Begrafenis/crematie met een baby

Een minder gezellig onderwerp, maar ik ben er wel erg mee bezig nu.

Heeft iemand van jullie een baby meegenomen naar zoiets of heb je juist gekozen voor een oppas en zo ja waarom?

Binnenkort moeten we naar de crematie van een tante. Het kan een week duren, twee weken, maar veel langer niet. Zij heeft zelf geen kinderen, dus eventueel zullen nichtje en Anna (nu 4,5 maanden) de enige baby's zijn. Op zich ken ik haar niet erg goed (heeft in het buitenland gewoond), maar het is wel J.'s tante en we gaan er nu regelmatig heen. We gaan er dus zeker naartoe. Alleen ben ik aan het twijfelen over Anna meenemen of niet. Ik zal dat zeker ook met mijn schoonouders overleggen, maar voor ik dat doe, wil ik eigenlijk wel een mening hebben (en nu durf ik het nog niet aan te kaarten).
De dienst is hier vlakbij, maar de crematie zelf op drie kwartier rijden (of langer, achter een volgauto aan). Dan waarschijnlijk naar mijn schoonouders o.i.d. Dat betekent dat Anna zal moeten drinken tussendoor. Nu geef ik bv, dus ik hoop dat er ergens iets van een rustpuntje is. Dat moet te doen zijn. Ze huilt zelden, bijna alleen als ze honger heeft, dus ik ben niet echt bang voor een huilende baby. Wel voor een baby die besluit alle geluidjes te gaan oefenen die ze kent (en dat zijn er veel!). Ook is ze erg oplettend en zal ze alles willen zien. De verschillende locaties, een paar keer in de auto en het lange wakker zijn (ze kan echt niet slapen dan), leveren 's avonds vast drama's op.

Oppas dus?

Ik kan mijn moeder vragen, maar die werkt onregelmatig en de kans is dus groot dat zij een dienst zal moeten wisselen. Wat niet altijd kan. Dit betekent ook dat we haar weg moeten brengen (bijna drie kwartier enkele reis) en moeten halen na afloop. Op zich vervelend, maar geen ramp. Eten genoeg in de vriezer, dat kan zo mee. Alleen moet ik dan wel zelf kolven. En dat doe ik echt niet overal. Bv geven desnoods als het moet tijdens de dienst (ga ik wel achterin zitten of ik ga naar buiten), maar kolven niet dus. Daar moet echt een ruimte voor zijn, wat veel lastiger is. Daarnaast zal Anna dan 's avond ook overstuur zijn, omdat ze erg lang van ons weg is, lang in de auto zit en vast veel zal spelen met oma.

Twijfels, twijfels, twijfels...

_{en zeg niet dat ik me hier niet druk over moet maken, dat doe ik toch wel}

Op zich ken ik de tante niet heel goed kapitein_pannekoek, J. ook niet (door dat buitenland), dus het zal emotioneel niet zwaar zijn. Al ben ik nu zo labiel dat ik al ga janken bij de begrafenis van een eendagsvlieg.

Voeden kan ik desnoods staand Rewimo, handig dat ze zo klein is. Ik weet niet hoe de dienst zal zijn. Katholieke vieringen kan ik wel inschatten inmiddels, maar dit wordt anders. Met de kerstviering ben ik er wel geweest en het was wel redelijk los. Ik denk niet dat het daar heel vervelend wordt gevonden als ze herrie zou gaan maken. Misschien dat het voor J. en zijn ouders vervelender is als ik weg ga, of ze vinden het wel fijn, inderdaad als verlichting.

Dat zou misschien iets zijn E.T. Alleen zijn mijn schoonouders de enigen die ooit opgepast hebben. Dat moet ik durven. Het zal dan iemand zijn die ze niet goed kent. Ze gaat niet slapen in de wandelwagen (alleen als ze echt, echt, echt uitgeput is), ook niet tijdens het wandelen, is veel te boeiend om te kijken.

Kolven kan niet ‘s ochtends simmu. Of het kan wel, maar dan moet het daarna ook nog. Als ik drie uur geen bv heb gegeven, gaan mijn borsten pijn doen en neemt de kans op een ontsteking flink toe. Daarna gaat het lekken en krijg ik van die lelijke plekken op m’n shirt. Alles bij elkaar gaat het zeker langer duren, alleen al het halen/brengen + instructies kost twee uur. Bij een vreemde achterlaten doe ik sowieso niet. Ze gaat echt niet ‘s nachts bij mijn moeder slapen. Dat weiger ik pertinent. Ze is daar veel te klein voor en is geen oplossing van het probleem te moeten kolven.

Vandaar dat ik twijfel zwaaibaai. Ik weet niet of het handig is. Maar het alternatief zorgt ook voor problemen. Tijdens de dienst kan ik zelf desnoods ook gewoon gaan, maar dan is het toch een verstoring. Bij een vreemde wordt ze niet snel stil.
Dat met gehandicapten ken ik. Ik zat tijdens de Sprookjesshow in de Efteling al na 5 minuten met iemand buiten.

Fijn dat er zoveel reacties komen!

Zoveel famlie is er niet BE. Schoonouders, schoonoom en –tante en een paar neven. Dat was het dan. Ze is nooit getrouwd en de familie van die kant is maar klein. Er zullen wel veel kennissen komen denk ik. Ik ben bang, als ik het dan aan mijn schoonouders vraag, dat die in een opwelling zeggen dat ik haar mee moet nemen, maar er verder niet over nadenken. Nu durf ik er nog niks over te zeggen. De tante wordt nu slapende gehouden, dus ik kan haar niks vragen. Zelf gok ik dat ze wil dat de baby’s meekomen. Ze heeft haar hele leven met baby’s gewerkt en vond het leuk als we kwamen. Maar dat weet ik niet zeker. Ik durfde het ook niet te vragen toen ze nog wakker was. :a

Kolven kost me zeker een half uur scrub_nurse, dus dat is best een tijd. Tijd die de anderen op mij zouden moeten wachten. En dat voelt best bezwaard. Ik zal ook al te denken in de auto te kolven onderweg. Dat zou nog kunnen, ik heb dan toch een half uur (het stuk op de snelweg dan, in de stad durf ik niet).

Dat vind ik niet raar Bar. Wij zijn juist meegenomen toen mijn overbuurjongen overleed (8 jaar). Zijn hele klas was er ook. Vond ik wel passen.

Ze zou sowieso in de doekgaan als ik haar meeneem. Dan is ze het rustigste en kan ik makkelijk opstaan en weglopen. Als ze niets ziet, gaat ze gillen. Is ze van de week op het kdv gebeurd en mij ook een keertje. :x

Zoiets kan wel BE. Al ‘horen’ we redelijk vooraan omdat we bijna de dichtsbijzijnde famile is. Ik denk dat mijn schoonvader graag wil dat zijn zoon (J. dus) bij hem in de buurt zit. Zelf vind ik het niet erg alleen te gaan zitten. Of ergens op een hoek.