Afgelopen weekend heb ik toegegeven aan mijn drang en de grootste waterval van Nederland in al haar schoonheid vastgelegd. Vanaf de bron heb ik haar ontstaan gevolgd tot aan het kanaal waar zij vredig haar einde vond. Hieronder het eerste deel van mijn verslag. Van de bron tot aan de zogenaamde kleine waterval.
Waar anders dan aan de rand van de Veluwe nabij het woeste Loenen kon mijn tocht beginnen. Dit heuvelachtige gebied biedt alle factoren die een waterval van deze grootte kunnen produceren. Na een tocht diep de bossen in bereikte ik 1 van de vele (2) bronnen die samen, zoveel honderden meters verderop, de waterval zouden vormen.
1.
Hier verscholen tussen heuvels en bos vind ik de bron die mijn middag vullen zou. Dit is het begin van de Vrijenbergerspreng en mijn route om te volgen.
2.
Al snel voegen meer stromen zich samen. Ik sta aan het begin maar de spanning is al duidelijk te voelen. Dit is niet zomaar een waterval die ik bezoeken wil. Dit is de hoogste van Nederland.
3.
4.
Even verder stuit ik op de eerste van vele kleinere watervallen. Het hoogteverschil in dit gebied is te groot om met 1 waterval te overbruggen. Duidelijk onder de indruk vervolg ik mijn tocht.
5.
Meerdere kleinere watervallen flankeren mijn pad maar als een roofvogel gefixeerd op zijn prooi blijf ik mij richten op dat wat voor mij ligt.
6.
7.
8.
Met oprechte verbazing aanschouw ik een hekwerk dat mijn pad kruist. Niet zo zeer vanwege het bord "Gevaarlijke constructie", ik wist dat mijn weg niet de makkelijkste zou zijn, maar vanwege de enorme waterval die er achter ligt. Dan te bedenken dat deze waterval slechts de zogenaamde "kleine waterval" is. Even knikken de knieen en kijk ik achterom, geneigd om terug te keren. Wetende echter dat dit mijn journalistieke doorbraak kan zijn stap ik over en langs het hekwerk, mijn internationale glorie tegemoet.
9.
De waarschuwing was niet voor niks. Onderaan de 2 trappen van deze kleinere waterval sijpelt het water langs de door mensen opgelegde weg. Als deze waterval al zo krachtig is, hoe zal de grote waterval dan moeten bulderen? Ik schud wederom de angst van me af.
10.
Wijselijk op enige afstand gebleven kijken enige mensen mij hoofdschuddend toe. Mijn missie is hachelijk maar diep in hun blikken zie ik een blijk van goedkeuring. Ze geven mij de kracht om verder te gaan.
Later meer.
Briljant 
Ik wil daar van de zomer ook weer eens heen 
De "waterval" lijkt vanuit het midden van het stroompje groter als de de foto "omhoog" maakt
Ben je ook bij Loenen zelf naar de schaapskooi geweest?
@PdeHoog: Als je daar langs gaat schreeuw dan even van te voren. Dan heb ik een kopje espresso van vers gemalen bonen in de aanbieding. Ik woon er 5 mins vandaan.
Schitterend geïllustreerd verhaal...
Foto #5 vind ik trouwens wel de mooiste uit de serie!
* kijkt uit naar het vervolg
quote:CheckOp dinsdag 20 maart 2007 00:20 schreef CocaColaLight het volgende:
@PdeHoog: Als je daar langs gaat schreeuw dan even van te voren. Dan heb ik een kopje espresso van vers gemalen bonen in de aanbieding. Ik woon er 5 mins vandaan.
Waar woon je 
Loenen, Eerbeek, Apeldoorn, Beekbergen quote:In het oh zo rustige Loenen.Op dinsdag 20 maart 2007 09:43 schreef PdeHoog het volgende:
[..]
Check
Ze gaan trouwens wel van de zomer met een gedeelte van de weg aan de gang. Het zou dus wat lastiger kunnen worden om er te komen.
Kan niet wachten tot we de grote waterval in al zijn glorie te zien krijgen
Ik kijk nu al uit naar het vervolg. Over de foto's... Ik denk dat ik snap waarom je de foto's zwart/wit hebt gemaakt...de dreiging komt dan natuurlijk beter over, maar persoonlijk houd ik toch meer van kleur in natuurfoto's.
foto 5 8 en 9 vind ik de mooiste. Bij een foto als 9 zou een lange sluitertijd ook erg leuk kunnen zijn.
rest mij vooral te zeggen MEER MEER MEER
quote:Wat zij zegt dusOp dinsdag 20 maart 2007 12:31 schreef pea4fun het volgende:
rest mij vooral te zeggen MEER MEER MEER
11.
