Wat is het pijnlijkst wat een arts jou heeft aangedaan?
Lijm op mn opengescheurde kop smeren deed wel ff pijn ja.. Veder viel het allemaal wel mee..
het meest pijn heb ik gehad door een arts, is het zonder verdoving openscheuren van een wond in mijn buik, na een blindedarmoperatie.
Dat dee wel pijn.
Damn.. volgende keer stop ik eerst 3 gram coke in mn mond, en hou het daar ook een tijdje... is lekker alles verdoofd.
Verder zie ik tijdens me werk best wel veel mensen pijn leiden
Het ergste lijkt mij een volledige verdoving waar de pijnstiller niet aanslaat. Je kunt je niet bewegen, maar de pijn voel je wel.
Je voelt hoe je open wordt gesneden... "help, help au"
... Niks, de artsen horen je niet en blijven lekker doorsnijden totdat ze klaar zijn quote:Ik ben een aantal keren aan een ingegroeide teennagel geopereerd, en alle keren was met verdoving.Op maandag 8 januari 2007 01:50 schreef Logical het volgende:
maar waarom verdoven ze zulke (kleine) ingrepen dan niet even ? niet mogelijk of kosten en tijd inefficient
Daarnaast ook bij mensen met psychosomatische pijn en neuropathische pijn en tsja, daar is weinig aan te doen.
Besnijdenis met verdoving maar juist aan de verkeerde kant (veel te kort verdoofd).
Teennagel verwijderen (verdoving ook al snel uitgewerkt)
Was het wel geloof ik
quote:Gaat echt je hardslag oid wel sneller van, zullen ze wel merken denk ik. Anders kan je je mond wel bewegen of kreunen toch?Op maandag 8 januari 2007 01:56 schreef Jegorex het volgende:
De behandeling zelf doet geen pijn, als de verdoving eruit gaat dan komt de pijn pas
Het ergste lijkt mij een volledige verdoving waar de pijnstiller niet aanslaat. Je kunt je niet bewegen, maar de pijn voel je wel.
Je voelt hoe je open wordt gesneden... "help, help au"
quote:lol ik ook, maar niet tot de wortelOp maandag 8 januari 2007 03:00 schreef Panzer het volgende:
Teennagel verwijderen, maar dat viel wel mee. Laatste paar jaar doe ik het zelf zonder verdoving.
Een eicelpunctie schijnt gruwelijk te zijn maar is niet te verdoven, tenzij onder volledige narcose, wat weer een paar stappen te ver is gezien de op zich relatief kleine ingreep. En dus doet het pijn.
quote:Bij mij ook, en dan een keer of drie.Op maandag 8 januari 2007 08:41 schreef Rewimo het volgende:
Teennagel bijsnijden waarbij de verdoving niet goed werkte
Ging ongeveer zo:Arts: Ik denk dat het zo wel goed verdoofd is. *snijdt
Ik: Ahhh
Arts: Ben geloof ik een stukje vergeten te verdoven. *prikt en snijdt
Ik: AAUU, nu nog steeds geloof ik.
Arts: Zal kijken of we nog wat meer verdoving hebben, hij is hier op.
En dat nog een aantal keer.
Maar de pijn die kwam nadat de verdoving uitgewerkt was, was nog veel erger. Had ook geen pijnstillers meegekregen.
kies 1, verdoving, trek, niks aan de hand
kies 2: verdoving, ruk, niks aan de flymo
kies 3: prik, rukAUWGODV, prik, rukAUWGODV, prik, rukAUWGODV nouja hij is er nu uit hoor - dafs maahr ghoed ookh!
heb nog nooit zo lang met een verdoofde smoel rondgelopen!
(waren overigens 3 kiezen om plaats te maken voor mijn beugel)
1 keer was het bij een ingegroeide teennagel met praktisch geen verdoving en 1 keer was een colonoscopie zonder roesje.
quote:Vreemd genoeg kan verdoven erg, érg pijnlijk zijn... bovendien valt niet alles goed te verdoven.Op maandag 8 januari 2007 01:50 schreef Logical het volgende:
maar waarom verdoven ze zulke (kleine) ingrepen dan niet even ? niet mogelijk of kosten en tijd inefficient
Bij 'kleine' dingen is de pijn van de ingreep vaak minder dan de pijn van de bijbehorende verdoving.
