R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Echt heel naar voor je dat je ouders hierin dan mss meer bezig zijn met zichzelf dan met wat het voor jou betekent.quote:Op zaterdag 27 januari 2007 22:47 schreef EchtGaaf het volgende:
Ja, alles wat met psyche van doen heeft vinden ze eng en onbegrijpelijk. Ik kan ze daarin niet helpen.....
Heb je wel iemand anders bij wie je terecht kan met jouw verhaal en wat het met jou doet?
#geen
Onthou dat het "vonnis" niet het eindstation is.quote:Op zaterdag 27 januari 2007 22:55 schreef Juup© het volgende:
[..]
ik krijg binnen 4 weken mijn "vonnis". Ben best zenuwachtig, want wat als het zwaarder of juist lichter is dan ik zelf verwacht? En wat na het "vonnis"? Wat ga ik dan doen? Val ik in een zwart gat, of is er iets van begeleiding?
Ik ben vaak vastgelopen in mijn leven, meer dan goed voor mij is. Ik miste ook het laatste stukje van mijn puzzel. Maar ik het enorm het gevoel dat ik dat eindelijk gevonden heb.
Gelukkig heb ik een lieve vrouw die veel in mij investeert, en veel geduld heeft met mij.
Voor veel mensen valt er nog veel te ontwikkelen en leren.
Zowel voor degene waar het bij vast is gesteld als voor de partner.
De partner kan leren hoe makkijker of anders ermee om te gaan, hoe jou beter te benaderen.
Jij kan hoogstwaarschijnlijk nog dingen leren. (dus via GGZ iemand toegewezen krijgen die jou gaat begeleiden)
Verder is het natuurlijk zowieso mogelijk gesprekken te krijgen of houden waarbij je gewoon je ei kwijt kan.
Een praatpaal, een dagboek dat feedback geeft.
Empathisch vermogen is bijvoorbeeld iets dat vaak achterbkijft bij iemand met asperger.
betekend dit dat zij zich niet kunnen verplaatsen in een ander, dat zij nooit de bril van een ander op kunnen zetten, dat zij zich geen voorstelling van anderen kunen maken,dat het ze niets interesseert ?
Nee... het gaat alleen niet zo automatisch als bij velen van ons wel.
Dit is zeker een onderdeel waar bijvoorbeeld vaak nog veel aan "bijgeleerd" kan worden.
Maar dit is alleeen gebaseerd op mijn ervaringen,
en zoals hierboven al ergens geopperd werd... niet iedereen is hetzelfde, niet iedereen heeft dezelfde symptomen...
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Waar en wanneer kunnen wij ons inschrijven?quote:Op zaterdag 27 januari 2007 21:21 schreef Floripas het volgende:
[..]
Ik heb overwogen om workshops op te zetten om "normale" mensen die relaties hebben met aspergers wat dichter bijelkaar te brengen. Iets uitleggen over omgangsvormen enzo. Lijkt me best vaak nodig.
Ik weet zeker dat hier veel belangstelling voor zal zijn
#geen
Sterkte alvast. Niet verkeerd is om van tevoren de scaenario's op een rijtje te zetten. Dan komt de klap niet zo hard aan. Dat hielp bij mij wel...quote:Op zaterdag 27 januari 2007 22:55 schreef Juup© het volgende:
[..]
ik krijg binnen 4 weken mijn "vonnis". Ben best zenuwachtig, want wat als het zwaarder of juist lichter is dan ik zelf verwacht?
dat is heel moeilijk te zeggen.......Iedereen reageert daar toch anders op.....Er is geen vast recept te geven....quote:En wat na het "vonnis"? Wat ga ik dan doen?
Dat hoeft zeker niet. Maar het hangt helemaal van je persoonlikj situatie af......Je thuissituatie, je werk....quote:Val ik in een zwart gat,
Ik ben niet in een zwart gat gevallen. Prbleem had ik al, de verklaring kwam zowaar later....opluchting dus. Maar ook de wetenschap dat je echt beprekt ben in dingen. Dat is hard...
Ja, moet je wel vragen.....GGZ kan je zeker helpen. Maar nooit genezen. Kan niet...quote:of is er iets van begeleiding?
quote:Ik ben vaak vastgelopen in mijn leven, meer dan goed voor mij is. Ik miste ook het laatste stukje van mijn puzzel. Maar ik het enorm het gevoel dat ik dat eindelijk gevonden heb.
