Agnosticisme getuigt van lafheid en luiheid?

Ja.

"Agnosts are just atheists who havn't really thought about it yet"

Ik zou het niet echt als lui willen betitelen maar... het agnostisme zelf is natuurlijk een onhoudbare positie. Je moet namelijk bij elke claim, hoe belachelijk die ook is, de mogelijkheid in het oog houden dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 22:54 schreef zwambtenaar het volgende:
Laat ik anders zelf ook even in gaan op de twee beschuldigingen: lafheid en luiheid.

Het agnosticisme komt voort uit lafheid

Het aanhangen van het agnosticisme wordt gezien als laf in die zin dat er geen standpunt wordt ingenomen omtrent wat waarheid is en wat niet. De agnost zegt bijvoorbeeld dat je niet weet of niet kunt weten of er een god bestaat en doet er derhalve geen uitspraak over. Ik vraag de tegenstanders van een dergelijke houding: is er een beter alternatief? Is het alternatief waarbij wordt gesteld als een soort van feit dat er geen god bestaat beter?

Het alternatief is dat je stelt dat het bestaan van een God heel onwaarschijnlijk is en dat je ervan uit gaat dat hij niet bestaat. Ik noem mezelf atheist maar ik kan ook niet met 100% zekerheid zeggen dat God niet bestaat. Dat hoeft ook niet. Dat doe je toch met alledaagse dingen ook niet? Er is in de praktijk geen 'waar' en 'niet waar' maar een schaal van waarschijnlijkheid. Alle gebeurtenissen op deze aardbol en een stukje psycho-analyse van de mensen uit de tijd toen de heilige boeken geschreven werden zetten de hele notie van een almachtige God behoorlijk aan de kant van 'niet waar'.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 22:54 schreef zwambtenaar het volgende:
Laat ik anders zelf ook even in gaan op de twee beschuldigingen: lafheid en luiheid.

Het agnosticisme komt voort uit lafheid

Het aanhangen van het agnosticisme wordt gezien als laf in die zin dat er geen standpunt wordt ingenomen omtrent wat waarheid is en wat niet. De agnost zegt bijvoorbeeld dat je niet weet of niet kunt weten of er een god bestaat en doet er derhalve geen uitspraak over. Ik vraag de tegenstanders van een dergelijke houding: is er een beter alternatief? Is het alternatief waarbij wordt gesteld als een soort van feit dat er geen god bestaat beter?

Het agnosticisme komt voort uit luiheid

Tevens wordt het aanhangen van het agnosticisme veelal bestempeld als een indicator voor het aanwezig zijn van luiheid. Pardon? Alsof een agnost niet het nut inziet van het genereren van kennis. Alsof een agnost vindt dat wetenschappelijk onderzoek onzinnig is en derhalve zou moeten worden gestaakt. Onzin natuurlijk. Een agnost kan heel goed een drang hebben naar het verkrijgen van meer kennis. Dat heeft niets te maken met het standpunt dat met de huidige stand van zaken omtrent de aanwezige kennis geen absolute conclusies kunnen worden getrokken.

In het eerste stukje (over lafheid) wordt een klein foutje gemaakt.

Je gaat er vanuit dat als je een mening hebt over het wel of niet bestaan van een god dat dit een absolute mening is.

Echter als je kijkt naar het 'zwakke atheisme' dan is de mening subtiel anders dan hoe jij je het voorstelt in je post nl:


Jouw post:
"ik ben een atheist dus geloof ik dat god niet bestaat"

Zwak atheisme:
"ik geloof niet dat god bestaat".

Zie je het verschil?
Het komt er op neer dat agnosten eigenlijk verplicht zijn elke claim als mogelijke realiteit aan te nemen.
Zwak atheisme kiest ervoor om een realistisch standpunt in te nemen. Namelijk, je mag eerst aan mij gaan bewijzen dat jouw claims (dat god wel bestaat) waar zijn, de bewijslast ligt bij diegene die iets claimt.

Een agnost zou misschien wel nieuwschierig zijn naar bewijs maar kan het (of een gebrek eraan) niet gebruiken om zelfs een verschikkelijk onlogische theorie te verwerpen.

Nee.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 23:15 schreef zwambtenaar het volgende:

[..]

Het zwak atheïsme lijkt voor wat betreft het godsidee op het agnosticisme, maar er is toch een klein verschil. Als je zegt dat je niet gelooft dat God bestaat, dan opper je wel degelijk een standpunt over iets waarover je geen kennis hebt. Geen kennis voor wat betreft de mogelijkheid dat god bestaat en zelfs geen kennis over de eigenschappen van die god. Dat is rationeel gezien een onmogelijk standpunt.

Er is niks mis met ernaast zitten als alle bewijzen de andere kant op wijzen. Als je maar open staat voor bewijzen die iets anders aangeven.

Zo werkt de wetenschap ook. Zomaar iets claimen, wordt je uitgelachen... stel eerst maar een hypothese op en ga daarna maar eens lekker experimenteren.

Bewijslast is een sleutelbegrip. Daarnaast kan je als atheist gebruikmaken van de logica om de specifiekere claims te verwerpen. Hoe specifieker een gelovige een godsbeeld schetst hoe meer er te toetsen valt aan de werkelijkheid en logica. Dat gaat bij het christendom en de islam zeer zeker op en het laat alleen maar de conclusie over dat -als- er een god bestaat het iig niet eentje is die zij beschrijven.

En deze conclusie mag je als agnost weer net niet trekken

quote:

Ik zou eigenlijk een nieuwe term willen introduceren om het probleem van het verschil tussen het zwakke atheïsme en het agnosticisme op te lossen:

Agnostheïsme
Definitie: de overtuiging dat men niet kan weten of er een god bestaat.

