Plaats hier alles dat je hoort of ziet over de medicijnen die Brian sinds een paar dagen krijgt.
Is het Diazepam (Valium)? Of een homeopathisch middeltje om de slaap beter te kunnen vatten ?
[ Bericht 0% gewijzigd door Black_king op 17-02-2007 16:53:37 ]
Slotje.
quote:als het op de streams ter sprake komt, kan het in cos.. anders nietOp zaterdag 17 februari 2007 16:01 schreef Peter6000 het volgende:
Wat mij betreft kan dit prima is de COS.
Slotje.
geen slotje dus
quote:Dan hoop ik wel dat er streng gemodereerd wordt op medicijnuitspraken in de COS.Op zaterdag 17 februari 2007 16:02 schreef teamlead het volgende:
[..]
als het op de streams ter sprake komt, kan het in cos.. anders niet
geen slotje dus
quote:Op zaterdag 17 februari 2007 16:02 schreef teamlead het volgende:
[..]
als het op de streams ter sprake komt, kan het in cos.. anders niet
geen slotje dus
Precies. In de COS werd gevraagd er een speciaal topic voor te maken; vandaar....quote:Ik niet. Waarom alles in de COS? Is zo'n gezoek.Op zaterdag 17 februari 2007 16:05 schreef CARLAK het volgende:
Ik ben het met Peter6000 eens.
hier alleen over pilletjes, poedertjes en injecties ajb
Is het Diazepam?
Of een homeopathisch middeltje om de slaap beter te kunnen vatten ?
Diazemuls [Alpharma BV]
Injectievloeistof (o/w-emulsie) 5 mg/ml; ampul 2 ml.
Diazepam Injecties/Rectiolen/Tabletten [Diverse fabrikanten]
Injectievloeistof 5 mg/ml; ampul 2 ml.
Rectiole 2 mg/ml; 2,5 ml.
Rectiole 4 mg/ml; 2,5 ml. De rectiole bevat benzylalcohol.
Tablet 2 mg, 5 mg, 10 mg.
Stesolid [Alpharma BV]
Rectiole 2 mg/ml; 2,5 ml.
Rectiole 4 mg/ml; 2,5 ml. De rectiole bevat benzylalcohol.
Tablet 2 mg, 5 mg, 10 mg.
Zetpil 5 mg, 10 mg.
CFH-Advies
De belangrijkste toepassing van diazepam is als anxiolyticum. Voor de algemene praktijk zijn diazepam, lorazepam en oxazepam (de laatste twee hebben geen actieve metabolieten) als anxiolyticum – gezien de brede ervaring ermee en de prijs – een goede eerste keus.
Als adjuvans kan ter sedatie bij alcoholonthoudingsverschijnselen een benzodiazepine worden toegevoegd.
Eigenschappen
Benzodiazepine, toegepast als hypnoticum, anxiolyticum, spierrelaxans en anticonvulsivum. Klysma's zijn geïndiceerd, indien een acute werking is vereist en de i.v. toediening ongewenst of onmogelijk is.
Kinetische gegevens
Tmax = tablet ½–1½ uur. Stabiele plasmaspiegel na 7–14 dagen. Plasma-eiwitbinding: 97–99% (diazepam). Metabolisering: in de lever tot actief desmethyldiazepam en verder tot oxazepam. Eliminatie: als oxazepam. T1/2el = 20–48 uur, 42–100 uur (desmethyldiazepam).
Indicaties
Pathologische angst en spanning, die het normale functioneren verstoort of waaronder ernstig geleden wordt. Kortdurende behandeling van ernstige slaapstoornissen, die het normale functioneren verstoren of waaronder ernstig geleden wordt. Adjuvans bij epilepsie. Status epilepticus. Spierspasmen. Koortsconvulsies bij kinderen. Acute onthoudingsverschijnselen na staken van alcoholgebruik. Tetanus. Obstetrie: pre-eclampsie en eclampsie. Anesthesie: premedicatie, sedatie voor belastende therapeutische ingrepen en onderzoeken.
Contra-indicaties
Myasthenia gravis. Overgevoeligheid voor benzodiazepinen. Ernstige respiratoire insufficiëntie. Slaap-apneusyndroom. Ernstige leverinsufficiëntie.