Gelukkig heb ik een lieve vrouw die veel in mij investeert, en veel geduld heeft met mij.
Jij bedoeld www.autsider.nl?quote:Op zaterdag 27 januari 2007 21:29 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Jazeker. Dat is zeer nuttig. Het kan veel ellende voorkomen. Meer begrip over en weer....
Ik vraag mij af of er al dergelijk workshop via Autsider worden georganiseerd....?
#geen
Ja, dat is ook heel rot.......Je kan het daar niet over hebben zonder ruzie te krijgen....Zwaar frustrerend is dat......quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:03 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Echt heel naar voor je dat je ouders hierin dan mss meer bezig zijn met zichzelf dan met wat het voor jou betekent.
Ja, prof. ondersteuning ja....En broers en zussen hebben wel begrip, dat scheelt...Buren ook. Etc..Maar ja, dezelfde generatie, scheelt heel veel...quote:Heb je wel iemand anders bij wie je terecht kan met jouw verhaal en wat het met jou doet?
We zijn niet voor niks schatjequote:Op zaterdag 27 januari 2007 22:55 schreef Juup© het volgende:
[..]
Gelukkig heb ik een lieve vrouw die veel in mij investeert, en veel geduld heeft met mij.
schatje 
#geen
Wrom vind je het moeilijk, als ik vragen mag? Confronterend?quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:08 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ja, idd. Maar ben zelf nooit bij bijeenkomsten geweest. Vind ik ook moeilijk....
Ik ga binnenkort naar een bijeenkomst voor partners van autisten, die wordt door een andere instantie georganiseerd. Vind ik ook doodeng
#geen
Nou ja, alleemaal vreemde mensen is best eng,,,,quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:11 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Wrom vind je het moeilijk, als ik vragen mag? Confronterend?
kost veel stress ja...quote:Ik ga binnenkort naar een bijeenkomst voor partners van autisten, die wordt door een andere instantie georganiseerd. Vind ik ook doodeng
Nou ja, er wordt in ieder geval niet verwacht dat je zogenaamd "sociaal" doet zoals de maatschappij sociaal gedefineerd heeft.quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:12 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Nou ja, alleemaal vreemde mensen is best eng,,,,
[..]
kost veel stress ja...
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Ja ,das waar......Maar ja, die indrukken zijn erg vermoeiend.......Het komt knalhard binnen allemaal...quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:13 schreef Mirage het volgende:
[..]
Nou ja, er wordt in ieder geval niet verwacht dat je zogenaamd "sociaal" doet zoals de maatschappij sociaal gedefineerd heeft.
Wie is wijquote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:05 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Waar en wanneer kunnen wij ons inschrijven?
Ik weet zeker dat hier veel belangstelling voor zal zijn
quote:Op zaterdag 27 januari 2007 23:14 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ja ,das waar......Maar ja, die indrukken zijn erg vermoeiend.......Het komt knalhard binnen allemaal...
Als eerste moet ik zeggen dat ik niet heel het topic heb gelezen, sorry.
Mijn jongste broertje heeft Asperger, is zeer hoogbegaafd en heeft ADD. Weet niet precies wat het allemaal met elkaar te maken heeft, maar heb er al genoeg van gemerkt.
Eerst ff wat achtergrond informatie: Ik ben zelf 19 (bijna 20), mijn oudste broertje 17 en mijn jongste broertje bijna 13. Mijn ouders wonen bijna 2 jaar apart en zijn ongeveer 1,5 jaar geleden ook echt gescheiden. F (zo zal ik mijn jongste broertje verder noemen ivm zijn privacy) heeft toen hij 1 jaar was een zware hersenvliesontsteking gehad. Al zolang ik me kan herinneren ondervindt/ondervond hij daar problemen van. Op een gegeven moment, heeft hij Remedial Teaching gehad voor zijn motorische ontwikkeling. De vrouw die hem dat gaf zag dat er meer dingen niet 'klopten'. Toen zijn mijn ouders de hele mallemolen van IQ-testen en psychiaters ingegaan. (Met slechte, onaardige psychiaters enzovoorts).
