Het grote 'rammelaars' topic, deel 9

Hallo meiden. Tjemig, kijk je even niet, kan ik jullie niet eens meer vinden omdat er al een nieuw topic is
Allereerst Smoezie: welkom! Alle overwegingen en twijfels die jij noemt spelen hier ook telkens door mijn hoofd. En al hoef ik niet bang te zijn dat iemand anders mijn ouders (en zijn ouders) eerder opa en oma maakt, ook ik wil perse de eerste zijn. Dus ook die gevoelens zijn niet vreemd.
Het geeft me nu ook wel rust dat we min of meer hebben afgesproken dat we binnen een paar maanden serieus gaan beginnen. Ik ben er daarna nog wel een paar dagen heel veel mee bezig geweest, heb zelfs berekend wanneer ik dat ongeveer het beste kan stopppen (rekening houden met het aanvragen van minder uren werken kan pas na een jaar, dus eerder kan sowieso niet). Maar nu staat morgen mijn eerste werkdag bij de nieuwe baan op het programma en dat gaat ook heel veel energie vergen, dus nu zal het wel even naar de achtergrond verdwijnen.

Nijna, spannend dat genetisch centrum. Lijkt me toch wel nuttig om meer te weten.

Dan over het stoppen met de pil. Ik weet dat mijn pil enorme invloed op mijn humeur heeft. Ik ben daarom een jaar of vijf geleden ook overgestapt op een andere pil (drie fasen pil). Dat ging een hele tijd goed, maar nu merk ik dat ik weer dezelfde symptomen krijg (hele pijnlijke borsten vanaf dag 15/16, depri en snoepzin). En ik weet ook dat oplossing simpel is: stoppen of een andere pil. Maar om nu voor een klein aantal maanden nog te gaan wisselen vind ik ook zoiets en stoppen durf ik echt niet. Ik wil dat echt pas doen als we er voor gaan. Tuurlijk, ik ken het principe van condooms, maar toch. Meiden die al weg gestopt zijn, is je menstruatie hetzelfde als voor je pil? Want ik was toen 16 en heel zwaar ongesteld. Daar heb ik toch ook weinig zin in.

En dat jullie over een baby-afdeling durven te wandelen! Pff, ik ben bang dat er vanalles aan mijn handen blijft hangen. Ik vind alles lief en snoezig.

Ik ben nu ook gestopt met de ring. Ik vraag me af hoe lang het duurt voor mijn bloedplasma weer mooi geel is... Het viel me bij het plasmadoneren namelijk een keer op dat mijn plasma een stuk groener was dan dat van mijn buurvrouw. Toen ik daar naar vroeg bleek het te komen door de anticonceptie.

Vraag me af of het ook invloed heeft op mijn libido en humeur...

Hopen maar dat we geen last krijgen van ongelukjes trouwens...

Ik ben ooit begonnen met de pil omdat ik 2 weken wel en dan 2 weken niet ongesteld was. Ben nu sinds augustus gestopt en het valt me erg mee. Het is nu veel "normaler" dan voor ik met de pil begon. Iets minder regelmatig (eerder) dan met de pil en iets zwaarder, maar het is me tot nu toe meegevallen. Ik was een beetje bang dat het gewoon weer zou gaan zoals voor de pil.

De periodes dat ik stopte met de pil kwamen mijn kwaaltjes (voornamelijk rug- en buikpijn) terug, maar toch minder pijnlijk dan toen ik tiener was en ook iets minder bloedverlies. Wel net zo lang ongesteld als vroeger (7d, met pil 4-5d)

GWS, dat van plasma ben ik ook maar te weten gekomen toen ze vroegen of ik aan de pil was. Ik: heeft dat ook invloed op de kwaliteit, zoals aspirine ed???
Maar kreeg toen ook het antwoord dat het alleen wat groener is dan bij vrouwen die geen anticonceptie nemen.
Ik dacht eind december opnieuw te doneren, maar ja, dat mag ik nu pas vanaf februari 2008 weer doen...

Ik moest vanochtend best even slikken toen de huisarts vroeg of ik zwanger was voordat hij de rontgenfoto's ging maken

Hoi..ik heb ook even meegekletst in het eerste deel van de rammelaars, maar er kwam een einde aan mijn relatie.
Ik heb me een jaar lang heerlijk uitgeleefd en heb nu weer een leuk huisje en ben 10x zo sterk als een jaar geleden.
Ik heb nog geen nieuwe relatie, vind het flirten met de mannen veels te leuk nog, maar word al wel weer wat serieuzer

Een kindje wil ik nog steeds heel graag. Ben blij dat ik met mijn ex geen kinderen heb genomen, omdat we nu uit elkaar zijn, maar toch..
Ik heb wat vriendinnen en kennissen die ook kinderen hebben van een man waar ze niet meer bij zijn..en ook al wil ik absoluut niet in zo'n situatie zitten, soms denk ik, maar toch hebben hun lekker al wel een kindje..

