, girls...
quote:Haha hoeft niet....
Op woensdag 01 mei 2002 02:09 schreef aa_koch het volgende:
OK... dankjewel. In dat geval: Wat drink je het liefst? Want ik ben een man (nou ja, man... jochie misschienIn ieder geval: Good night, girls...
Zit allemaal wel goed man.. khoef geen bier voor mn verhaal
quote:Een MBO-diploma is toch al iets?? En je zit in de derde van een HBO. Dan ben je dus een jaar of 25 als je afstudeert. Ach, ik ken nog wel mensen die ouder zijn.
Op dinsdag 30 april 2002 23:32 schreef QyRoZ het volgende:
Over een paar dagen word ik 24. In die 24 jaar heb ik nog bijna niets bereikt. Ik ben al 24 jaar single, heb alleen een MBO-diploma
Ik ben zelf 22, heb nu voor het eerst een relatie en heb tot nu toe alleen een HAVO diploma. Ik doe nu voor de tweede keer het vierde jaar van de PABO en ga dat zelfs nog een derde keer doen. Natuurlijk was dat niet de planning, en kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik destijds niet wat beter m'n best heb gedaan, maar met dank aan wat mensen (
) heb ik het nu wel geaccepteerd dat ik nu eenmaal niet een van de snelste ben en kan ik er nu eindelijk weer eens echt voor gaan.quote:Sja, dat herken ik. Gelukkig is het al iets minder erg aan het worden, maar ik heb vaak al de zenuwen als ik iemand op moet bellen. Fiets naar de fietsenmaker brengen is bij mij ook al zoiets. Een paar jaar geleden verzon ik allerlei smoesjes om dat maar niet te hoeven doen. Tegenwoordig doe ik het wel, dan maar even de zenuwen. Dat is iets waar je jezelf gewoon overheen MOET zetten, omdat het anders alleen maar erger wordt.
en heb een enorm gebrek aan zelfvertrouwen. Daarbij heb ik zo'n grote faalangst cq drempelvrees dat ik niet eens mijn fiets naar de fietsenmaker durf te brengen, om maar iets te noemen.
quote:Je moet proberen om jezelf niet constant met je vrienden te vergelijken, want daar word je ook niet vrolijker van.
Als ik mijn vrienden zie, die zelfs nog gemiddeld een jaar of meer jonger zijn dan ik, hebben die veel meer bereikt. Niet dat ik in een rijtjeshuis wil wonen, maar ik wil gewoon het gevoel hebben dat mijn leven iets betekend. Wat ik nu niet heb. Volgens mij is het een illusie, en zal mijn leven nooit iets zijn.
En dat je leven nooit iets zal zijn, is natuurlijk ook onzin. Maar je moet wel proberen om er iets van te maken, want door alleen maar naar je negatieve kanten te kijken kom je nergens. Probeer je goede kanten eens een beetje meer te belichten, want die zijn er zeker!
Kop op Qyroz, het gaat je lukken!
Ik heb in mijn eerste studentenjaar overal de verantwoordelijkheid voor genomen en zo'n beetje alles opgezet bij ons in huis. Naast mijn studie ben ik via mijn werk cursussen gaan doen. Ik had toen heel weinig tijd over voor 'mezelf'...dacht ik... Juist doordat ik zoveel deed leerde ik een hoop mensen kennen en is mijn mensenkennis en mijn vertrouwen in mezelf ontzettend toegenomen. Ik wist op dat moment ook wat ik mistte. Gezelligheid, een hechte vriendengroep, enz.. Tot op dat moment was mijn wereldje redelijk beschermd.
In mijn 2e jaar ben ik er getuige geweest van het feit dat de toenmalige vriend van mijn zus op een combinatie van een aantal soorten drugs op een feestje door het lint ging en alles kort en klein sloeg. In het vervolg daarop stortte mijn zus alles over de 2 jaar relatie met hem uit. Dat was een harde klap, maar heeft me ook wereldwijzer gemaak en ik denk dat mijn zus bij mij uithuilde me een gevoel van verantwoordelijkheid gaf dat ik nog niet gekend had tot dan toe.