Uiteindelijk bleek dat F hoogbegaafd was en ADD heeft. Toen mijn broertje een jaar of tien was zijn ze er achter gekomen dat hij het syndroom van Asperger had. Daarvoor heeft hij op een groep gezeten met allemaal kinderen die hetzelfde hebben en daar heeft hij toen veel van geleerd. Nu is hij bijna 14. Elke dinsdagavond gaat hij naar Eindhoven om daar ook naar een groep te gaan. Dat is zijn uitlaatklep. Kinderen die hetzelfde zijn als hij. Zo kan hij zijn week weer door. Ze knutselen bijv audiosystemen in elkaar enzo.
Zal er nu over vertellen wat ik ervan heb gemerkt. Nou ja, vreselijk veel eigenlijk. Mijn broertje kan onuitstaanbaar zijn. Zodra iets niet loopt zoals gepland dan breekt de hel los. Gruwelijke woedeuitbarstingen zijn het gevolg. Vooral mijn moeder heeft hier heel veel last van, omdat zij er niet altijd even goed mee om kan gaan. Mijn vader heeft er minder last van. Maar ja, dat is redelijk logisch, mijn broertje is bijna alleen in het weekend bij hem. Mijn moeder moet zorgen dat mijn broertje naar school gaat. Daar heeft hij namelijk een hekel aan. Als ik het goed heb doet F nou 3 atheneum, maar met slechte resultaten. Hoogbegaafdheid gecombineerd met ADD/Asperger is geen makkelijke combi om mee naar school te gaan.
Nu ik in Leeuwarden woon en de rest van mijn gezin in Vught kan ik er veel beter mee omgaan. Als ik thuis ben merk ik dat ik mijn broertjes vreselijk heb gemist en is F ook super lief. Nog steeds vindt hij het moeilijk zich aan te passen, maar hij is minder actief en aandachtvragend (is dit AZN?) als vroeger. Nog steeds krijg ik veel van de ruzies thuis mee maar ik kan me er beter van afsluiten. Dat moet ook wel, anders ga ik er zelf aan onderdoor. Zelf ben ik trouwens ook wel eens 'bang' om een vorm van autisme te hebben, maar ik ondervind er niet zoveel last van dat ik het wil uitpluizen. Ook mijn oudste broertje heeft veel gedragsproblemen. Bij hem weten we ook niet goed waarmee het te maken heeft.
Al met al is dit een vreselijk lang verhaal geworden, met een vreselijk gecompliceerde gezinssituatie. Sorry daarvoor. Wilde alleen iets vertellen over mijn broertje en dat is dus een lang verhaal. Sorry!!
Mijn jongste broertje heeft Asperger, is zeer hoogbegaafd en heeft ADD. Weet niet precies wat het allemaal met elkaar te maken heeft, maar heb er al genoeg van gemerkt.
Eerst ff wat achtergrond informatie: Ik ben zelf 19 (bijna 20), mijn oudste broertje 17 en mijn jongste broertje bijna 13. Mijn ouders wonen bijna 2 jaar apart en zijn ongeveer 1,5 jaar geleden ook echt gescheiden. F (zo zal ik mijn jongste broertje verder noemen ivm zijn privacy) heeft toen hij 1 jaar was een zware hersenvliesontsteking gehad. Al zolang ik me kan herinneren ondervindt/ondervond hij daar problemen van. Op een gegeven moment, heeft hij Remedial Teaching gehad voor zijn motorische ontwikkeling. De vrouw die hem dat gaf zag dat er meer dingen niet 'klopten'. Toen zijn mijn ouders de hele mallemolen van IQ-testen en psychiaters ingegaan. (Met slechte, onaardige psychiaters enzovoorts).
Uiteindelijk bleek dat F hoogbegaafd was en ADD heeft. Toen mijn broertje een jaar of tien was zijn ze er achter gekomen dat hij het syndroom van Asperger had. Daarvoor heeft hij op een groep gezeten met allemaal kinderen die hetzelfde hebben en daar heeft hij toen veel van geleerd. Nu is hij bijna 14. Elke dinsdagavond gaat hij naar Eindhoven om daar ook naar een groep te gaan. Dat is zijn uitlaatklep. Kinderen die hetzelfde zijn als hij. Zo kan hij zijn week weer door. Ze knutselen bijv audiosystemen in elkaar enzo.