Maar op mijn nuchtere momenten ben ik nog steeds blij met mijn beslissing en denk ik dat ik er later als ik samen met een pappa leuke kindjes krijg heel blij mee zal zijn.
Ondertussen heb ik heel veel diertjes die heerlijk verwend worden en geniet ik nog even van het feesten en het vrije leven.

Nouja, dan heb ik me weer even voorgesteld, zal me even wat beter inlezen, want in dit deel staat nog niet zo heel veel, daarna hoop ik weer lekker met jullie mee te rammelen

Welkom terug Troeta!

Troeta, hoi

Leuk allemaal een beetje aan het voorbereiden...

Hoi Troeta, welkom .

Welkom Troeta! (En bedankt Mefke voor jouw welkom!)

Hebben jullie dat nou ook, dat je van dat programma met The Nanny (Jo Frost) zo enorm gaat rammelen? Mijn vriend en ik zitten dan om het hardst te roepen tegen elkaar hoe wij dat wél goed zouden doen, dat opvoeden Haha!
'Ons kind zou ECHT niet door een restaurant mogen gaan rennen hoor! En ik zou mezelf ook echt niet laten uitschelden door een kind. Wij zouden dat vast heel goed doen, dat opvoeden, streng, docht rechtvaardig en liefdevol'.

Hallo, rammelende eierstokjes!

Dank jullie wel, ik ben 25! Hmmm, bijna 26 alweer...

Vandaag bij de huisarts geweest, ik blijf voorlopig mn "happypills" slikken . Er was me al eerder gezegd dat dat misschien wel voor altijd zou zijn en dat kwam vandaag ook weer ter sprake.

We gaan toch maar wel naar de afspraak bij het genetisch centrum, wie weet hebben zij nog dingen te vertellen waar we nog wijzer van zullen worden .

Ondertussen rammelen we gewoon door en misschien gaan we maar eens kijken hoe (en of) het komt...

quote:

Op dinsdag 9 januari 2007 16:37 schreef Smoezie het volgende:
Welkom Troeta! (En bedankt Mefke voor jouw welkom!)

Hebben jullie dat nou ook, dat je van dat programma met The Nanny (Jo Frost) zo enorm gaat rammelen? Mijn vriend en ik zitten dan om het hardst te roepen tegen elkaar hoe wij dat wél goed zouden doen, dat opvoeden Haha!
'Ons kind zou ECHT niet door een restaurant mogen gaan rennen hoor! En ik zou mezelf ook echt niet laten uitschelden door een kind. Wij zouden dat vast heel goed doen, dat opvoeden, streng, docht rechtvaardig en liefdevol'.

Hallo, rammelende eierstokjes!

soms denk ik meer van ooh god als ik maar niet zulke kinderen krijg. Wel wat jij ook zegt met sommige dingen van dat zou ik echt totaal anders doen.

Troeta welkom terug!

Ja toch Brighteyes:)


Nou idd, Flower, sommige kinderen lijken me echt niet leuk om te hebben en dan denk ik altijd dat het zulke slechte ouders zijn enz.
Maar je weet nooit hoe het gaat, mischien zak ik ook wel in een of andere depressie als ik 3 kinderen heb en het allemaal niet meer aan kan en worden mijn kinderen net zo.
Dus ik let altijd goed op bij dit soort programma's en dan hopen dat ik het ooit eens herinner als ik het kan gebruiken.

Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 01:15 schreef Troeta het volgende:


Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.

Dan hoop ik dat je nooit bij mij in een restaurant zit.

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 01:15 schreef Troeta het volgende:

Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.

Zolang je je dan beperkt tot de Mac vind ik het okay....ik snap echt ouders niet die denken dat omdat zij hun eigen kind zo leuk vinden er automatisch vanuit gaan dat iedereen dat vindt.
Ik zal mijn kind dan ook echt wel leren om netjes op zijn stoel te blijven zitten, gewoon wat viltstiften mee een een kleurboekje oid....ik heb zelf echt een spuughekel aan kinderen die langs mijn tafel rennen als ik ergens zit te eten en dan van die ouders die je zo aankijken van "leuk he "

Nee, ik vind dat niet leuk.

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 18:58 schreef leonieke het volgende:
Welkom Smoezie (ken ik jou niet van ergens? )

Ook ik had vaak het gevoel van "de eerste" te willen zijn. Maar als je 5 jaar jonger bent dan loopt dat meestal wel mis.
Met ons huwelijk was ik het bijna. We hadden ons huwelijk in mei aangekondigd (in augustus getrouwd) en in juni is mijn zus nog komen zeggen dat ze in juli ging trouwen. Had ik ook ff een rot gevoel omdat dat nu het enige ging zijn waarin ik de eerste was...

Hoeft niet... ik ben de jongste. Mijn oudste zus is 28 en ik ben bijna 22 jaar. Maar ik kan het me goed voorstellen. Leuk topic dit, herkenbare gevoelens lezen.

Hier is na het weekend mijn hele buik aan het kriebelen..