Als een mes door warme boter snijdt de spreng door het Veluwse heuvellandshap. De sporen van verwoesting hier en daar duidelijk te zien. De bomen staan als aan de grond genageld en duidelijk op een veilige afstand.
12.
Desondanks claimt de natuur soms zijn slachtoffers. Voorzichtigheid is een waardvolle karaktertrek in omgevingen als deze. Een karaktertrek die ik echt overduidelijk niet bezit.
13.
Alle waarschuwingen negerend bereik ik de waterval. Hoewel het gebulder al van afstand de val aankondigde, hoewel ik op mijn weg al meerdere malen geconfronteerd ben met de krachten van de natuur... nu ik de waterval aanschouw sta ik alsnog perplex. De gapende diepte van 15m voor mij, ookal is zij verdeeld over 4 stappen, slaat een krater in mijn jonge bestaan. Ik voel mij nietig en heb moeite dit spektakel in zijn volle glorie vast te leggen.
14.
Half verdoofd en vastgeklemd aan de houten balustrade daal ik af. Even sta ik stil en kijken ik terug, zoals ik dat bij alle 4 afdalingen zal doen. Van binnen ben ik een kookpot van emoties. De euforie van wat ik bereikt heb mengt zich met een serene rust. Dit zijn de momenten die een man vormen. Die een man richting geven in zijn leven.
15.
Net als bij de kleine waterval passeer ik ijzeren hekken en dreigende waarschuwingsborden om mijn reportage te voltooien. Hier, onderaan de waterval, toont de natuur de paradox die ik van binnen voel. Het razende geweld huist zich wederom in een ogenschijnlijk onschuldig stroompje. Met enige moeite probeer ik de rust te fotograferen terwijl het water naast mij dondert.
16.
17.
Na een periode van meditatie besluit ik verder te trekken. Het gebied wordt duidelijk onherbergzamer maar zoals bij vele mensen wint de nieuwsgierigheid het. Dit wordt nog duidelijker als ik de gecompliceerde bouwwerken zie die men in de loop van de tijd gemaakt heeft om de stroom toch te kunnen volgen.
Tot zover deel twee. Morgen deel drie en tevens slot, waar ik de stroom tot haar einde volg en nog enige merkwaardige dingen tegenkom.
. Ik heb er eens rondgehuppeld toen ik op bezoek was bij m'n opa en oma in Beekbergen. Die hebben daar een vakantiehuisje 
. Hele mooie foto's, misschien van de zomer dezelfde serie maken maar in kleur een idee 
? 18.
Het was de hele dag al grijs en grauw. In eerste instantie was dit vooral een toepasselijke achtergrond voor het gevaar in mijn avontuur. Nu het einde in zicht komt wordt vooral de band met mijn emoties duidelijk. Met het naderende afscheid voor ogen pink ik een traantje weg en als een natuurlijke echo begint het langzaam te regenen. Niet dramatisch genoeg om een echte bui te vormen maar zeker genoeg om de stemming te drukken.
19.
20.
21.
Even verderop wacht mij nog 1 verrassing. Een mysterieuze constructie die nog 1 keer herinnert aan het natuurgeweld van eerder op de dag. Deze dam voorzien van apparatuur geeft duidelijk aan hoe de krachten van het water getemd moeten worden voor ieders veiligheid.
22.
Nog eenmaal blik ik terug in een poging de indrukken van een innemende dag te verwerken. Er is zoveel gebeurd in zo'n korte tijd. Wie had dit kunnen denken toen ik vanochted opstond? Ik zal het je zeggen. Niemand, niemand had dit kunnen denken.
23.
24.
Bij het einde aangekomen overzie ik het kanaal. Het woeste water weer anoniem geworden. Onderdeel van de grote cyclus, de massa, de eenheidsworst..
Dit is dan wel het einde van een rit. Het is misschien ook wel het begin van mijn leven.