Zal er nu over vertellen wat ik ervan heb gemerkt. Nou ja, vreselijk veel eigenlijk. Mijn broertje kan onuitstaanbaar zijn. Zodra iets niet loopt zoals gepland dan breekt de hel los. Gruwelijke woedeuitbarstingen zijn het gevolg. Vooral mijn moeder heeft hier heel veel last van, omdat zij er niet altijd even goed mee om kan gaan. Mijn vader heeft er minder last van. Maar ja, dat is redelijk logisch, mijn broertje is bijna alleen in het weekend bij hem. Mijn moeder moet zorgen dat mijn broertje naar school gaat. Daar heeft hij namelijk een hekel aan. Als ik het goed heb doet F nou 3 atheneum, maar met slechte resultaten. Hoogbegaafdheid gecombineerd met ADD/Asperger is geen makkelijke combi om mee naar school te gaan.
Nu ik in Leeuwarden woon en de rest van mijn gezin in Vught kan ik er veel beter mee omgaan. Als ik thuis ben merk ik dat ik mijn broertjes vreselijk heb gemist en is F ook super lief. Nog steeds vindt hij het moeilijk zich aan te passen, maar hij is minder actief en aandachtvragend (is dit AZN?) als vroeger. Nog steeds krijg ik veel van de ruzies thuis mee maar ik kan me er beter van afsluiten. Dat moet ook wel, anders ga ik er zelf aan onderdoor. Zelf ben ik trouwens ook wel eens 'bang' om een vorm van autisme te hebben, maar ik ondervind er niet zoveel last van dat ik het wil uitpluizen. Ook mijn oudste broertje heeft veel gedragsproblemen. Bij hem weten we ook niet goed waarmee het te maken heeft.
Al met al is dit een vreselijk lang verhaal geworden, met een vreselijk gecompliceerde gezinssituatie. Sorry daarvoor. Wilde alleen iets vertellen over mijn broertje en dat is dus een lang verhaal. Sorry!!
Ik heb zelf twee relaties gehad met mensen met PDD-NOS Was wel moeilijk, heel vaak dingen uitleggen De makkelijkste dingen snappen ze niet Maar waren ze intelligent, alleen jammer dat ze er niks mee deden!
De makkelijkste dingen snappen ze niet
Waardevolle bijdrage juist! 'Sorry' hoeft nietquote:Op zondag 28 januari 2007 00:15 schreef seeya_40 het volgende:
Knip
Het lijkt mij juist erg zwaar om zo op te groeien.
#geen
Akelig herkenbaar sommige dingen. Ik wil niet meteen zeggen dat ik het heb, maar veel mensen vinden me koel en afstandelijk. Ik hou niet van knuffelen, zal het voor mezelf niet doen. Goed, ik knuffel m'n vriend wel maar heb het idee dat ik pas 'later' heb geleerd waarom mensen dat fijn vinden.
Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst gehuild heb, en dat was van woede omdat het niet zo ging als ik wil, gevoelens als verdriet heb ik eigenlijk niet. Medelijden heb ik ook niet snel. Alleen als een mens of dier fysiek onrecht wordt aangedaan, dan word ik boos. Maar iemand die verdrietig is voel ik geen medelijden voor, ik KAN het gewoon niet, ik voel dan niks.
Vrienden heb ik eigenlijk niet, zo'n beetje alle sociale contacten lopen via m'n vriend, die het tegenovergestelde is van mij. Ik voel de behoefte niet zo, vermaak me wel in m'n eentje.
En ik fixeer me ook erg op vakantie, verre reizen, alles te weten te komen over bepaalde landen. Lekker kaarten bestuderen enzo. Ik lees liever een non-fictie boek dan een fictieboek, en kijk ook liever een documentaire dan een film. Ik ben dan niet zo dat ik van slag ben als ik niet m'n vaste structuur heb. Maar ik plan graag wel dingen ver vantevoren uit, zodat er geen verrassingen komen. Ben wel een 'contolfreak'.
Maar m'n ouders waren ook wel een beetje zo. Misschien ben ik ook wel gewoon zo opgevoed, en is het verder geen 'syndroom'.
Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst gehuild heb, en dat was van woede omdat het niet zo ging als ik wil, gevoelens als verdriet heb ik eigenlijk niet. Medelijden heb ik ook niet snel. Alleen als een mens of dier fysiek onrecht wordt aangedaan, dan word ik boos. Maar iemand die verdrietig is voel ik geen medelijden voor, ik KAN het gewoon niet, ik voel dan niks.
Vrienden heb ik eigenlijk niet, zo'n beetje alle sociale contacten lopen via m'n vriend, die het tegenovergestelde is van mij. Ik voel de behoefte niet zo, vermaak me wel in m'n eentje.
