Zwangerschap stimuleren bij studentes

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 22:28 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Het is voor mij al te laat om nog vroeg zwanger te worden.

Des te meer reden om nu maar vroeg naar bed te gaan. D'r moet nog gewerkt worden, voor volk en Vaderland

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 22:30 schreef gronk het volgende:

[..]

Des te meer reden om nu maar vroeg naar bed te gaan. D'r moet nog gewerkt worden, voor volk en Vaderland

Zaaddonor is nog niet thuis.

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 22:33 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Zaaddonor is nog niet thuis.

Hrm. Tsja.

Ik zit nog te wachten op het vervolgbericht, waarin dezelfde Raad laat zien dat ze echt wel met hun tijd meegaan door te suggereren dat de iman in plaats van de pastoor op huisbezoek moet gaan om de blijde boodschap te verkondigen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 14:10 schreef mol_air het volgende:

[..]

Ironisch dat dan juist (vrouwelijke) artsen erg laat kinderen krijgen!

Wat ook ironisch is, is dat artsen gemiddeld eerder dood gaan, door o.a. eten over te slaan, weinig slaap, dat soort basisdingen...
Zullen ze dan wel geen tijd voor hebben, maar toch.

Echt weer een debiel advies en aangezien de regering ook zo debiel is zullen ze het ook opvolgen.

Gezien de huidige samenstelling van de regering was het te verwachten dat ze met een fokprogramma komen.

Vrouwen en Carrière

Ach, zolang mijn vriendin dit bericht maar niet wil uitvoeren, mag de regering proberen wat ze wil

quote:

Op donderdag 8 maart 2007 04:56 schreef Sjakie01 het volgende:
Vrouwen en Carrière

Ja, erg he als zelfs zij dat kunnen en jij niet

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 22:30 schreef gronk het volgende:

[..]

Des te meer reden om nu maar vroeg naar bed te gaan. D'r moet nog gewerkt worden, voor volk en Vaderland

Waar Nederland vanaf moet is de angst voor kinderopvang. Dat is een van de grootste belemmerende factoren.
Mensen hebben het idee dat een opvoeding die niet direct is uitgevoerd door de biologische ouders niet goed is voor een kind, terwijl uit internationaal onderzoek blijkt dat dat helemaal niet waar is.

Een vrouw kan wel mooi een studie volgen, maar als ze vervolgens lekker thuis zit terwijl manlief voor de centen zorgt, is dat allemaal tijd- en geldverspilling geweest. En dat is wel hoe het nu is. Vrouwen behalen betere studieresultaten en gaan na hun studie ook wel werken, maar meestal deeltijd. En dat is zonde.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 13:16 schreef Rock-shocker het volgende:
Waar Nederland vanaf moet is de angst voor kinderopvang. Dat is een van de grootste belemmerende factoren.
Mensen hebben het idee dat een opvoeding die niet direct is uitgevoerd door de biologische ouders niet goed is voor een kind, terwijl uit internationaal onderzoek blijkt dat dat helemaal niet waar is.

Een vrouw kan wel mooi een studie volgen, maar als ze vervolgens lekker thuis zit terwijl manlief voor de centen zorgt, is dat allemaal tijd- en geldverspilling geweest. En dat is wel hoe het nu is. Vrouwen behalen betere studieresultaten en gaan na hun studie ook wel werken, maar meestal deeltijd. En dat is zonde.

Mensen zijn nu eenmaal niet het bezit van de staat. De staat kan wel willen dat vrouwen fulltime gaan werken als ze een goede opleiding hebben, maar daar gaat de staat niet over. Schaf dan de studiefinanciering af en laat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor hun opleiding en wat ze er mee doen. Het is nogal logisch dat het mensen geen lor boeit als het toch allemaal door de staat betaald is.

Maar op die manier gooi je een hoop potentieel weg, ook onder de mannelijke bevolking die na de studie wél gaat werken.

Kijk naar de Scandinavische landen, het is écht een cultuurverschil.

Zal vast, maar als een vrouw gewoon wíl thuisblijven bij de kinderen, dan is dat hoe dan ook haar keus.

Absoluut. Maar toch blijft het interessant waarom vrouwen dat doen.

