Depressief door de hormonen, Deel 5

Sugar wat een ellende dat het allemaal zo lang duurt voordat je echt kunt starten met de psychotherapie. En de buitenwereld is verbaasd omdat je al zolang en zo goed een masker voor kunt houden dat het allemaal hartstikke goed met je gaat. Soms zelfs zo dat je jezelf ook wel eens voor de gek kunt houden dat het goed gaat. Tenminste, zo heb ik dat gevoeld tijdens mijn depressie. Wel fijn dat je vertrouwen hebt in die psychotherapeut, dat scheelt al twee keer de helft!

Wat balen Sugar, dat je weer een wachttijd hebt straks. Maar ik vind het goed te lezen dat je op zich een stijgende lijn ontdekt!
Ik schreef het al eerder, maar is het niet verstandig om het hele Eileen gedoe te melden bij het BIG? Ik lees nu weer de post van LEA. Op zich zal ze sommigen best goed helpen, maar de werkwijze eromheen lijkt me niet echt zuiver.

Monedula, Ingrid en anderen die het kunnen gebruiken

PM-girl, ik heb me daar laatst wel even in verdiept. Ik zou dan via een onafhankelijke klachtencommissie mijn klacht kunnen indienen. Of via de regionale tuchtraad voor de gezondheidszorg. Maar Ik weet niet of ik dat wil doen.

Bij BIG heb ik wel haar registratie nagevraagd en die klopt. Ze staat daar alleen ingeschreven als verpleegkundige (waar ze ook een opleiding voor heeft). In dat licht heeft ze natuurlijk ook niets verkeerd gedaan, dus de te bewandelen weg is toch de klachtencommissie of tuchtraad. Ik denk er nog even over na.

Monedula, heb jij daarover een mening nog? En hoe gaat het met je?

Yppy, het gesprek al gehad? Was het oké?

Ingrid, ik heb alleen eens in de paar weken een gesprek met de spv'er. En medicijnen dan.

Vanochtend ben ik dus bij de spv'er geweest. Het was weer een positief gesprek. Ze vindt dat het goed gaat en ziet het zonnig, dat ik redelijk snel beter wordt. Heeft me daarnaast meteen gewaarschuwd voor een terugval als het weer om gaat slaan. Het goede weer doet me erg veel goed namelijk. Als het weer dagen gaat regenen, is de kans groot dat ik weer flink achteruit ga. Maar dan moet ik in de gaten houden dat het beter gaan dan op het slechtste punt.
Ik denk ook wel dat het beter gaat, op sommige gebieden vind ik dingen al een beetje leuk, zoals een middagjes sauna en een etentje met vriendinnen. Op andere gebieden heb ik dat absoluut niet. Het is fijn dat ze kan relativeren en me weer laat zien dat kleine stapjes vooruit ook goed zijn en het dat niet ineens 'goed' kan zijn. Dat het langzaam gaat. Over 4 weken ga ik terug, eerder kon niet. Alleen als ik crisis word.

hoi
hier gaat t ook niet zo super. ben erg verdrietig en voel me idd al zo lang ongelukkig. ik had dus een paar weken dat t goed ging, maar nu lijk ik wel weer terug bij af. herken wel wat je beschrijft sugar, lijkt gewoon geen einde aan te komen. en als R. er niet is (of weer eens slaapt, want hij is oververmoeid) dan trek ik t gewoon niet. of ik denk dat t wel lukt, maar ik stort weer helemaal in bij iets heel kleins
sorry dat ik geen hoofdletters gebruik
boehoe voel me heel onzeker en zielig en kleinzerig en helemaal niets waard en tegelijkertijd niet op waarde geschat
sorry voor mijn zeurverhaal, wil het eigenlijk weer wissen maar post t toch maar wel

Ik herken het heel erg, monedula en het is gewoon echt f*ck als het weer zo uit je handen glipt. Zo vind ik het echt voelen.

Dat van die kleine stapjes is echt waar en zo belangrijk om in je kop te houden. Kleine dingen doen, die lukken. Geen grenzen over gaan en geen uitdagingen aangaan die kans van mislukken hebben. Het is nodig nu om het zo te doen, dus geef jezelf die ruimte.
Wel heel moeilijk dat je man oververmoeid is nu ook, dat maakt alles ook nog lastiger natuurlijk.

Gisteren de moed gepakt om mijn werk te mailen:

Ik zou het fijn vinden binnenkort een keer langs te komen op het werk om de drempel laag te houden. Nu ben ik er al zo'n tijd uit, dat gaan werken écht een hele stap zal zijn. Sowieso is de grond aardig onder mijn voeten vandaan geslagen het afgelopen half jaar en zal ik echt heel rustig moeten en willen opbouwen. Niet alleen wat betreft uren, maar ook wat betreft taken en verantwoordelijkheden. Op dit moment zou ik het heel erg moeilijk vinden om klanten te woord te staan en te adviseren, bijvoorbeeld. Dat zou echt nog niet gaan. Maar ik wil wel op redelijk korte termijn aan dat opbouwen beginnen.
Belangrijk voor mij is nu de eerste (simpele) stap: een keer koffie drinken en even bijpraten over de dingen die er op het werk de afgelopen maanden gebeurd en veranderd zijn. Ik vind het echt heel erg nodig om daarvan goed op de hoogte te zijn voordat ik weer ga werken. Ik ben anders veel te onzeker over alles en dat is nu echt funest.