En ik fixeer me ook erg op vakantie, verre reizen, alles te weten te komen over bepaalde landen. Lekker kaarten bestuderen enzo. Ik lees liever een non-fictie boek dan een fictieboek, en kijk ook liever een documentaire dan een film. Ik ben dan niet zo dat ik van slag ben als ik niet m'n vaste structuur heb. Maar ik plan graag wel dingen ver vantevoren uit, zodat er geen verrassingen komen. Ben wel een 'contolfreak'.
Maar m'n ouders waren ook wel een beetje zo. Misschien ben ik ook wel gewoon zo opgevoed, en is het verder geen 'syndroom'.
Goed, nog leuke en minder leuke Aspergeranecdotes.
Floripas had een afspraak met Sjeng, maar moest dringend naar de dokter.
De volgende dag zat ze op een terras met zowel de groep studenten die ze college gaf als allerlei oudere dissertatiebegeleiders, kennissen, nou ja, je kent het wel, zo'n verplicht terrasbezoek aan het einde van een project.
Hoort Floripas ineens Sjeng achter zich, die toevallig langsliep: "Floripas, hoe ging je uitstrijkje, heb je baarmoederhalskanker?"
(En nee, ik had geen baarmoederhalskanker)
Rein heeft me één keer een geweldig kado gegeven, iets waarnaar ik al jaren op zoek was. Blijkbaar heeft het blije gezicht dat ik trok zo'n indruk gemaakt dat hij het nog steeds weleens op een bierviltje tekent en vol trots aan wederzijdse vrienden laat zien.
Floripas: "Mijn kat moet naar de dierenarts. Dat kostte me wel tweehonderd euro."
Jasper: "Voor dat bedrag kun je toch tien nieuwe katten kopen?"
Floripas: "Ik wil geen tien katen, ik wil deze."
Jasper: "Zo bijzonder is-ie nu ook weer niet, gewoon zwart met wit."
-Volgende dag-
Jasper: "Floripas, waarom huil je?"
Floripas: "Mijn kat is dood."
Jasper: "Had je er niet goed genoeg voor gezorgd dan?"
Floripas loopt met Rein en klein neefje door de dierentuin. Ineens blijkt Rein alles, maar dan ook alles te weten over de evolutie. Rein leert klein neefje alles over hoofsoorten en ondersoorten en rassen en welke dieren verwant zijn aan welke andere dieren en welke dieren dwergsoorten hebben gehad en welke reuzensoorten hebben gehad. We zijn zelfs op een gegeven moment gaan zitten en Rein heeft er pen en papier bijgepakt en allerhande tekeningen gemaakt van mammoeten en buidelwolven en dino's. Rein kan nu niet meer stuk bij het neefje. Rein is taalkundige. Ik kende hem al vijf jaar, ik wist helemaal niet dat hij dit soort dingen wist.
Sjeng ging op een blind date.
Sjeng tegen meisje: "Ik kwam het café binnen en toen zag ik een bloedmooi meisje zitten. Daar zat jij dus naast."
Sjeng kwam bij een ander meisje eten. Ze had overal kaarsjes staan en lekker gekookt. Sjeng doet het grote licht aan, onder luid gezucht. "Anders zie ik niks."
Ik kende Karel net, en toen kwam een caberetier ter sprake die ik niet kende. Karel vond dat ik tenminste het leukste liedje uit diens repetoir moest leren kennen, dus stond hij op, midden in een café, en begon schaamteloos te zingen, naar achteraf bleek in perfectie imitatie van de betreffende caberetier. Geen spoortje gêne of terughoudendheid, alle vijf de (soms schunnige) coupletten! Het was geweldig, en dat vond de rest van het café ook.
Floripas was ondersteboven, want er was een bromfietser vlak voor haar neus op een vrachtwagen geknald. De bromfietser was op slag dood, er was veel bloed geweest, ledenmaten zelfs.
Floripas legt uit wat er gebeurd was. "Laat me even met rust deze morgen."
Elise: "Hoezo? Je kende hem toch niet?"
Floripas: "Ik zag anders net wel een zeventienjarige jongen bruut sterven."
Elise: "Dat gebeurt elke dag in Afrika, en dan hoeven we je ook niet met rust te laten."
Floripas barst in huilen uit.
Elise: "Ik probeerde je alleen maar te troosten!"
Floripas: "Doe maar niet."