Ik wil dan wel geen kinderen, maar ik zou dat denk ik ook doen als ik kinderen zou krijgen.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 14:09 schreef Isegrim het volgende:
Ik wil dan wel geen kinderen, maar ik zou dat denk ik ook doen als ik kinderen zou krijgen.

Precies! Wie wil er nu niet bij zijn/haar kinderen zijn...

Ja dat kan ik wel begrijpen. Maar in Scandinavië is dat dus blijkbaar anders. Toch interessant.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 13:16 schreef Rock-shocker het volgende:
Waar Nederland vanaf moet is de angst voor kinderopvang. Dat is een van de grootste belemmerende factoren.
Mensen hebben het idee dat een opvoeding die niet direct is uitgevoerd door de biologische ouders niet goed is voor een kind, terwijl uit internationaal onderzoek blijkt dat dat helemaal niet waar is.

Een vrouw kan wel mooi een studie volgen, maar als ze vervolgens lekker thuis zit terwijl manlief voor de centen zorgt, is dat allemaal tijd- en geldverspilling geweest. En dat is wel hoe het nu is. Vrouwen behalen betere studieresultaten en gaan na hun studie ook wel werken, maar meestal deeltijd. En dat is zonde.

Ik snap dat hele kinderopvang concept sowieso niet echt. Waarom zou je kinderen nemen als je er niet voor wilt zorgen? (Of in ieder geval andere zaken zoals werken belangrijker vind.) Je koopt toch ook geen nieuwe auto om hem in de garage te laten staan?

Laten ze het nu eens stimuleren dat vaders thuis blijven om voor de kinderen te zorgen
Dan kan de moeder wel op jongere leeftijd aan kinderen beginnen.
Zolang de vrouw nog in alle opzichten de klos is vind ik 't niet meer dan logisch dat ze pas laat aan kinderen begint.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 15:31 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Ik snap dat hele kinderopvang concept sowieso niet echt. Waarom zou je kinderen nemen als je er niet voor wilt zorgen? (Of in ieder geval andere zaken zoals werken belangrijker vind.) Je koopt toch ook geen nieuwe auto om hem in de garage te laten staan?

Werken genereerd inkomen, inkomen heb je nodig om te kunnen overleven, dat maakt werken dus belangrijker als je kinderen. Want als je niet werkt, kan je dus ook niet voor die kinderen zorgen.

Wat is er mis met bijv 2 ouders welke 4dgn per week werken en dat de kinderen dan 3dgn naar een opvang gaan.
Vind je een au-pair wel kunnen dan? Of een full-time oppas?

Ik zou knetter gek worden als ik 24/7 een of meerdere kinderen om me heen had. Bij mij komt later mooi kinderopvang of een oppas voor 3/4 dagen in de week.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 15:31 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Ik snap dat hele kinderopvang concept sowieso niet echt. Waarom zou je kinderen nemen als je er niet voor wilt zorgen? (Of in ieder geval andere zaken zoals werken belangrijker vind.) Je koopt toch ook geen nieuwe auto om hem in de garage te laten staan?

Daar denken ze dus in veel andere Europese landen anders over. Maar ik snap wel wat je bedoelt.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 18:24 schreef PeuRac het volgende:

Ik zou knetter gek worden als ik 24/7 een of meerdere kinderen om me heen had. Bij mij komt later mooi kinderopvang of een oppas voor 3/4 dagen in de week.

Wat ik zo van collega's hoor, hebben de meeste vrouwen dat ook: Kinderen zijn best leuk, maar soms is 't wel erg prettig om lekker met iets anders bezig te zijn, en niet voortdurend op je kinderen te hoeven letten.

Buiten dan de halfhysterische types die vinden dat niemand goed genoeg is om op hun kinderen te passen.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 18:24 schreef PeuRac het volgende:

[..]

Werken genereerd inkomen, inkomen heb je nodig om te kunnen overleven, dat maakt werken dus belangrijker als je kinderen. Want als je niet werkt, kan je dus ook niet voor die kinderen zorgen.

Wat is er mis met bijv 2 ouders welke 4dgn per week werken en dat de kinderen dan 3dgn naar een opvang gaan.
Vind je een au-pair wel kunnen dan? Of een full-time oppas?

