Jouw naam, je goede invloed op het eiland en je ranja-vrije-zone zijn Sint Lurky welgevallig. Je schoonheid bekoort bovendien Zijne Slechtheid Satan.
Gezegend ben jij
Vixen from Hell
Bwoehahahahaha
* Voor de zekerheid stuurt St Lurky wat mieren met Vixen mee. Opdat Vixen altijd verschoond moge blijven van het oranje goedje en geen zoetsappige smet op haar mooie verderfelijkheid zal komen.
De lichter beladen cafeemieren uit MarkyB's BierKiet helpen ze de brokken naar binnen te dragen.
Sint Lurky spreekt tot haar gelovigen:
De aanbidding van het Ranja Kalf moet gestopt.
Gaat heen naar de Boerderij en stelpt de melk van de Oranje Koeien....
WHOEoeOEWoehoeWoeOEoeeeeeeeoooooooooo
* Phoenix , Vixen en Dagobert kijken om... In het portaal staat een wolf. Hij loopt de kerk binnen en jankt een lied. Het echoed in de nissen. Voorzichtig verplaatst hij zijn poten zodat hij geen miertje verplettert. Na elke stap likt hij de ranja af. Al zingend en likkend loopt hij naar Phoenix en likt haar in het gezicht. Met zijn snoet duwt hij een veeg satansranja tegen Phoenix' lippen.
Het smaakt beter dan het ruikt en ze likt haar lippen af...
Volgt de wilde hond naar de bergen...
Gaat met hem mee en jaagt het vee...
Bwoehahahahaha Gezegende Gelovigen
Hij zal me lieden, hij weet wat te doen, hij....de machtige wolf 
* De wolf stapt naar buiten en kijkt dan nog eenmaal om, hij wacht op Vixen en Phoenixx.
[sub]Ben nu echt weg[/me]
"Wat is er jongen, wil je dat ik met je mee ga?" vraagt ze het dier als hij, telkens omkijkend, van haar weg loopt. Ook de man die in de kerk was, is inmiddels naar buiten gelopen en wacht op iets of iemand. Op haar? Of op de andere vrouw? Een denkrimpel vormt zich in haar voorhoofd. Inderdaad - St. Lurky had tegen haar gesproken. Vixen from Hell had zij de vrouw genoemd, toch? Phoenixx staat weer te denken en dat bevalt de wolf totaal niet. Met een dwingend gehuil gebied hij de vrouw op te schieten.
"Oke dan, rustig maar, ik kom al hoor!" mompelt Phoenixx, als ze voorzichtig om de mieren niet te verstoren, naar buiten loopt.
De lucht wordt donkerder en donkerder, een dik wolkendek trekt over het eiland. Het wind raast onverminderd voort en begint steeds kouder te worden. De wolf loopt door, waarheen weet niemand, waarschijnlijk alleen hijzelf, als hij het al weet. Hij kijkt niet achterom en blijft maar lopen. Dagobert probeert te bedenken waar hij heen gevoerd wordt, het lijkt erop dat de wolf hen richting het bos brengt of zal hij het bos mijden en loopt hij richting de zee of naar Equilans toren. Het blijft onduidelijk
Ze lopen achter de wolf aan naar Wati's ver afgelegen Boerderijtje in de bergen .
Daar gaan ze de ranjakoeien de stuipen op het lijf jagen om ervoor te zorgen dat de ranjamelkproductie en daarmee ook de ranjachokoloade-fabricatie stopt.
Volgt de Wolf
Danst met het kalf
Eet meer rundvlees
Bwoehahahaha
* Met Vixen heeft Onze Stoute Vrouwe in opdracht van Zijne Slechtheid een ander plan... Zij heet niet voor niets From Hell. De rotte ranja is voor haar zoete limonade. Nee Vixen zal een heel eigen plan uitwerken en zich met de overigen verenigen als haar tijd daar is...
Sinte Lurky, accepteer dit aanbod, mijn dank is groot voor de vertoonde daadkracht. Zo zouden meer mensen moeten zijn, zo goed als U, U de grote slechtheid.