Kobus is VVD-lid. Ik nam hem eens mee naar een groep vrienden die allemaal GroenLinks stemmen, we zouden samen naar een debat gaan. Kobus kende deze mensen nog niet.
Iemand uit groep, plagend: "Zo, heb je je rechtse tuig meegenomen?"
Kobus: "Ik eet GroenLinksers voor mijn ontbijt."
Floripas: Kom, we gaan.
Karel was uit met de werkgroep.
Meisje 1: "Ik ben moslima. Allah hoedt over mij."
Meisje 2: "Ik ben christin. Ik geloof ook in God."
Karel: "Ik ken wel een psychiater die dat kan behandelen, denk ik."
Karel, luidkeels in de trein bij Rotterdam, een jaar na de aanslagen van elf september: "Als Osama Bin Laden een goeie vent was geweest had-ie z'n vliegtuigen in die spuuglelijke toren daar gevlogen."
Rein: "Dat is een onvriendelijke auto. Daar stap ik liever niet in."
Rest gezelschap:
Rein: "Moet je dat nare gezicht op de voorkant eens zien. Die auto kijkt heel gemeen en roofdierachtig."
Kobus heeft eens een konijntje gevangen dat bijna tegen schrikdraad liep door 'm zo geconcentreerd te besluipen dat het konijn niet wist wat er gebeurde tot-ie veilig en wel en de wei ernaast stond. Daarna struikelde Kobus over een losse schoenveter en haalde hij zijn elleboog open.
Floripas had een afspraak met Sjeng, maar moest dringend naar de dokter.
De volgende dag zat ze op een terras met zowel de groep studenten die ze college gaf als allerlei oudere dissertatiebegeleiders, kennissen, nou ja, je kent het wel, zo'n verplicht terrasbezoek aan het einde van een project.
Hoort Floripas ineens Sjeng achter zich, die toevallig langsliep: "Floripas, hoe ging je uitstrijkje, heb je baarmoederhalskanker?"
(En nee, ik had geen baarmoederhalskanker)
Rein heeft me één keer een geweldig kado gegeven, iets waarnaar ik al jaren op zoek was. Blijkbaar heeft het blije gezicht dat ik trok zo'n indruk gemaakt dat hij het nog steeds weleens op een bierviltje tekent en vol trots aan wederzijdse vrienden laat zien.
Floripas: "Mijn kat moet naar de dierenarts. Dat kostte me wel tweehonderd euro."
Jasper: "Voor dat bedrag kun je toch tien nieuwe katten kopen?"
Floripas: "Ik wil geen tien katen, ik wil deze."
Jasper: "Zo bijzonder is-ie nu ook weer niet, gewoon zwart met wit."
-Volgende dag-
Jasper: "Floripas, waarom huil je?"
Floripas: "Mijn kat is dood."
Jasper: "Had je er niet goed genoeg voor gezorgd dan?"
Floripas loopt met Rein en klein neefje door de dierentuin. Ineens blijkt Rein alles, maar dan ook alles te weten over de evolutie. Rein leert klein neefje alles over hoofsoorten en ondersoorten en rassen en welke dieren verwant zijn aan welke andere dieren en welke dieren dwergsoorten hebben gehad en welke reuzensoorten hebben gehad. We zijn zelfs op een gegeven moment gaan zitten en Rein heeft er pen en papier bijgepakt en allerhande tekeningen gemaakt van mammoeten en buidelwolven en dino's. Rein kan nu niet meer stuk bij het neefje. Rein is taalkundige. Ik kende hem al vijf jaar, ik wist helemaal niet dat hij dit soort dingen wist.
Sjeng ging op een blind date.
Sjeng tegen meisje: "Ik kwam het café binnen en toen zag ik een bloedmooi meisje zitten. Daar zat jij dus naast."
Sjeng kwam bij een ander meisje eten. Ze had overal kaarsjes staan en lekker gekookt. Sjeng doet het grote licht aan, onder luid gezucht. "Anders zie ik niks."
Ik kende Karel net, en toen kwam een caberetier ter sprake die ik niet kende. Karel vond dat ik tenminste het leukste liedje uit diens repetoir moest leren kennen, dus stond hij op, midden in een café, en begon schaamteloos te zingen, naar achteraf bleek in perfectie imitatie van de betreffende caberetier. Geen spoortje gêne of terughoudendheid, alle vijf de (soms schunnige) coupletten! Het was geweldig, en dat vond de rest van het café ook.