Vond het zo leuk om achter Isa te rennen, Isa voorlezen, Isa laten schomelen,Isa verwennen met kadootjes.
Besefte dat dit is wat ik wil, dat het dit is wat ik zo giga mis.
Gelijk het gevoel erna was ja maar word het dan geen vervanging...

Nee het is een gevoel en mijn gevoel zegt enorm te verlangen naar een babytje een kindje, zwanger zijn, gewoon een brusje voor *Thijs

Ik wilde al heel vroeg mama worden, en ben ondertussen ook een mama, en dat gevoel wat je ervan krijgt, en het zwanger zijn en noem het maar op

EEn mooier gevoel kan ik me niet wensen

Sorry ik rammel ook maar besef ook heel goed dat dit nog niet de juiste tijd ervoor is

Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?

Hier heb ik het rammelen maar weer even een halt toegeroepen, voorlopig eerst wat beter zicht krijgen op de (financiele) toekomst en hoe en of we het hier gaan rooien. Van de zomer kijken we wel weer eens verder.

Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen. _{Dat is trouwens een van de redenen dat wij verhuisd zijn, omdat kinderen hier overal zoveel meer welkom zijn dan in Nederland, in álle aspecten van het leven.}

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?

Hier heb ik het rammelen maar weer even een halt toegeroepen, voorlopig eerst wat beter zicht krijgen op de (financiele) toekomst en hoe en of we het hier gaan rooien. Van de zomer kijken we wel weer eens verder.

Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen. _{Dat is trouwens een van de redenen dat wij verhuisd zijn, omdat kinderen hier overal zoveel meer welkom zijn dan in Nederland, in álle aspecten van het leven.}

Spanje is ook niet echt een land waar ik snel heel zou gaan, puur omdat dat met de tent wel erg ver reizen is. Ik vind kinderen heerlijk, maar tot op zekere hoogte. Nou heeft dat voornamelijk te maken met de opvoeding die ze genieten van de ouders.

Kinderen die bij de Makro gedumpt worden bij het speelgoed zodat papa en mama boodschappen kunnen gaan doen (terwijl kind dus de schappen leeg gooit en breekbare dingen kapot maakt), kinderen die in een restaurant eten zitten te gooien naar mensen aan een andere tafel zonder dat ze vermanend toegesproken worden en enkel schaapachtig aangelachen worden door de ouders, kinderen die in de winkel alvast de zak chips opentrekken en eruit beginnen te eten terwijl mama andere chips wilde (chips dus terug in het vak duwen en dan een andere smaak meenemen). kinderen die in een buffetrestaurant iets uit een bak pakken, een hapje proeven en het in de bak weer uitspugen omdat het vies is. Ik vind dat je als ouders je verantwoordelijkheid moet nemen in zulke gevallen in plaats van tolereren.
Ik vind het prima als je kinderen meeneemt naar een restaurant, maar dan graag wel rustig. Als je je telefoon niet mag aanhouden en mag telefoneren omdat dat storend is voor de omgeving, dan ook geen rennende kinderen.

Die rennende kinderen vind ik prima, maar dan in andere restaurantjes (bijvoorbeeld een pannenkoekenhuis of iets in die richting). Overigens vind ik het superleuk om kinderen zo blij te zien, maar ik zie mezelf al in een duur restaurant zitten met een zakenrelatie terwijl er kinderen om ons tafeltje heen te lopen meibomen.


_{En eigenlijk reageer ik tegen beter weten in, want ook dit keer zal je wel niet meer reageren op een reactie naar aanleiding van je eigen posts en vragen}

[ Bericht 3% gewijzigd door Troel op 10-01-2007 15:16:28 ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 09:41 schreef Vivi het volgende:
ik heb zelf echt een spuughekel aan kinderen die langs mijn tafel rennen als ik ergens zit te eten en dan van die ouders die je zo aankijken van "leuk he "

En dan nog raar staan op te kijken als je het kind dat op je tafel probeert te klimmen bij de hand pakt en naar papa en mama brengt. 'Wat is het toch een scheetje he '.... 'Nee, dat niet, maar met een beetje opvoeding zal het dat best kunnen worden. En nou bij je papa en mama blijven, knul'. Nou valt dit eetcafé voor sommigen misschien in de categorie 'moet kunnen, rennende en klauterende kinderen', maar ik vind dat toch anders hoor. Heel leuk, kinderen, ik vind ook echt niet dat ze met de armpjes over elkaar en mond dicht moeten zitten, maar een beetje rekening houden met anderen kan best.

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen.

Ah, nou snap ik waarom Sinterklaas de boefjes meeneemt naar Spanje

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?

verschillende persoonlijke redenen

1 ervan is zwangerblijven, heb voorThijs verschillende miskramen gehad en heeft er toch wel behoorlijk ingehakt emotioneel en lichamelijk.

2 een relatie die niet lekker loopt en onder druk staat

3 ik doodsbenauwd ben dat het ons nog een keer gaat overkomen (overlijden)

4 ik er ook nog niet aan toe ben denk ik

5 de artsen mij al waarschuwden op een heel angstige zwangerschap en 21 maanden leven in angst...