Ruim 20 jaar geleden was ik in de zomer in de Franse alpen in een wintersportplaatsje. Om de liften aan de gang te houden verhuurde men een soort step op ballonbanden met een stuur dat op een stel skistokken leek. Hiermee met de lift omhoof en daarna via een grind-achtig pad omlaag.
Klinkt stom, maar het was best leuk. De laatste 'run' ging ik in volle vaart naar beneden, stuiterde halverwegen over een losliggende steen en landde op mijn blote been (want korte broek) op het grindpad.
Het was nog best wel een stukje glijden voor ik stil lag. De huid van mijn been was verdwenen tussen mijn enkel en mijn heup en lag uitgesmeerd over het genoemde grindpad.
Op zich pijnlijk genoeg, maar het schoonmaken van de wond (zat dus grindjes in) was geen vreugde. Dit gebeurde met een soort van verdunde bleekwater (Eau de Javel ofzo) en een borsteltje. Daarna werd de hele boel verbonden met 'biogaze' (geimpregneerd gaas dat niet aan de wond zou kleven) en dagelijks opnieuw verbonden (de verpleegster van de huisartsenpost was redelijk
overigens!). Het heeft wéken geduurd voor de wond dicht was. (Leuk: 's nachts op een handdoek slapen om te voorkomemen dat het bed verzadigd raakte van het wondvocht...)Nu, 20 jaar later, ben ik de pijn wel vergeten. Heb alleen nog een litteken op mijn bovenbeen
schijnt ook ontzettend pijnlijk te zijn en behalve die dingen te verkleinen zul je ze toch echt zelf door je prostaat en plasbuis naar buiten moeten krijgen
quote:Nee, je kunt je niet bewegen want je krijgt bij narcose ook spierverslappers toegediendOp maandag 8 januari 2007 02:35 schreef L-IS het volgende:
[..]
Gaat echt je hardslag oid wel sneller van, zullen ze wel merken denk ik. Anders kan je je mond wel bewegen of kreunen toch?
Ik ben behoorlijk ziek geweest van de pijn die 2 maanden. Wat een pijn een mens wel niet kan lijden.
Ook een colonscopie zonder roesje deed behoorlijk pijn. Alles was al zo gevoelig in mijn buik en ik was al zo zwak. Verpleegkundige vroeg of ik een roesje zou krijgen. Ik: "weet ik veel, weet pas sinds gister dat ik een onderzoek zou krijgen"... Arts wist ook niet wat afgesproken was en daarom gewoon zonder roesje het onderzoek gedaan... Aaarrgghh, dat nooit weer..
quote:Zo, ik dacht dat ik de enige was. Dat was inderdaad niet bijzonder prettig.Op maandag 8 januari 2007 09:50 schreef Schuifpui het volgende:
[..]
Bij mij ook, en dan een keer of drie.
Arts: Ik denk dat het zo wel goed verdoofd is. *snijdt
Ik: Ahhh
Arts: Ben geloof ik een stukje vergeten te verdoven. *prikt en snijdt
Ik: AAUU, nu nog steeds geloof ik.
Arts: Zal kijken of we nog wat meer verdoving hebben, hij is hier op.
En dat nog een aantal keer.
Die spuit die ze er bij de kaakchirurg inknallen staat ook bijzonder niet hoog op het lijstje medische ingrepen. Om het nog maar niet te hebben over de daarop volgende 'behandeling'.
quote:Morfine na de operatie? Doen ze dat terugzeten eigenlijk zonder enige verdoving?Op maandag 8 januari 2007 23:01 schreef appelsap het volgende:
Ik ben aan mijn arm geopereerd omdat die scheef stond en die hebben ze dus geprobeerd recht te zetten. Morfine gehad na de operatie maar dat leek nog niks te werken. Wat heb ik gejankt en geschreeuwd toen.
quote:Ja, tegen de pijn.
wij zei dat ook al weer ?
quote:Ik had het idee dat het terugzetten zelf het pijnlijkste was, niet zozeer de pijn erna.
quote:Hoe bedoel je terugzetten?Op maandag 8 januari 2007 23:04 schreef PizzaSalami het volgende:
[..]