Het agnostheïsme verschilt van het agnosticisme in die zin, dat het agnosttheïsme enkel betrekking heeft op een neutraal standpunt tegenover het bestaan van een god en dus niet tegenover het bestaan van bijvoorbeeld smurfen.
[..]

Dat is ook niet erg, want een goed agnost weet niet of logica een goede methodologie biedt om zaken te evalueren in het licht van de werkelijkheid.

Diezelfde agnost die dus achter z'n computertje forumpjes checkt en lekkere breezah's aan het SMS-en is enzo? (met andere woorden, gebruikt maakt van de techniek die met wetenschap en logica is opgebouwd)

Tenzij je me nu wilt vertellen dat agnosten een filosofie er op nahouden dat wij als subjectieve zintuigswezens nooit zullen weten of onze omgeving wel echt is of niet.

Dat is overgens niet zo, die filosofie behoort al weer thuis in een andere stroming (ben de naam even kwijt alleen )

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 22:54 schreef zwambtenaar het volgende:
Laat ik anders zelf ook even in gaan op de twee beschuldigingen: lafheid en luiheid.

Het agnosticisme komt voort uit lafheid

Het aanhangen van het agnosticisme wordt gezien als laf in die zin dat er geen standpunt wordt ingenomen omtrent wat waarheid is en wat niet. De agnost zegt bijvoorbeeld dat je niet weet of niet kunt weten of er een god bestaat en doet er derhalve geen uitspraak over. Ik vraag de tegenstanders van een dergelijke houding: is er een beter alternatief? Is het alternatief waarbij wordt gesteld als een soort van feit dat er geen god bestaat beter?

In ons land hoef je geen held te zijn om agnost te zijn en ook geen lafaard.
Als je agnost bent in een Islamitisch land en je brengt je mening in het openbaar naarvoren, dan ben je zelfs een held. Dus lafheid is in dit verband situatiegebonden en heeft niets met de waarheid(svinding) als zodanig te maken.

Het maakt natuurlijk wel een verschil uit of je "niet weet" of "niet kunt weten" of God bestaat.
Het eerste geval suggereert onvoldoende kennis of luiheid om er achter te komen.
De 2e optie is van kennistheroretische en/of logische aard en wijst op een onmogelijkheid.

Ook de aanhangers van het "ietsisme" ("ik geloof niet in God, maar wel dat er iets is") schaar ik onder de agnosten van type 1: de luie denkers.

Het stellen als feit dat God niet bestaat is even onzinnig als het ontkennen van het bestaan van kabouters of het spagethiemonster (en zijn 100.000den concurrenten)

Ik denk dat A-theisme in de precieze betekenis van het woord het enige alternatief is tov geloven.
Bij een a-theïst, komt het idee van een God in zijn denken en doen gewoon niet voor. In deze zin is hij/zij dan ook niet iemand die het (een) geloof bestrijdt of afkeurt.

Ja aan de ene kant wel, aan de andere kant niet. Je moet wel een keus maken, denk je dat God bestaat of niet? Maar aan de andere kan, je kan nooit met 100% zeker weten of God wel of niet bestaat. Ik geloof niet in God. Ik heb de keus gemaakt, geloof in God is whisfull thinking.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 01:26 schreef Oud_student het volgende:

In ons land hoef je geen held te zijn om agnost te zijn en ook geen lafaard.
Als je agnost bent in een Islamitisch land en je brengt je mening in het openbaar naarvoren, dan ben je zelfs een held. Dus lafheid is in dit verband situatiegebonden en heeft niets met de waarheid(svinding) als zodanig te maken.

Volgens mij zit de lafheid niet in het in het openbaar treden met je mening, maar het weigeren van het maken van een keuze. Dan maakt de situatie niet uit.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 03:18 schreef Zzyzx het volgende:
Volgens mij zit de lafheid niet in het in het openbaar treden met je mening, maar het weigeren van het maken van een keuze. Dan maakt de situatie niet uit.

Lafheid is toch een waarde oordeel ?
Zowel het wel als niet kiezen uit 2 alternatieven kan laf gevonden worden of het is niet van toepassing.
Kun je laf zijn tegenover jezelf, zonder de waardeoordelen van je omgeving erin te betrekken ?
Of heb je dan een gespleten persoonlijkheid ?

Degenen die agnosten laf of lui vinden omdat ze erkennen dat ze geen zekerheid hebben over het al dan niet bestaan van een hogere macht die neigt zelf naar fundamentalistische opvattingen.

Of is er iemand die durft te beweren: 'Ik weet zeker dat God / Allah whatever wel/ niet bestaat? (en die dat kan onderbouwen met bewijzen die verder gaan dan 'ik voel zijn aanwezigheid')

Ja agnosten zijn de oportunisten onder de onwetenden.

het ietsisme (wat heel dicht tegen agnostisme aanligt) is absoluut filosofische luiheid.

omdat we niets metafysisch kunnen 'bewijzen' zijn we allemaal agnostisch, strict genomen. aangezien niemand 'het' kan 'weten'

Ik vind de stelling onwaar.

Het is net zo laf of lui als het innemen van een neutrale stelling.

Laten we het Agnosticisme vooral WIJS noemen, immers, is het voor het leven zelf nou echt relevant of God bestaat of niet? Nee toch? Nou dan! Je moet het leven gewoon leven, en tijdens het leven voel je zelf dondersgoed aan wat goed is en wat fout. Het is slechts de vraag hoe eerlijk je durft te zijn, vooral tegenover JEZELF.

JAM heeft blijkbaar geen benul waarover hij praat.

Bizar trouwens dat sommige mensen hier dus denken dat iedereen altijd maar moet worden gedwongen tot het hebben van een mening en het verdedigen daarvan