Van de zomer nog maar een keer naar toe denk ik
quote:In de zomer zijn de meeste watervallen niet zo onstuimig......Op woensdag 21 maart 2007 21:54 schreef PdeHoog het volgende:
Heeeeeeeeeeel leuk
Van de zomer nog maar een keer naar toe denk ik
quote:Hallo hier in het woeste landschap waar water met geweld uit de greep van de aarde ontglipt is het altijd zo onstuimigOp woensdag 21 maart 2007 21:59 schreef robbedoeseos300d het volgende:
[..]
In de zomer zijn de meeste watervallen niet zo onstuimig......
Blijft leuk om mijn eigen omgeving een keer te zien door de ogen / cam van iemand anders.
Erg leuk gedaan
quote:Alsof je dit een onstuimige waterval kan noemenOp woensdag 21 maart 2007 21:59 schreef robbedoeseos300d het volgende:
[..]
In de zomer zijn de meeste watervallen niet zo onstuimig......
De Krimml-waterval in Oostenrijk....da's pas een onstuimige waterval Maar die omgeving daar is ook best tof quote:Jezus man, praat normaal ofzoAlle waarschuwingen negerend bereik ik de waterval. Hoewel het gebulder al van afstand de val aankondigde, hoewel ik op mijn weg al meerdere malen geconfronteerd ben met de krachten van de natuur... nu ik de waterval aanschouw sta ik alsnog perplex. De gapende diepte van 15m voor mij, ookal is zij verdeeld over 4 stappen, slaat een krater in mijn jonge bestaan. Ik voel mij nietig en heb moeite dit spektakel in zijn volle glorie vast te leggen.
Geweldig . Leuke reportage . 
.
Ook van onderaf, zodat het nog echt groot lijkt...
Zou wel een leuke afsluiter zijn geweest!
Beetje anticlimax zo....
De foto's en het verhaal zijn daarentegen wel heel leuk om te lezen/zien!
Is dit alles, whahahaha ...
[/Doe maar mode]
Ten tweede, de inhoud van de reakties en de inhoud van mijn eigen posts.
Gezien de hoeveelheid discussie hier en elders denk ik dat mijn opzet geslaagd is. Naast het de begeleidende tekst zie ik de foto's als iets sarcastisch. De hoeveelheid foto's, de saaie standpunten, het zwartwitte... ik heb nergens de intentie gehad er ook maar iets aan spanning in te brengen. Stel je voor dat iemand nog echt geinteresseerd raakt in de waterval. De zwartwitomzetting daarentegen was wel iets minder succesvol dan ik had gewild. Ik kan de schuld afschuiven op mijn oude, niet fatsoenlijk te calibreren, monitor of op het feit dat dit mijn eerste poging met Nikon Capture was, maakt allemaal niet uit. Dat had wel beter gekund.
Het moest een redelijk rauwe en saaie serie worden. Vandaar geen trucjes met lange sluitertijden. En vandaar ook de slaapverwekkende hoeveelheid verdeelt over 3 series met fotografisch nog saaiere cliffhangers. Elke foto is kwa vorm exact zoals hij uit de camera kwam. Ik heb niks gecropt en verder niet meer gedaan dan omzetten, verscherpen en wat vignetting.
Foto's in kleur pasten naar mijn mening niet bij mijn plan. Daarnaast was het ook zo gruwelijk saai en onaantrekkelijk dat er in kleur maar weinig zou zijn overgebleven aan materiaal. Bruin/oranje water met een grijzig bos.. daar trek je geen volle zalen mee.
Zodra ik nu dit bericht post weet ik zeker dat ik nog dingen vergeet te noemen, maar in grote lijnen is dit wel wat ik kwijt wil. Nogmaals, bedankt voor alle reakties. En hopelijk snel tot ziens.
je foto's en verhaal zijn heel leuk gedaan maar als ik een TT zie met " grootste waterval van Nederland " dan verwacht ik dus niet dit te zien maar iets in de trand van onderstaand.
quote:Ben je toch vergeten om het woord Nederland te lezen.Op vrijdag 23 maart 2007 18:12 schreef sanni het volgende:
Yo TS,[afbeelding] je foto's en verhaal zijn heel leuk gedaan maar als ik een TT zie met " grootste waterval
van Nederland " dan verwacht ik dus niet dit te zien maar iets in de trand van onderstaand.
[[url=http://xs413.xs.to/xs413/07125/watervalgoser.jpg.xs.jpg]afbeelding][/url]
Daar moet je geen tropische watervallen verwachten
koel.