Mijn eerste grote liefde heeft me 1,5 jaar lang een hoop gegeven, maar bijna evenveel weer afgepakt in 1 week tijd ongeveer. Juist op dat moment bleek wat ik eigenlijk bereikt had in mijn leven. Mijn vrienden, mijn collega's, mijn wil om door te zetten, mijn ouders. Allemaal zekerheden.
Nu zit ik op een punt dat ik pas echt kan zeggen dat ik eindelijk de goede kant op ga. Over een maand studeer ik hopelijk af en dan begin ik met een nieuwe studie. Waarom? Niet omdat ik weet wat ik later wil worden, maar omdat ik weet dat ik NU geen zin heb om in augustus te gaan werken, maar gewoon mijn leven nog even op deze manier wil verlengen. Ondanks het feit dat ik de laatste tijd geheugenverlies (jep, het bekende stukje zelfmedelijden ) heb, ben ik gelukkig en zeker genoeg van mezelf.
Denk dus niet over wat je later wil en hoe andere mensen over je denken, maar leef je eigen leven en probeer de dingen te doen die jij leuk vindt. Levert je werk 500 euro minder op, maar ga je er wel met plezier naartoe? DOEN! Dan leef je maar 20 m^2 kleiner...So what! Als jij lekker in je vel zit door wat je doet dan merken andere mensen dat ook en die reageren dan ook echt beter op je
ik ben 18 jaar, heb geld opzij liggen, heb leuke ouders, leuke broer, leuke vrienden, leuke ex-en om mee te praten, bijna mn rijbewijs, een scootertje waar ik aan kan sleutelen, binnekort dus ook een auto, bijna klaar met mn opleiding, heb 1 serieuse vriendin gehad (9maand) en ik hou nog steeds van dr, maarjah, ik ben toch wel tevreden met mn leven...
quote:24!!!! nou nou nu moet je je inderdaad als een ouwe zak voelen en veel zelfmedelijden hebben NOT nog 24 jaar en we praten wel verder. Je praat alsof je in je graf ligt
In die 24 jaar heb ik nog bijna niets bereikt.
quote:en denk je dat jij de enige bent?
Ik ben al 24 jaar single,
quote:DAAR valt makkelijk wat aan te doen: ga leren
heb alleen een MBO-diploma
quote:
en heb een enorm gebrek aan zelfvertrouwen
voor de echt hopeloze is daar een assertiviteitscursus voor
quote:van het leven maak je ZELF iets je geeft het ZELF een doel ( mag ik zeggen dat het leven an sich totaal nutteloos is) Jij bent je EIGEN god ga niet wachten op het lot af weet-ik-veel-wat, neem het heft in eigen hand. En daarbij QUIT COMPARING YOURSELF WITH OTHERS het is JOU leven, en jou leven is NIET dat van hun, plus dat het gras altijd groener is bij de buren
ik wil gewoon het gevoel hebben dat mijn leven iets betekend. Wat ik nu niet heb
quote:Tja, 'oplossingen' zijn makkelijk te verzinnen, en die zal de topic-starter zélf ook wel weten, in z'n hoofd, met z'n verstand. Er zit vaak nogal een kloof tussen theorie en praktijk. Een enkeling kan met Ratelband-kreten die kloof verkleinen, maar veel mensen zullen er (vrees ik) lang mee blijven 'worstelen'.
Op woensdag 01 mei 2002 10:52 schreef Diabolique het volgende:<Allemaal goedbedoelde en simpele oplossingen>
M.a.w. ik denk niet dat de topic-starter zit te springen om een verbale 'schop onder z'n kont', maar gewoon even wat van zich af wilde schrijven, even wat aandacht ("Bedankt voor de aandacht").
En ik herken zijn gevoelens wel. Vergeleken met mijn vroegere klasgenoten, heb ik ook minder bereikt, wegens allerlei omstandigheden. Daar werd ik in 't verleden erg kwaad om, op mezelf. Flink schuldgevoel ook. Alleen dat soort negatieve gedachten zullen maar zelden positief bijdragen aan je leven. 'k Denk dat je aan relativeren en berusten meer hebt. Kijk naar de dingen die je wél hebt, en probeer bij jezelf uit te zoeken met wélke dingen je tevreden bent. Leer met kleinere dingen tevreden te zijn, richt je daarop. Waar draait het leven om? Ik denk om iets als 'schoonheid', natuur, kunst, muziek, liefde. Dat soort dingen. En het rare is dat die dingen weinig afhankelijk zijn van je maatschappelijke/economische positie!