Eragh, Naheb Eregmo
* Dagobert staat op, bindt zijn zwaard om, slaat zijn cape dicht en vertrekt.
Jeragh, Naheb * Scheeuwt hij. Naheb......naheb.....galmt het door de kerk.
Op het altaar ligt de krans van ingewanden die zij in elkaar had geknutseld. Dagobert heeft deze fraai over het altaar gedrapeerd, als een waardige offerande. Phoenixx glimlacht goedkeurend, maar toch kan ze het niet laten om nog wat te herschikken. Het hart kan nog net iets meer naar het midden, en dat stuk van de lever nog wat opzij... Typisch vrouwen-eigen natuurlijk om datgene waar de man zo zijn best op heeft gedaan toch nog wat te proberen te verbeteren...
"St. Lurky - wij hebben uw queeste volbracht naar ons beste kunnen.
Accepteer deze krans, het bewijs dat deze koe nimmer meer ons Eiland zal vervuilen met haar door ranja vergiftigde melk.
Naast ons ligt het vlees van deze dappere koe, die door haar leven te geven haar zusters heeft behoedt voor eenzelfde lot.
De dappere koe die door haar leven te geven ervoor heeft gezorgd dat haar zusters dit mooie Eiland kunnen drenken in de Milkachocolade-melk.
Zegen dit vlees en sta ons toe ons te voeden met dit in uw slechtigheid gedrenkte vlees.
Hail Lurky!
Met een laatste buiging naar het altaar trekt Phoenixx zich terug naar de zijkant van de Kerk. Ze pakt een karbonade en houdt deze voor aan de wolf die hem met graagte verscheurt en opschrokt. Voor haar zelf neemt ze een kleiner exemplaar. Ze zet haar tanden in het nog rauwe vlees en eet gulzig van het nog verse vlees, het bloed langs haar kin druipend...
De bloeddruppel druppelen op de grond. Een klein plasje ontstaat. Dagobert stopt zijn buidel in zijn cape en loopt op ze af. Hij pakt een stuk karbonade, gaat stilletjes naast ze zitten en begint te eten
Sint Lurky bekijkt het tevreden: de Kerk is langzaamaan een toonbeeld tegen de zoetsappigheid geworden. De missie voor de zwartgaligheid begint zijn eerste vruchten af te werpen.
Nochthans kent de Kerk te weinig gelovigen om ook Zwarte Bok tot regelmatige verschijning te verleiden. Zijn afwezigheid stemt Hare Slechtheid onbevredigd.
Een koe is De Vorst Der Duisternis niet genoeg.... Hij eist maagendenoffers van zijn toegewijde Sinte... Sint Lurky kan niets dan gehoorzamen: in ruil voor alles wat ze nog kan betekenen sinds haar dood moet ze voldoen aan de grillen van Zijne Slechtheid...
Ze ziet Dagobert en Phoenix. Dagobert die ze nog, vlak voor haar dood had willen eren met bloemenhulde die ze samen met het slangenkindje Callista voor hem een zijn aanstaande vlechtte... Getrouwd zijn ze nooit...Tocht voelt ze de gespannen verwachting van een nog oningeloste belofte, niet voltrokken huwelijk hangen in de kerk. Ze kijkt naar Phoenix en Dagobert...
Zal het wat worden tussen die twee? Gaat Dagobert zijn gelofte aan Rebel-Girl ook geven aan deze Phoenix? Phoenix in wie alles smeekt om een huwelijk... Waarom ziet Sinte Lurky dit ineens? Kan poligamie, veelwijverij en het houden van orgies het eiland terug brengen in het Duistere Verleden? Zullen Oude Tijden opstaan en herleven?
Sint Lurky gelooft heilig in de Kracht van de Slechtheid. Haar stem galmt door de kerk:
Breng mij een toekomstige bruid!
Laat haar het eiland genieten en
besmetten met haar wellust
zolang het nog kan!
Bwoehahahahaha
Graag zou ik boete doen, mijn onschuld weer terugkrijgen.
