Huub op jacht
Huub op jacht
Huub heeft een geheimpje en dat wil hij graag met zijn vriendin Sylvia delen. “Wat wil je me vertellen dan”, vraagt ze Huub. Met een grote glimlach op zijn gezicht zegt hij dat hij net in Nathanaels laatje heeft lopen ‘snoepen’. “Wat vuil”, is Sylvia’s primaire reactie.
"Ik heb zijn punten gejat. Niet allemaal, maar 36. Mag je raden in wiens koffer ze zitten." “Toch niet in die van Bart?”, vraagt Sylvia. Maar nee, de Oldenzaler heeft ze in zijn eigen koffertje gedaan. “Ohh, waar je zin in hebt”, zucht de roodharige. Sylvia vindt het niks, maar Huub heeft wel een mooie bestemming voor de punten bedacht. “Of ze gaan in de glazen bak of we betalen onze scheldwoorden ermee.” Sylvia vindt het een lage, kinderachtige actie: “Ik zou daar boven staan. Ik zal mijn mond houden, maar ik help je niet!”
Huub lijkt nog steeds in zijn nopjes en gaat door met vertellen:“Ik ga het voorzichtig in de groep brengen, ik begin met die blonde. Ilona hoeft het ook niet te weten, het blijft tussen jou en mij.” Hoewel Sylvia duidelijk gemaakt heeft dat ze niet mee wil doen aan dit spelletje lijkt Huub in haar toch een 'partner in crime' te zien: "Je hoeft me alleen te helpen door te zeggen dat ik het jou al had verteld. Technisch gezien vertel je dan geen leugen." Sylvia reageert niet al te enthousiast en laat in het midden of ze Huub hierin steunt.
De twee gaan naar binnen en Huub zegt tegen Natasia dat hij wel een fris luchtje kon gebruiken. “Ik vond namelijk net 36 extra contactpunten in mijn koffertje.” Natasia zucht en laat het een beetje langs zich heen gaan. Ilona niet. Zij gaat gelijk in haar koffertje kijken: “Ik word hier een beetje ziek van. Zo kinderachtig!” Ook Huub doet mee aan het theater: “Zó irritant dat er mensen in mijn spullen zitten. Wat moet ik nou met die punten doen?”, vraagt hij bijna wanhopig. Ilona en Nena vinden dat hij de punten moet houden. Ilona heeft wel een idee wie straks 36 punten te weinig heeft: “Vast Nathanael. Weet je, we zaten vanmiddag natuurlijk met zijn allen buiten…”
Dit verhaal krijgt vast en zeker nog een vervolg…
Bron "Huub op jacht
Huub op jacht
Huub heeft een geheimpje en dat wil hij graag met zijn vriendin Sylvia delen. “Wat wil je me vertellen dan”, vraagt ze Huub. Met een grote glimlach op zijn gezicht zegt hij dat hij net in Nathanaels laatje heeft lopen ‘snoepen’. “Wat vuil”, is Sylvia’s primaire reactie.
"Ik heb zijn punten gejat. Niet allemaal, maar 36. Mag je raden in wiens koffer ze zitten." “Toch niet in die van Bart?”, vraagt Sylvia. Maar nee, de Oldenzaler heeft ze in zijn eigen koffertje gedaan. “Ohh, waar je zin in hebt”, zucht de roodharige. Sylvia vindt het niks, maar Huub heeft wel een mooie bestemming voor de punten bedacht. “Of ze gaan in de glazen bak of we betalen onze scheldwoorden ermee.” Sylvia vindt het een lage, kinderachtige actie: “Ik zou daar boven staan. Ik zal mijn mond houden, maar ik help je niet!”
Huub lijkt nog steeds in zijn nopjes en gaat door met vertellen:“Ik ga het voorzichtig in de groep brengen, ik begin met die blonde. Ilona hoeft het ook niet te weten, het blijft tussen jou en mij.” Hoewel Sylvia duidelijk gemaakt heeft dat ze niet mee wil doen aan dit spelletje lijkt Huub in haar toch een 'partner in crime' te zien: "Je hoeft me alleen te helpen door te zeggen dat ik het jou al had verteld. Technisch gezien vertel je dan geen leugen." Sylvia reageert niet al te enthousiast en laat in het midden of ze Huub hierin steunt.
De twee gaan naar binnen en Huub zegt tegen Natasia dat hij wel een fris luchtje kon gebruiken. “Ik vond namelijk net 36 extra contactpunten in mijn koffertje.” Natasia zucht en laat het een beetje langs zich heen gaan. Ilona niet. Zij gaat gelijk in haar koffertje kijken: “Ik word hier een beetje ziek van. Zo kinderachtig!” Ook Huub doet mee aan het theater: “Zó irritant dat er mensen in mijn spullen zitten. Wat moet ik nou met die punten doen?”, vraagt hij bijna wanhopig. Ilona en Nena vinden dat hij de punten moet houden. Ilona heeft wel een idee wie straks 36 punten te weinig heeft: “Vast Nathanael. Weet je, we zaten vanmiddag natuurlijk met zijn allen buiten…”
Dit verhaal krijgt vast en zeker nog een vervolg…
"'