Het begon eigenlijk vorig jaar op bevrijdingsdag, na bevrijdingspop was ik nog effe wezen stappen met een paar vrienden en op gegeven moment ging ik weg, toen ik naar mijn fiets toe liep (die stond bij een vriend van me) liep ik door een parkje en komt er een man naar me toe en begint een babbeltje over bevrijdingspop dat hij het zo leuk vond enzo, ik had het ook geweldig naar mijn zin en antwoord beleefd maar loop wel gewoon door. op gegeven moment gaat hij opeens voor me staan en ik had echt zoiets van wat is dit nou, loopt op me af en begint spontaan in mijn kruis te graaien en probeert me te zoenen (en ik ben verdomme ook een man). Flikker op maar ik was zo ongelooflijk geschrokken, het lijkt niks maar het heeft echt een enorme impact op me gehad.
2 dagen later aangifte gedaan want ik werd echt helemaal gek en ook naar slachtofferhulp geweest. Maar nu is het bijna bevrijdingsdag en komen die herinneringen weer boven, ik kan er nog steeds razend om worden en ik was toen ook zo vreselijk boos dat het gebeurde dat ik de eerste de beste lantaarnpaal die ik zag een trap gaf en tot mijn vebazing trapte ik hem scheef.
Nou een paar maanden kunnen bijkomen, wel aan het werk enzo en toen kreeg ik de lgeweldigste vriendin die ik ooit kon hebben. 2 dagen later hoor ik dat het bedrijf waar ik werk (nbbs reizen) failliet gaat en ik wat anders mocht gaan zoeken. Dat was echt zo vreselijk balen want ik heb nog geen baas gehad waar ik het zo onwijs naar mijn zin had.
1 November begon ik toen aan een nieuwe baan bij een beursbedrijf en dat bleek me absoluut niet te liggen, toen werd 2 weken later mijn vader in het ziekenhuis opgenomen met een maagbloeding. Na een maand van extreme spanning bleek dat mijn vader kanker had maar het was misschien toch nog te opereren. Mijn vriendin was heel lief voor me en ik hield dan ook zielsveel van haar. Mijn vader werd ondertussen naar het AMC gebracht en daar aangekomen bleek na een kijkoperatie dat er nog een mogelijkheid was.
Toen gebeurde het, mijn vriendin waar ik echt zo vreselijk veel van hield ging vreemd. Achteraf bleek ze al die tijd gelogen te hebben want ze zei dat ze ook van mij hield maar daar bleek dus niks van waar. Ik had nog nooit zo veel van iemand gehouden en wat dat betreft stortte mijn wereld dus gedeeltelijk in. Een week weg geweest van mijn nieuwe werk (met toestemming uiteraard) en daarna langzaam mijn leven weer opgepakt. Nu kwam het probleem dat ik het absoluut niet naar mijn zin had op mijn werk en ik dus ontslag nam. Toen kwam de genade klap. Mijn vader viel niet meer te helpen! Op dit moment leeft hij nog maar de dokters geven hem nog ongeveer een jaar.
Ik heb wel een nieuwe baan maar geen werk, ik zit bij een detacheringsbureau maar zit op de bank zeg maar en hoop nu dat ik snel weer aan de slag kan want het grootste gedeelte van de verwerking van die klap is voorbij maar nu wil ik me weer onder de mensen begeven en dat is ook een van de redenen dat ik vaak op het forum, zit heb je toch het idee nog met iemand te praten.
Oh wel iets anders.
ik heb dus niet het idee dat ik niets bereikt heb maar dat het voor mij tijdelijk op een laag pitje staat en dat ik wel wat ga bereiken in mijn leven, ik heb nog meer dan 40 jaar werk voor me.
Een week geleden, in een park in Amsterdam
Had hij zijn leven overzien en schrok zich lam
Hij was een man wiens leven nu al was bepaald
En van al zijn jongensdromen
Was alleen het oud worden gehaald
|
|