Zodat ik weer terug kan keren naar de wal.
Mooie kapel touwens, is er ook een collecte-zak?
Op de vraag over de collectebus knikken ze naar het altaar waar de offergaven liggen.
Sint Lurky ziet de nieuwe gelovige die zo ver van huis geestelijke bijstand zoekt en verlichting voor zijn lijden...
De wolf snuffelt in de lucht en stopt even met eten. Hij bespeurt iets.
Een geluid dat lijkt op een stem ritselt op de wind door het geknisper van het mierentapijt. Het is voor DiRty alsof hij woorden hoort... Sterker er klinkten woorden die hem aanspreken...
Koester je zonden en
vergeet je onschuld
Wat je deed is je vergeven
Kom hier leven en laat ze beven
Zeven maal zeven rondjes ranja
zullen ze je geven en
jij zal ze over je schouder gooien
en niet omkijken naar
de zoetheid die achter je is.
Bouw hier je thuis...
Bestrijdt de motor
Behoedt mijn natuur
....
Bwoehahahahaha
Mijn dank voor de profetische woorden, de karbonade (goed op smaak) en het ontslag van vervolging.
*Werpt een rolletje (bloed)geld naar het altaar*
Een preekgebed volgt, hij vraagt om een goed leven voor Rebel, dat ze gezond mag blijven. Hij mist haar. Een traan rolt over zijn wang, hij stopt de ketting back en gaat weer bij Phoenixx zitten.
Met lede ogen zag Phoenixx het verdriet waaronder de man gebukt ging aan. Ze zou hem graag opfleuren, maar hoe? Hoe kan je iemands pijn wegnemen als je niet weer waar het zeer doet? Ze zou zo veel willen doen, maar ze kan het niet, ze weet niet hoe...
Dan komt Dagobert naast haar zitten. Zonder er bij na te denken slaat ze haar arm om hem heen. Ze zegt niets, ze hoopt alleen dat hij het gebaar zal kunnen waarderen...
Hij klopt het zand van z'n schouders en verschuift z'n zonnebril iets. Hij pakt z'n wapen als voorzorgsmaatregel en laadt het door, de automatische warmte en -bewegings detector begint al zacht te piepen via de oortelefoon. Er is leven in het gebouw.
Op z'n hoede voor het onbekende bekijkt Simon het gebouw. De bouwstijl komt hem een beetje bekend voor van plaatjes uit de oude geschiedenis boeken. Een kerk gebouw. Dat moet eonen geleden zijn dat mensen nog in goden geloofden. Tegenwoordig komt het niet meer voor, op de SDF-1 kan het ook niet . Na de laatste oorlogen zijn de kerken opgegaan in het algehele machtsorgaan. Er zijn teveel mensen door hun geloof en de uitvoering daarvan gestorven .. De planetaire uitbreidingen van het oude rijk ging vergezeld van religieuze fanaten die zich opofferden om hun/het doel te bereiken. Het doel heiligde alle middelen.
Simon zucht zacht en denkt aan alle gevallenen terwijl hij rustig de "kerk" bekijkt. Binnen gekomen ziet hij in één oogopslag het altaar en de twee "mensen" en een op een noordelijke wolf lijkend dier. Hij beweegt zich amper en bekijkt het tafereel met verwondering. Hij wacht op de dingen die komen gaan. Zacht in z'n oor hoort hij de computer die een analyse maakt van mogelijkheden met de gegeven omstandigheden.
* Even later schrikt hij plots wakker van het gekraak van de deur. Een man stapt binnen. Het is een onbekende, een vreemdeling. Dagobert kijkt hem aan, observeert en wacht af
Door de schok waarmee Dagobert wakker schrikt, wordt ook Phoenixx bruut uit haar gedagdroom teruggehaald. Al snel ziet ze de reden van hun verstoring. Een in camouflage pak gehulde vreemdeling staat daar - versierd als een kerstboom met allerlei electronische snufjes - naar hen te staren. Hoewel - het is niet echt staren, observeren is een betere omschrijving. Aan haar voeten voelt ze de wolf bewegen. Hij had zijn kop opgetild, even gesnuffeld en was weer verveeld gaan liggen. De wolf had onze vreemdeling als "niet interessant" afgedaan. En Phoenixx was dezelfde mening toegedaan. Met haar verscherpte zintuigen kon ze waarnemen dat de man niet bang of aggressief was, en dus ook niet de moeite waard om veel aandacht aan te besteden.
