Onthoud goed, 't kan niemand wat schelen, niemand die wat om je geeft.
Als iemand je vraagt 'Hoe gaat het?' zeg je gewoon: 'Niet erg "hoe".'
Op verzoek morgen meer.
[ Bericht 19% gewijzigd door Biancavia op 07-01-2007 02:40:28 ]
quote:Toegevoegd.Op zondag 7 januari 2007 02:37 schreef TwyLight het volgende:
pics!
Soms iejaa maar dan denk ik bij mezelf, waarom geen ienee?
Want alles in het leven is een nee.
Vandaar dat m'n vader me direct na m´n geboorte trapte.
Het leven is niet eerlijk.
Ik ga een myspace aanmaken.
Als je je al een poosje 'niet erg hoe' voelt, kan het geen kwaad eens achterom te kijken. Misschien is je staart wel zoek.
Als je staart zoek is, heb je het volste recht om te Tobben.
quote:Op zondag 7 januari 2007 22:05 schreef cerror het volgende:
[afbeelding]
[...]
Ik ga een myspace aanmaken.
Je staart terugkrijgen is natuurlijk heel mooi, maar bedenk wel dat hij weer vastgemaakt moet worden.
Met een hamer en spijker.
Overdag kans op een bui, waarschijnlijk word je dus weer nat.
's Nachts kan het droog worden, maar dan is het toch donker.
Bedenk je: als het even niet loopt zijn scheermesjes overal te koop.
Zul je alleen altijd zien dat je geld op is.
Wanneer je iemand uit het water wil redden, moet je je staart in het water hangen zodat de drenkeling zich eraan vast kan klampen.
Naderhand is dan natuurlijk wel alle gevoel uit je staart.
Komt een man bij de dokter, zegt de dokter:
SPOILER'Hoi, leuk dat je er bent, maar dat neemt niet weg dat je kanker hebt en doodgaat.' Zo vergaat het iedereen, we gaan allemaal op een dag dood, onze miserabele leventjes schieten aan ons voorbij als een kogel die je je eigen hoofd inboort. Tot de dag dat je doodgaat. Dan is alles voorbij.
quote:"Im gonna try to tell you this without crying..."Op dinsdag 9 januari 2007 17:25 schreef Nappeklapperapper het volgende:
Ik moet bijna huilen van al deze depressiviteit
Hope is emo
"Had ik maar een vleeslul"
Hmm
"Als je even een rotdag hebt, denk dan van, kom op, morgen kan het allemaal nog véééél erger zijn... Zucht..."
Bedenk dat alles vergankelijk is. Je familie, je vrienden, je hebben en houden. Alles eindigt, ook je gedachten. Dit alles in gedachten houdend: het doel van welke activiteit dan ook glijdt door je vingers als zand van het Scheveningse strand. Tot er niets meer over is dan je lege, sterfelijke handen, en een paar Duitse toeristen die naar je wijzen en lachen om je onophoudelijke geween terwijl je in foetushouding rondkronkelt.
Als je in de rivier terechtkomt doe je er goed aan gauw te duiken en zelf naar de wal te zwemmen, voor iemand een grote steen op je borst laat vallen om je naar de kant te spoelen.