Ik zou knetter gek worden als ik 24/7 een of meerdere kinderen om me heen had. Bij mij komt later mooi kinderopvang of een oppas voor 3/4 dagen in de week.

Het gaat me niet zozeer om de tere kinderzieltjes die beschadigd zouden raken als ze een paar dagen in de kinderopvang zitten hoor. Ik denk zelfs dat heel veel kinderen het best kunnen gebruiken dat ze leren dat ze niet het middelpunt van het universum zijn. Neem kinderen of niet, breng ze naar de opvang of niet, het zal me een worst wezen.

Maar ik snap gewoon niet dat mensen zo graag kinderen willen en vervolgens het overgrote deel van hun tijd aan iets anders dan die kinderen besteden. Ik snap dat werken noodzakelijk, leuk en uitdagend is maar waarom je dan persé een kind aan die mix wilt toevoegen begrijp ik dus niet.
Veel jonge ouders in mijn omgeving zijn eigenlijk alleen weekend ouders. Ze werken beide fulltime, lopen alleen maar te klagen over de kosten van de kinderopvang waar ze dat kind zelf heen willen brengen want ze willen hun werk niet opgeven (zo belangrijk zijn kinderen blijkbaar ook weer niet dan), doen eigenlijk alleen iets leuks met het kind in het weekend (leen dan de kinderen van vrienden of familie, daar kan je ook mee naar de dierentuin) en zijn verder vooral met zichzelf bezig.
Volgens mij nemen heel veel mensen kinderen omdat 'het zo hoort' en komen er daarna pas achter dat een kind toch echt iets meer werk is dan een goudvis.

Ik denk echt dat als meer mensen (lees: vrouwen ) even de tijd zouden nemen om zich af te vragen of kinderen eigenlijk wel in het leven passen dat ze graag willen en misschien nog wel belangrijker waarom ze kinderen willen, een groot deel er vanaf zou zien. Maar er wordt niet nagedacht dus komen er allerlei kunstgrepen om het toch allemaal maar leuk te houden.

Iedereen wil alles, een keuze maken lijkt tegenwoordig onmogelijk.
Je bent pas een echte vrouw als je met twee kinderen op je heupen en je gsm in je hand voor het noodzakelijke contact met je werk nog snel even langs de supermarkt fietst om netjes op tijd het eten op tafel te zetten als je man thuis komt. Uiteraard is je man enorm geëmancipeerd want hij doet de afwas en strijkt zijn eigen overhemden. Je werkt eigenlijk alleen om de hypotheek en de kinderopvang te betalen en mist en passant nog even al die belangrijke momenten die je graag had willen meemaken van je kind omdat je een noodsituatie op je werk had.
Tjonge jonge wat hebben we het allemaal toch fijn.

Maar goed, ik snap sowieso niet waarom mensen het zo belangrijk vinden om kinderen te nemen. Laat staan waarom je iets dat je blijkbaar zo graag wilt en wat zo belangrijk voor je is zomaar in handen van iemand anders geeft.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2007 01:24 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Het gaat me niet zozeer om de tere kinderzieltjes die beschadigd zouden raken als ze een paar dagen in de kinderopvang zitten hoor. Ik denk zelfs dat heel veel kinderen het best kunnen gebruiken dat ze leren dat ze niet het middelpunt van het universum zijn. Neem kinderen of niet, breng ze naar de opvang of niet, het zal me een worst wezen.

Maar ik snap gewoon niet dat mensen zo graag kinderen willen en vervolgens het overgrote deel van hun tijd aan iets anders dan die kinderen besteden. Ik snap dat werken noodzakelijk, leuk en uitdagend is maar waarom je dan persé een kind aan die mix wilt toevoegen begrijp ik dus niet.
Veel jonge ouders in mijn omgeving zijn eigenlijk alleen weekend ouders. Ze werken beide fulltime, lopen alleen maar te klagen over de kosten van de kinderopvang waar ze dat kind zelf heen willen brengen want ze willen hun werk niet opgeven (zo belangrijk zijn kinderen blijkbaar ook weer niet dan), doen eigenlijk alleen iets leuks met het kind in het weekend (leen dan de kinderen van vrienden of familie, daar kan je ook mee naar de dierentuin) en zijn verder vooral met zichzelf bezig.
Volgens mij nemen heel veel mensen kinderen omdat 'het zo hoort' en komen er daarna pas achter dat een kind toch echt iets meer werk is dan een goudvis.