Floripas was ondersteboven, want er was een bromfietser vlak voor haar neus op een vrachtwagen geknald. De bromfietser was op slag dood, er was veel bloed geweest, ledenmaten zelfs.
Floripas legt uit wat er gebeurd was. "Laat me even met rust deze morgen."
Elise: "Hoezo? Je kende hem toch niet?"
Floripas: "Ik zag anders net wel een zeventienjarige jongen bruut sterven."
Elise: "Dat gebeurt elke dag in Afrika, en dan hoeven we je ook niet met rust te laten."
Floripas barst in huilen uit.
Elise: "Ik probeerde je alleen maar te troosten!"
Floripas: "Doe maar niet."
Kobus is VVD-lid. Ik nam hem eens mee naar een groep vrienden die allemaal GroenLinks stemmen, we zouden samen naar een debat gaan. Kobus kende deze mensen nog niet.
Iemand uit groep, plagend: "Zo, heb je je rechtse tuig meegenomen?"
Kobus: "Ik eet GroenLinksers voor mijn ontbijt."
Floripas: Kom, we gaan.
Kom, we gaan.Karel was uit met de werkgroep.
Meisje 1: "Ik ben moslima. Allah hoedt over mij."
Meisje 2: "Ik ben christin. Ik geloof ook in God."
Karel: "Ik ken wel een psychiater die dat kan behandelen, denk ik."
Karel, luidkeels in de trein bij Rotterdam, een jaar na de aanslagen van elf september: "Als Osama Bin Laden een goeie vent was geweest had-ie z'n vliegtuigen in die spuuglelijke toren daar gevlogen."
Rein: "Dat is een onvriendelijke auto. Daar stap ik liever niet in."
Rest gezelschap:
Rein: "Moet je dat nare gezicht op de voorkant eens zien. Die auto kijkt heel gemeen en roofdierachtig."
Kobus heeft eens een konijntje gevangen dat bijna tegen schrikdraad liep door 'm zo geconcentreerd te besluipen dat het konijn niet wist wat er gebeurde tot-ie veilig en wel en de wei ernaast stond. Daarna struikelde Kobus over een losse schoenveter en haalde hij zijn elleboog open.
quote:Op zondag 28 januari 2007 12:21 schreef Floripas het volgende:
Goed, nog leuke en minder leuke Aspergeranecdotes.
Knip
Zit herkenbaar materiaal tussen idd
#geen
Volgens mij hebben we vergelijkbare ervaringen op dit gebied.quote:Op zondag 28 januari 2007 13:10 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Zit herkenbaar materiaal tussen idd
Gelukkig heb ik niet van die lompe actiesquote:Op zondag 28 januari 2007 13:13 schreef Floripas het volgende:
[..]
Volgens mij hebben we vergelijkbare ervaringen op dit gebied.
Mijn vader dus wel (refererend aan het baarmoederhalskankeronderzoek (mooi woord voor scrabble of galgje)), die is echt lomp en snapt dat ook niet.
Anecdotes!quote:Op zondag 28 januari 2007 13:16 schreef Juup© het volgende:
[..]
Gelukkig heb ik niet van die lompe acties
Mijn vader dus wel (refererend aan het baarmoederhalskankeronderzoek (mooi woord voor scrabble of galgje)), die is echt lomp en snapt dat ook niet.
Vrouw is net naar de kapper geweest en ziet er goed uit (ziet er altijd goed uit). Wij komen bij mijn ouders en het eerste dat mijn vader tegen mijn vrouw zegt is "goh, wat is jouw haar dood" .quote:
Komen wederom bij mijn ouders en wat zegt mijn vader tegen mijn vrouw "wat stink jij uit jouw mond zeg" (was pepermunt of zoiets).
Zijn op een begrafenis, zit mijn nichtje van 20 voor mijn ouders in de banken, ziet mijn vader een stukje van een string bij haar boven haar broek uitkomen, gaat hij daar naar zitten wijzen en hardop vragen over stellen tijdens de begrafenisceremonie . Dat zou ik zelfs niet eens doen.
. Dat zou ik zelfs niet eens doen.Tact is niet een van zijn sterkste punten
Ik heb heb niet van een vreemde, alleen ik leer anders te handelen dan wat mijn hoofd mij ingeeft doordat b.v. mijn vrouw mij uitlegt wat wel en niet gepast is, en hij kan dat niet (meer).
|
|