Zwangerschap/Lactatie
Bij gebruik van diazepam tijdens het eerste trimester van de zwangerschap bij de mens is melding gemaakt van congenitale afwijkingen. Op grond van de farmacologische werkzaamheid kunnen hypothermie, hypotonie, matige ademhalingsdepressie en voedingsproblemen bij pasgeborenen optreden, vooral na langdurig gebruik tijdens het laatste trimester. Bovendien kan bij de pasgeborene dan afhankelijkheid zijn opgetreden en bestaat het risico van onttrekkingsverschijnselen in de postnatale periode. Toediening tijdens zwangerschap kan karakteristieke veranderingen in het foetale hartritme (verlies van de 'Short Term Irregularity') veroorzaken. Een nadelige invloed op de foetus is daardoor niet te verwachten; bij de interpretatie van de foetale hartritmeregistratie dient men hiermee echter rekening te houden, omdat dan de 'Short Term Irregularity' als criterium ter beoordeling van het foetale welzijn wegvalt. Omdat benzylalcohol de placenta kan passeren, moet rekening worden gehouden met de mogelijke toxiciteit ervan voor prematuren na toediening vlak voor of tijdens een bevalling of sectio caesarea. Indien parenterale toediening nodig is, kan Diazemuls worden overwogen, dat geen benzylalcohol bevat.
Benzodiazepinen gaan over in de moedermelk. Tijdens gebruik geen borstvoeding geven.
Bijwerkingen
Meest frequent: slaperigheid overdag. Daarnaast: spierzwakte, duizeligheid, anterograde amnesie, maag-darmstoornissen, opwekking van de eetlust en gewichtstoename, verminderde libido, huidreacties. Incidenteel verhoogde speekselafscheiding, onduidelijk spreken, hypotensie en incontinentie. Manifest worden van een onopgemerkte depressie. Vooral bij kinderen en ouderen kunnen zich paradoxale reacties met acute opwinding, verwarring en verandering van de psychische toestand voordoen. Bij gebruik van benzodiazepinen kan afhankelijkheid optreden. Na injectie: incidenteel urineretentie, droge mond, pijnlijkheid en tromboflebitis op de injectieplaats alsmede ademhalingsdepressie; zeer zelden verhoogde transaminase- en alkalische fosfataseconcentraties. In het begin van de behandeling neemt het risico toe op verwondingen door vallen.
Interacties
Alcohol en andere centraal dempende stoffen versterken het centrale effect van benzodiazepinen. De euforie en daardoor de psychische afhankelijkheid van opioïden kan worden versterkt. Bij gelijktijdig gebruik van disulfiram en stoffen met een remmende invloed op leverenzymen (m.n. CYP3A4) zoals cimetidine, ketoconazol, itraconazol, claritromycine, ciprofloxacine, isoniazide, fluvoxamine, fluoxetine en omeprazol dient men rekening te houden met een verlengde en versterkte sedatie. Rifampicine, fenytoïne en metoprolol kunnen door enzyminductie (CYP3A4) de werking van diazepam verminderen. Bij gelijktijdig gebruik van lithium dient men verdacht te zijn op hypothermie. Er zijn aanwijzingen dat de werking van levodopa kan verminderen.
Waarschuwingen en voorzorgen
Het gebruik kan leiden tot verminderd reactie- en concentratievermogen. Vele dagelijkse bezigheden (bv. autorijden) kunnen daarvan hinder ondervinden. Indien minder dan 7–8 uur beschikbaar is om te slapen, is de kans op anterograde amnesie gedurende enige tijd veel groter. Ouderen zijn gevoeliger voor de sedatieve effecten van benzodiazepinen, bovendien is bij hen het gevaar van cumulatie groter. Men dient bij ouderen en bij ernstige lever- en/of nierfunctiestoornissen lager dan gewoonlijk te doseren. Hetzelfde geldt bij chronische respiratoire insufficiëntie met hypercapnie wegens de kans op ademhalingsdepressie, vooral 's nachts. Het risico van afhankelijkheid neemt toe bij hogere doseringen, een langere gebruiksduur en bij alcohol- en/of drugmisbruik in de anamnese. In verband met de risico's van afhankelijkheid, tolerantie en centrale bijwerkingen dient het gebruik als anxiolyticum te worden beperkt tot ten hoogste enkele maanden, als slaapmiddel tot 1–2 weken, max. 4 weken. Om mogelijke onthoudings- en/of rebound-verschijnselen te voorkomen dient men bij staken van de behandeling en bij overschakeling van een lang op een kortwerkend benzodiazepine het oorspronkelijke middel uit te sluipen. Benzodiazepinen niet toepassen bij kinderen. Terughoudendheid is geboden bij alcohol- en/of drugmisbruik in de anamnese.