Ik had het idee dat het terugzetten zelf het pijnlijkste was, niet zozeer de pijn erna.
Bij mij was door een fout van een dokter het bot in mijn arm scheefgegroeid, gewoon een scheef bot dus.
Die hebben ze weer gebroken of gezaagd (ik weet het niet precies) en die is op die manier rechtgezet.
quote:oogoperatiesOp maandag 8 januari 2007 22:56 schreef Cat22 het volgende:
Verdoving in je oog (oogzenuw) is ook erg prettig. NOT. Zeker niet als poging 1 door een arts in opleiding wordt gedaan (en dus niet goed pakt) zodat de grote baas het nog een keer over moet doen.
quote:Rechtzetten, terugzetten. Ik denk dat ik het een beetje door elkaar heb gehaald, erg prettig klinkt het inderdaad niet.Op maandag 8 januari 2007 23:06 schreef appelsap het volgende:
[..]
Hoe bedoel je terugzetten?
Bij mij was door een fout van een dokter het bot in mijn arm scheefgegroeid, gewoon een scheef bot dus.
Die hebben ze weer gebroken of gezaagd (ik weet het niet precies) en die is op die manier rechtgezet.
quote:http://nl.wikipedia.org/w(...)ekwoorden_K-O#lijdenOp maandag 8 januari 2007 23:04 schreef sybsyb het volgende:
De Mens lijdt nog het meest, van het lijden dat Hij vreest.
wij zei dat ook al weer ?
Nicolaas Beets (1814-1903).
Weer wat geleerd
.quote:Nodig is het natuurlijk niet, maar soms is een klein beetje pijn te prefereren boven half knock out onder de pijnstillers zitten.Op maandag 8 januari 2007 00:49 schreef duzz het volgende:
Mischien beetje raar topic, maar ik vraag me af of pijnlijden in de medische wereld nog nodig is. Bij ingrepen bedoel ik dan.
Wat is het pijnlijkst wat een arts jou heeft aangedaan?
quote:Zou ik nog bijna het vervolg vergeten: hechtingen verwijderen uit je oog.
Verdovingsdruppel erin... PIJN!
'Kan niet mevrouw, gewoon recht vooruit blijven kijken'. PIJN!
'Weet u het zeker, da's vreemd, dan nog maar een keer een druppel erin.' PIJN!
'Mevrouw, u kunt geen pijn hebben, we hebben er nu al een extra dosis verdoving in gedaan. En nu proberen niet met uw oog weg te draaien'
20 verwijderde hechtingen later door naar het werk met een ooglapje op:
'Wat is er met jou gebeurd?'
'Heeft de dokter gedaan'.
Overigens was het hechten van de knip na de bevalling ook vrij pijnlijk, niet het hele gebied was verdoofd
Tevens denk ik net als Fixxer dat kanker uitgezaaid in de botten de meeste pijn geeft. Mijn tante heeft dat, en die lijdt echt heel veel pijn
. (Maar dat is niet een behandeling, en daar ging dit topic over 
) Eerste plaatselijke verdoving erin (ook niet erg lekker maar goed daar was ik op berekend), stukje huid was ook no problem, geen centje pijn, maar toen moet de chirug dieper voor de spier en fascie, nou dat voelde ik toch zeker wel, en dat liet ik ook wel even merken: AAAAAAAHHH.
Okee chirurg spuit nog een volle spuit verdoving in mijn been, wacht even en gaat weer verder, ik: AAAAAAHHH, chirurg: oh de verdoving werkt niet helemaal (IK dacht: helemaal niet zul je bedoelen) maar ik kan er niet nog meer inspuiten, en hij gaat gewoon door!
De verpleegkundige kwam toen dichterbij en gaf me haar hand waar ik uit alle macht heb geprobeerd mijn pijn in uit te knijpen. Nee geen fijne herinnering... 