Ze trekt Dagobert wat steviger tegen zich aan en fluisterd zacht tegen hem: "Niet zo schrikken, joh! Niks aan de hand... Ondanks dat 'ie er wat maf uitziet zal het gewoon een gelovige zijn die voor hare Slechtigheid een kaarsje komt branden. Ook Onze Slechte Vrouwe heeft rare kostgangers!" Of het nu de rustgevende woorden, zijn vermoeidheid of de welhaast hypnotiserende klank van haar stem was blijft onduidelijk, maar Dagobert valt tegen haar schouder in slaap. Zowel Phoenixx als de wolf houden de vreemdeling met een half oog in de gaten.
In de kerk aangekomen knield ze neer op de met as bedekte vloer en vouwt ze haar handen. Als ze echter ook haar ogen sluit, overspoeld haar opeens het gevoel van de aanwezigheid van een sterke geest.
Verschrikt opent ze weer haar ogen en wankeld schichtig om zich heen kijkend de kerk uit...
Doodmoe besluit de de nacht op het strand door te brengen..het is al laat..
Het blijft stil, op het gesuis van de wind na. Dagobert denkt even en loopt richting de deur. Voorzichtig doet hij de deur open, stapt naar buiten en sluit de deur achter zich. Hij doet een paar stappen in de duisternis.
Een beetje achteraf, in het ligt van de maan, ziet Dagobert de skyline van Fok!Eiland. Hij luisterd....hoort niks....of toch? Zachtjes, alsof hij niet gehoord wil worden. Voetstappen naderen, Dagobert ziet niks, totdat hij plots wordt bet gehouden. Met grof geweld worden zijn worden op zijn rug gehouden. Een ranja walm nadert zijn neus, hij staat op het punt van kokhalzen, gelukkig verzacht de wind het leed. Dagobert draait zich om, hij ziet een figuur uit het verleden. Beelden schieten door zijn hoofd, een rustiek kasteel, een ondergronds huis, een wilgenboom, telkens weer was het hem en nu alweer. Hermes.
Ik zei toch dat we elkaar weer tegen zouden komen? Dacht je nu echt veilig te zijn voor mij in dit hok? Dacht je nu echt dat ik zou vergeten wat je mijn zus hebt aangedaan?
* Met lichte drang draait hermes Dagobert zijn armen nog wat steviger op zijn rug
quote:Ik doe mee!!
Op zondag 14 april 2002 00:54 schreef Mijn_naam_is_Legioen het volgende:[..]
Gewoon, voor de Fun...
dat doen wij Satanisten nou eenmaal
Zachtjes was het dier overeind gekomen en Dagobert op afstand gevolgd. De weezoete geur van ranja had de neus van het dier bereikt, en dat kon nooit veel goeds betekenen. De wolf volgde Dagobert naar buiten. Zich schuil houdend in de nachtelijke schaduw van een deels afgebrokkelde steunbeer zag het beest dat Dagobert gezelschap kreeg van een voor de wolf onbekend persoon. De bron van de ranja geur had hij hiermee ontdekt. Maar wat moet het dier er mee? Zou hij de man verscheuren? Zou hij iemand wakker moeten maken, en zo ja, wie dan? De andere vreemde man die loopt te zoemen van de electrische snufjes om hem heen? Of Phoenixx? Besluiteloos gaat het dier zitten en wacht af.
* Dagobert voelt zich machteloos in deze situatie. Hij wacht tot er wat veranderd in zijn situatie.
Laten we dit voor eens voor altijd uitvechten als mannen onder elkaar.
* Hermes laat de greep op Dagobert wat verslappen
|
|