En ik kreeg dit als geweldige reacties van mijn baas en collega:

Fijn wat van je te horen!!
Het lijkt me een goed idee als je jezelf uitnodigt op de koffie. Maak je geen zorgen over werkdruk, die gooien we gewoon weg en we bedenken iets leuks en passends als het zover is .

Ongetwijfeld een goed plan om eerst koffie te komen drinken en misschien wel 'n keertje vaker voordat je weer zachtjes aan de slag gaat! Dat 't je nog beter mag gaan!


Ik heb ze maanden niet gezien en gesproken, we hebben maar heeeeeel weinig contact onderhouden ^{en het zijn mánnen!} en toch krijg ik zulke begripvolle reacties. Het geeft me echt moed om het weer rustig te gaan proberen straks.

Verder gaat het nu ook weer echt beter ten opzichte van vorige week!
Ik ben geminderd met de Duphaston, vond het resultaat niet echt overtuigend en wil kijken of ik me nu echt slechter ga voelen met maar 1 pil per dag. Dat kan ik dan pas over een paar weken weer beoordelen, maar ik hoop natuurlijk dat het gewoon goed blijft gaan.

Hoe is het met de rest?

Wat een fijne reactie idd Sugar!

Sugar wat een fijne baas! Ik ben helemaal ontroerd door zijn begrijpende reactie, dus ik kan me voorstellen dat het jou wel een heel fijn gevoel geeft.
"we gooien de werkdruk gewoon weg" heerlijk zo'n man!

Ja, echt. Het is natuurlijk nog steeds wel dezelfde man die 1 dag voor verlof aangaf me niet voor 2 dagen terug te willen, maar hij is echt heel erg oké. Zelfs dáárin was ie oké.

Zeker een fijne reactie en vergeet niet dat je zelf open en duidelijk bent in die mail Sugar. Moedig en goed

Lief dat je dat zegt.

Ik vergat net te schrijven dat ik ook daadwerkelijk morgenmiddag daar koffie ga drinken!
* Sugar geeft zichzelf een schouderklop.

wat een ontzettende fijne reactie! geef mij zo'n baas fijn voor je sugar!

Top reactie op een top brief suikertje. Goed gedaan! Succes morgen, het zal wel even eng zijn maar als je het gedaan hebt kun je enorm trots op jezelf zijn

Goed gedaan Sugar

Wauw Sugar, een knappe eerste stap van jouw kant en een positieve reactie!
Moedig dat je morgen ook de daad bij het woord gaat voegen, zo te horen gaan ze je enorm steunen! Heel veel succes morgen en wees maar trots op jezelf

Sugar, op naar de koffie morgen1 Ik vind het knap van je en hoop dat ze je net zo'n warm welkom geven als de mail laat merken.

Sugar, wat een goede en moedige stap!

Sugar knap van je dat je hebt gemaild. En dat je morgen langsgaat. Suc6 morgen!

Goed dat je het wel post monedula. Heb je wel iemand anders dan R. om op terug te vallen?

Stoer Sugar!

Een paar dagen geleden dacht ik dat het goed ging, sinds zondag is het weer helemaal mis. Ondanks het goede weer. Ik vind het raar dat het ineens zo om kan slaan, en moeilijk ook. Gelukkig was ik wel voorbereid door de spv'er, het kwam dus niet als een verrassing. Ik kan me nu jouw posts wel goed voorstellen Sugar, dat je graag een weekje alleen weg wilde. Dat lijkt mij nu ook heerlijk, gewoon weg, en niks moeten, niemand die wat van je wil, niemand die je nodig heeft, gewoon niks. Het kan niet, maar er aan denken is ook al leuk. Het is zo raar om zo ver van jezelf af te staan, van wie je eigenlijk bent.

Wat goed Sugar! Ik ben trots op je!!!

quote:

Op dinsdag 17 april 2007 21:29 schreef YPPY het volgende:
Een paar dagen geleden dacht ik dat het goed ging, sinds zondag is het weer helemaal mis. Ondanks het goede weer. Ik vind het raar dat het ineens zo om kan slaan, en moeilijk ook. Gelukkig was ik wel voorbereid door de spv'er, het kwam dus niet als een verrassing. Ik kan me nu jouw posts wel goed voorstellen Sugar, dat je graag een weekje alleen weg wilde. Dat lijkt mij nu ook heerlijk, gewoon weg, en niks moeten, niemand die wat van je wil, niemand die je nodig heeft, gewoon niks. Het kan niet, maar er aan denken is ook al leuk. Het is zo raar om zo ver van jezelf af te staan, van wie je eigenlijk bent.

Maar wie je eigenlijk bent zit er nog hoor YPPY. En ze is er weer als jij je goed voelt. Jammer dat de depressie er nu weer voor geschoven is. Maar voor even, hoop ik.
Wel een goed teken dat je het leuk vindt om te denken aan 'gewoon' weg! (Toch?)

Dubbel top sugar, succes morgen!

YPPY,

Sugar, hoe ging het?
(Ik ben het, Lishe, verkleed als de vader van mijn kinderen. )

Ik kwam hier ook even kijken hoe het met Sugar gegaan is vandaag.