Ik denk echt dat als meer mensen (lees: vrouwen ) even de tijd zouden nemen om zich af te vragen of kinderen eigenlijk wel in het leven passen dat ze graag willen en misschien nog wel belangrijker waarom ze kinderen willen, een groot deel er vanaf zou zien. Maar er wordt niet nagedacht dus komen er allerlei kunstgrepen om het toch allemaal maar leuk te houden.

Iedereen wil alles, een keuze maken lijkt tegenwoordig onmogelijk.
Je bent pas een echte vrouw als je met twee kinderen op je heupen en je gsm in je hand voor het noodzakelijke contact met je werk nog snel even langs de supermarkt fietst om netjes op tijd het eten op tafel te zetten als je man thuis komt. Uiteraard is je man enorm geëmancipeerd want hij doet de afwas en strijkt zijn eigen overhemden. Je werkt eigenlijk alleen om de hypotheek en de kinderopvang te betalen en mist en passant nog even al die belangrijke momenten die je graag had willen meemaken van je kind omdat je een noodsituatie op je werk had.
Tjonge jonge wat hebben we het allemaal toch fijn.

Maar goed, ik snap sowieso niet waarom mensen het zo belangrijk vinden om kinderen te nemen. Laat staan waarom je iets dat je blijkbaar zo graag wilt en wat zo belangrijk voor je is zomaar in handen van iemand anders geeft.

Als ik zo je tekst lees, hoor en zie ik een grote bonk frustratie, waarom komt die vandaan? Je spreekt jezelf ook wel een klein beetje tegen.

Het is heel simpel, je wilt in je leven zoveel mogelijk leuke dingen doen, kinderen zijn leuk, fijn en onderdeel van de overlevingsdrang die mensen hebben, voortplanten is naast eten en drinken een oerbehoefte. Maar je wilt ook een leuke baan, een leuke sociaal leven, leuke dingen doen; dit alles moet je inelkaar zien te passen. Aangezien je maar een beperkte tijd hebt om dit alles te doen (de eerste 20~25jr van je leven zit je al op school), zal je concessies moeten doen, dit kan betekenen dat je minder gaat werken, geen kinderen neemt, dag-opvang (kinderdag verblijf, au-pair, opa/oma, enz) of zelfs helemaal stopt met werken.
Wat je ook kiest, het is nooit een ideale oplossing, het kost altijd geld (kinderen kosten vanaf hun geboorte totdat ze het huis uit gaan gemiddeld ruim 200.000 euro!) en tijd, juist die twee dingen waar je toch al nooit genoeg van hebt.

Ik ben het met je eens dat beide ouders die de kinderen alleen maar in het weekend zien, niet echt bepaald een oplossing is die ik zou aanbevelen, maar om die mensen meteen slechte ouders te noemen weet ik niet. Gezien de hoeveelheid moeite die mensen vaak doen om kinderen te krijgen, lijkt het me niet dat het een keuze is die tussen 2 happen afhaal-chinees gemaakt is.

Om het persoonlijk te betrekken, als ik op t punt zou staan om een grote stap in mijn cariere te kunnen zetten, wat zou betekenen dat ik niet minder kan gaan werken, dan zou ik dat voor lief nemen denk ik. Het is niet altijd een kwestie van niet willen, maar soms kan het gewoon niet, in sommige functies is het alles of niets, niet van 9 tot 5. Ik zou dan proberen een paar (halve) dagen thuis te werken, de kinderen afwisselend bij de opvang en opa/oma onderbrengen. Zodat de kinderen ook afwisseling hebben en met verschillende opvoedingen te maken krijgen. Over het algemeen geef je je kind ook niet zomaar uit handen, een kinderdag verblijf zoek je goed uit, een oppas/au-pair selecteer je, dus dat valt ook wel mee en als ze ouder dan 4 zijn, dan zitten ze ook op school, wat gebeurt er daar?

Het leven zit vol verrassingen, je kan niks van te voren plannen, soms lopen dingen anders dan je ze had gepland. En mensen zeuren graag, dus is de prijs niet te hoog, dan is de qualiteit wel te laag, er is altijd wel iets.