Dosering
Algemeen: I.v. injectie dient vanwege het risico van apneu langzaam (0,5–1 ml/min.) gebeuren.
Anxiolyse: Oraal: 2–5 mg driemaal per dag, zo nodig tot 10 mg viermaal per dag. I.m./i.v.: bij acute toestanden 0,1–0,2 mg/kg, elke 8 uur herhalen totdat de acute symptomen afnemen. Rectaal: 5–10 mg twee- à driemaal per dag; max. 60 mg per dag. Ouderen en bij lever- en/of nierfunctiestoornissen: Oraal: beginnen met 2 mg een- à tweemaal per dag.
Slaapstoornissen: Oraal: 2,5–20 mg 's avonds. Ouderen en bij lever- en/of nierfunctiestoornissen: 2,5–5 mg.
Bij epilepsie: Oraal: 2–10 mg twee- tot viermaal per dag. Rectaal als rectiole: 0,25–0,5 mg/kg. Volwassenen: 20 mg. Kinderen: bij < 10 kg: niet aanbevolen; 10–15 kg: 5 mg (tube tot halverwege inbrengen!); > 15 kg: 10 mg. Ouderen: 10 mg. Indien na 10 min. geen respons: Volwassenen: 10 mg. Kinderen: dosis herhalen. Ouderen: 5 mg. Vervolgens kan de dosering iedere 12 uur worden herhaald. Ademhaling controleren.
Bij status epilepticus: Volwassenen: I.v.: 0,15–0,25 mg/kg, indien nodig na 10–15 min. herhalen of als druppelinfuus (max. 30 mg). Kinderen: I.v.: 0,1–1 mg/kg.
Spierspasmen: Volwassenen: Oraal 2–10 mg drie- à viermaal per dag. I.m./i.v.: 2–20 mg. Rectaal: 10–20 mg twee- à driemaal per dag. Kinderen: Oraal 0,12–0,8 mg/kg lichaamsgewicht per dag in 4 doses. I.m/i.v. 0,04–0,2 mg/kg, max. 0,6 mg/kg per 8 uur.
Koortsconvulsies bij kinderen: I.v.: 0,2–0,5 mg/kg. Rectaal als rectiole: 0,25–0,5 mg/kg.
Alcoholabstinentieverschijnselen: Oraal: 10 mg drie- à viermaal per dag gedurende de eerste 24 uur, daarna verminderen tot 5 mg drie- à viermaal per dag zolang het nodig is. I.v.: bij acute toestanden 0,1–0,2 mg/kg, elke 8 uur herhalen totdat de acute symptomen afnemen. Rectaal: 20 mg driemaal per dag gedurende de eerste 24 uur; daarna 10 mg driemaal per dag zolang het nodig is.
Tetanus: 0,1–0,3 mg/kg i.v. iedere 1–4 uur of als continu infuus of oraal per sonde.
(Pre-)eclampsie: initieel 10–20 mg i.v.; verdere toediening naar behoefte i.v. of per continu infuus (tot 100 mg per 24 uur).
Postpartum: 10–20 mg i.v
Anesthesie premedicatie: Volwassenen: 10–20 mg i.m. of i.v. Kinderen: 0,1–0,2 mg/kg.
zie ook
> groepsoverzicht
> achtergrondinformatie
> kostenoverzicht(en)
> CFH-rapport
> meldformulier bijwerkingen
> prijs op Medicijnkosten
> GIP-databank
© CVZ 2007 | naar boven | afdrukken |
Bron: Farmacotherapeutisch Kompas (het handboek voor artsen wanneer zij medicatie voorschrijven).
Ik gebruik geen medicatie hoor. Tis alleen maar homeopathisch